Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΑΔΕΙΕΣ ΟΙ ΑΥΛΕΣ των σχολείων από παιδιά, γεμάτες όμως από περιστέρια όλο το καλοκαίρι. Περιστέρια τα παιδιά, παιδιά τα περιστέρια. Κάθε χρόνο στις 16 Ιουνίου η ίδια σκέψη στο μυαλό του ολημερνίς. Γεννημένος δάσκαλος είναι.
ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ τη χαρά, ν’ αφαιρεί τη λύπη, να πολλαπλασιάζει τον ενθουσιασμό, να μοιράζει σαν αντίδωρο στους μαθητές του μαζί με την καρδιά του την όποια γνώση διαθέτει. Πιστός στις τέσσερις πράξεις της αριθμητικής. Είπαμε γεννημένος δάσκαλος είναι.
ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΟΛΟΙ και στη μέση ο Μανώλης! Χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη. Βυθίσατε το ΛΑ.Ο.Σ.! Τα παιδία παίζει παιχνίδια. Για τα παιδία της Νέας Δημοκρατίας λέμε.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Κλίνατε επί δεξιά! Εμπρός μαρς! Τροχάδην στον δρόμο που έδειξε ο Καρατζαφέρης. Αντε και μας πιάσανε.
ΚΑΙ ΣΥ ΤΕΚΝΟΝ Βρούτε; Παιχνίδι που παίζεται στον Συνασπισμό είναι αυτό. Στον ρόλο του Ιούλιου Καίσαρα ο Αλέκος Αλαβάνος, ποιος άλλος!
ΟΧΙ, ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ δεν παίζουν παιχνίδια. Εκεί προβάρουν και ξαναπροβάρουν τα κουστούμια που έχουν ήδη ράψει. Με σεμνότητα και ταπεινότητα.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ τους νέους φόρους. Ιδού ο τίτλος ενός ποιήματος που θα μπορούσε να γραφτεί. Τί κρίμα που όλοι οι ποιητές έχουν ήδη πάει παραλία!
Ο ΚΟΛΛΗΣΑΣ, του κολλήσαντος, τον κολλήσαντα! Για τη νέα γρίπη, αυτήν που στην αρχή την είπανε γρίπη των χοίρων, ετοίμασα τον τίτλο. Αφήστε τον να υπάρχει και αχρείαστος να ’ναι!
ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ στις πανελλαδικές, από τις πανελλαδικές στις πανελλήνιες και ούτω καθεξής σκοινί κορδόνι. Σε δουλειά να βρισκόμαστε.
ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ να το μάθετε. Το καλοκαίρι δεν ήρθε ακόμα επίσημα. Μένουν ακόμα κάποιες μέρες μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο. Αρα, λοιπόν και επομένως οι φωτιές μπορούν να περιμένουν. Ολο και κάποια τελευταία βροχή μπορεί να τις πετύχει και να μην τις αφήσει να κατακάψουν ό,τι απόμεινε.
ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ για τους λαούς, για όλους εκείνους οι οποίοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Σημάδια σταθεροποίησης της παγκόσμιας οικονομίας είδε, λέει, η σύνοδος των υπουργών της G8.
“ΟΤΑΝ Ο ΘΕΟΣ κλείη τους οφθαλμούς, ο Διάβολος ανοίγει τους ιδικούς του. Τούτο είναι βεβαιωμένον· αμφίβολον μόνον είναι το ζήτημα της προτεραιότητος· κοιμάται ο Θεός, διότι γνωρίζη ότι θα αγρυπνήση ο Διάβολος ή βλέπει ο Διάβολος διότι κοιμάται ο Θεός; Θα μου επιτραπεί να πιστεύσω εις το πρώτον”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΕΝΑΣ ΠΕΡΣΗΣ σατράπης της Μικράς Ασίας που είχε πέσει σε δυσμένεια κι είχε εξοριστεί, πήγε στην Αθήνα, γνωρίστηκε με τον μεγάλο ποιητή Ευριπίδη και συνδέθηκε μαζί του με αδελφική φιλία. Ο άνθρωπος, λοιπόν, αυτός συνήθιζε να λέει. “Είναι αλήθεια ότι έχασα δόξα και πλούτη. Σε αντάλλαγμα, όμως, απόκτησα έναν πολύτιμο φίλο. Αυτό είναι υπεραρκετό”.
“Ενα παιδί, αρκετά που κοντά μου μαθήτεψε,/ μου γύρισε πίσω τις γνώσεις που δεν του χρησίμεψαν,/ τις ιδέες μου που δεν μπόρεσε ν ‘ασπαστεί./ Μου επέστρεψε την ομορφιά που δεν άντεξε των ονείρων μου,/ και τη μαχητικότητά μου, που τη βρήκε πολύ ήπια./ Κρατά όμως την αγάπη μου, το συγκινεί η αγωνία μου/ και κατακτά την ελευθερία του με δική του ευθύνη./ Αυτή είναι η μέγιστη, η ανεκτίμητη αμοιβή μου”.
Το ποίημα “Η αμοιβή μου” του Κώστα Καλαπανίδα
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ(16.06.09)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου