Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Λογια της ζέστης ή μάλλον “Λόγια της λαύρας” ο τίτλος και των σημερινών “πεταχτών”, αν ήμουν υποχρεωμένος να βάλω έναν τίτλο. Αρχίζοντας να γράφω το σκέφτομαι αυτό έχοντας υπόψη μου το “Λόγια της πλώρης” του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Ποιος ξέρει όμως! Στην πορεία μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι ταιριάζει καλύτερα ο τίτλος “Λόγια του κρύου” ή μάλλον “Λόγια του πάγου”. Άρες μάρες κουκουνάρες, ε;
ΥπΑρχει κάτι που να μην είναι σάπιο στην σύγχρονη Ελλάδα; Ρητορική ερώτηση. Ποιος να βρεθεί ν’ απαντήσει.
Ποιος Χριστοφοράκος και ποιος Καράμπελας! Νέα πρόσωπα πρωταγωνιστούν στα σήριαλ που προβάλλονται στις τηλεοράσεις από τα λεγόμενα δελτία ειδήσεων. Πρωταγωνιστής ο Παναγιώτης Βλαστός. Γκεστ σταρ ο Τρομπούκης.
Οχι! Η 16μελής οργανωμένη συμμορία που κατηγορείται για συμβόλαια θανάτου και την απαγωγή του εφοπλιστή Π. Παναγόπουλου δεν φιλοδόξησε ποτέ να γίνει κόμμα εξουσίας. Την εξουσία πολλοί εμίσησαν, την παραεξουσία ουδείς.
Απ’ τον Αλμούνια στον Μπαρόζο κι απ’ τον Μπαρόζο στον Αλμούνια. Σαν να λέμε απ’ τον Άννα στον Καϊάφα κι απ’ τον Καϊάφα στον Άννα. Κατά μίαν άποψη.
Μην μιλάτε, μην μιλάτε/ κι η Κυβέρνηση κοιμάται! Πάει και αλλιώς. Μην μιλάτε, μην μιλάτε/ κι η Κυβέρνηση ξιπάται!
Και αστυνομικοί, λέει, σε κύκλωμα μαστροπείας. Σιγά την είδηση. Σαν να λέμε ότι σκύλος δάγκωσε άνθρωπο και μας φάνηκε παράξενο.
Κυβερνηση Νέας Δημοκρατίας - ΠΑΣΟΚ πρότεινε ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης. Λόγια της ζέστης ή λόγια της λαύρας. Ούτως ή άλλως δεν χάλασε κι ο κόσμος αν λέμε και καμιά κουβέντα για να περνά η ώρα μας. Με την έννοια αυτή εγώ προτείνω κυβέρνηση ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ.
ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ τα 200 τα κρούσματα της νέας γρίπης χθες. Σήμερα που θα διαβάζετε εσείς την στήλη μπορεί να έχουν ξεπεράσει και τα 300.
ΔΕΝ ΗΔΥΝΗΘΗΝ ποτέ να εννοήσω τον επί πατραγαθία εγωϊσμόν· απορώ δε πώς ευρίσκονται άνθρωποι αναπαυόμενοι επί δαφνών ξηρών και ανηκουσών εις άλλους, χωρίς να τας αισθάνωνται ενοχλητικώς τριζούσας και διαμαρτυρομένας από την ράχιν των”. Δεν τα έγραφε μόνο για την εποχή του ο πολύς Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη "Χρυσή Διαθήκη" του!
ΚΑΠΟΤΕ ΣΕ ΜΙΑ λαϊκή εξέγερση ο όχλος είχε λιθοβολήσει ένα άγαλμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του είχε παραμορφώσει το πρόσωπο. Οι αυλικοί του τού συνέστησαν να τιμωρήσει σκληρά τους πρωταίτιους. "Δεν υπάρχει ποινή ισάξια με το έγκλημα που διέπραξαν οι άνθρωποι αυτοί που τόλμησαν να λιθοβολήσουν το σεπτό σου πρόσωπο", του είπαν. Ο Μέγας Κωνσταντίνος άγγιξε με τα δάχτυλά του το πρόσωπό του και τους είπε: "Εγώ δεν νιώθω στο πρόσωπό μου καμιά πληγή". Και τους συγχώρεσε.
Με στίχους, της γης μου/ τα όρια, σημαδεύω./ Κτερίσματα μνήμης./ Εικονίσματα ανθρώπων./ Βάγια χλωρά, δεμένα με κλωνάρια/ ελιάς./ Τσιγάρα σέρτικα./ Στις τάμπιες της ρίμας/ χάνομαι ολοένα/ την εξόρυξη φοβάμαι/ του λόγου/ τους ραχάτες της λήθης/ του υδροφόρου ορίζοντα/ την οργή".
Το ποίημα "Προσωπογραφία με τέμπερα" της Γιώγιας Σιώκου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis:sch.gr

Χανιώτικα Νέα(10.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου