Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι,καλημέρα!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΑΓΟΝΑ της βροχής.Την πρώτη σταγόνα που εντάξει,μπορεί να μην σκοτώσει το καλοκαιρι,όπως επιμένει να λέει ο ποιητής,σίγουρα πάντως θα το τραυματίσει.΄Ενα τραυματισμένο καλοκαίρι είναι εντέλει το φθινόπωρο.

Η ΣΤΑΓΟΝΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Η πρώτη σφαίρα που δέχεται το καλοκαίρι,το άνοιγμα των σχολείων η δεύτερη.Μπορεί να είναι η σταγόνα της βροχής η δεύτερη και το άνοιγμα των σχολείων η πρώτη.Εξαρτάται.Ακολουθούν κι άλλες σφαίρες εναντίον του πάντως.Εφτάψυχη είναι στην Ελλάδα τούτη η εποχή.Ακόμα και στην καρδιά του Γενάρη επιβιώνει.Δικές του, καταδικές του, οι αλκυονίδες μέρες.

ΌΣΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΝΑ ΑΡΧΪΣΩ σήμερα τα πεταχτά με τις εκλογές διαψευστήκατε.Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ αυτοδιαψευτηκα.Με το που έπιασα το μλύβι κι ενώ το πρώτο πεταχτό κρεμόταν στη μύτη του(στη μύτη του μολυβιού,δηλαδή) σήκωσα ασυναίσθητα το κεφάλι μου και κοίταξα έξω από το παράθυρο.Τα σύννεφα στον ουρανό εγκυμονούσαν βροχή.

ΑΣ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΟ, σκέφτηκα.Παλίαμπελο το περί ου ο λόγος (προ)εκλογικό πεταχτό,βεβαίως βεβαίως.Αυτό που κρεμόταν στην άκρη του μολυβιύ μου που πάει έφυγε.Έτσι είναι όλα τα πεταχτά. Αν δεν τ' αρπάξεις στο φτερό, τρέχα γύρευέ τα.

ΑΠΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΠΕΤΑΧΤΑ πάντως ¨αλλο τίποτα.Γεμάτος απ' αυτά ο ουρανός της σκέψης μου τούτη την ώρα.Έλα όμως που έχουν γίνει ένα κουβάρι καιδεν ξέρω από πού να το πιάσω.Δεν βαριέσαι, ας μείνει χωρίς προεκλογικά πεταχτά η στήλη σήμερα.Η πρώτη σκέψη όχι όμως η τελική.Ποτέ δεν ξέρεις τιμπορεί να σου ξεφουρνίσει το μολύβι την αμέσως επόμενη στιγμή.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ:Με το που είπα τη λέξη "ξεφουρνίσει" ο νους μου πήγε στο φούρνο της Νέας Δημοκρατίας που εκτός από τα πολλά ξερά καίει μαζί και κάποια χλωρά.Να μην το γράψω ότι φούρνος ειναι και πρέπει να λειτουργήσει; Το γράφω λοιπόν και ιδού ο πυρήνας ενός εκ των πεταχτών που έχουν γίνει κουβάρι.Ας είναι.

ΤΟ ΠΟΛΥΕΠΑΙΞΑ ΑΝΕΤΟΣ σήμερα,ε; Η καρδούλα μου το ξέρει.Τα φαινόμενα απατούν.Αυτό σας λέω μόνο.

ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΤΣΑΛΑΚΗ: Ηράκλειο: Παρακολουθώ στο βαθμό που ο χρόνος μου το επιτρέπει τις καθημερινές ποιητικές σου δημιουργίες στo Διαδίκτυο.Στέκομαι αρκετά σε κάποιες απ αυτές.Να 'σαι πάντα καλά να υποδέχεσαι "όλες τις εποχές κι όλους τους μήνες, απ' τα λίγα άκακα πράγματα στον κόσμο απ' τα οποία η σκέψη τρέφεται αγνά" όπως ¨εγραψε η Nikareti στο Ιστολόγιό σου.

Ο Αλέξανδρος Δουμάς υιός έγινε ξαφνικά διάσημος με το βιβλίο του "H Κυρία με τας καμελίας" Πολλοί τότε είχαν υποπτευθεί ότι στη συγγραφή του αριστουργήματος αυτού τον είχε βοηθήσει ο πατέρας του."Πέστε μου την αλήθεια, κανατε κι εσείς κάτι για να βγουν αυτές οι θαυμάσιες σελίδες;" τον ρώτησε μια μέρα ένας φίλος του.μια μέρα."Μα βέβαια .Εγώ έφτιαξα τον συγγραφέα", του απάντησε εκείνος.

"Καλώς ήρθες,Σεπτέμβρη μου,\γλυκέ και μελαγχολικέ μου,\ καλώς ήρθες Φθινόπωρο\ κι ας μένεις όλο πίσω\Καλώς ηρθες, χειμώνά μου,\ με τις βροχές και τα κρύα\ Καλώς ήρθες, Σεπτέμβρη μου,\ με τα κίτρινα φύλλα..." Από το ποίημα του Γιάννη Πετσαλάκη "Καλώς ήρθες"
χΑΙΡΕΤΏ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

1 σχόλιο:

  1. Φίλε Βαγγέλη σ' ευχαριστώ που έκλεισες πάλι τα "πεταχτά" σου με δικό μου ποίημα και που παρακολουθείς το ιστολόγιό μου. Κι εγώ σε διαβάζω καθημερινά. Το χω ξαναπεί πως είμαι fun. M' άρεσε σήμερα ιδιαίτερα αυτό που γράφεις: "Ένα τραυματισμένο καλοκαίρι είναι εντέλει το Φθινόπωρο". Να' σαι καλά και να γράφεις για να σε διαβάζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή