Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ Ονείρων “Το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι”. Για τον τίτλο μιας θεατρικής ομάδας, που δραστηριοποιείται στην Τρίπολη, πρόκειται. Τον ανακάλυψα εντελώς τυχαία σερφάροντας στο Διαδίκτυο τις προάλλες. Τον ξαναθυμήθηκα με το που έπιασα το μολύβι κι άρχισα να γράφω. Πανσέληνος απόψε! Η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος. Κάνε Θέ μου, να μην έχει σύννεφα ο ουρανός...

ΚΥΡΙΕ ΝΑ κατέβω υποψήφιος; Σήκωσε δειλά δειλά το χέρι του, σαν μαθητής και ρώτησε. Μιλιά, ωστόσο, ο ... Κύριος. Κατόπιν αυτού κατέβασε το χέρι του και κάθισε ήσυχα ήσυχα στο θρανίο του. Το μάθημα συνεχιζόταν...

ΤΟΝ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ τα σταφύλια, τον Νοέμβρη τα κουδούνια. Τα εκλογικά κουδούνια βεβαίως, βεβαίως...

ΣΤΩΝ ΦΑΛΑΚΡΩΝ τις κεφαλές μαθαίνουνε μπαρμπέρηδες ορισμένοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ... τροϊκάριοι, οι υπάλληλοι των δανειστών παύλα ελεγκτών μας. Πού θα πάει, θα μάθουνε, δεν θα μάθουνε στο τέλος;

ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ τα κόμματα γίνονται κομματάκια/ χόρτα και φρύσουλα ξερά στση χώρας τα σοκάκια. Με αφορμή τη διαγραφή του Χρήστου Μαρκογιαννάκη από τη Νέα Δημοκρατία η παραπάνω μαντινάδα. Οχι, δεν είναι του Ηλία Σταματάκη. Αυτός ό,τι είχε να πει επί του θέματος, το είπε, εξάλλου. Η επίσης πολύ καλή, τι καλή, εξαιρετική μαντιναδολόγος Αντωνία Μηλογιαννάκη, μου την έστειλε. Να ’σαι καλά κυρία Αντωνία. Και στις άλλες μαντινάδες με υγεία!

ΜΙΑ ΛΙΤΑΝΕΙΑ για να βρέξει, εναποθέστε τις όποιες ελπίδες σας, φίλοι καλλιεργητές. Σωθήκατε αν περιμένετε από τους επί γης “κλειδούχους” του χανιώτικου νερού για να ποτίσετε τις ελιές σας και τα όποια οπωροκηπευτικά σας απόμειναν!

“ΜΑ Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ των παππούδων μας δεν ήταν μόνο τα σώχωρα και τα νοικοκυριά. Ηταν ακόμη οι ευχές και τα εθίματα, η τιμή και ο λόγος.[...] όλα τούτα τα ιερά και μεγάλα αισθήματα, που ο Κρητικός τα λέει με μια ξεχωριστή και βαρυσήμαντη λέξη: ανθρωπιά”. Από το βιβλίο του μητροπολίτη, πρώην Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίου Γαλανάκη “Ο Χριστός σημάδεψε την Κρήτη”. Με το που ξημέρωσε χθες, σ’ αυτόν, λόγω της γιορτής του, πρωτοπήγε η σκέψη μου. Να ’χουμε πάντα την ευκή σου, Παππούλη!

ΟΙ ΕΣΚΙΜΩΟΙ πιστεύουν ότι η Σελήνη είναι ένα κορίτσι, που τρέχει μακριά από τον αδελφό της τον ήλιο, επειδή της είχε παραμορφώσει το πρόσωπο πετώντας της στάχτες. Ειδικότερα, όμως, οι Γροιλανδοί αντιστρέφουν το φύλο των ηρώων και βάζουν το φεγγάρι να καταδιώκει την αδελφή του τον ήλιο, η οποία σκουπίζει τα λερωμένα χέρια της στο πρόσωπό του...

[...]Αφησέ με να ’ρθω μαζί σου/ λίγο πιο κάτω -ως τη μάντρα του τουβλάδικου,/ ως εκεί που στρίβει ο δρόμος και φαίνεται/ η πολιτεία τσιμεντένια κι αέρινη, ασβεστωμένη/ με φεγγαρόφωτο, τόσο αδιάφορη κι άυλη/ τόσο θετική - σαν μεταφυσική,/ που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις πως/ υπάρχεις και δεν υπάρχεις,/ πως ποτέ δεν υπήρξες, δεν υπήρξε ο χρόνος κι η φθορά του./ Αφησέ με να ’ρθω μαζί σου!”.
Από τη “Σονάτα του σεληνόφωτος” του Γιάννη Ρίτσου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου