ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Επαρχιακού Τύπου, στους Αγίους Πάντες τ’ Αποκόρωνα, όλη μέρα χθες. 'Στσ’ Αγίους Πάντες μάζωξη όμορφη και μεγάλη/ μαζώχτηκαν τα Μ.Μ.Ε. για να τα πούνε πάλι' η πρώτη απ’ τις δύο μαντινάδες που μου έστειλε ο Ηλίας ο Σταματάκης, λίγο πριν αρχίσει η ημερίδα με θέμα 'Πολιτεία και Περιφερειακά Μ.Μ.Ε.'.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ μαντινάδα που έρχεται να συμπληρώσει την πρώτη: Στο Ινστιτούτο του Γαρέ του φίλου μου του Γιάννη/ που χρόνια τώρα πρόεδρος κατέχει είντα κάνει.
ΠΟΛΛΑ ΠΑΜΠΟΛΛΑ θα μπορούσα να γράψω 'στα πεταχτά' σχετικά με τα που σύναξα χθες από την προαναφερθείσα παραπάνω ημερίδα. Μένω προσώρας μόνο σ’ ένα. Στις υποσχέσεις που έδωσαν τόσο ο και κυβερνητικός εκπρόσωπος, υφυπουργός Εσωτερικών, Γιώργος Πεταλωτής, όσο και ο γενικός γραμματέας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης, Γιώργος Πετρουλάκης, ότι δεσμεύονται ότι θ’ ανατείλει μια νέα εποχή για τον Περιφερειακό Τύπο. Ιδωμεν...
ΚΕΡΑΥΝΟΣ εν αιθρία η είδηση κατά τη διάρκεια της ημερίδας ότι υπογράφτηκε και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας η ίδρυση Εφετείου στο Ηράκλειο; Οχι βέβαια! Οταν παραμαζεύονται τα σύννεφα στον ουρανό, βροχή θα φέρουν τι άλλο;
'ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ κυματιστό σύννεφο σαν μανιτάρι εμφανίστηκε στον ουρανό. Ο καπνός από τη φωτιά είχε καλύψει το Τόκιο. Στεκόμουν σε μια από τις κερασιές που υπήρχαν κατά μήκος του ποταμού και καθώς κουνιόμουν ακόμα και κοίταζα όλα αυτά γύρω μου, σκέφτηκα: Αυτό πρέπει να είναι το τέλος του κόσμου', ο Ακίρα Κουροσάβα (πέθανε το 1998) περιγράφει στην 'Αυτοβιογραφία' του τον σεισμό του Κάντο που έγινε το 1923.
ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ να βουλιάξει ο Νομός μας, όπως και η Κρήτη, εφέτος απ’ τους τουρίστες. Από μας εξαρτάται αν θα ξανάρθουν και θα στείλουν, λέγοντας τον καλό τους λόγο κι άλλους ή θα ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους και θα δώσουν μαύρη εικόνα σ’ αυτούς που θα ήθελαν να έρθουν. Νομίζω.
ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΑΧΟΥ παρών και σχεδόν τα πάντα πληρών (τρόπος του λέγειν) ο και καλός φίλος Γιάννης Κάκανος. Προχθές, για παράδειγμα, γύριζε από πρατήριο σε πρατήριο, εντός και εκτός πόλης, για να δει ιδίοις όμμασι και να φωτογραφίσει το... ύψος των τιμών της αμόλυβδης βενζίνας. Να ’σαι πάντα καλά να τρέχεις και να τα προλαβαίνεις όλα, φίλε Γιάννη.
ΜΑΝΟΛΗ ΛΕΦΑΚΗ, σχολικό σύμβουλο - ποιητή Χανιά: Πολύ ευχάριστη έκπληξη το βιβλίο σου 'Οταν... ήσουν δάσκαλος' που κυκλοφορήθηκε από τις εκδόσεις 'Ερεισμα' κι είχες την καλοσύνη να μου το στείλεις συνοδεύοντάς το με μια θερμή αφιέρωση. Σε ήξερα ως δάσκαλο - ποιητή και ποιητή - δάσκαλο. Χαίρομαι που όντας σχολικός σύμβουλος βρίσκεις τον χρόνο να ασχολείσαι με τον Κονδυλάκη και ξοφλάς ένα μέρος του χρέους στις προσπάθειες των παλιότερων. Πάντα άξιος!
Η ΧΩΡΑ καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα (λόφος Στρέφη, Αθήνα). Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε, που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα (πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα). Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους (Ψυρρής, Αθήνα). Τρία ακόμα απ’ τα καλύτερα συνθήματα σε τοίχους της Αθήνας που μου έστειλε ο Κώστας Μπετινάκης.
'Με την ατέλειωτη τσίχλα στο στόμα σου,/ μικρή χρυσαλλίδα, με τον ακαθόριστο φόβο/ καταιγίδα στο κεφάλι σου./ Διασχίζεις τα πεζοδρόμια/ μ’ ένα μπουκέτο βιβλία στην αγκαλιά./ Διασχίζεις τα πεζοδρόμια/ έτοιμη να σωριαστείς/ έτοιμη να σταθεροποιηθείς συννεφάκι./ Τι κρύβουν άραγε οι φευγαλέες σου ματιές,/ πεταλούδες κυνηγημένες,/ στις γυμνές φωτογραφίες/ που περιτυλίγουν τα περίπτερα./ Στο μάγουλό σου ηχεί ακόμη/ το χθεσινό «χαστούκι»'...
Το ποίημα 'Η μετοικεσία της μικρής χρυσαλλίδας β'
του Μανόλη Λεφάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)