Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙ, ακριβώς απέναντί μου και σήμερα αγνατεύω. Την καρδιά και το νου μου στην Κύπρο έχοντας. Τα κύματα και ο αέρας φέρνουν και μέχρις εδώ τα κλάματα και τα μοιρολόγια γι’ αυτούς που χάθηκαν, την οργή και την αγανάκτηση του κόσμου για τα που έγιναν εκεί.
ΤΙ ΚΡΥΒΟΥΝ οι αποθήκες της Βάσης της Σούδας; Υπάρχουν υποψίες για βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, διαβάζω στην πρώτη σελίδα του χθεσινού φύλλου της εφημερίδας μας. Χώρια όλα τ’ άλλα. Αργεί το κακό να γίνει φάντασμα;
ΠΡΟΣ ΕΚΤΑΚΤΟ EUROGROUP, αντί για Σύνοδο Κορυφής για την κρίση του χρέους, αύριο. Από Eurogroup σε Eurogroup και από Σύνοδο σε Σύνοδο. Από τον Αννα στον Καϊάφα. Πάρτε μέτρα για να σωθείτε. Παίρνουμε! Ξαναπάρτε! Ξαναπαίρνουμε! Ξαναπαίρνουμε! Σφάξτε μας, αγάδες ν’ αγιάσουμε;
ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟ; Ξέφραγο αμπέλι; Σάκκος του μποξ; Χώρα της 'φαιδράς πορτοκαλέας'; Λίγο απ’ όλα...
'ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ του Eurogroup... Τι να περιμένουμε; Να πούμε το ψωμί ψωμάκι. Κάθε μέρα και πιο μικρό το καλάθι της νοικοκυράς. Κόβονται και τα επιδόματα, είπαν. Μας ρώτησαν; Οικογενειακό επίδομα 2011, 205,80 ευρώ μας δίνουν τον χρόνο για δύο παιδιά. Για το Eurogroup είναι μαύρες κουκίδες σε λευκό χαρτί το ποσό αυτό και δεν διστάζουν να σβήσουν χωρίς δισταγμό. Μπορεί να έχουμε ανάγκη, αλλά δεν θα λυγίσουμε. Θα παλέψουμε και θα τα καταφέρουμε'. Απ’ τα που έγραψε σαν σχόλιο στη σελίδα μου στο φέισμπουκ προχθές, για τα 'Πεταχτά', η καθημερινή αναγνώστρια Χρύσα Μαρκετάκη.
'Μ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΥΡΩΝΟΜΙΣΜΑ θυμίσου πως το είπα/ θα γίνει μεγαλύτερη εις το νερό η τρύπα'. Πριν έρθει το ευρώ έγραψε τη μαντινάδα αυτή η γνωστή μαντιναδολόγος Αντωνία Μηλογιαννάκη. Είχε βραβευτεί κιόλας, όπως μου είπε τηλεφωνικά η ίδια σε σχετικό διαγωνισμό στην Ιεράπετρα. 'Αρνητικό γεγονός η μη μείωση στις κατώτατες συντάξεις. Ιδιαίτερα αρνητικό στη σημερινή οικονομική συγκυρία. Ξέρετε πόσα εκατομμύρια ευρώ έχασε από τη μη μείωση το κράτος; Μαύρο, κατάμαυρο, χιούμορ από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο.
ΔΕΝ ΑΞΙΩΘΗΚΑ ΝΑ ΠΑΩ στους Αγιούς Ασωμάτους, τελικά. Δε θα παραλείψω, ωστόσο, να περάσω μια απ’ αυτές τις μέρες. Ωρα δειλινού. Για ν’ ανάψω ένα κερί στην εικόνα τους. Και βέβαια, για να πιω μια τσικουδιά στην υγειά σου, κύριε Παναγιώτη, στ’ αρχονταρίκι. Το κλειδί, το ξέρω πια, θα ’ναι στην πόρτα. Οπως είναι πάντα, καθημερνή και σκόλη. Περιμένοντας -εκτός όλων των άλλων- και τον άγγελο της ημέρας.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ Αγης άκουσε κάποτε να επαινούν τους Ηλείους γιατί είναι πολύ δίκαιοι ως κριτές των Ολυμπιακών Αγώνων. 'Τι θαυμαστό πράγμα κάνουν αν είναι δίκαιοι για λίγες μέρες μέσα σε τέσσερα χρόνια;' αναρωτήθηκε.
Τ’ Ακρωτήρι, ακριβώς απέναντί μου,/ απόψε αγνατεύω./ Την τιμή των τετιμημένων βράχων,/ στ’ ακροβλέφαρα της μνήμης,/ αναπολώντας./ Το άρωμα της αγιοσύνης,/ στην κολυμπήθρα των ήλων, βαφτίζοντας./ Τους σταυρωμένους Χριστούς των πυραύλων,/ στο μπαλκόνι της καρδιάς/ υποδεχόμενος./ Τους καπνούς της όποιας ευζωίας/ μ’ όλους τους πόρους του κορμιού,/ αναπνέοντας./ Το σύρσιμο των σκουληκιών,/ στις στοές των κούφιων σπλάχνων,/ διαισθανόμενος'.
Από το ποίημα 'Ακρωτήρι 1990' του γράφοντος

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (14.07.2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου