Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΙΣ διά ζώσης ή να επικοινωνείς μέσα από το Διαδίκτυο με Ελληνες της Διασποράς. Με Ελληνες που ζουν όπου γης. Με τον Μέμνο, τη Νεκταρία, την Αρχοντούλα, τον Ντέιβιντ. Να χορταίνεις, ακούγοντάς τους, Ελλάδα...

ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ Τετάρτη αντί για τα 'Ευθύβολα και μη' του Νεκτάριου τα 'πεταχτά'. Από τα ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα. Και για να το γράψω όπως ειπώθηκε απ? τον Δεληγιάννη, ύστερα απ? τις αλλεπάλληλες αποτυχίες που είχε στις αρχές της δεκαετίας του 1890 η Κυβέρνησή του να συνάψει κάποιο δάνειο: 'Παρά το ντιπ κι ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα'.

ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ δεν έχει ειδήσεις! Επαψε να έχει ισχύ η φράση αυτή του Ουμπέρτο Εκο. Να τον διορθώσουμε λοιπόν. Τον Αύγουστο δεν είχε ειδήσεις. Σ? αλλοτινούς καιρούς. Οταν έδεναν τους σκύλους με τα λουκάνικα. Τώρα περισσεύουν οι σκύλοι και έχουμε ξωμείνει από λουκάνικα.
ΜΑΥΡΗ Δευτέρα, Μαύρη Τρίτη, Μαύρη Εβδομάδα... Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα στον διεθνή ορίζοντα. Αλήθεια, ποιος κυβερνά αυτόν τον πλανήτη; Ποιοι έχουν το πάνω χέρι; Ποιοι κάνουν το κουμάντο;

'ΤΩΡΑ πια δεν ζούμε (πάλι κατά τον Μπρύκνερ) ούτε καν σε μια μελαγχολική δημοκρατία, αλλά σε μια εφιαλτική αντι-Δημοκρατία. Μιας και το αντιπροσωπευτικό δημοκρατικό μας σύστημα έχει χρεωκοπήσει ηθικά και πολιτικά'. Αντιγραφή απ? το άρθρο του διαπρεπούς δημοσιογράφου και ξεχωριστού ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη, που δημοσιεύθηκε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας. Πέραν της μελαγχολίας τι;

ΕΛΛΑΔΑ γερνά! Κι όσο περνούν τα χρόνια τόσο θα γερνά περισσότερο. Τόσο θα είναι μη αναστρέψιμη η γήρανση. Είναι να μην μελαγχολείς όταν διαβάζεις άρθρα όπως αυτό του Αποστόλη Ζώη (επίσης στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας μας) που στηρίζεται σε μια μελέτη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Βύρωνα Κοτζαμάνη; Ρητορικό το ερώτημα. Να ξανακάνω, ωστόσο, το άλλο ερώτημα. Πέραν της μελαγχολίας τι;

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ και του Στρατολογικού Γραφείου Χανίων. Σιγά που θα τ? αφήνανε. Από υποβάθμιση σε υποβάθμιση και το Ινστιτούτο Ελιάς. Σιγά που θα τους γλυτώσει...

ΦΩΛΙΑΖΟΥΝ στην καρδούλα σου της άνοιξης αηδόνια/ πάντα γι? αγάπη τραγουδούν και λειώνουνε τα χιόνια! Σ? όλες τις μαντινάδες του είναι καλός ο μαντιναδολόγος μας, ο Ηλίας ο Σταματάκης. Ειδικά στις ερωτικές, ωστόσο, είναι αχτύπητος! Στάζει απ? τους στίχους των η ποίηση.

ΝΑ ΚΑΘΕΣΑΙ κάτω απ? τ? αρμυρίκια του Καλαμιού 'παρά θιν αλός' τις μεσημεριανές ώρες, Αύγουστο μήνα και να διαβάζεις. Ενας απ? τους ορισμούς της όποιας δικής σου ευτυχίας. Το διάβασμα που ρίχνω αυτό το καλοκαίρι δεν λέγεται!
ΟΤΑΝ ο Αγησίλαος, ο βασιλιάς της Σπάρτης, ήταν παιδί συμμετείχε σε γυμνικούς αγώνες και ο αγωνοθέτης τον τοποθέτησε σε άσχημη θέση. Αυτός, αν και ήταν ο μελλοντικός βασιλιάς πειθάρχησε, λέγοντάς του: 'Θα έρθει ώρα που θα αποδείξω ότι δεν είναι οι θέσεις που δίνουν αξία στους άνδρες, αλλά οι άνδρες στη θέση'.

«...Αυτοί που μας βαφτίσανε 'Διασπορά'/ Δεν ξέρουν πως τις νύχτες είμαστε κύματα/ Ντυνόμαστε νεράιδες/ Γοργόνες σε πλώρες μαγικές, αερικά/ Στην πρύμνη των νησιών - ψαράδων/ Και τραγουδάμε στον αφρό/ Τα δικά μας εμβατήρια./ Δεν μάθανε ποτέ πως τις αυγές με το Μαΐστρο/ Με κόμπους αίματα/ Πλέκουμε στην απόσταση/ Το όνειρο - παραμύθι της παράλογης πορείας».
Από το ποίημα 'Εμείς οι ξένοι' της Ελένης Παϊδούση.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (10.ο8.11)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου