Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!


'ΘΑ ΤΟΝ ΜΕΘΥΣΟΥΜΕ τον ήλιο, σίγουρα ναι/ θα τον τρελάνουμε τον φίλο, σίγουρα ναι/ με το νταούλι και με τον ζουρνά/ καλημέρα ήλιε, καλημέρα'.

ΠΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ακούγεται αυτό το τραγούδι του Μάνου Λοΐζου, σήμερα, 37 χρόνια μετά την ίδρυση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Σήμερα, 3 Σεπτεμβρίου 2011. Σήμερα, την εποχή της τρόικας και των αλλεπάλληλων Μνημονίων...

ΟΔΟΣ 3ΗΣ Σεπτέμβρη 1974. Οδός Ανδρέα Γ. Παπανδρέου... Οδός 3ης Σεπτεμβρίου 1843. Οδός Στρατηγού Μακρυγιάννη... Πλατεία Συντάγματος.

ΑΠ? ΤΟ ΟΠΟΙΟ 'δόξα Σοι ο Θεός' του καλοκαιριού στο 'βοήθα Παναγιά μου' του φθινοπώρου, που έστω και ανεπίσημα έχει εδώ και τρεις μέρες έρθει. Στον αέρα η 6η δόση του δανείου, λέει...

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Να κουβαλάει έναν βράχο στην κορυφή του βουνού τιμώρησαν οι κριτές των νεκρών τον Σίσυφο. Φτάνοντας, ωστόσο, αυτός στην κορφή η πέτρα δεν έβρισκε τόπο να σταθεροποιηθεί και κατρακυλούσε. Κι άντε πάλι απ? την αρχή... Κλείνω την παρένθεση. Κι απού κατάλαβε, κατάλαβε.
'
ΜΗΝΕΣ που δεν έχουν «ρο», το κρασί θέλει νερό!'. Αλλο πάλι και τούτο το... σιβυλλικό που μου είπε χθες, πάνω στην κουβέντα που κάναμε ο φίλος μου ο γερω - δάσκαλος. Αντε να καταλάβω τι εννοούσε.

ΧΩΡΙΣ βιβλία για τους μαθητές, λέει, ξεκινά η νέα σχολική χρονιά. Ευτυχώς υπάρχει το 'ψηφιακό σχολείο' και τα φωτοτυπικά μηχανήματα...

ΜΕΤΑ ΤΙΣ εκπτώσεις οι προσφορές. Τ? αφεντικά τρελάθηκαν και τα δίνουν όλα τζάμπα. Πάρε, κόσμε!

ΛΥΜΑΤΑ στη θάλασσα σε Γεωργιούπολη και Καβρό; Αποκλείεται! Α-πο-κλεί-εται, σας λέω. Αν είναι δυνατόν! Να πάνε στον γιατρό να ελέγξουν την όσφρησή τους όσοι λένε πως μυρίζει η περιοχή.

ΟΛΑ ΤΑ 'ΚΑΛΑ' κι όχι όλα τα 'κακά', όπως εκ παραδρομής γράφτηκε χθες σ? ένα 'πεταχτό', πέταξε απ? το πιθάρι της η Πανδώρα, όταν, το άνοιξε, σύμφωνα με τον μύθο του Αισώπου. Αναγκαία η διόρθωση.

'ΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ στη θέση τους, στην τρίτη τη σελίδα/ και με χαρά αφάνταστη πιστέψτε με τα είδα'. Η πρώτη μαντινάδα που μου έστειλε προχθες ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης. 'Εδά ό,τι θα γράφουνε θα ?ναι ευλογημένα/ στον Ιορδάνη έμαθα βαφτίστηκε η πένα', η δεύτερη. Να ?σαι πάντα καλά, Ηλία!

'ΜΑΣ ΠΗΡΑΝ τη ματοκυλισμένη μας γης, την αγόρασαν απόνα γρόσι το στρέμμα και βάλαν εμάς με τ? αλέτρι και τραβούμεν το γενί και βγάνομεν των συγγενών μας τα κόκκαλα. Και οι αφεντάδες μας περπατούνε με τις καρότζες τους και οι αγωνιστές δεν έχουν ούτε γουμάρι. Και ξυπόλυτοι και γυμνοί διακονεύουν εις τα σοκάκια'. Από τα 'Απομνημονεύματα' του Στρατηγού Μακρυγιάννη.

'Τους είπα πως η δική μου τρομοκρατία/ βρίσκεται στη λέξη,/ είναι τορπίλη απενεργοποιημένη/ για στόχους που καρατομούν την ελευθερία/ για βάσεις που καλλιεργούν μύκητες/ δουλείας./ Ανένδοτοι μου ?δειξαν το σιδερένιο πουλί/ έτοιμο να πετάξει/ και μπήκα μέσα τρομοκρατημένος/ Μιας γυναίκας της έκοψαν τα βυζιά/ γιατί προεξείχαν επικίνδυνα/ με πολύ γάλα για μελλοντικούς/ τρομοκράτες'.
Από το ποίημα 'Αντιτρομοκρατικά μέτρα'
του Γιώργου Παναγουλόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (03.09.2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου