Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΠΑΛΙ ΒΟΡΙΑΣ ΕΦΥΣΗΞΕ κι έφερε τη δροσιά ν-του/ κι έφερε και το Μίκη μας στα πατρογονικά ν-του. Η μαντινάδα που τραγούδησαν κατά την υποδοχή του Μίκη Θεοδωράκη στο Νίππος προχθές οι ριζίτες του παραδοσιακού Συλλόγου «Ακρίτες» μετά το σχετικό νεοριζίτικο: «Η Κρήτη ’ναι περήφανη για τ’ άξιο παιδί τζη/ απού την κάνει ξακουστή σ’ ούλη την οικουμένη/ π’ ενώνει κράτη και λαούς με όμορφα τραγούδια/ και πάντα μένει Κρητικός».
«ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, θα έφευγαν, δεν φοβήθηκα τους φασίστες, θα έφευγαν. Φοβάμαι, όμως, τώρα γιατί μας έχουν βρει στον ύπνο. Εχουν ξεκινήσει να ξεριζώσουν τα ήθη και τα έθιμά μας, τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας», απ’ τα που είπε ο Μίκης Θεοδωράκης στο Νίππος. Ανάγκη πάσα να βρούμε, να ξαναβρούμε την ψυχή μας, «το τετράφυλλο δάκρυ», κατά τον ποιητή!
ΠΑΝΤΩΣ ΝΑ ΤΕΤΡΑΓΩΝΙΣΟΥΜΕ τον κύκλο δεν μας το ζήτησαν. Ή μήπως μας το ζήτησαν και δεν το πήραμε χαμπάρι;
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ. Το ειδικό τέλος. Το μερικό τέλος. Το γενικό τέλος. Το τακτικό τέλος. Το έκτακτο τέλος. Το ενιαίο τέλος. Το τέλος κυκλοφορίας. Το τέλος επιτηδεύματος. Το τέλος αναπνοής... Τίτλοι τέλους. Κακά τα τέλη τους.
«Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΤΩΧΥΝΕΙ. Μπορούμε να πούμε ότι οι Ελληνες θα πρέπει να πληρώσουν μόνοι τους, όμως, δεν μπορούν. Μπορούμε επίσης να πούμε ότι εφόσον είμαστε σε μια ένωση θα τα μοιραστούμε». Καλά, για μας, τα είπε τις προάλλες στην πρώτη μ.Κ. (μετά καμαριέρας!) τηλεοπτική συνέντευξή του ο Ντομινίκ Στρος Καν. Αν ήταν ακόμα πρόεδρος στο ΔουΝουΤου δεν θα τα ’λεγε, μπορείτε να μου πείτε. Μπορείτε, όμως, να μου πείτε και το άλλο: Τι κρίμα που η αποκάτω κεφαλή έφαε την αποπάνω!
ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ, ΤΙ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ, βαρύ χειμώνα για την ελληνική οικονομία, προβλέπει το ΔουΝουΤου για το 2012. Κι όσοι αντέξουν αντέξανε.
ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ και στην πόλη μας σήμερα. Ωραίο θέμα για να γράψουν έκθεση τα παιδιά στα σχολεία τους...
ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΑΠΑΡΟΥΔΑΚΗ, ΝΙΠΠΟΣ Αποκορώνου: «Πρέπει ν’ αποφανιστούμε!». Αυτό έλεγε η μάνα μου, όταν έρχονταν (και δεν μας έλειπαν) μουσαφίρηδες στο σπίτι μας. «Αποφανίζομαι», σύμφωνα και με το λεξικό του Αντώνη Ξανθινάκη, πάει να πει παρουσιάζομαι με ευπρέπεια (αποφάνιση= η αξιοπρεπής εμφάνιση κάποιου σε καλεσμένους του από πλευράς κυρίως περιποίησής τους). Οχι μόνο το Νίππος, αλλά όλον τον Αποκόρωνα, αποφάνισες στο «Ιπποκορώνιον», προχθές, κατά την επίσκεψη του Μίκη Θεοδωράκη, Παντελή!
«ΜΕΤΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΩΡΩΝ ΠΟΡΕΙΑΝ, εφθάσαμεν εις Νίππος Αποκορώνου. Ήτο ακριβώς μεσημέρι και τα πάντα ήσαν έτοιμα. Εν τω μεταξύ η επίσκεψις του Βενιζέλου είχε γνωσθή και συνεκεντρώθησαν έξωθι του χωρίου περί τους 200 άνδρες, εκτός των γυναικοπαίδων. Ούτοι υπεδέχθησαν ενθουσιωδώς τον Βενιζέλον, πράγμα το οποίον ηυχαρίστησε πολύ αυτόν και την ακολουθίαν του. Χαρούμενοι όλοι εκαθήσαμεν εις το τραπέζι». Από το βιβλίο του Ευαγγέλου Μελιγκουνάκη «Βενιζέλου Ανάβασις» (Αθήναι 1955).
«Με το λύχνο του άστρου/ στους ουρανούς εβγήκα/ Στο αγιάζι των λειμώνων/ στη μόνη ακτή του κόσμου/ πού να βρω την ψυχή μου/ το τετράφυλλο δάκρυ!/ Λυπημένες μυρσίνες/ ασημωμένες ύπνο/ Μου ράντισαν την όψη/ Φυσώ και μόνος πάω/ Πού να βρω την ψυχή μου/ το τετράφυλλο δάκρυ!».
Από το «Αξιον Εστί» του Οδυσσέα Ελύτη.
(Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης.
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης).
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)

Χανιώτικα νέα (22.09.2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου