Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ για το Ολοκαύτωμα της Καντάνου, σήμερα και αύριο, με αφορμή την 71η επέτειο της Μάχης της Κρήτης, στην ιστορική πρωτεύουσα του Σελίνου. Ειδικά στην αποψινή που θα γίνει η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας, ποιητή - δημοσιογράφου, Δημήτρη Κακαβελάκη 'Κρήτη - Ονειρο Μέγα', το 'θελα μ' όλη μου την καρδιά να ’μαι παρών. Και για ν' απαγγείλω, όπως λογαριάζαμε, τους 'φλογοβόλους' στίχους του ποιητή. Κρίμα που δεν ήρθαν, όπως τα ήθελα τα πράγματα. Παντρεύει την κόρη του ένας φίλος απόψε και…
ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ ήθελα να 'μαι από απόψε, προ-παραμονή του Αγίου Πνεύματος γαρ, αλλά οι κοινωνικές υποχρεώσεις είναι κοινωνικές υποχρεώσεις. Εν πάση περιπτώσει, Θεού θέλοντος, θα είμαι από αύριο.
Τ' ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΥ το νερό κι ο φρεδιανός αέρας/ μασε μονομεριάσανε ετούτη την ημέρα. Η μαντινάδα των Φρεδιανών για το δικό τους Αγιο Πνεύμα που είναι στο Μπούμπουλο. Τ' Αγιού Πνευμάτου ο δροσιός κι ο νιππιανός αέρας μασε μονομεριάζουνε εκείνη την ημέρα, λέει η δική μας.
ΣΤ' ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ('Μπνέμα', το 'λεγε) να 'χετε τα θάρρητά σας, όπως τα 'χω κι εγώ μας έλεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου, κάθε φορά που μας απόβγαζε απ' το σπίτι. Τα 'χουμε, μάνα! Και για λογαριασμό του Αντώνη, της Στέλλας και της Χρυσούλας, σου το γράφω!
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ πανηγύρι οφέτος, όπως άλλες χρονιές. Ούτε ωζά θ' αρμέξουμε, ούτε φωτιές θ' ανάψουμε, ούτε θα τραγουδήσουμε, ούτε θα λιτανέψουμε την εικόνα στη γειτονιά. Εχει πένθος το χωριό και δεν είναι πρέπον, πέρασαν και τα χρόνια, μάνα! Η εκκλησία βέβαια θα λειτουργηθεί, όπως λειτουργείται από τότε που την ξανάκτισε η δική σας ευσέβεια, η ευσέβεια των παλιών Κατουνιάρηδων…
ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ, μαζί με τον πατέρα, κάποια στιγμή, ν’ ανάψετε τα κεριά σας στο μανουάλι της ζωής, μάνα! Τα μάτια της ψυχής μου θα σας δούνε, δεν γίνεται να μη σας δούνε. Κι εσάς κι όλους τους άλλους Κατουνιάρηδες που βρίσκεστε στο άλλο ημισφαίριο της ζωής…
ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ, λέει, το Αγιο Πνεύμα και να μας έβαζε νου! Ολωνών! Προπάντων όμως σ' αυτούς που φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν. Να μας ξανακυβερνήσουν ή να μας πρωτοκυβερνήσουν.
«ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα επιχειρούσε να υπερβεί τον εαυτό του. Δεν το βλέπω. Αντιθέτως διακρίνω εκείνο τον υφέρποντα αυριανισμό της ζωής μας, ο οποίος φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης της συμπεριφοράς των Ελλήνων την τελευταία 30ετία». Η δημοσιογράφος της 'Καθημερινής' Ρίτσα Μασούρα στη σελίδα της στο Βιβλίο των Προσώπων.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ στον Διογένη ότι η ζωή είναι κακό πράγμα. «Οχι η ζωή, αλλά η κακή ζωή», του απάντησε εκείνος.
«Η Κρήτη όνειρο μέγα/ πάνω του φλόγες να το κάψουν/ Ομως η Κρήτη θεμέλιο μαρτυρίας/ Φλόγες σβήνει με αντι-στάσεις/ Και ανα-κράξεις ειρήνης/ Τάλως Μίνως Ταύρος σφαδάζουν/ Δίας φευγάτος Ευρώπη στον Αδη/ Ανοιξη μαύρη άνοιξη γαλάζια/ Η Κρήτη σώμα πόθου ξανθά/ Δόρατα το καρφώνουν λεγεώνες το/ Σταυρώνουν λέοντες το δαγκώνουν/ Μαύροι κουρσάροι το νεκρώνουν/ Νικη-φόροι το λυτρώνουν κι ύστερα πάλε/ Ημισέληνοι το ξανα-σταυρώνουν/ Κι έτσι το θείο σώμα της νήσου/ με κρίνα στεφανωμένο με αίμα διαποτισμένο/ Με όνειρα ανυψωμένο αντιμάχεται».
Από το ποίημα «Κρήτη, Ονειρο Μέγα' του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (02.06.2012)
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ για το Ολοκαύτωμα της Καντάνου, σήμερα και αύριο, με αφορμή την 71η επέτειο της Μάχης της Κρήτης, στην ιστορική πρωτεύουσα του Σελίνου. Ειδικά στην αποψινή που θα γίνει η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας, ποιητή - δημοσιογράφου, Δημήτρη Κακαβελάκη 'Κρήτη - Ονειρο Μέγα', το 'θελα μ' όλη μου την καρδιά να ’μαι παρών. Και για ν' απαγγείλω, όπως λογαριάζαμε, τους 'φλογοβόλους' στίχους του ποιητή. Κρίμα που δεν ήρθαν, όπως τα ήθελα τα πράγματα. Παντρεύει την κόρη του ένας φίλος απόψε και…
ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ ήθελα να 'μαι από απόψε, προ-παραμονή του Αγίου Πνεύματος γαρ, αλλά οι κοινωνικές υποχρεώσεις είναι κοινωνικές υποχρεώσεις. Εν πάση περιπτώσει, Θεού θέλοντος, θα είμαι από αύριο.
Τ' ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΥ το νερό κι ο φρεδιανός αέρας/ μασε μονομεριάσανε ετούτη την ημέρα. Η μαντινάδα των Φρεδιανών για το δικό τους Αγιο Πνεύμα που είναι στο Μπούμπουλο. Τ' Αγιού Πνευμάτου ο δροσιός κι ο νιππιανός αέρας μασε μονομεριάζουνε εκείνη την ημέρα, λέει η δική μας.
ΣΤ' ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ('Μπνέμα', το 'λεγε) να 'χετε τα θάρρητά σας, όπως τα 'χω κι εγώ μας έλεγε η μακαρίτισσα η μάνα μου, κάθε φορά που μας απόβγαζε απ' το σπίτι. Τα 'χουμε, μάνα! Και για λογαριασμό του Αντώνη, της Στέλλας και της Χρυσούλας, σου το γράφω!
ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ πανηγύρι οφέτος, όπως άλλες χρονιές. Ούτε ωζά θ' αρμέξουμε, ούτε φωτιές θ' ανάψουμε, ούτε θα τραγουδήσουμε, ούτε θα λιτανέψουμε την εικόνα στη γειτονιά. Εχει πένθος το χωριό και δεν είναι πρέπον, πέρασαν και τα χρόνια, μάνα! Η εκκλησία βέβαια θα λειτουργηθεί, όπως λειτουργείται από τότε που την ξανάκτισε η δική σας ευσέβεια, η ευσέβεια των παλιών Κατουνιάρηδων…
ΘΑ ΠΡΟΒΑΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ, μαζί με τον πατέρα, κάποια στιγμή, ν’ ανάψετε τα κεριά σας στο μανουάλι της ζωής, μάνα! Τα μάτια της ψυχής μου θα σας δούνε, δεν γίνεται να μη σας δούνε. Κι εσάς κι όλους τους άλλους Κατουνιάρηδες που βρίσκεστε στο άλλο ημισφαίριο της ζωής…
ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ, λέει, το Αγιο Πνεύμα και να μας έβαζε νου! Ολωνών! Προπάντων όμως σ' αυτούς που φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν. Να μας ξανακυβερνήσουν ή να μας πρωτοκυβερνήσουν.
«ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα επιχειρούσε να υπερβεί τον εαυτό του. Δεν το βλέπω. Αντιθέτως διακρίνω εκείνο τον υφέρποντα αυριανισμό της ζωής μας, ο οποίος φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης της συμπεριφοράς των Ελλήνων την τελευταία 30ετία». Η δημοσιογράφος της 'Καθημερινής' Ρίτσα Μασούρα στη σελίδα της στο Βιβλίο των Προσώπων.
ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ στον Διογένη ότι η ζωή είναι κακό πράγμα. «Οχι η ζωή, αλλά η κακή ζωή», του απάντησε εκείνος.
«Η Κρήτη όνειρο μέγα/ πάνω του φλόγες να το κάψουν/ Ομως η Κρήτη θεμέλιο μαρτυρίας/ Φλόγες σβήνει με αντι-στάσεις/ Και ανα-κράξεις ειρήνης/ Τάλως Μίνως Ταύρος σφαδάζουν/ Δίας φευγάτος Ευρώπη στον Αδη/ Ανοιξη μαύρη άνοιξη γαλάζια/ Η Κρήτη σώμα πόθου ξανθά/ Δόρατα το καρφώνουν λεγεώνες το/ Σταυρώνουν λέοντες το δαγκώνουν/ Μαύροι κουρσάροι το νεκρώνουν/ Νικη-φόροι το λυτρώνουν κι ύστερα πάλε/ Ημισέληνοι το ξανα-σταυρώνουν/ Κι έτσι το θείο σώμα της νήσου/ με κρίνα στεφανωμένο με αίμα διαποτισμένο/ Με όνειρα ανυψωμένο αντιμάχεται».
Από το ποίημα «Κρήτη, Ονειρο Μέγα' του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com/)
Χανιώτικα νέα (02.06.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου