Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΙΝΤΑ θα γράψεις την Τρίτη στα 'πεταχτά' για τις εκλογές, μου είπε ο φίλος μου ο Γιώργης απ' τα Νεροκούρου το Σάββατο, παραμονή της μεγάλης μάχης, όταν συναντηθήκαμε για μπάνιο στο Καλάμι, κάτω απ' τα αρμυρίκια, που 'χει φυτέψει ο Γιώργης ο Κόγχυλας. Ετοιμο το 'χω, το 'χω ξαναγράψει άλλωστε, του απάντησα και του είπα τη γνωστή μαντινάδα: Μοναχή τζη το πελέκα η γαϊδάρα το σωμάρι/ γή φαρδύ τζη γή στενό τζη απατή τζη θα το βάλει.
ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ έχουμε κι αν δεν έχουμε ακόμα, θα έχουμε σίγουρα απ' ό,τι δείχνουν τα πράγματα, κυβέρνηση. Κι όπως έχει πει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, ακόμα και μια κακή κυβέρνηση είναι καλύτερη από τη μη κυβέρνηση. Χθες, ωστόσο, μου είπε και το άλλο. Οσο πιο δυνατή είναι η αντιπολίτευση, τόσο πιο λίγα λάθη θα πρέπει να κάνει η συμπολίτευση. Κι ο Αγιος φοβέρα θέλει!
ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ; Θα γλυτώσουμε και τη Σκύλλα; Εν είδει σχολίου, από τον φίλο Μιχάλη Ανδριανάκη, τα ερωτήματα, σε προηγούμενα 'πεταχτά'. Τι να σου απαντήσω, Μιχάλη! Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα.
ΙΟΥΝΗΣ, ΙΟΥΛΗΣ, Αύγουστος! Κανείς απ' τους τρεις αυτούς μήνες δεν έχει 'ρο', άρα, λοιπόν και επομένως, το διάστημα αυτό, το κρασί θέλει νερό! Είναι και τα μπάνια, του λαού στη μέση, «γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;». Από Σεπτέμβρη, πάλι?
ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ το μνημόνιο που μας επεβλήθη, έτσι όπως μας επεβλήθη, δεν μπορεί να εξακολουθεί να είναι σε ισχύ. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.
ΑΛΛΑΞΕ ΧΡΩΜΑ και η Κρήτη. Στα ροζ ντύθηκε απ' άκρη σ' άκρη, απαρνούμενη τα πράσινα. Εχουν οι καιροί γυρίσματα.
«ΗΘΕΛΑ ΝΑ 'ΜΟΥΝ γιασεμί για σένα να μυρίζω/ κι ολοχρονίς, αγάπη μου, για σένανε ν' ανθίζω». Καθαρά ερωτική η μαντινάδα που μου έστειλε χθες ο Ηλίας ο Σταματάκης. Για αποτοξίνωση, λέει?
«ΜΗ ΛΑΜΒΑΝΗΣ υπ' όψιν τους εραστάς· έχουσι πολύ παραδόξους ιδέας· εάν ηδύναντο να πλάσωσι τον κόσμον εκ δευτέρου, θα έπλαττον αντί ανθρώπου μίαν γιγάντιον καρδίαν, και άνωθεν αυτής θα προσεκόλλων μίαν κεφαλήν, έχουσαν μόνον οφθαλμούς διά να βλέπη, και χείλη διά να φιλή». Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ αφιερώνει το ποίημά του 'Η σκιά' ο Ηρακλειώτης ποιητής Γιάννης Μαρκάκης. Το φύλαγα μήνες τώρα στα χαρτιά μου για να το χρησιμοποιήσω την Ημέρα του Πατέρα. Ναι! Εχει καθιερωθεί και τέτοια ημέρα και γιορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Ιούνη, που ήταν προχθές. Πολύ θα το χαιρόταν, αν το μάθαινε όσο ζούσε, ο πατέρας μου. «Σαν να μην υπάρχει πατέρας», παραπονιόταν, όταν μας έβλεπε να πηγαίνουμε στη μάνα μας λουλούδια, τη δεύτερη Κυριακή του Μάη! Αχ βρε, πατέρα!
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΡΩΤΗΣΕ τον πατέρα του: «Τι είναι το ασήμι;». «Θα σου δείξω», του είπε ο πατέρας του. Πήρε ένα κομμάτι συνηθισμένο γυαλί και το έβαλε μπροστά του. Το παιδί μπορούσε να δει μέσα από το γυαλί τον δρόμο, τους ανθρώπους, τα δέντρα, τον ουρανό. Μετά ο πατέρας είπε: «Κοίτα καλά, περνώ από πίσω με ασήμι την επιφάνεια του γυαλιού και δεν μπορείς να δεις τίποτα. Το μόνο που βλέπεις είναι ο εαυτός σου».
[?] «Φύσαγε παντού σκιά/ Γλιστρούσε μες στο αίμα μας/ Κυπαρίσσι αγιάτρευτο/ Μας σκέπαζε πονετικά με τη φτερούγα του/ Το χάδι του μας έγδερνε τα χέρια/ Εραινε χώμα τις στράτες που περπάτησε/ Μη και χαθούμε στην πηχτή ζωή/ Μη και φυράξει το τραγούδι του/ Κλαδιά που τις ρίζες τους δεν ανεστορούνται,/ ποτέ δεν βγάνουν φυλλωσιά να τα σκεπάσει».
Από το ποίημα «Η σκιά» του Γιάννη Μαρκάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://
ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ έχουμε κι αν δεν έχουμε ακόμα, θα έχουμε σίγουρα απ' ό,τι δείχνουν τα πράγματα, κυβέρνηση. Κι όπως έχει πει ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, ακόμα και μια κακή κυβέρνηση είναι καλύτερη από τη μη κυβέρνηση. Χθες, ωστόσο, μου είπε και το άλλο. Οσο πιο δυνατή είναι η αντιπολίτευση, τόσο πιο λίγα λάθη θα πρέπει να κάνει η συμπολίτευση. Κι ο Αγιος φοβέρα θέλει!
ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ; Θα γλυτώσουμε και τη Σκύλλα; Εν είδει σχολίου, από τον φίλο Μιχάλη Ανδριανάκη, τα ερωτήματα, σε προηγούμενα 'πεταχτά'. Τι να σου απαντήσω, Μιχάλη! Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα.
ΙΟΥΝΗΣ, ΙΟΥΛΗΣ, Αύγουστος! Κανείς απ' τους τρεις αυτούς μήνες δεν έχει 'ρο', άρα, λοιπόν και επομένως, το διάστημα αυτό, το κρασί θέλει νερό! Είναι και τα μπάνια, του λαού στη μέση, «γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε;». Από Σεπτέμβρη, πάλι?
ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ το μνημόνιο που μας επεβλήθη, έτσι όπως μας επεβλήθη, δεν μπορεί να εξακολουθεί να είναι σε ισχύ. Δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση.
ΑΛΛΑΞΕ ΧΡΩΜΑ και η Κρήτη. Στα ροζ ντύθηκε απ' άκρη σ' άκρη, απαρνούμενη τα πράσινα. Εχουν οι καιροί γυρίσματα.
«ΗΘΕΛΑ ΝΑ 'ΜΟΥΝ γιασεμί για σένα να μυρίζω/ κι ολοχρονίς, αγάπη μου, για σένανε ν' ανθίζω». Καθαρά ερωτική η μαντινάδα που μου έστειλε χθες ο Ηλίας ο Σταματάκης. Για αποτοξίνωση, λέει?
«ΜΗ ΛΑΜΒΑΝΗΣ υπ' όψιν τους εραστάς· έχουσι πολύ παραδόξους ιδέας· εάν ηδύναντο να πλάσωσι τον κόσμον εκ δευτέρου, θα έπλαττον αντί ανθρώπου μίαν γιγάντιον καρδίαν, και άνωθεν αυτής θα προσεκόλλων μίαν κεφαλήν, έχουσαν μόνον οφθαλμούς διά να βλέπη, και χείλη διά να φιλή». Από τη 'Χρυσή Διαθήκη' του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ αφιερώνει το ποίημά του 'Η σκιά' ο Ηρακλειώτης ποιητής Γιάννης Μαρκάκης. Το φύλαγα μήνες τώρα στα χαρτιά μου για να το χρησιμοποιήσω την Ημέρα του Πατέρα. Ναι! Εχει καθιερωθεί και τέτοια ημέρα και γιορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Ιούνη, που ήταν προχθές. Πολύ θα το χαιρόταν, αν το μάθαινε όσο ζούσε, ο πατέρας μου. «Σαν να μην υπάρχει πατέρας», παραπονιόταν, όταν μας έβλεπε να πηγαίνουμε στη μάνα μας λουλούδια, τη δεύτερη Κυριακή του Μάη! Αχ βρε, πατέρα!
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΡΩΤΗΣΕ τον πατέρα του: «Τι είναι το ασήμι;». «Θα σου δείξω», του είπε ο πατέρας του. Πήρε ένα κομμάτι συνηθισμένο γυαλί και το έβαλε μπροστά του. Το παιδί μπορούσε να δει μέσα από το γυαλί τον δρόμο, τους ανθρώπους, τα δέντρα, τον ουρανό. Μετά ο πατέρας είπε: «Κοίτα καλά, περνώ από πίσω με ασήμι την επιφάνεια του γυαλιού και δεν μπορείς να δεις τίποτα. Το μόνο που βλέπεις είναι ο εαυτός σου».
[?] «Φύσαγε παντού σκιά/ Γλιστρούσε μες στο αίμα μας/ Κυπαρίσσι αγιάτρευτο/ Μας σκέπαζε πονετικά με τη φτερούγα του/ Το χάδι του μας έγδερνε τα χέρια/ Εραινε χώμα τις στράτες που περπάτησε/ Μη και χαθούμε στην πηχτή ζωή/ Μη και φυράξει το τραγούδι του/ Κλαδιά που τις ρίζες τους δεν ανεστορούνται,/ ποτέ δεν βγάνουν φυλλωσιά να τα σκεπάσει».
Από το ποίημα «Η σκιά» του Γιάννη Μαρκάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://
Χανιώτικα νέα ( 19.06.2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου