Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Ποιος είπε ότι δεν πρέπει ν’ αγαπάμε τα ζώα και σήμερα και αύριο και κάθε μέρα;

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΑΔΑ για τα ζώα: Στα ζώα τα αδέσποτα να μην γυρνάς την πλάτη/ δώσε φροντίδα και φαΐ στον σκύλο και στον γάτι. Κι άλλη μια: Πλάσματα είναι του Θεού, γι’ αυτό μην τα χτυπάτε/ όλα τα ζώα, φίλοι μου πρέπει να τ’ αγαπάτε.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ των Ζώων χθες, 4 Οκτωβρίου. Μου ξέφυγε, το ομολογώ. Ασχολούμαι, λοιπόν, σήμερα, με μια μέρα καθυστέρηση στα 'πεταχτά' και με τους φίλους μας τα ζώα, αρχίζοντας με τις μαντινάδες που μου έστειλε η Νεκταρία Θεοδωρουλάκη. Ποιος είπε ότι δεν πρέπει ν’ αγαπάμε τα ζώα και σήμερα και αύριο και κάθε μέρα;
Σ’ ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟ περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, το 1931, πρωτογιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα προς εξαφάνιση είδη του ζωικού βασιλείου. Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε γιατί συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που θεωρείται απ’ την Καθολική Εκκλησία, ο προστάτης των ζώων και του Περιβάλλοντος. Αυτά εγκυκλοπαιδικά...
ΟΣΟ ΓΝΩΡΙΖΩ τους ανθρώπους, τόσο αγαπώ τα ζώα. Δεν θυμούμαι πού και πότε βρήκα αυτή τη φράση. Νομίζω σε κάποιο βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη. Την έχω, ωστόσο, χρησιμοποιήσει κι άλλες φορές σε γραφτά μου. Οπως και την αντίστροφή της. Οσο γνωρίζω τα ζώα, τόσο αγαπώ τους ανθρώπους.
'Ν’ ΑΓΑΠΑΣ τα βουνά και τα πέλαγα,/ τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους,/ τα πουλιά, τα λουλούδια, τα σύννεφα,/ και πολύ ν’ αγαπάς τους ανθρώπους'. Στο τραγούδι 'Ν’ αγαπάς' του Παντελή Θαλασσινού, συνειρμικά, ο νους μου. Πάμε παρακάτω.
ΒΟΜΒΑ ΒΥΘΟΥ θαλάσσης και αέρος η περίφημη βόμβα Λαγκάρντ, που πολλοί λένε, ότι θα τα κάνει όλα... κεραμιδαριό στον χώρο του ΠΑΣΟΚ. Το θέμα είναι να περάσουν τα μέτρα που κάνουν λιώμα τον κοσμάκη και γαία πυρί μιχθήτω...
ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ το πακέτο με τα νέα μέτρα; Στον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η ερώτηση. Για το κλεισμένο με ρωτάς; Η απάντησή του δι’ ερωτήσεως.
ΤΟ ΚΑΛΟ και να λέγεται και να γράφεται. Το χάλι των κάθε λογής σκουπιδιών, που παρουσίαζε η εθνική οδός απ’ το Καλάμι μέχρι τη Γεωργιούπολη, δεν υπάρχει πια. Ο Δήμος Αποκορώνου έκανε αυτό που έπρεπε να γίνει κι αυτό που πρέπει να γίνεται. Καλή συνέχεια.
ΚΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, εκτός των άλλων, να γίνει ακόμα περισσότερο γνωστή η κρητική διατροφή μέσω του φεστιβάλ 'Κερνάμε Ελλάδα' που διοργανώνεται στην πόλη μας. Κρήτη κερνά, ο κόσμος πίνει.
Ο ΚΟΙΡΑΝΟΣ από τη Μίλητο, όταν κάποτε είδε ψαράδες να έχουν πιάσει ένα δελφίνι και να είναι έτοιμοι να το τεμαχίσουν, τους έδωσε χρήματα, το πήρε και το άφησε ελεύθερο στο πέλαγος. Αργότερα, όταν το πλοίο στο οποίο επέβαινε ναυάγησε, ήταν ο μόνος που σώθηκε, χάρη σε ένα δελφίνι. Κι όταν έπειτα από πολλά χρόνια πέθανε και η κηδεία του έγινε κοντά στο λιμάνι της Μιλήτου, φάνηκε πλήθος από δελφίνια στη θάλασσα, σαν να τον συνόδευαν στην τελευταία του κατοικία. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

'Ηθελα να ’χω ένα σπίτι εξοχικό/ μ’ έναν πολύ μεγάλο κήπο -όχι τόσο/ για τα λουλούδια, για τα δέντρα και τες πρασινάδες/ (βέβαια να βρίσκονται κι αυτά· ειν’ ευμορφότατα)/ αλλά για να ’χω ζώα. Α, να χα ζώα!/ Τουλάχιστον επτά γάτες -οι δύο κατάμαυρες,/ και δυο σαν χιόνι κάτασπρες για την αντίθεσι./ Εναν σπουδαίο παπαγάλο, να τον αγρικώ/ να λέγει πράγματα μ’ έμφασι και πεποίθησιν./ Από σκυλιά πιστεύω τρία θα μ’ έφθαναν./ Θα ’θελα και δυο άλογα (καλά είναι τ’ αλογάκια)./ Κι εξάπαντος τρία τέσσερα απ’ τ’ αξιόλογα,/ τα συμπαθητικά εκείνα ζώα, τα γαϊδούρια,/ να κάθονται οκνά να χαίροντ’ οι κεφάλες των'.
Το ποίημα 'Σπίτι με κήπον' του Κ.Π. Καβάφη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

Χανιώτικα νέα (05.10.2012)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου