Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


«Οι φόροι με χαρταετούς να μοιάζανε μακάρι\ να φύσαγε ο άνεμος αλέργο να τσοι πάρει.» Ευσεβείς πόθους ολωνών μας εκκφράζει σ’ αυτήν της την μαντινάδα η Νεκταρία θεοδωρογλάκη., που λες κι είναι μαθήτρια του Ηλία του Σταματάκη. Αχ βρε Νεκταρία! Τρώει η κατσίκα ταραμά;



ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«Ήρθενε ‘νας ντεσκερές\ να παντρεύονται κι οι γρες\ και οι γράδες ως τα’ ακούσαν\ σα φοράδες εγλακούσαν» Ένα από τα προσφιλή θάματα της Κρητικής Αποκριάς, όπως γράφει και ο Νίκος Ψιλάκης στο βιβλίο του «Λαικές τελετουργίες στην Κρήτη», είναι και η σάτιρα των γέρων και των γριάδων. «Ήτανε» διορθώνω. Πάνε αυτά που ξέραμε και ήρθαν άλλα.

Μια σήμερα, μια αύριο και τέλος για εφέτος οι Αποκριές. Του χρόνου πάλι. Άντε να βάλουμε και την Καθαρή Δευτέρα. Καλή Σαρακοστή να περάσουμε!
«Οι φόροι με χαρταετούς να μοιάζανε μακάρι\ να φύσαγε ο άνεμος αλέργο να τσοι πάρει.» Ευσεβείς πόθους ολωνών μας εκκφράζει σ’ αυτήν της την μαντινάδα η Νεκταρία θεοδωρογλάκη., που λες κι είναι μαθήτρια του Ηλία του Σταματάκη. Αχ βρε Νεκταρία! Τρώει η κατσίκα ταραμά;

Φασολάδα και πάσης Ελλάδος! Άλλαξε τις διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων η κρίση. Το ρύζι, οι πατάτες και τα όσπρια έχουν την τιμητική τους στο ελληνικό τραπέζι, σύμφωνα με τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας «Διατροφή και Οικονομική Κρίση» που έκανε η ΕΚΠΟΙΖΩ με αφορμή τη χθεσινή παγκόσμια ηέρα του Καταναλωτή.

Ζορίστηκαν να θέσουν υπό έλεγχο τις πυρκαγιές που ξέσπασαν προχθές στο Νομ’ο μας οι πυροσβεστικές δυνάμεις. Τέλος πάντων. Όλα τα είχα η Μαριωρή… οι πυρκαγιές Μάρτη μήνα της έλειπαν.

Έφυγε προχθές και ετάφη χθες στα αγαπημένα του Πλακάλωνα Κισάμου οπάνω απ’ όλα ενεργός Πολίτης γνωστός τοις πάσι γιατρός (νευρολόγος- ψυχίατρος) και ξεχωριστός πνευματικός άνθρωπος του τόπου μας Δημήτρης Καρτάκις. Το παρακάτω εν είδει αποχαιρετισμού απόσπασμα είναι από το βιβλίο του «Ο θάνατος του ποταμού»: Αυτός ο ποταμός μου έγινε σωστός εφιάλτης. Δεν αναστατώνει μόνο τον ύπνο μου, παρά μου φαίνεται πως και ξύπνιος ακόμα τον ακούω να θρηνεί και να παραπονιέται για το σκληρό και άδικο θάνατό του. Κι αυτό το παράπονο μου πληγώνει την καρδιά. Είναι το παράπονο ενός μεγάλου φίλου που μια ζωή μου χάριζε την απόλαυση της μοναδικής του ομορφιάς. Και τώρα που το αφάνισαν λυπο’υμαι κατάκαρδα, γιατί δεν μπόρεσα να τον σώσω»

«Φύσα αγέρα λεβεντιά\ παίζ’ αετό με τα παιδιά\ φεύγει ο αετός με τα ψηλά\ και στον άνεμο μιλά.\ Φρρρ! Ακολουθούν και άλλοι,\ πιο μικροί και πιο μεγάλοι\ Ένας χάρτινος στρατός\ ξάφνου κολυμπάει στο φως.\ Του αγέρα οι καλεσμένοι\ τα πολύχρωμα ντυμένοι\ παν σε ουρανού γιορτάσι\ σκουλαρίκια ουρά κεφάλι.\ Φύσα λεβεντιά μου αγέρα!\ Κάθε Καθαρή Δευτέρα,\ των παιδιών ψυχή και νους\ χαρταετός στους ουρανούς.» Από το ποίημα «Χαρταετοί στο ουρανό» της Ρένας Καρθαίου
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (16.03.2013)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου