Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 30 Απριλίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΗΜΑΣΤΑΝ βέβαιοι ότι ο Χριστός θ? αναστηθεί! Πόσο όμορφα φαντάζει ακόμα στο μυαλό μου αυτός ο Παρατατικός της βεβαιότητας, της πρώτης δωδεκαετίας της ζωής μου! Ο Χριστός θ? ανασταινόταν το δίχως άλλο. Τι κι αν παίζαμε νεκρικά την καμπάνα; Γιατί έφτιαχνε η μάνα, σήμερα Μεγάλη Τρίτη, τα κουλουράκια της Λαμπρής;  Μέρες Μεγαλοβδομάδας στο Νίππος πριν από μισό και βάλε αιώνα... 



ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ, Μεγάλη Κρίση, αλλά και Μεγάλη Τρίτη ο Χριστός εκρίθη! Υστερα από τη Μεγάλη Δευτέρα τη Μεγάλη Μαχαίρα. Και πριν τη Μεγάλη Τετάρτη που ο Χριστός εχάθη, τη Μεγάλη Πέμπτη που ο Χριστός ευρέθη, τη Μεγάλη Παρασκευή που έβαλαν τον Χριστό στο καρφί, το Μεγάλο Σαββάτο που ο Χριστός ήταν στον τάφο και τη Μεγάλη Κυριακή που ήμασταν βέβαιοι ότι ο Χριστός θ? αναστηθεί.

ΗΜΑΣΤΑΝ βέβαιοι ότι ο Χριστός θ? αναστηθεί! Πόσο όμορφα φαντάζει ακόμα στο μυαλό μου αυτός ο Παρατατικός της βεβαιότητας, της πρώτης δωδεκαετίας της ζωής μου! Ο Χριστός θ? ανασταινόταν το δίχως άλλο. Τι κι αν παίζαμε νεκρικά την καμπάνα; Γιατί έφτιαχνε η μάνα, σήμερα Μεγάλη Τρίτη, τα κουλουράκια της Λαμπρής;  Μέρες Μεγαλοβδομάδας στο Νίππος πριν από μισό και βάλε αιώνα... 

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ στο τώρα. Φεύγει σήμερα κι αυτός ο Απρίλης. Αλλος ένας 'σκυθρωπός με γκρίζο βλέμμα', τρίτος 'μνημονιακός' Απρίλης. Ζητείται φως, ένα κάποιο φως στο βάθος του τούνελ που έχουμε μπει, που μας έχουνε βάλει.

'ΔΕΝ ΒΛΑΣΤΗΜΩ την τρόικα μ? αυτούς που ?ταν αιτία/ κι ήρθε και μασε ρήμαξε τσέπες μα και ταμεία', μας λέει στη σημερινή του μαντινάδα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Το θέμα είναι τι κάνουμε, Ηλία! Ενα αυτό. Είναι όμως και το άλλο. Αν φτύσουμε ψηλά, φτύνουμε τα μουστάκια μας κι αν φτύσουμε χαμηλά φτύνουμε τα γένια μας...

ΠΑΕΙ ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ και το πολυνομοσχέδιο, σιγά που δε θα ψηφιζότανε. Ολα καλά για την τρικομματική κυβέρνηση, πλην όμως όχι και ανθηρά. Ξεραΐλα, μεγάλη ξεραΐλα παντού. Κι όποιος αντέξει!

ΝΑ ΠΑΤΟΥΣΑΜΕ λέει, ένα κουμπί και ν? αλλάζαμε, ως διά μαγείας τα πράγματα στην πατρίδα μας. Ν? αλλάζαμε πρωτίστως νοοτροπία ως πολίτες... Αρέσει στον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο να μονολογεί, πότε - πότε, εκεί που κουβεντιάζουμε.

Ο ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ κοιμάται κι ο Θεός του μαγειρεύει. Συμβαίνει αυτό πολλές φορές. Δεν συμβαίνει όμως τις περισσότερες. Θα μαγειρέψει μια, θα μαγειρέψει δυο, θα μαγειρέψει τρεις ο Θεός για τον καλόγερο, κάποτε δε γίνεται παρά να τον αφήσει στην τύχη του.

ΓΙΑ ΤΟ 'ξύπνημα των φαντασμάτων της ιστορίας' κάνει λόγο ο εκ των σημαντικοτέρων Γερμανών πολιτικών διανοητών Γιούργκεν Χάμπερμας και απευθύνει έκκληση για μεγαλύτερη 'αλληλεγγύη' και 'περισσότερη Ευρώπη'. Αυτός είπε και ελάλησε κι αμαρτίαν ουκ έχει. Εις ώτα μη ακουόντων, πάντως, κατά που φαίνεται.

'ΑΚΟΥΣΕ με καλώς· απεφάσισα να μη σε φάγω, αλλά να σε καταστήσω σοφόν μεταξύ των ομογενών σου. Δεν λέγω όμως να σε κάμω και άνθρωπον· πρόσεξε να γίνης σοφός, όσον αρκεί δι? έναν πετεινόν· διότι εάν γίνης σοφός, όσον αρκεί δι? έναν άνθρωπον, δεν θα βραδύνη η ώρα όπου θα βγάλης τα μάτια του διδασκάλου σου'. Η πρώτη συμβουλή που δίνει 'προς τον πετεινόν του' στο βιβλίο του 'Χρυσή Διαθήκη' ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος.

'ΠΟΛΛΑ είναι τα ευλογημένα από τον Χριστό μας φυτά και δέντρα. Τα περισσότερα πήραν την ευλογία επειδή συμπαραστάθηκαν στον Κύριο, τότε που περνούσε δύσκολες ώρες στη γη. Ετσι έγινε και με το κυπαρίσσι. Κάποια μέρα, που τον κυνηγούσαν οι Εβραίοι, βρισκόταν μακριά από την πόλη. Για να αποφύγει τους άνομους, που ήθελαν να τον καταδικάσουν περιπλανιόταν ώρες ατελείωτες. Κατάκοπος όπως ήταν ζητούσε να βρει κάποιο μέρος για ν? ακουμπήσει και να ξεκουραστεί. Τότε είδε μπροστά του ένα πανύψηλο κυπαρίσσι κι έτρεξε προς τα εκεί. Το καλό δέντρο με προθυμία δέχτηκε τον Κύριο, του πρόσφερε τη δροσιστική του σκιά και τον άφησε ν? ακουμπήσει και να ξεκουραστεί στον κορμό του. Η ευλογία του  Χριστού συνοδεύει από τότε όλα τα κυπαρίσσια και γι? αυτόν τον λόγο ευωδιάζουν'. Από το βιβλίο του Βασίλη Χαρωνίτη 'Από τη Γέννα του Χριστού ως την Ανάστασή του'.

'Εφυγε κι αυτός ο Απρίλης/ δε γελούσε/ δεν έλαμπε/ σκυθρωπός με γκρίζο βλέμμα/ όλο παράπονο/ κύλησε αμίλητος./ Το ετήσιο μήνυμα/ ξέχασε να το στείλει./ Η συγκομιδή πικρή,/ πόλεμος, αίμα,/ σιωπή, πόνος./ Πώς να συνεχίσεις να ζεις;/ Χωρίς μια κλέφτικη ματιά του ήλιου/ στο παράθυρο της ζωής!'.
Το ποίημα 'Απρίλης' της Φαίδρας Ζαμπαθά - Παγουλάτου.

Χανιώτικα νέα (30.04.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου