Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ


Είναι κρυστάλλινος στην άποψή του σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή των ο δικαστής - συγγραφέας του βιβλίου "Τα ωραιότερα ταξίδια δεν τα κάναμε ακόμα" Προτιμά μελλοντικούς ευτυχισμένους οδοκαθαριστές, από μελλοντικούς νευρωτικούς σοφούς για να θυμηθώ τον Ντέιλ Νηλ, τον πατριάρχη της αντιαυταρχικής αγωγής. 
Δείτε περισσότερα...ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ





ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Τα ωραιότερα ταξίδια δεν τα κάναμε ακόμα (1)
 Και γιατί τα έσοδα απ? την πώληση του συγκεκριμένου βιβλίου, της αισθηματικής νουβέλας 'Τα ωραιότερα ταξίδια δεν τα κάναμε ακόμα' του Γιάννη Αθ. Ευαγγελάτου, που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ? τις εκδόσεις 'Ερεισμα', θα διατεθούν στην Εταιρεία Προστασίας Ανηλίκων Χανίων, της οποίας ο συγγραφέας είναι πρόεδρος και στα Παιδικά Χωριά ΣΟΣ θα πρέπει να παραβρεθούμε στην παρουσίασή του που θα γίνει μεθαύριο Τετάρτη 26 Ιουνίου, στις 8 το βράδυ, στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος 'Ελ. Κ. Βενιζέλος' στη Χαλέπα. Εκτός του ότι το βιβλίο πραγματικά αξίζει. Δεν τον ξέρω ούτε κατ? όψη τον συγγραφέα, που, όπως διαβάζω στο σύντομο βιογραφικό του, που βρίσκεται στο 'φτερό' του εξώφυλλου, γεννήθηκε το 1974 στην Αθήνα, κατάγεται απ? τα Επτάνησα (Κεφαλονιά και Κέρκυρα), έγινε δικαστής και είναι από το 2009 πρωτοδίκης Χανίων και δικαστής Ανηλίκων. Ακουσα, ωστόσο, τελευταία, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του, πολλά, κυρίως από φίλους δικηγόρους, για την ευαισθησία του και το αγωνιώδες ενδιαφέρον του για τα παιδιά με παραβατική συμπεριφορά, όπως και ότι γενικά είναι ένας άνθρωπος που έχει στην έγνοια του την προσφορά. Τι χρεία, όμως, έχω για να χρησιμοποιήσω σε πρώτο ενικό πρόσωπο τη γνωστή απ? το Ευαγγέλιο φράση μαρτύρων; Καθρέφτης του ανθρώπου που γράφει, αυτά που γράφει κι εγώ το περί ου ο λόγος βιβλίο το ?χω διαβάσει. Διάχυτη σ? αυτό, χώρια απ? τη λογοτεχνική και τη γενικότερή του αξία, για την οποία θα αναφερθώ στην επόμενη εύφημη μνεία, η αγαπητική έγνοια του για τα παιδιά, όλα, χωρίς καμία εξαίρεση, τα παιδιά. Είναι κρυστάλλινος στην άποψή του σχετικά με τη διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή των ο δικαστής - συγγραφέας. Προτιμά μελλοντικούς ευτυχισμένους οδοκαθαριστές, από μελλοντικούς νευρωτικούς σοφούς για να θυμηθώ τον Ντέιλ Νηλ, τον πατριάρχη της αντιαυταρχικής αγωγής. Και βέβαια την πρόληψη κι όχι τη θεραπεία. Τον ρόλο του Προμηθέα κι όχι του Επιμηθέα. Ομως...

Τα ωραιότερα ταξίδια δεν τα κάναμε ακόμα (2)
Η αισθηματική νουβέλα του Γιάννη Αθ. Ευαγγελάτου 'Τα ωραιότερα ταξίδια δεν τα κάναμε ακόμα' διαβάζεται στην κυριολεξία απνευστί, έχει ρυθμό. Κατέχει καλά την τέχνη του 'γράφειν', χρησιμοποιώντας τη γλώσσα στη βασική της αποστολή που είναι η επικοινωνία, ο συγγραφέας μας, που αισθάνεται απόλυτος νοικοκύρης του υλικού του καθώς μας περιγράφει με ενάργεια και παραστατικότητα την ιστορία δύο καθημερινών ανθρώπων, του Νίκου και της Βασιλικής, που ερωτεύτηκαν, όταν ήταν φοιτητές, παντρεύτηκαν, χώρισαν, έζησαν μακριά ο ένας από τον άλλο και συναντήθηκαν τυχαία, μετά από πολλά χρόνια, με διαφορετικούς ρόλους σε μια δικαστική αίθουσα, όπως αναγράφεται στο οπισθόφυλλο. Για μια υπόθεση που συγκρούεται το γράμμα του νόμου με το πνεύμα του, ο ανθρώπινος νόμος με τη θεία Δίκη, το λαϊκό έρεισμα με τη νομικίστικη αντίληψη πρόκειται. Και βέβαια για μια ιστορία για όλους όσοι πιστεύουν (πιστεύουμε) ότι 'η αληθινή αγάπη δεν σβήνει ποτέ, αφού ό,τι είναι αληθινό είναι και παντοτινό'. 'Το ό,τι ένας δικαστής γράφει και μάλιστα καλά, δεν είναι είδηση, το ό,τι όμως γράφει, όπως ο Γιάννης Αθ. Ευαγγελάτος, γράφει, σίγουρα είναι'. Μια απ? τις πάμπολλες σημειώσεις μου στα περιθώρια του βιβλίου, όταν το διάβαζα. 'Τόσος συναισθηματισμός, τέτοια ευαισθησία από έναν δικαστή, που θεωρείται εξορισμού ψυχρός και άτεγκτος εφαρμοστής των νόμων', μια άλλη... Οχι δεν θα σας αποκαλύψω την εξέλιξη της ιστορίας, αρκούμαι στο να σας πω ότι είναι ιδιαίτερα ανατρεπτική και συγκινησιακή πάντως. Ενας ακόμα λόγος για να το αγοράσει και να το απολαύσει, μα και να προβληματιστεί απ? τις επιμέρους αναφορές του συγγραφέα, κάποιος, αυτό το βιβλίο.
Δεν άργησε να φτάσει η μέρα για τη δίκη, αφού η Δικαιοσύνη μοιάζει με ένα αυτοκίνητο, που αλλάζει κάθε φορά ταχύτητα ανάλογα με τον κατηγορούμενο. Οταν πρόκειται για άγνωστους και ασήμαντους ανθρώπους κινείται πάνω στα επιτρεπτά όρια ταχύτητας, αλλά όταν οι κατηγορούμενοι είναι 'επώνυμοι' και 'σημαντικοί' ο μοχλός ταχυτήτων μπλοκάρει, κυρίως από εξωτερικούς αστάθμητους παράγοντες και έτσι τελικά μοιάζει σαν να μη κινείται καθόλου! Στη συγκεκριμένη περίπτωση η Βασιλική Αργυροπούλου ήταν παντελώς άγνωστη στο ευρύ κοινό, ωστόσο, η δίκη της είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των Μ.Μ.Ε., αφού ήταν μια υπόθεση με πολλά ερωτηματικά. Γιατί μια εξηντάχρονη Ελληνίδα να σκοτώσει με τόσο σκαιό και βίαιο τρόπο έναν νέο αλλοδαπό άνδρα; Ποιους λόγους είχε να διαπράξει ένα τέτοιο φρικτό έγκλημα;...
(Από το βιβλίο σελ. 47)

Χανιώτικα νέα (24.06.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου