Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


ΑΛΛΟ να μιλάς για την κρίση κι άλλο να βιώνεις την κρίση. Και βέβαια άλλο να κάνεις κήρυγμα περί αλληλεγγύης στους άλλους κι άλλο να σε βγάζουν στους δρόμους της, όσο γίνεται πιο συχνά τα βήματά σου. Αλήθεια πόσο ανοιχτά είναι, για να θυμηθώ τον ποιητή, τα 'μαγαζιά των συνειδήσεων'; 
Δείτε περισσότερα...
www.solidarity4all.gr 
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ άστεγος βρέθηκε νεκρός τις προάλλες στη μικρή μας πόλη, ενώ, όπως έγραψε στο προχθεσινό κύριο θέμα της η εφημερίδα μας 'αυξάνονται οι άνθρωποι που εξαιτίας της οικονομικής κρίσης καταλήγουν στον δρόμο'. Κατά τα άλλα η ευημερία των αριθμών είναι, μας λένε, επί θύρας. Για να τη ζήσουν (ζήσουμε), όσοι επιβιώσουν (επιβιώσουμε).

ΑΛΛΟ να μιλάς για την κρίση κι άλλο να βιώνεις την κρίση. Και βέβαια άλλο να κάνεις κήρυγμα περί αλληλεγγύης στους άλλους κι άλλο να σε βγάζουν στους δρόμους της, όσο γίνεται πιο συχνά τα βήματά σου. Αλήθεια πόσο ανοιχτά είναι, για να θυμηθώ τον ποιητή, τα 'μαγαζιά των συνειδήσεων'; 

ΠΟΣΟ στέρεη είναι η δημοκρατία που αντιμετωπίζει τον ναζισμό με την Αστυνομία και τα δικαστήρια; Ρητορικό το ερώτημα. Για έναν ευρύτερο προβληματισμό.

ΣΚΟΠΟΣ της 'Χρυσής Αυγής' ήταν εξαρχής και παραμένει, όπως προκύπτει από τις μαρτυρικές καταθέσεις, η κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος σημειώνουν στο παραπεμπτικό τους σημείωμα προς τη Βουλή, με το οποίο ζητούν την άρση της ασυλίας βουλευτών της, οι ανακριτές Αυγουλέας και Παπακώστας. Εχουν γνώση οι φύλακες;

ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ επ? αυτοφώρω τις προάλλες συνδικαλιστής, εργαζόμενος στο Νοσοκομείο 'Σωτηρία', όταν επιχείρησε να πάρει μίζα 40.000 ευρώ για να πείσει τους συναδέλφους του να μην κάνουν απεργία. 'O tempora! O mores', όπως αναφώνησε και ο Κικέρων. Ω καιροί! Ω ήθη!

ΑΝΟΙΓΩ παρένθεση. Η φράση 'Ο tempora o mores' χρησιμοποιήθηκε από τον Κικέρωνα σ? έναν λόγο του στη Σύγκλητο κατά του συνωμότη Κατιλίνα. Σήμερα χρησιμοποιείται με περιφρόνηση και αγανάκτηση για την ανηθικότητα και την έκλυση των ηθών στη διοίκηση και όχι μόνο. Κλείνω την παρένθεση.

ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ από την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα, εφέτος, εκατό χρόνια και από το κτίσιμο της Αγοράς των Χανίων. 'Γενέθλια της Αγοράς εκατονταετία,/ έχομε φέτος στα Χανιά εις τη γνωστή πλατεία'. Από τον Εννιαχωριανό (Γιάννη Μαλαξιανάκη) η υπενθύμιση. Και στην εκατοπενηνταετία με το καλό, Γιάννη!

ΟΧΙ στην Γ? Εθνική, αλλά και στο τοπικό της Αθήνας να βρεθεί η ομάδα μας, δεν θα πάψει ν? αγωνιά για την τύχη της ο φ(θ)ανατικός Αεκτζής γείτονάς μου. Αρρώστια είναι αυτή και δεν θεραπεύεται, πώς να το κάνουμε! Πώς μου την είπες την ομάδα που παίζουμε την Κυριακή, Μήτσο;

ΒΑΣΙΛΗ Ιγγλεζάκη, συντ. δάσκαλο, Χανιά: Δεν απαντώ διά της στήλης σ? αυτούς που γράφουν για μένα σχετικά με τα βιβλία μου, το ξέρεις. Πώς να μην κάνω όμως εξαίρεση στον κανόνα σήμερα; Ενα μεγάλο, ένα εκ βαθέων ευχαριστώ για όλα και βέβαια γι? αυτά που έγραψες χθες στην εφημερίδα για τα 'πεταχτά' μου, γερω-δάσκαλε! Πάντα μαθητής σου!

Η ΣΥΒΑΡΙΣ ευημερούσε μέχρι τη στιγμή που ήρθε σε σύγκρουση με τη γειτονική πόλη του Κρότωνα. Τότε ο στρατός της εξολοθρεύτηκε εξαιτίας της συνήθειας που είχαν να κάνουν τα άλογά τους να χορεύουν, όταν τους έπαιζαν κάποια συγκεκριμένη μουσική. Την ώρα της μάχης, δηλαδή, οι Κροτωνιάτες που ήξεραν τη συνήθειά τους αυτή, άρχισαν να παίζουν τους κατάλληλους ρυθμούς, οπότε τα άλογα των Συβαριτών το έριξαν στον χορό, σπέρνοντας τη σύγχυση στην παράταξή τους. Οι Συβαρίτες εξολοθρεύτηκαν, ενώ η πόλη τους λεηλατήθηκε και παραδόθηκε στις φλόγες. Ετσι εξαφανίστηκε από προσώπου γης μέσα σε μια μέρα. Από το βιβλίο 'Η άλλη όψη της Ιστορίας', εκδ. 'Σαββάλας'.

'Ξημερώνει/ και τη συνείδησή μου αρχίζουν να την περπατούν/ σαν να ?ναι δρόμος δημόσιος./ Κορνάρουν, πετούν χρυσά περιτυλίγματα/ σβήνουν με το παπούτσι το αποτσίγαρο.../ Κι ένας γαβριάς/ ανασηκώνει με τη βίτσα του στον άνεμο/ τους διαβόητους και διάσημους των χθεσινών εφημερίδων/ κι αποκεφαλίζει τα παράδρομα άνθη μου./ Η εποχή μου χαλαστής φοβερός/ και τα πρόσωπα ελάχιστα./ Τ? ανεβάζω στο νου μου τα βράδια/ και τα παίρνω στον ύπνο μου ως το άλλο πρωί, μου ανοίγουνε πάλι τα μαγαζιά των συνειδήσεων'. 
To ποίημα 'Ανθη παράδρομα' του Κώστα Καλαπανίδα.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (10.10.2013)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου