Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ανεργίας είδα και την αρετή/ να στέκεται ουρά για το επίδομα». Λέει πολλά μέσα σε δυο στίχους ο Ιάσων Ευαγγέλου. Πρωτίστως ηθική και ύστερα οικονομική είναι η κρίση που περνά η χώρα μας και βιώνουν οι πολίτες της, μας λέει με τον δικό του επιγραμματικό τρόπο, ο ποιητής των “ψηφιδωτών”. Μας έχει πει, είναι το σωστό, αφού η περί ου ο λόγος “ψηφίδα” του έχει γραφτεί πριν από μια 25ετία περίπου.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ανεργίας είδα και την αρετή/ να στέκεται ουρά για το επίδομα». Λέει πολλά μέσα σε δυο στίχους ο Ιάσων Ευαγγέλου. Πρωτίστως ηθική και ύστερα οικονομική είναι η κρίση που περνά η χώρα μας και βιώνουν οι πολίτες της, μας λέει με τον δικό του επιγραμματικό τρόπο, ο ποιητής των “ψηφιδωτών”. Μας έχει πει, είναι το σωστό, αφού η περί ου ο λόγος “ψηφίδα” του έχει γραφτεί πριν από μια 25ετία περίπου.
ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ! Αυτή είναι η ενδέκατη εντολή που δεν την σκέφτεται, ωστόσο, κανείς, μου είπε τις προάλλες πάνω στην κουβέντα που κάναμε, μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο και τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας μας από την έκδοσή της μέχρι σήμερα, πατήρ Ιγνάτιος Χατζηνικολάου. Ου μπλέξεις, γιατί έτσι και μπλέξεις δεν ξεμπλέκεις εύκολα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μπλέξιμο τη ς χώρας μας στις μυλόπετρες των μνημονίων.
ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΟΝΤΕ γροικώ τ’ άντερα κομποδένουν/ το ζάχαρο κι η ποίηση ντελόγκος ανεβαίνουν. Καλά το καταλάβατε ότι η μαντινάδα αυτή είναι του Ηλία του Σταματάκη. Κι ας χρησιμοποίησε και λέξεις της κρητικής διαλέκτου, που δεν το συνηθίζει.
ΑΝΟΙΓΩ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ. Γροικώ σημαίνει ακούω, αισθάνομαι και προέρχεται από το επίθετο αγροικός (αρχ. Αγροίκος, αγρός+οίκος). Η λέξη ντελόγκο(ς) είναι επίρρημα, σημαίνει αμέσως, χωρίς καθυστέρηση και προέρχεται από το ιταλικό di luogo ή το βενετικό di logo που πάει να πει επί τόπου. Κλείνω την παρένθεση, αφού πρώτα πω ότι για να γράψω αυτά που έγραψα συμβουλεύτηκα, όπως κάνω πάντα στα “γλωσσολογικά πεταχτά”, και το “Λεξικό” του Αντώνη του Ξανθινάκη. Κλείνω την παρένθεση.
ΑΥΣΤΗΡΟ ΗΤΑΝ το μήνυμα που έστειλε, λέει, στους υπουργούς του ο πρωθυπουργός με το που γύρισε από το Παρίσι. Να κλείσουν άμεσα οι όποιες εκκρεμότητες με την τρόικα, τους ζήτησε. Να πουν το “ναι” σε όλα, δηλαδή και ν’ αφήσουν τα… στριφτοκόλια.
ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ, γεια σου! Έτοιμοι να ματώσουν τη φανέλα στον αποψινό αγώνα που δίνουν με την ομάδα της Ρουμανίας είναι οι διεθνείς μας ποδοσφαιριστές σύμφωνα με τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και νικήθηκες, ντράψου αν έπαιξες κακά και νίκησες, έχει πει, στο περίπου, ο Νίκος Καζαντζάκης. Εμείς θέλουμε να παίξουμε καλά και να νικήσουμε…
ΤΑΣΟ ΒΑΛΜΑ, δάσκαλο, Άγιος Λουκάς Εύβοιας: Δώρο ανεκτίμητης αξίας για μένα οι 3 απ’ τις 12 ποιητικές συλλογές των “Ψηφιδωτών” (Β’, Γ” και Δ’) του σπουδαίου στοχαστή Ιάσονα Ευαγγέλου που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Και για τους αναγνώστες των “πεταχτών” όμως, αφού συχνά πυκνά, κάνοντας αρχή από σήμερα, θα βάζω πολλές απ’ τις “ψηφίδες” του για προβληματισμό. Όπως έκανα με τις σκέψεις του Πολύβιου Δημητρακόπουλου από την “Χρυσή Διαθήκη”, που τις εξάντλησα. Να ’σαι πάντα καλά, φίλο! (φίλο, όπως με αποκαλείς, κι όχι φίλε).
Ο ΗΓΕΤΗΣ των Μεσσηνίων Αριστομένης κατά τον Β” Μεσσηνιακό Πόλεμο (645-628 π.Χ.) έκανε συχνά νυχτερινές επιδρομές με επίλεκτους άνδρες και λεηλατούσε σπαρτιατικά χωριά. Κάποτε συγκρούστηκε με ισχυρό σπαρτιατικό στρατό και πιάστηκε αιχμάλωτος μαζί με 50 συντρόφους του. Αποφασίστηκε τότε να ριχτούν όλοι στον Καιάδα. Οι Σπαρτιάτες γκρέμισαν πρώτα τούς πενήντα και σκοτώθηκαν όλοι. Όταν, όμως, γκρέμιζαν τον Αριστομένη, πέταξε ένας αετός, τον συγκράτησε με τις φτερούγες του και έτσι έφτασε σώος στον πυθμένα του βαράθρου. Εκεί, κατά την τρίτη μέρα, καθώς περίμενε τον θάνατο, είδε να πλησιάζει μια αλεπού. Κατάλαβε ότι από κάπου θα μπήκε. Την έπιασε, λοιπόν από την ουρά και αυτή τον οδήγησε σε ένα στενό πέρασμα. Ο Αριστομένης μεγάλωσε την τρύπα με τα χέρια του και έτσι κατόρθωσε να βγει από το βάραθρο. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
«Πρέπει να εγκαταλείψω/ αυτό το αεροπλανοφόρο/ με τις πορτοκαλιές/ πριν γίνω η ακίνητη γοργόνα/ στην πλώρη./ Ο Αχιλλέας/ ο Νέστωρ/ το όρος Πίνδος/ ή Πήλιο/ τρίζουν/ φεύγουν και επανέρχονται./ Ανεβαίνω πάντα/ τις μεταλλικές βαθμίδες./ Ποιός να ’ναι ο πιλότος μου/ αυτή τη φορά;/ Διπρόσωπο το πλήρωμα/ κι ο καπετάνιος./ Το ίδιο κι οι καιροί./ Πέντε γνώμες έχει ο ήλιος/ ποιο πρόσωπό του να πιστέψω;»
Το ποίημα “Επιβάτις” της Ειρήνης Σπανουδάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (15.11.2013)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-10/#ixzz2kidR33WB
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου