Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


Η ΚΡΗΤΗ της 1ης Δεκεμβρίου 1913… Η Κρήτη πριν από εκατό χρόνια! Η Κρήτη της 1ης Δεκεμβρίου 2013… Η σημερινή Κρήτη! Η Κρήτη της 1ης Δεκεμβρίου 2113… Η Κρήτη μετά από 100 χρόνια! Θα ’ναι το ίδιο περήφανοι οι Κρητικοί του 2113 για μας τους σημερινούς Κρητικούς, όπως είμαστε εμείς για τους χθεσινούς;
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΑΝ ΦΕΤΟΣ η Ελλάδα μας έγινε πιο μεγάλη/ που πήρε στην αγκάλη της, της Κρήτης μας τα κάλλη! Άλλη μια μαντινάδα απ’ τον πρώτο… κατά τα πρεσβεία μαντιναδολόγο μας, τον Ηλία τον Σταματάκη για την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Κορυφώνονται σήμερα, αύριο και μεθαύριο, 29-30 Νοεμβρίου και 1 Δεκεμβρίου στην πόλη μας οι εκδηλώσεις για την επέτειο των 100 χρόνων.
Η ΚΡΗΤΗ της 1ης Δεκεμβρίου 1913… Η Κρήτη πριν από εκατό χρόνια! Η Κρήτη της 1ης Δεκεμβρίου 2013… Η σημερινή Κρήτη! Η Κρήτη της 1ης Δεκεμβρίου 2113… Η Κρήτη μετά από 100 χρόνια! Θα ’ναι το ίδιο περήφανοι οι Κρητικοί του 2113 για μας τους σημερινούς Κρητικούς, όπως είμαστε εμείς για τους χθεσινούς;
ΠΟΙΑ είναι αλήθεια, πέρα από τις εκδηλώσεις, η κληρονομιά που αφήνουμε στα παιδιά μας; Επί τάπητος το ερώτημα προχθές σε μια μεγάλη κουβέντα που κάναμε με τον φίλο μου τον γερω δάσκαλο. Δεν περιγράφεται με λόγια η αγωνία του φίλου μου για το αύριο της Κρήτης, για το αύριο της Ελλάδας…
ΓΙΑ ΝΑ ΘΕΡΙΣΟΥΜΕ πρέπει να σπείρουμε. Μόνο που αν σήμερα σπέρνουμε ανέμους, αύριο θα θερίσουμε θύελλες. Νόμος αυτός. Ενας νόμος που δεν τον κρατήσαμε και φτάσαμε σήμερα, ως χώρα, εκεί που φτάσαμε… Ας αγρυπνούμε τουλάχιστον από ’δω και πέρα…
ΕΛΛΑΣ Ελλήνων Ανέργων… «Είμαι νέος αλλά νοιώθω πως τελείωσα», δήλωσε για παράδειγμα, μεταξύ των άλλων ο 28χρονος Φώτης απ’ το Λαύριο, που έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική, στη γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel, και “φυσικά” είναι άνεργος. “Φυσικά”… Πόσο φυσικά ακούγεται μέσα στα εισαγωγικά η λέξη;
Η ΕΛΛΑΔΑ του Μνημονίου… Η Ελλάδα της Ανέχειας… Η Ελλάδα της Ανεργίας… Η Ελλάδα της Επαιτείας… Η Ελλάδα που ζητά απεγνωσμένα εδώ και τέσσερα χρόνια ένα μικρό φως στο βάθος του τούνελ, που την έβαλαν κυρίως οι έχοντες την ευθύνη της διακυβέρνησης της, “ζητείται ελπίς”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο του γνωστού διηγήματος του Αντώνη Σαμαράκη.
ΟΧΙ, δεν είμαι απ’ τους απαισιόδοξους, απ’ αυτούς που τα βλέπουν όλα μαύρα κι άραχνα. Πάντα υπάρχει ελπίς! Πάντα! Το διαβάζω στα μάτια της Ωραίας Ελλάδας που λειτουργεί καθημερινά με παντοίους τρόπους την αλληλεγγύη. Όχι, δεν αποπαίδισεν το σπάνιο στην φύση και στην ιστορία είδος των Ελλήνων που επιμένουν να ζουν και να γράφουν, ακόμα κι όταν έχουν όλα τα θεριά εναντίον τους για να θυμηθώ τον Μακρυγιάννη, ιστορία σ’ αυτόν τον τόπο!
ΑΛΛΙΩΣ ξεκίνησα κι αλλιώς συνέχισα από ένα σημείο και μετά, όπως διαπίστωσα, ξαναδιαβάζοντας τα που έγραψα. Κατά μίαν έννοιαν… Κατά μία άλλη έτσι είναι πάντα τα “πεταχτά”. Ούτως ή άλλως “ω γέγραφε, γέγραφε”… Έχει και το μολυβάκι μου, δικαιώματα.
ΚΑΙ ΝΑ ΤΩΡΑ που του φανερώνεται μια άλλη [Κρήτη], χωρίς χώμα, χωρίς πέτρες, ένας τόπος άυλος σαν ουρανός. Τούτη η πατρίδα είναι πιο πλατιά, πιο πλούσια ακατάλυτη. Η σκλαβιά δεν την πατάει αυτήν – το εναντίο! Όταν σκλαβώνεται η επίγεια πατρίδα, αυτή ξεδιπλώνει τις σημαίες της, βάνει ψυχή στους σκλαβωμένους, τους ξεσηκώνει, φουσατεύει να λευτερώσει το χώμα της και τις πέτρες. Η απάνω πατρίδα που τον αξιώνει τώρα ο Θεός είναι η χριστιανική πίστη που ’χουνε τ’ αδέρφια του, η μια γλώσσα, η μία ιστορία, ο ένας τρόπος να στοχάζεσαι και ν’ αγαπάς” (Από τον “Κρητικό” του Παντελή Πρεβελάκη).
Οταν απ’ τ’ Αρκάδι ξεπετάχτηκε/ άγρια η φλόγα η μεγάλη/ η καρδιά των Κρητικών ψιθύρισε/ «θα χαρούμε μάνας την αγκάλη»…/ Όταν στ’ Ακρωτήρι το περήφανο/ γίνηκε κοντάρι το κορμί/ έδειξε πως γρήγορα θα ’ρχότανε/ η μεγάλη πολυπόθητη στιγμή./ Κι όταν και σημαία κι επανάσταση/ σήκωσε γι’ αυτήν ο Βενιζέλος/ φάνηκε απ’ το Θέρισο η Ένωση/ να ’χει το ποθούμενο το τέλος./ Και την πρώτη του Δεκέμβρη την αξέχαστη/ η Ελλάδα με την Κρήτη ένα σώμα/ στο Φιρκά ν’ ανεμίζει η γαλανόλευκη/ στήθηκε και μένει στον αιώνα!…
Το ποίημα “Ενωση” του Βασίλη Χαρωνίτη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (29.11.2013)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-17/#ixzz2m2wrk5uF
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου