Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

. ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

“Ν’ ΑΓΑΠΑΣ την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν τη σώσω εγώ θα φταίω”. Περί ευθύνης ο λόγος και από τον Νίκο Καζαντζάκη.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“ΝΑ ΣΑΣ πω γιατί έχασε την αξιοπιστία ο λόγος μας./ Από τότε που διαγράψαμε απ’ τα λεξικά/ τη λέξη Ευθύνη,/ πολύ λίγες λέξεις απόμειναν./ Γιατί όλες σχεδόν/ ήταν παράγωγες ή σύνθετες αυτής της λέξης”. Από το “ψηφιδωτό” (δεύτερη σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.
ΖΗΤΕΙΤΑΙ ευθύνη. Για να υπάρξει “ελπίς”, ζητείται ευθύνη. Από τους κυβερνώντες και τους επίδοξους κυβερνώντες. Από τους κάθε λογής ηγέτες και τους επίδοξους ηγέτες. Ευθύνη λόγων, μα και ευθύνη έργων. Πρωτίστως, όμως, απ’ τον λαό, απ’ τον καθένα πολίτη (πολίτη και όχι ιδιώτη) ζητείται ευθύνη. Κατά τον λαό και οι κυβερνήτες του. Κατά μάνα, κατά κύρη…
“Ν’ ΑΓΑΠΑΣ την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν τη σώσω εγώ θα φταίω”. Περί ευθύνης ο λόγος και από τον Νίκο Καζαντζάκη. Μεγάλη κουβέντα, σε κάπως διαφορετικό, πάντως, μήκος κύματος…
“ΜΕ ΑΙΜΑ μας λευτέρωσαν παππούδες και γιαγιάδες/ μα κάποιοι δίχως πόλεμο μας γύρισαν ραγιάδες”. Καλή το δίχως άλλο η σημερινή μαντινάδα ως μαντινάδα του Εννιαχωριανού, που το ’χει ρίξει τελευταία σχεδόν αποκλειστικά στις ρίμες. Δεν ξέρω αν μας “γύρισαν”, Γιάννη, οι “κάποιοι”, πιστεύω, ωστόσο, ότι, αν μας “γύρισαν” ή αν θα μας “γυρίσουν”, εμείς θα έχουμε την ευθύνη.
ΤΟ ΔΙΣ εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Εντάξει, δεν είναι σοφός αυτός που θα υποπέσει δύο φορές στο ίδιο λάθος. Ας πούμε καμιά αντίρρηση. Στον καθένα χωριστά αναφέρεται, άλλωστε, το αρχαίο ρητό, δεν αναφέρεται γενικά στον λαό. Αυτός και δύο και τρεις και τριάντα τρεις φορές δικαιούται (;) να κάνει λάθος. Η ιστορία των λαών βλέπετε, ένα πράγμα μόνο διδάσκει, ότι δεν διδάσκει τίποτα.
ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΟΜΑΣΤΕ από τα λάθη του παρελθόντος για να μην τα επαναλαμβάνουμε… Να διδασκόμαστε από τα λάθη του παρελθόντος για να μην τα επαναλαμβάνουμε… Να διδασκόμαστε από τα λάθη του παρελθόντος για να μην τα επαναλαμβάνουμε… Τώρα μάλιστα!
ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ, κατά δήλωσή του, πάσχει από οξεία “αεκτζίτιδα” ως γνωστόν, ο γείτονάς μου ο Μήτσος. Να φτάσει, όμως, στο σημείο να σκέφτεται ότι πρέπει να βγάλει τη σημαία με τον Δικέφαλο στην ταράτσα επειδή η ομάδα μας νίκησε προχθές τον Ερμή Ζωνιανών στην έδρα της για το πρωτάθλημα Γ’ Εθνικής δεν το περίμενα… Τον Ερμή Ζωνιανών και όχι τη Ρεάλ Μαδρίτης, νικήσαμε, Μήτσο!
ΛΕΝΕ ότι κάποτε ο Στίλπων ρώτησε για το άγαλμα της Αθηνάς που είχε κάνει ο Φειδίας: “Είναι θεός η Αθηνά η κόρη του Δία;”. Και όταν του είπαν “Ναι”, παρατήρησε: “Μα αυτή δεν είναι του Δία, είναι του Φειδία”! Και αφού συμφώνησαν, συμπέρανε: “Αρα δεν είναι θεός”. Για την κουβέντα του αυτή τον πήγαν στο δικαστήριο του Αρείου Πάγου, όπου δεν αρνήθηκε τα όσα είπε, αλλά υποστήριξε ότι σωστά μίλησε, με το επιχείρημα ότι η Αθηνά δεν είναι θεός, αλλά θεά, αφού μόνο οι άρρενες είναι θεοί. Τότε και ο Θεόδωρος, ο αποκαλούμενος θεός, τον ρώτησε χλευαστικά: “Κι από πού το ξέρεις αυτό Στίλπων; Ή μήπως της σήκωσες το φουστάνι και είδες;”. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Είμαστε ανοιχτοί στις χειρότερες/ επιδράσεις – έχουμε δει να καταστρέφονται/ από κακόφημες διαδόσεις κτίσματα/ άνθρωποι, λαοί, ωθήσεις, ονόματα/ να σέρνονται στη λάσπη – να γίνονται/ σκόνη διάσημα έργα – οργανισμοί/ να χρεοκοπούν – αρμόδιοι να διώκονται/ καλλονές να καταρρέουν – παραδόσεις/ να σβήνουν μες στο θόρυβο των δρόμων/ καινούργια αυτοκίνητα να ρίχνονται στα σκουπίδια/ αισθήματα να γίνονται κουρέλια/ παροιμίες να χάνουν τη σημασία τους/ παράλληλοι βίοι να σκορπίζουν χαρτιά/ στα εμπορικά κεφάλια της Πέμπτης Λεωφόρου/ να κλέβουν στίχους από υπερρεαλιστικούς πίνακες/ να χάνουν την αξία τους – και ως μετριοπαθείς/ ν’ ανατρέπονται άρδην – χωρίς αποχρώντα/ λόγο να αποχωρούν αδέσποτοι σκύλοι/ να υποβαθμίζονται περιπτώσεις/ ν’ αναπτερώνονται μάταιες ελπίδες”.
Το ποίημα “Αρδην” του Νάνου Βαλαωρίτη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (21,01.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-44/#ixzz2r24W9PKo
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου