ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΖΥΜΩΣΕΙΣ… Τριβές… Ζυμώσεις μετά τριβών… Τριβές μετά ζυμώσεων. Εκεί που περιμένεις να βγει κρασί, βγαίνει ξίδι… Απαραίτητος πάντα ο μεταμουσουβλίτης! Για τις δημοτικές εκλογές βασικά μιλούσαμε, στην… οινολογία το γύρισε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Καλά κρασιά!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ νίκες στη μάχη κατά του καρκίνου της παιδικής ηλικίας έκανε λόγο, μιλώντας στην εφημερίδα μας πριν από τρεις μέρες (Σάββατο 15 Φεβρουαρίου), με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Κατά της κακιάς αυτής αρρώστιας, ο πρόεδρος του Συλλόγου “Ορίζοντας” Σπύρος Αδοντάκης. Για να ’ρχεται σε περισσότερες περιπτώσεις ύστερα απ’ την μπόρα το ουράνιο τόξο. Οπως ήρθε στην περίπτωση που περιγράφει η Ευδοκία στο βιβλίο της “Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο”. Εξαρτάται κι απ’ τον καθένα μας αυτό…

ΟΤΑΝ ΔΙΨΑ η αυλή σου, όξω νερό να μην πετάς… Ας το έχουμε κι αυτό στο υπόψη. Δεν μπορείς να λες ότι αγαπάς τους μακρινούς και τους άγνωστους, αν δεν αγαπάς πρώτα τους κοντινούς και τους γνωστούς. Και βέβαια δεν μπορείς να λες ότι αγαπάς τους άλλους, αν δεν αγαπάς πρώτα τον εαυτό σου. “Αγάπα τον πλησίον σου ως σ’ εαυτόν”, είπε ο Χριστός.

ΖΥΜΩΣΕΙΣ… Τριβές… Ζυμώσεις μετά τριβών… Τριβές μετά ζυμώσεων. Εκεί που περιμένεις να βγει κρασί, βγαίνει ξίδι… Απαραίτητος πάντα ο μεταμουσουβλίτης! Για τις δημοτικές εκλογές βασικά μιλούσαμε, στην… οινολογία το γύρισε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Καλά κρασιά!

ΡΑΝΤΕΒΟΥ στην Αθήνα δίνουν και οι αγρότες των Χανίων… Μαζί τους χωρίς κανέναν αστερίσκο. Παιδιά της αγροτιάς και της εργατιάς είμαστε οι περισσότεροι. Μην ξεχνιόμαστε και μην τους ξεχνούμε.

ΚΑΤΑ ΚΡΑΤΟΣ η νίκη του δάκου σχεδόν σε όλα τα μέτωπα που άνοιξε την περυσινή ελαιοκομική περίοδο. Είναι ανίκητος; Οχι, βέβαια! Απλώς δεν τον πολεμούμε όταν πρέπει κι όπως πρέπει και τον αφήνουμε να κάνει τα δικά του.

ΔΕΚΑΤΗ πέμπτη μέρα χωρίς σταθερό τηλέφωνο σήμερα; Ελπίζοντας στο θαύμα (γράφω τα “πεταχτά” μεσημέρι Δευτέρας) μου προέκυψε ερωτηματικό. Λέτε;

ΤΡΕΙΣ χανιώτικες ομάδες στη.. μικρομέγαλη κατηγορία… Παίζει κι αυτό το ποδοσφαιρικό σενάριο την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Αν πέσει ο Α.Ο. Πλατανιάς, μείνει εκεί που είναι ο Α.Ο. Χανίων και ανεβεί ο Κισσαμικός. Το ιδανικό βέβαια είναι να μείνει, εκεί που είναι ο πρώτος και ν’ ανεβούν οι δύο άλλοι. Με τη βοήθεια της Παναγιάς και οι τρεις.

ΓΙΑΝΝΗ Αποστ. Γιαννουδάκη, συντ. συμβολαιογράφο – συγγραφέα, Χανιά: Ανοιξα τυχαία, από περιέργεια στη μέση περίπου, το 340 σελίδων βιβλίο σας “Τρεις μύθοι και μια ιστορία”, που είχατε την καλοσύνη να μου στείλετε μαζί με “Το σταυροδρόμι” και την “Εξομολόγηση”, που επίσης κυκλοφορήθηκαν πρόσφατα και με συνεπήρε ο “φτερωτός” απαρτισμένος λόγος σας για ώρα πολλή. Αυτό που με εντυπωσίασε πάντως περισσότερο είναι το ό,τι δε διστάζετε να σκάβετε μέσα σας και να βγάζετε στο φως τα πάντα όλα μ’ έναν μοναδικό “γιαννουδάκειο” τρόπο. Χάρηκα ιδιαίτερα για τη γνωριμία της γραφής σας.

ΚΑΠΟΤΕ ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να ζητήσει χρήματα από τους φίλους του γιατί το βασιλικό ταμείο ήταν άδειο. Από τον στρατηγό Ευμένη, που εκτελούσε και χρέη γραμματέα, ζήτησε 300 τάλαντα. Ο Ευμένης, που φαίνεται ότι ήταν τσιγκούνης, προσφέρθηκε να δώσει μόνο 100. Ο Αλέξανδρος τα δέχτηκε, ενώ ταυτόχρονα έδωσε εντολή να βάλουν φωτιά στη σκηνή του Ευμένη για ν’ αποκαλυφθεί η μικρόψυχη συμπεριφορά του. Πράγματι αποκαλύφθηκε ότι στη σκηνή υπήρχε χρυσάφι και ασήμι που έλειωσε από τη φωτιά και το βάρος του δεν ήταν λιγότερο από 1.000 τάλαντα. Ο Ευμένης ξεσκεπάστηκε, αλλά ο Αλέξανδρος έχασε όλη την αλληλογραφία του και υποχρεώθηκε, κατόπιν, να ζητήσει από όλους τους στρατηγούς, τους σατράπες και τους βασιλιάδες να του στείλουν αντίγραφα όλων των επιστολών που είχε ανταλλάξει με αυτούς. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. Σαββάλας).

Με το κεφάλι ξένο/ στο υπόλοιπό του σώμα/ στους ώμους μόλις στηριγμένο/ φαλακρό, έφηβος – γέρος/ δεκαεπτά χρονών, τρικλίζοντας/ το βλέμμα περιφέρει/ με κάποιο ίχνος έπαρσης/ ψηλά, ζητώντας διέξοδο/ άραγε ως πού θα έφτανε ψηλά/ αν δεν ερχόταν το ταβάνι/ να το σταματήσει;/ Πλάι του η μάνα/ συντονίζει το περπάτημα/ κρατώντας με το ένα χέρι τον ορό/ παλεύοντας με το άλλο/ μάταια να τιθασεύσει/ μια μπούκλα στη συρμάτινη φουρκέτα/ κι όλο κοιτώντας χαμηλά/ πιο χαμηλά, το πάτωμα/ σχεδόν διαπερνώντας/ τόσο που ντρέπεται για τα πυκνά μαλλιά της”.
To ποίημα “Χημειοθεραπεία” της Αγγελικής Σιδηρά.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (18.02.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-61/#ixzz2tftoSjEh
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook