Nα ταξιδέψουμε κι εμείς με τη φαντασία μας στην εποχή της Επανάστασης του 1821, μας καλούν, με τον δικό τους τρόπο, δυο μέρες πριν από την εθνική μας γιορτή της 25ης Μαρτίου, τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Κουνουπιδιανών, στον σημερινό Παιδότοπο. Να ξετυλίξουμε κι εμείς το κουβάρι της Ιστορίας, μέσω της ζωγραφικής και της ποίησης. Να γνωρίσουμε κι εμείς, όπως γνώρισαν κι αυτά, καπετάνιους και πλοία εκείνης της περιόδου, σαν τον Κανάρη και την ναυαρχίδα του, για παράδειγμα, αλλά όχι μόνο…
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
1ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙΑΝΩΝ
Ταξίδι στην εποχή της Επανάστασης του 1821
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Nα ταξιδέψουμε κι εμείς με τη φαντασία μας στην εποχή της Επανάστασης του 1821, μας καλούν, με τον δικό τους τρόπο, τρεις μέρες πριν από την εθνική μας γιορτή της 25ης Μαρτίου, τα παιδιά του 1ου Νηπιαγωγείου Κουνουπιδιανών, στον σημερινό Παιδότοπο. Να ξετυλίξουμε κι εμείς το κουβάρι της Ιστορίας, μέσω της ζωγραφικής και της ποίησης. Να γνωρίσουμε κι εμείς, όπως γνώρισαν κι αυτά, καπετάνιους και πλοία εκείνης της περιόδου, σαν τον Κανάρη και την ναυαρχίδα του, για παράδειγμα, αλλά όχι μόνο… Όλα ξεκίνησαν από μια επίσκεψη στο Ναυτικό Μουσείο και ολοκληρώθηκαν στην τάξη τους μας λένε στο ομορφογραμμένο σημείωμά τους οι δασκάλες των παιδιών. τι να προσθέσω εγώ σ’ αυτά;
Τίποτ’ άλλο παρά τα συγχαρητήριά μου, τόσο στις ίδιες όσο και στη μουσειοπαιδαγωγό, για τη δουλειά τους…
Τίποτ’ άλλο παρά τα συγχαρητήριά μου, τόσο στις ίδιες όσο και στη μουσειοπαιδαγωγό, για τη δουλειά τους…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.
Β.Θ.Κ.
Όταν το μάθημα γίνεται παιχνίδι…
Την Πέμπτη 6 Μαρτίου επισκεφθήκαμε το Ναυτικό Μουσείο Χανίων για να “ταξιδέψουμε” με τα πλοία άλλων εποχών! Ένα ταξίδι στο οποίο το μαγικό ραβδάκι της φαντασίας, μεταμόρφωσε τους μικρούς μαθητές και μαθήτριες του Νηπιαγωγείου μας σε εξερευνητές, ναύτες και καπετάνιους άλλων εποχών.
Όταν το σχολείο βγαίνει από τις τάξεις έξω στην κοινωνία και το μάθημα γίνεται περιπέτεια και παιχνίδι, τα παιδιά κερδίζουν γνώσεις και χαρά!
“Ταξιδέψαμε” στην εποχή της επανάστασης του 1821, γνωρίσαμε πυρπολητές, καπετάνιους και καπετάνισσες της περιόδου εκείνης και βρίσκοντας κομμάτια ενός πολεμικού πλοίου, το συναρμολογήσαμε.
Οδηγήσαμε το “καράβι” του μουσείου και ζωγραφίσαμε στο φιλόξενο περιβάλλον του, υποβρύχια που μας μοίρασε η μουσειοπαιδαγωγός κα Βασιλάκη Γεωργία, η οποία, με διάφορα παιχνίδια, οδήγησε τα παιδιά σε όλο αυτό το υπέροχο ταξίδι στην ιστορία.
Επιστρέφοντας στο Νηπιαγωγείο, αρχίσαμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι της Ιστορίας με βοηθούς τη ζωγραφική, την ποίηση και το τραγούδι. Με τους πίνακες “το κρυφό Σχολειό” του Γύζη, “την πυρπόληση της τουρκικής Ναυαρχίδας” του Βολανάκη, “τον όρκο των αγωνιστών” του Βρυζάκη, το “Θούριο” του Ρήγα, “το θυμωμένο καράβι” του Ζαχ. Παπαντωνίου και τον “Κανάρη” του Αλέξ. Πάλλη μιλήσαμε για άλλη μια φορά για την Επανάσταση του 1821.
Κι όσο κι αν φαίνεται χιλιοειπωμένα κι όσο κι αν φαίνονται μακρινά, όταν βλέπουμε τις ζωγραφιές των παιδιών, νοιώθουμε πως τα παιδιά μας πρέπει να διδάσκονται την Ιστορία του τόπου τους για να μάθουν να τον αγαπούν και να νοιώθουν περήφανα για τους προγόνους τους. Και μέσα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να μαθαίνουν για έννοιες πανανθρώπινες όπως “η Ελευθερία” και “η Ειρήνη” τόσο των λαών όσο και του κάθε ατόμου ξεχωριστά!
Οι Νηπιαγωγοί του 1ου Νηπιαγωγείου Κουνουπιδιανών: Καραγιαννίδου Δέσποινα, Λιάσκου Ιωάννα, Καποδίστρια Αγγελική, Τασιώνα Αθηνά, Δουρμούσογλου Πόπη και Τσάμπρα Αναστασία
Την Πέμπτη 6 Μαρτίου επισκεφθήκαμε το Ναυτικό Μουσείο Χανίων για να “ταξιδέψουμε” με τα πλοία άλλων εποχών! Ένα ταξίδι στο οποίο το μαγικό ραβδάκι της φαντασίας, μεταμόρφωσε τους μικρούς μαθητές και μαθήτριες του Νηπιαγωγείου μας σε εξερευνητές, ναύτες και καπετάνιους άλλων εποχών.
Όταν το σχολείο βγαίνει από τις τάξεις έξω στην κοινωνία και το μάθημα γίνεται περιπέτεια και παιχνίδι, τα παιδιά κερδίζουν γνώσεις και χαρά!
“Ταξιδέψαμε” στην εποχή της επανάστασης του 1821, γνωρίσαμε πυρπολητές, καπετάνιους και καπετάνισσες της περιόδου εκείνης και βρίσκοντας κομμάτια ενός πολεμικού πλοίου, το συναρμολογήσαμε.
Οδηγήσαμε το “καράβι” του μουσείου και ζωγραφίσαμε στο φιλόξενο περιβάλλον του, υποβρύχια που μας μοίρασε η μουσειοπαιδαγωγός κα Βασιλάκη Γεωργία, η οποία, με διάφορα παιχνίδια, οδήγησε τα παιδιά σε όλο αυτό το υπέροχο ταξίδι στην ιστορία.
Επιστρέφοντας στο Νηπιαγωγείο, αρχίσαμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι της Ιστορίας με βοηθούς τη ζωγραφική, την ποίηση και το τραγούδι. Με τους πίνακες “το κρυφό Σχολειό” του Γύζη, “την πυρπόληση της τουρκικής Ναυαρχίδας” του Βολανάκη, “τον όρκο των αγωνιστών” του Βρυζάκη, το “Θούριο” του Ρήγα, “το θυμωμένο καράβι” του Ζαχ. Παπαντωνίου και τον “Κανάρη” του Αλέξ. Πάλλη μιλήσαμε για άλλη μια φορά για την Επανάσταση του 1821.
Κι όσο κι αν φαίνεται χιλιοειπωμένα κι όσο κι αν φαίνονται μακρινά, όταν βλέπουμε τις ζωγραφιές των παιδιών, νοιώθουμε πως τα παιδιά μας πρέπει να διδάσκονται την Ιστορία του τόπου τους για να μάθουν να τον αγαπούν και να νοιώθουν περήφανα για τους προγόνους τους. Και μέσα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα να μαθαίνουν για έννοιες πανανθρώπινες όπως “η Ελευθερία” και “η Ειρήνη” τόσο των λαών όσο και του κάθε ατόμου ξεχωριστά!
Οι Νηπιαγωγοί του 1ου Νηπιαγωγείου Κουνουπιδιανών: Καραγιαννίδου Δέσποινα, Λιάσκου Ιωάννα, Καποδίστρια Αγγελική, Τασιώνα Αθηνά, Δουρμούσογλου Πόπη και Τσάμπρα Αναστασία
Το θυμωμένο καράβι
Σαν το σύννεφο τρέχει, σαν ίσκιος διαβαίνει.
Τα πανιά του φουσκώνουν στο πρίμο αγεράκι.
Κάπου πρέπει να χιμήξει, καθώς το γεράκι.
Τ’ είναι κείνο στη θάλασσα την αφρισμένη;
Σαν το σύννεφο τρέχει, σαν ίσκιος διαβαίνει.
Τα πανιά του φουσκώνουν στο πρίμο αγεράκι.
Κάπου πρέπει να χιμήξει, καθώς το γεράκι.
Τ’ είναι κείνο στη θάλασσα την αφρισμένη;
Να ’τανε τάχα πλεούμενο; Να ’ναι καράβι;
Τρομαγμένα τα κύματα φεύγουν μπροστά του.
Μια σηκώνεται ορθό, μια βυθίζεται κάτου,
Μια πηδάει στον αφρό κι απ’ τον ήλιο ανάβει.
Τρομαγμένα τα κύματα φεύγουν μπροστά του.
Μια σηκώνεται ορθό, μια βυθίζεται κάτου,
Μια πηδάει στον αφρό κι απ’ τον ήλιο ανάβει.
Πες αλήθεια, της θάλασσας είσαι στοιχειό;
Ποιαν εκδίκηση τρέχεις απόψε να πάρεις;
Στο τιμόνι ποιον έχεις; Και μου ’πε:
- Ο Κανάρης με πηγαίνει στη Χιό!
Ποιαν εκδίκηση τρέχεις απόψε να πάρεις;
Στο τιμόνι ποιον έχεις; Και μου ’πε:
- Ο Κανάρης με πηγαίνει στη Χιό!
Ζαχαρίας Παπαντωνίου
25η Μαρτίου
Βροντά κι η πλάση σήμερα χαρούμενη ξυπνά,
φουσκώνουνε τα πέλαγα, ψηλώνουν τα βουνά.
Παντού τραγούδια και χαρές σε πόλεις και χωριά.
Εικοσιπέντε του Μαρτιού. Γιορτάζ’ η Λευτεριά.
Βροντά κι η πλάση σήμερα χαρούμενη ξυπνά,
φουσκώνουνε τα πέλαγα, ψηλώνουν τα βουνά.
Παντού τραγούδια και χαρές σε πόλεις και χωριά.
Εικοσιπέντε του Μαρτιού. Γιορτάζ’ η Λευτεριά.
Ξυπνούνε τα Καλάβρυτα, το χάνι της Γραβιάς,
τα καριοφίλια ανοίγουνε τον τάφο της σκλαβιάς.
Κρήτη, Μοριάς και Ρούμελη και Σούλι και Ψαρά
Γιορτάστε τη, τη Λεβεντιά ακόμα μια φορά.
τα καριοφίλια ανοίγουνε τον τάφο της σκλαβιάς.
Κρήτη, Μοριάς και Ρούμελη και Σούλι και Ψαρά
Γιορτάστε τη, τη Λεβεντιά ακόμα μια φορά.
Στην Αλαμάνα σήμερα ο Διάκος πάλι ορθός
και ξαναστήθη απ’ την αρχή στο Ζάλογγο χορός.
Στα Δερβενάκια γίγαντας ο Γέρος του Μοριά.
Χαρείτε το! Φωνάξτε το! ΖΗΤΩ! η Λευτεριά!
Χάρης Σακελλαρίου
και ξαναστήθη απ’ την αρχή στο Ζάλογγο χορός.
Στα Δερβενάκια γίγαντας ο Γέρος του Μοριά.
Χαρείτε το! Φωνάξτε το! ΖΗΤΩ! η Λευτεριά!
Χάρης Σακελλαρίου
Θούριος
Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.
Κανάρης
Όλη η Βουλή των προεστών στο μόλο συναγμένη
είπε πως όξω στη στεριά τους Τούρκους θα προσμένει.
Τότε έβγαλα το φέσι
και να μιλήσω θάρρεψα προβάλλοντας στη μέση:
«Τίποτα, αρχόντοι, δε φελά, μονάχα το καράβι!».
Σα μ’ άκουσε ένα απ’ τα τρανά καλπάκια μας, ανάβει
και το φαρμάκι χύνει:
«Ποιος είναι αυτός και πώς τον λεν, που συμβουλές μας δίνει;»
Να τα Ψαρά πως χάθηκαν. Κι εγώ φωτιά στο χέρι
πήρα και πέρα τράβηξα κατά της Χιος τα μέρη,
κι είπα από εκεί -δε βάσταξα- με χείλια πικραμένα:
«Να! πώς με λεν εμένα!»
Όλη η Βουλή των προεστών στο μόλο συναγμένη
είπε πως όξω στη στεριά τους Τούρκους θα προσμένει.
Τότε έβγαλα το φέσι
και να μιλήσω θάρρεψα προβάλλοντας στη μέση:
«Τίποτα, αρχόντοι, δε φελά, μονάχα το καράβι!».
Σα μ’ άκουσε ένα απ’ τα τρανά καλπάκια μας, ανάβει
και το φαρμάκι χύνει:
«Ποιος είναι αυτός και πώς τον λεν, που συμβουλές μας δίνει;»
Να τα Ψαρά πως χάθηκαν. Κι εγώ φωτιά στο χέρι
πήρα και πέρα τράβηξα κατά της Χιος τα μέρη,
κι είπα από εκεί -δε βάσταξα- με χείλια πικραμένα:
«Να! πώς με λεν εμένα!»
Αλεξ. Πάλλης
Χανιώτικα νέα (22.03.2014)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/taxidi-stin-epochi-tis-epanastasis-tou-1821/#ixzz2wmVf9pDu
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου