Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ


“ΚΡΗΤΗ με τ’ άγια χώματα στο αίμα ποτισμένα/ απ’ των παιδιών σου τα κορμιά τα άξια δοξασμένα”. Μια απ’ τις πολλές μαντινάδες για τη Μάχη της Κρήτης που μου έστειλε ο φίλος μοναχός, τις προάλλες, και αυτή. Ποιος είπε ότι η λαϊκή ποιητική δημιουργία για τους αγώνες του νησιού μας έχει στερέψει;
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Η ΕΛΠΙΔΑ πεθαίνει πάντα τελευταία, για να μην πω ότι η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ, με την έννοια ότι υπάρχει τέλος και μετά το τέλος, αφού κάθε τέλος μπορεί να είναι μια καινούργια αρχή. Οχι δεν το πάω πουθενά, ούτε έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, αρχίζοντας τα “πεταχτά”. Οπου και όπως με βγάλει το μολύβι μου…
“ΚΡΗΤΗ με τ’ άγια χώματα στο αίμα ποτισμένα/ απ’ των παιδιών σου τα κορμιά τα άξια δοξασμένα”. Μια απ’ τις πολλές μαντινάδες για τη Μάχη της Κρήτης που μου έστειλε ο φίλος μοναχός, τις προάλλες, και αυτή. Ποιος είπε ότι η λαϊκή ποιητική δημιουργία για τους αγώνες του νησιού μας έχει στερέψει;
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ, εκλογές μα και οι εκδηλώσεις για την 73η Επέτειο της Μάχης της Κρήτης, εκδηλώσεις. Ολα τα προλαβαίνουν οι καλοί υποψήφιοι με λίγη προσπάθεια. “Κουτί” και τι “κουτί” τους ήρθαν οι εκδηλώσεις άλλωστε…
ΝΑ ΠΑΜΕ το δίχως άλλο να ψηφίσουμε ό,τι μας φωτίσει ο Θεός. Από τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο η προτροπή. Απέχω πάει να πει ότι αφήνω στους άλλους να αποφασίσουν για μένα, μου είπε σε γενομένη συζήτηση προχθές. Απλά πράγματα!
ΦΥΣΙΚΟ ν’ ανεβαίνουν οι τόνοι όσο φτάνουμε προς τις εκλογές απ’ τα κομματικά επιτελεία και τους υποψηφίους… Τίποτα, ωστόσο, δεν θυμίζει τις παλιές καλές εποχές των ολονύχτιων αφισοκολλήσεων και των παρελάσεων με τις σημαίες. Εξευρωπαϊστήκαμε ή μου φαίνεται;
ΨΗΦΙΖΩ τον κουμπάρο μου, τον γείτονά μου, τον φίλο μου, τον χωριανό μου, τον συγγενή μου… Ψηφίζω κατά συνείδηση; Ψηφίζω αυτόν που το κόμμα μου υποδεικνύει να ψηφίσω… ψηφίζω κατά συνείδηση; Ψηφίζω για το ατομικό μου συμφέρον… Ψηφίζω κατά συνείδηση; Ψηφίζω για το κατά τη γνώμη μου κοινό καλό… Ψηφίζω κατά συνείδηση!
ΑΕΚΑΡΑ – ΟΜΑΔΑΡΑ! Του χρόνου τέτοιον καιρό θα πανηγυρίζουμε την άνοδό μας στη Σούπερ Λίγκα και τ’ αντίχρονου την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οπου βρεθεί κι όπου σταθεί αυτό φωνάζει, και μάλιστα στη διαπασών, ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου. Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται; Δείτε το κι έτσι!
ΓΙΑΝΝΗ Πετσαλάκη, ποιητή, Ηράκλειο Κρήτης: Χαίρομαι που επιμένεις κόντρα σ’ όλα να ονειρεύεσαι, Γιάννη, έναν καλύτερο κόσμο, έναν “όμορφο κόσμο ηθικό αγγελικά πλασμένο”. Αυτό μαρτυρούν τα 64 ποιήματά σου που συμπεριλαμβάνονται ανά 8 στις 8 ενότητες: “Της αγάπης”, “Της πίστης”, “Της χαράς”, “Του έρωτα”, “Της υπομονής”, “Της φύσης”, “Της ανησυχίας”, “Της ελπίδας”, της ποιητικής σου συλλογής. “Το όνειρο της νιότης” που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα απ’ τις εκδόσεις “Βερέτα” και είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Εμεινα σε αρκετά απ’ αυτά. Θα τα ξαναπούμε.
ΜΙΑ από τις μεγαλύτερες αραβικές φυλές ήταν οι Ναβαίοι. Η σημαντικότερη πόλη τους ονομαζόταν Σαβαί και είχαν ως πολίτευμα την κληρονομική βασιλεία. Οι βασιλιάδες είχαν απόλυτη εξουσία και θα μπορούσε να τους θεωρήσει κανείς ευτυχισμένους καθώς όλοι εκτελούσαν τις εντολές τους. Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι, γιατί απαγορευόταν να βγουν έξω από το παλάτι τους. Αν έβγαιναν, σύμφωνα με έναν παλιό χρησμό, θανατώνονταν από τους υπηκόους τους με λιθοβολισμό. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).
“Στείλαμε όλες τις ελπίδες μας/ πάνω σ’ ένα καράβι/ Στο καράβι της οικουμένης/ Μια τρικάταρτη σκούνα μ’ άσπρα πανιά./ Όλοι μαζί, όλοι οι άνθρωποι, όλα τα έθνη/ Το κοιτάζαμε που ξεμάκραινε/ Στο γαλάζιο, ήρεμο φόντο./ Και ξαφνικά σηκώθηκαν άνεμοι…/ Ο ένας φύσαγε από δω,/ Ο άλλος φύσαγε από κει./ Και το καράβι έγερνε ελαφρά/ Στο κάθε φύσημα./ Ήταν τόσο ευαίσθητο/ Και τόσο λεπτεπίλεπτο/ Που λες θα τσακίζονταν/ Κάτω απ’ το ίδιο το βάρος του./ Κι όμως ένα τέτοιο καράβι μόνο/ Μπορούσαμε να στείλουμε./ Ν’ αγναντεύει στον ωκεανό/ Με σκοπό το άγνωστο…/ Μαζί με τις ελπίδες όλου του κόσμου/ Στο καράβι της οικουμένης”.
Το ποίημα “Το καράβι της οικουμένης” του Γιάννη Νικ. Πετσαλάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (23.05.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-102/#ixzz32XL82aNB
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook


2 σχόλια: