Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2014

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ


Τα ποιήματα που φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο είναι από την εποχή των μαθητικών χρόνων, των σημερινών παππούδων και των σημερινών γιαγιάδων. Από τότε, δηλαδή, που τη σχολική γιορτή για το τέλος των μαθημάτων, την έλεγαν… “εξετάσεις”, όπως είναι και ο τίτλος ενός ποιήματος. Των παιδιών, ωστόσο, οι εμπνευσμένες απ’ τα ποιήματα ζωγραφιές. Κάποιων συγκεκριμένων παιδιών της Ε2 τάξης του 5ου Δημ.. Σχ. Χανίων
Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Ε2 τ΄ξη 5ου Δημ. Σχ. Χανίων
Καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές!
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο, αλλά και καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές!
Τα ποιήματα που φιλοξενούνται στον σημερινό Παιδότοπο είναι από την εποχή των μαθητικών χρόνων, των σημερινών παππούδων και των σημερινών γιαγιάδων. Από τότε, δηλαδή, που τη σχολική γιορτή για το τέλος των μαθημάτων, την έλεγαν… “εξετάσεις”, όπως είναι και ο τίτλος ενός ποιήματος. Των παιδιών, ωστόσο, οι εμπνευσμένες απ’ τα ποιήματα ζωγραφιές. Κάποιων συγκεκριμένων παιδιών της Ε2 τάξης του 5ου Δημ.. Σχ. Χανίων, που ύστερα από μια μεγάλη κουβέντα με τη δασκάλα τους την Ελπίδα Μπάρκα, για τα χρόνια εκείνα, έβαλαν τα δυνατά τους για ν’ αποτυπώσουν με χρώματα τα αρώματα εκείνης της εποχής. Τα και την ευχαριστώ! Οπως, βέβαια, ευχαριστώ και τη διευθύντρια του Σχολείου τους, τη φίλη μου και συνεργάτιδα απ’ τα παλιά Αγγελική Χριστοφή, που έπαιξε και τον ρόλο…. του μεσάζοντα. Και πάλι καλό καλοκαίρι και καλές διακοπές σε μαθητές και δασκάλους!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους
Β.Θ.Κ.
Σημείωση: Και βέβαια ο Παιδότοπος θα παραμείνει… ανοιχτός, όπως κάθε χρόνο, το καλοκαίρι! Πολλές οι εργασίες που περιμένουν να φιλοξενηθούν…

Διακοπές

Τώρα Χριστέ που πάνε τα μαθήματα
και κλείνει το σχολειό τ’ αγαπημένο
σου στέλνω τη θερμή μου προσευχή
στο θρόνο Σου, τον τρισευλογημένο.
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά που έμαθα
με τ’ άλλα τα παιδιά μέσα στην τάξη
Σ’ ευχαριστώ για τους γονείς
και για το Δάσκαλο
που ’ναι οδηγός του νου σε κάθε πράξη.
Τώρα Χριστέ που κλείνει το σχολείο μας
κι αφήνουμε μονάχα τα θρανία,
βοήθα μας το καλοκαίρι πούρχεται
να ’μαστε πάντοτε στη σκέπη Σου τη θεία.
Βασ. Γ. Χαρωνίτης


Εξετάσεις
Ενα δάκρυ θα κυλήσει από χαρά
κι άλλο ένα θα μας φέρει κάποια λύπη
τα παλιά σαν θυμηθούμε μια φορά
κάτω τώρα που το χάσαμε και λείπει.
Το σχολείο που μας έγινε ζωή
και μας είπε για του ήλιου τα παλάτια
της αγάπης, της αλήθειας την πνοή,
στα σκοτάδια για ν’ ανοίξουμε τα μάτια.
Που μας είπε όταν ήμασταν παιδιά
ένα όμορφο για πάντα παραμύθι
που μας γιόμισε λουλούδια την καρδιά
και δεν έμαθε να σβήνεται στη λήθη.
Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γιορτερή
τρέχαν όλοι για να ’ρθουν στις εξετάσεις
για τ’ αγγόνια ο παππούς είχε Λαμπρή
μα το νοιώθεις πιο πολύ, σαν θα γεράσεις.
Μήτσος Κατσίνης

Το Φροσάκι
Είμαι μια μικρή κορούλα
που πηγαίνω στο σχολειό
μια μικρή μαθητριούλα
μα μια μέρα θα γινώ,
θα γινώ κι εγώ κυρία,
δίχως ψέμματα κι αστεία.
Την κυρά μας τη δασκάλα
που την άγρια μας κάνει
θα την κάνω μέλι-γάλα
θα την κάνω εγώ να βάνει
-σ’ ό,τι έχω ιερό-
στο κρασάκι της νερό.
Και την κάθε Κυριακή
θα πηγαίνω στην πλατεία
και θα καμαρώνω κει,
όπως κάθε μια κυρία
με καπέλλο και τσαντάκι
και μεγάλο τακουνάκι.
Και στο σπίτι μέσα πάλι
θα ’μαι σαν και τη μαμά.
Εγω θα στήνω το τσουκάλι
και θα κόβω τον κιμά
και τ’ αλάτι όταν βάζω
το φαΐ θα δοκιμάζω.
Τώρα είμαι ταπεινό
και μικρό μικρό παιδάκι
και στο δρόμο που περνώ
λένε νάτο το Φροσάκι.
Μα όταν πια θα μεγαλώσω
θα με λένε κυρά-Φρόσω!
Η φιλοδοξία του μικρούλη
Τι ωραία που σας βλέπω
Τι ψηλά πουν’ εδώ πάνω
Σας κοιτώ και σας θαυμάζω
σαν από αεροπλάνο!
Με τα γιορτινά σας, βλέπω
ήρθατ’ όλοι εδώ πέρα…
Ω! με συγχωρείτ’ αλήθεια
Ξέχασα την “καλημέρα”
Κορδωμένοι είστε όλοι…
κάτι το σπουδαίο τρέχει
Τέτοιον άντρα εδώ πάνω
ποιος μπορεί να μην προσέχει!
Προσοχή λοιπόν σας λέω!
Κάποιον βλέπω να κουνιέται
Κι εκεί πέρα κάποιος άλλος
κάνει σαν να γαργαλιέται!
Θα σας πω το μυστικό μου
«Θα γινώ μεγάλος άντρας
κι όλοι θα μιλούν για μένα!»
Μα και βουλευτής θα γίνω
και θα με ψηφίσετε όλοι
Για να δούνε ευτυχία
στα χωριά μας και στην πόλη.

Διακοπές
Εφτασε το καλοκαίρι, κλείνουν τα σχολειά,
αύριο θα μοιάζει η τάξη μ’ έρημη φωλιά.
Τα παιδιά θα πλημμυρίσουν μ’ εύθυμες λαλιές
κάμπους, περιβόλια, αμπέλια, δάση, ακρογιαλιές.
Η καμπάνα του σχολειού μήνες θα σιωπά
και παντού θ’ ακούς τραγούδια, γέλια χαρωπά.
Τώρα τα ’χομε απομάθει γράμματα αριθμούς
πήραμε τον έλεγχό μας μ’ άριστους βαθμούς.
Μένουν τα παιχνίδια τρέξιμο, κρυφτό,
κούνια, κλέφτες, τυφλόμυγα και κουκουβιστό.
Μένει η θάλασσα η γαλάζια κι η πλατειά αμμουδιά,
που σκορπούν χαρά κι υγεία στα μικρά παιδιά.
Κατίνα Παΐζη
Χανιώτικα νέα (14.06.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/kalo-kalokeri-kales-diakopes/#ixzz34o1Mafpi
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου