ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΜΠΡΟΣ στα σπασμένα ενεπίγραφα μάρμαρα/ της αρχαίας πατρίδας μου,/ αιστάνομαι νήπιο/ να βαφτίζομαι -κάθε φορά- στο ιερό ρίγος/ της σοφίας, της ομορφιάς και της αρετής./ Και να παίρνω το όνομα “Ελληνας”». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΜΑΝΑ της μάνας του Χριστού, Θεοπρομήτορ Αννα/ την Παναγιά μάς χάρισες να ’ναι δική μας μάνα». Από τον εκ των τακτικών πια μαντιναδολόγων της στήλης φίλο ιερωμένο η σημερινή μαντινάδα. Το γενέθλιον της Θεοτόκου χθες, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Αννης σήμερα…

ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ, κανονικά πρωτοβρόχια, χθες. Πάνω στην ώρα τους. Ο,τι έπρεπε για τις ελιές που ζητούσαν το νερό πώς και πώς. Αντίο καλοκαίρι, καλημέρα φθινόπωρο; Α, μπα, πίσω έχει το καλοκαίρι την ουρά.

ΧΙΛΙΑΔΕΣ τα κενά σε δασκάλους δύο μέρες μόλις πριν από το πρώτο κουδούνι. Σε αγώνα δρόμου έχει, λέει, επιδοθεί το Υπουργείο Παιδείας για την πρόσληψη αναπληρωτών. Για κανονικούς διορισμούς βέβαια, ούτε λόγος να γίνεται. Διά ροπάλου (τροϊκανού ροπάλου βεβαίως – βεβαίως) η απαγόρευση.

ΟΠΟΥ δεν πιάνει λόγος, πίπτει ράβδος. Αυτό δα έλειπε να μην το ξέρει η σεβαστή μας κυβέρνηση και να μην τηρεί κατά γράμμα τις όποιες εντολές (θέλετε οδηγίες;) της τρόικας. Η πιο καλή μαθήτρια είναι αυτή στην τάξη/ κι οι δάσκαλοι την έχουνε μη βρέξει και μη στάξει…

ΘΑΥΜΑ! Φτήνυνε κατά 10 ολόκληρα λεπτά το λίτρο του πετρελαίου θέρμανσης. Να γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά απ’ τη στιγμή που το ανακοίνωσε μέσα στην καλή χαρά ο πρωθυπουργός μας στη Θεσσαλονίκη. Πρωθυπουργάρα μας εσύ!

ΜΕΡΑ με τη μέρα ξετυλίγει τα μυστικά του το ταφικό μνημείο της Αμφίπολης. Αυτό το σίριαλ πολύ μου αρέσει και το παρακολουθώ καθημερινά με μεγάλη αγωνία, μου είπε χθες σε σχετική κουβέντα που κάναμε με αφορμή την ανακάλυψη των δύο Καρυάτιδων, ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.

«ΜΠΡΟΣ στα σπασμένα ενεπίγραφα μάρμαρα/ της αρχαίας πατρίδας μου,/ αιστάνομαι νήπιο/ να βαφτίζομαι -κάθε φορά- στο ιερό ρίγος/ της σοφίας, της ομορφιάς και της αρετής./ Και να παίρνω το όνομα “Ελληνας”». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΑΠ’ ΤΟ ζενίθ του ενθουσιασμού στο ναδίρ της απογοήτευσης. Απ’ την πανηγυρική “πεντάστερη” πρόκριση στη φάση των “16” του μουντιάλ στην Ισπανία της εθνικής μας ομάδας του μπάσκετ, στην ανώμαλη προσγείωση του αποκλεισμού της απ’ τη Σερβία και την ήττα το ίδιο βράδυ της εθνικής μας ποδοσφαίρου, και μάλιστα εντός έδρας, απ’ τη Ρουμανία. Σπουδαία υπόθεση η διαχείριση της όποιας ήττας, τελικά.

Η ΧΑΡΗ των Αγίων βοηθά τους ανθρώπους, αλλά και η χάρη των ανθρώπων βοηθά τους Αγίους. Με αφορμή τα εγκαίνια της εκκλησίας της Αγίας Αικατερίνης στη Νέα Χώρα το περασμένο Σάββατο η φράση. Να χαίρεστε την Αγία σας παπα – Αποστόλη Διαμαντούδη και να σας χαίρεται! Βοήθειά σας και βοήθειά της!

Ο ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ, γιος του βασιλιά της Πίσας Οινόμαου, αγάπησε τη Δάφνη μια όμορφη Νύμφη, αλλά έβλεπε ότι δεν είχε καμιά ελπίδα να την αποκτήσει. Σκέφτηκε, λοιπόν, το εξής τέχνασμα: έκανε τα μακριά του μαλλιά πλεξούδες και παριστάνοντας το κορίτσι, πήγε στη Δάφνη, της είπε ότι είναι κόρη του Οινόμαου και της ζήτησε να πάνε μαζί κυνήγι. Αυτή τον πίστεψε και δέχτηκε. Με τον καιρό αναπτύχθηκε μεταξύ τους στενή φιλία. Κάποια φορά μαζί με άλλα κορίτσια πήγαν να κάνουν μπάνιο στο ποτάμι. Ο Λεύκιππος δεν θέλησε να γδυθεί, αλλά τα κορίτσια τον γύμνωσαν με το ζόρι. Μόλις είδαν ότι ήταν άντρας άρχισαν να τον χτυπούν με ακόντια και μαχαίρια, μέχρι που τον σκότωσαν. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

«Καλικάντζαροι και τελώνια της νύχτας/ απ’ την καμινάδα κατέβηκαν/ στης πατρίδας το φτωχό το κελάρι,/ τις φλούδες που άφησαν τρωκτικά και παράσιτα/ να βρουν και ν’ αρπάξουν./ Χέρια που σύρθηκαν μέσα στη νύχτα/ κάτω απ’ της ντροπής το τραπέζι/ χέρια που απλώθηκαν πάνω/ στης διαφθοράς το πρόστυχο σώμα/ χέρια που πλούτισαν μυστικά, λίγη – λίγη την πατρίδα πουλώντας./ Αδουλα χέρια που ποτέ τους δε μάτωσαν/ στου μεροκάματου τ’ αθώο ξινάρι./ Επιλήσμονες όλοι ετούτοι,/ χορτάτοι συντρόφοι ενός Οδυσσέα,/ τα βόδια του Ηλιου ως έφαγαν,/ τη φτωχή μας σχεδία εξώκειλαν/ στα βράχια της μοίρας».
Το ποίημα “Οι σύντροφοι του Οδυσσέα”
του Κωνσταντίνου Γ. Καργάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (ο9.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-165/#ixzz3CoZMVhry
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook