Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΑΥΤΟ ΤΟ πρωί όσο κι αν μακρύνουν τα δάχτυλα, δεν πρόκειται να φτάσουν “ως εκεί που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνα/ λιτανεύει τις μορφές σας ο αέρας της Αρετής”. Στο πρωινό της 17ης Νοεμβρίου, της κάθε 17ης Νοεμβρίου, μετά το 1973, που γιορτάζουμε την επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου αναφέρεται ο Νικηφόρος Βρεττάκος. “Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός ποιήματος της Λένας Παπά, απευθύνεται.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΥΤΟ ΤΟ πρωί όσο κι αν μακρύνουν τα δάχτυλα, δεν πρόκειται να φτάσουν “ως εκεί που ωραία λουλούδια σε υψηλό λειμώνα/ λιτανεύει τις μορφές σας ο αέρας της Αρετής”. Στο πρωινό της 17ης Νοεμβρίου, της κάθε 17ης Νοεμβρίου, μετά το 1973, που γιορτάζουμε την επέτειο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου αναφέρεται ο Νικηφόρος Βρεττάκος. “Στους σκοτωμένους σπουδαστές του Νοεμβρίου”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο ενός ποιήματος της Λένας Παπά, απευθύνεται.
«ΨΥΧΗ και σώμα έκαναν λιβάνι και λαμπάδα/ στης λευτεριάς σου τον βωμό για να καούν, Ελλάδα!». Στους νεκρούς του Πολυτεχνείου αναφέρεται και η μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος ιερωμένος. Ποιος είπε ότι δεν εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης και για τους μαντιναδολόγους ο χαμός τους!
ΟΙ ΗΡΩΕΣ! Οι ήρωες που έφυγαν νωρίς φορώντας τα φωτοστέφανά τους και οι ήρωες που έμειναν για να αποδεικνύουν διαρκώς τον ηρωισμό τους. «Αχ πού ’σαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος». Μας απασχόλησε πολύ αυτός ο στίχος του Κώστα Βάρναλη στην κουβέντα που κάναμε για το Πολυτεχνείο με τον φίλο μου τον γερω – δάσκαλο.
«ΚΑΛΑ αυτοί έφυγαν νωρίς!». Και ο τίτλος του γνωστού βιβλίου του Χρόνη Μίσσιου, σε πληθυντικό αριθμό, στον νου μου. Είναι αλήθεια ότι η εξουσία, η οποία εξουσία, φθείρει και σε πολλές περιπτώσεις διαφθείρει. Και η γενιά του Πολυτεχνείου άσκησε εξουσία. Το να ρίχνουμε πάντως, αποκλειστικά σ’ αυτήν τον λίθο του αναθέματος για όλα τα στραβά και τα ανάποδα που συμβαίνουν στην πατρίδα μας είναι κομμάτι άδικο. Κακό πράγμα η ισοπέδωση!
ΣΚΑΒΕ και σκάσε! Διορθώνω. Ψήφισε και σκάσε, θέλω να πω. Μα ψήφισα και έσκασα, λες. Ψήφισε το αντίθετο απ’ αυτό που ψήφισες και ξανασκάσε, σου λέω. Τροϊκανή διαταγή και τα σκυλιά δεμένα!
ΠΡΙΝ από τρία χρόνια θα ήταν είδηση, αν “έπαιζε” στον διεθνή Τύπο οτιδήποτε καλό για την Ελλάδα. Είδηση σήμερα είναι ό,τι κακό “παίζει”. Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί! Εκεί που μας έριχναν στο πυρ το εξώτερον για την κρίση μάς ανεβάζουν στα ουράνια για έναν… τάφο.
ΤΙΜΗ, τιμή μεγάλη, για τα Χανιά, η διεξαγωγή του φιλικού αγώνα της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου με την αντίστοιχη ομάδα της Σερβίας. Να ’ναι καλά ο αντιπρόεδρος της ΕΠΟ Γιώργος Βούρβαχης κι ο Γαλανόλευκος Φάρος!
ΑΠ’ ΤΗΝ τουρκική λέξη baris κι όχι “βάρις”, βέβαια προέρχεται η λέξη μπαρής. Αν δεν κάνεις καλύτερα γράμματα, μολυβάκι μου όλο και θα βρίσκει την ευκαιρία να χώνει την ουρά του ο… ιός του πληκτρολογίου!
Ο ΦΩΚΙΩΝ καταδικάστηκε σε θάνατο μαζί με άλλους τέσσερις φίλους του. Στη φυλακή, την ώρα που έπιναν το κώνειο, φαίνεται ότι το δηλητήριο δεν ήταν αρκετό για όλους. Ο δήμιος, όμως, είπε ότι δε θα ετοίμαζε άλλο, αν δεν του έδιναν δώδεκα δραχμές, όσο αγόραζε την κάθε δόση. Κι επειδή η ώρα περνούσε και χρονοτριβούσαν, ο Φωκίων κάλεσε έναν φίλο του και λέγοντάς του «στην Αθήνα ούτε να πεθάνει δεν μπορεί κανείς δωρεάν», τον παρακάλεσε να δώσει τα χρήματα στον δήμιο. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. Σαββάλας).
«Μάτια κλειδωμένα, χέρια παγωμένα/ κείτεται/ -δεκαοχτώ χρονώ ήτανε δεν ήτανε-/ για να ’χω εγώ πουλιά – φτερά στα χέρια μου/ κι εσύ το σπιτάκι σου/ μια γλάστρα με βασιλικό στο πεζουλάκι/ και τα παιδιά μας ξένοιστα να χτίζουνε το μέλλον/ Η μάνα του τον περιμένει και δεν έρχεται/ η άνοιξη του παίζει και δεν τηνε ξέρει πια/ Στις φλέβες του αίμα σταματημένο και πικρό/ γυαλί σπασμένο ο κόσμος, σωριασμένος πάνω του/ Για να ’χω εγώ τον άσπρο μου ύπνο/ και συ γαρίφαλο χαμόγελο στο στόμα σου/ για να ’χουν τα παιδιά μας τον δικό τους ήλιο».
Το ποίημα “Στους σκοτωμένους σπουδαστές
του Νοεμβρίου” της Λένας Παπά.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (15.11.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-204/#ixzz3J82PgWRC
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου