Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

 Η επιβράβευση για την παράσταση της “χορεύτριας αρκούδας” απλά ξεγελά την πείνα της αφού τα γεύματα της είναι αποφάγια και σκουπίδια καθώς οι συνθήκες διαβίωσής της είναι άθλιες. Δεν πρόκειται να αναλωθώ σε αντιστοιχίες του παραπάνω παραδείγματος με τη σημερινή κατάσταση εν Ελλάδι. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται… Ετσι δεν λένε;
Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Η αιχμαλωσία της αρκούδας
Ετσι όπως πάει με τις ανεξαρτητοποιήσεις των βουλευτών, το βλέπω σε λίγο καιρό οι Ανεξάρτητοι να… βγάζουν Κυβέρνηση! Ή τουλάχιστον να διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο τόσο στη σημερινή Βουλή όσο και στη μελλοντική! Βέβαια όλο αυτό που γίνεται στην Ελλαδίτσα μας, χρήζει ειδικής μελέτης και είμαι σίγουρος πως οι ιστορικοί του μέλλοντος αλλά και οι μελλοντικοί πολιτικοί επιστήμονες θα έχουν πεδίο λαμπρό να ασχοληθούν. Το αν θα βγάλουν άκρη ή έστω κάποια συμπεράσματα για τη δημιουργηθείσα κατάσταση, μένει να φανεί. Αυτό πάντως που συμβαίνει μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα· να έχουν έρθει τα πάνω – κάτω, τα αριστερά δεξιά, τα δεξιά αριστερά κ.ο.κ. είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερο στοιχείο που αποτελεί “πρωτιά’ δική μας αλλά μπορεί να δικαιολογηθεί εν μέρει από τη στιγμή που ακόμη λειτουργούμε ως πειραματόζωο των Ευρωπαίων “φίλων” μας και όχι μόνο. Ενα πειραματόζωο λοιπόν εξακολουθούμε να είμαστε στα χέρια και στις ορέξεις τους ή καλύτερα θα μας χαρακτήριζα ως μια… αρκούδα από κείνες που σε περασμένες δεκαετίες έσερναν οι αρκουδιάρηδες και όπως τους έπαιζαν το ντέφι εκείνες χόρευαν ή έκαναν διάφορα σκέρτσα και δώστου και γελούσε η πιτσιρικαρία και όσοι μαζεύονταν τριγύρω για να δουν το… θέαμα. Ενα θέαμα ωστόσο που άφηνε μια πικρή γεύση σε πολλούς τόσο εκείνη την εποχή -όσο και σε μας που το γνωρίζουμε σήμερα- αφού το περήφανο ζωντανό στα χέρια του αφέντη της, είχε μετατραπεί σε “δουλικό” – μαριονέτα για να επιβιώσει με τα λίγα ψίχουλα που θα του πρόσφερε το… αφεντικό κατά τη διάρκεια ή και μετά την παράσταση.
Και μετά, το ένα “βάσανο”, ο “διασυρμός” του άτυχου ζώου συνεχιζόταν σε άλλες πολιτείες, σε άλλα χωριά έως ότου κάποια στιγμή δεν την άντεχαν τα πόδια της… Το μεγάλο θηλαστικό -που έχει επιβιώσει ως είδος δεκάδες εκατομμύρια χρόνια- παραμορφωνόταν σε μία άμορφη μάζα, γεμάτη βρωμιά που οι άνθρωποι σιχαινόταν ή και λυπόταν να βλέπουν την κατάντια της. Αξίζει ωστόσο να γνωρίζουμε ότι αυτό το ζώο που «δεν είναι καθόλου επιθετικό εκ φύσεως, μπορεί να εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά μόνο όταν αμύνεται»… Από την άλλη στην περίπτωση της αιχμαλωσίας της δεν ισχύει το παραπάνω και μάλλον αυτό είναι το κρίσιμο σημείο στο οποίο οφείλουμε να εστιάσουμε αφού τούτη την εποχή μοιάζουμε ως λαός με την περίπτωση της αιχμαλωσίας της αρκούδας.
Για την ιστορία πάντως, οι αρκουδιάρηδες συλλαμβάνανε μικρό το αρκουδάκι για να μπορέσει να εκπαιδευτεί σωστά, αφού βέβαια πρώτα είχαν σκοτώσει τη μητέρα του που δε θα επέτρεπε σε κανέναν να πλησιάσει τα μικρά της. Οσο για την εκπαίδευση του ζώου, ήταν μια διαδικασία μακρόχρονη και επώδυνη: η μύτη τρυπιόταν για να περαστεί ο… χαλκάς που χρησίμευε ως όργανο καθοδήγησης. «Πολλές από τις αιχμάλωτες αρκούδες είχαν βαθιές πληγές στη μύτη και στα χείλη, καθώς οι χαλκάδες σκίζουν το δέρμα τους από το τράβηγμα και τα ζώα πρέπει να ξανατρυπηθούν σε άλλο σημείο» διαβάζουμε στην wikipedia. «Οι κυνόδοντες καταστρέφονταν με τυχαία μεταλλικά εργαλεία, το σπάσιμο αυτό, αποτελεί την αρχή για την καταστροφή της υγείας των δοντιών του ζώου, αφού το σάπισμα που προκαλείται μπορεί να μεταδοθεί στη γνάθο, οπότε η κατάσταση είναι ανίατη». Επιπλέον αναφορικά με την εκμάθηση του “χορού”, «το ζώο αναγκαζόταν να πατάει σε πυρακτωμένες λαμαρίνες υπό τον ήχο του ντεφιού. Στην προσπάθεια του να αποφύγει το κάψιμο, το αρκουδάκι σηκωνόταν στα πίσω του πόδια και βημάτιζε επί τόπου. Η εκμάθηση συνεχιζόταν για αρκετό διάστημα ώσπου να δημιουργηθεί στην πραγματικότητα ένας τύπος εξαρτημένου αντανακλαστικού, (σκυλιά Παβλώφ)». Οσο για τη διατροφή τους ήταν άθλια. Η επιβράβευση για την παράσταση της “χορεύτριας αρκούδας” απλά ξεγελά την πείνα της αφού τα γεύματα της είναι αποφάγια και σκουπίδια καθώς οι συνθήκες διαβίωσής της είναι άθλιες. Δεν πρόκειται να αναλωθώ σε αντιστοιχίες του παραπάνω παραδείγματος με τη σημερινή κατάσταση εν Ελλάδι. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται… Ετσι δεν λένε;
Χανιώτικα νέα (02.12.2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/echmalosia-tis-arkoudas/#ixzz3KpT45AX4
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου