Χώρος να δεις, να ζήσεις, να αιστανθείς, να ονειρευθείς, να μαγευτείς, να συγκινηθείς, να αναθιβάλεις, να μάθεις, να “συναντηθείς”, και τελικά να αποχωρήσεις παίρνοντας μαζί σου, κουβαλώντας εντός σου, ζωντανές όλες τις εικόνες, τα λόγια, γραφτά κείμενα, αποχρώσεις από μια “επαφή”, μια βόλτα που “ασυναίσθητα” υπόσχεσαι ότι θα επαναλάβεις… Διότι πολύ επιθυμείς να σε ξανακαταλάβουν όλα εκείνα τα συναισθήματα που σε κυρίευσαν και στην προηγούμενη βόλτα σου εκεί… στο Μουσείο Τυπογραφίας του Γιάννη και της Ελένης Γαρεδάκη.
Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Σημαντικό σημείο αναφοράς των Χανιών το Μουσείο Τυπογραφίας
Χώρος να δεις, να ζήσεις, να αιστανθείς, να ονειρευθείς, να μαγευτείς, να συγκινηθείς, να αναθιβάλεις, να μάθεις, να “συναντηθείς”, και τελικά να αποχωρήσεις παίρνοντας μαζί σου, κουβαλώντας εντός σου, ζωντανές όλες τις εικόνες, τα λόγια, γραφτά κείμενα, αποχρώσεις από μια “επαφή”, μια βόλτα που “ασυναίσθητα” υπόσχεσαι ότι θα επαναλάβεις… Διότι πολύ επιθυμείς να σε ξανακαταλάβουν όλα εκείνα τα συναισθήματα που σε κυρίευσαν και στην προηγούμενη βόλτα σου εκεί… στο Μουσείο Τυπογραφίας του Γιάννη και της Ελένης Γαρεδάκη.
Και βέβαια αυτή σου την εμπειρία, την επίσκεψη σ’ αυτόν τον όμορφα διαμορφωμένο “πολυεπίπεδο” χώρο, είναι κάτι που δεν μπορείς παρά να τη μοιραστείς, να τη… διαδώσεις προς πάσα κατεύθυνση· πρέπει όλοι να τη ζήσουν…
Είναι κάτι που δίχως δισταγμό μπορείς να συστήσεις σε οποιονδήποτε διαβατάρη ή επισκέπτη φτάσει στην πόλη μας, καθώς βέβαια και σε όσους κατοίκους της δεν έχουν ακόμη βρεθεί εκεί όπου ως ζων οργανισμός αναπνέει, στο Βιοτεχνικό Πάρκο Χανίων. Κι ο λόγος είναι πολύ απλός· έχεις την αίσθηση ότι έτσι βοηθάς τον τόπο σου να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο, όπως ακριβώς αναδεικνύεται ένας τόπος όχι μόνο εξαιτίας της Ιστορίας και του φυσικού κάλλους του, αλλά κι επειδή διατηρεί χώρους πολιτισμού αντάξιους και της ιστορικότητάς του αλλά και μιας σύγχρονης πόλης που οφείλει να διαθέτει αντίστοιχους χώρους τόσο για τους κατοίκους της όσο και για τους επισκέπτες της! Αυτό ακριβώς ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Το Μουσείο Τυπογραφίας είναι ένα ακόμη σημείο αναφοράς τούτης της πόλης, που ωστόσο έχει και μια ειδοποιό διαφορά σε σύγκριση με πολλά άλλα “σημεία” μέσα στην πόλη μας. Πέρα από τη μικρή ιστορία του έχει καταφέρει να μην απομένει… στάσιμο, να δρέπει τις δάφνες των πρώτων πολύ σημαντικών εκθεμάτων του με τα οποία είχε πρωτοστηθεί πριν από δέκα χρόνια, και από τα οποία θα μπορούσε να “κρατηθεί”.
Αυτό, μοιάζει να είναι ένα σύγχρονο όραμα που πραγματοποιείται και κινείται παράλληλα στον χρόνο συμπαρασύροντας εντός του εκθέματα μοναδικά που καθένα από αυτά μπορεί να σε κρατήσει μπροστά του επί πολλή ώρα ώστε να σου αφηγηθεί την ιστορία του!
Ομως, το Μουσείο Τυπογραφίας δεν είναι μόνο τα εκθέματά του, δεν είναι μόνο οι χώροι του, είναι ακόμη πολλά άλλα όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι ένας χώρος που δεν βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη “μουσειακή μνήμη”.
Οι πολιτιστικές του δράσεις εδώ και χρόνια λειτουργούν ακριβώς όπως απαιτούν οι σύγχρονες τάσεις σε Μουσεία κυρίως εκτός Ελλάδος.
Σύγχρονες τάσεις που θέλουν τους επισκέπτες συμμέτοχους, κοινωνούς και τελικά κατά μία έννοια ενταγμένους στον χώρο τους ως μέλη που μπορούν και καθορίζουν την υπόστασή του.
Είναι κάτι που πρέπει το γρηγορότερο να αντιληθφούμε σε τούτη εδώ τη χώρα και να υιοθετήσουμε ώστε να προσεγγίσουμε μικρούς και μεγάλους σε αυτούς τους χώρους όπου βιώνεται ο πολιτισμός.
Μια τέτοια βίωση εξάλλου ήταν και οι τελευταίες δύο δράσεις του Μουσείου Τυπογραφίας στο μικρό αμφιθέατρό του: τόσο η υπέροχη εκδήλωση -πρωινό Κυριακής- με τη Μάρω Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ψαρουδάκη και τη χορωδία του 3ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων όσο και η θεατρική παράσταση “Κόλχαας” με τον συγκλονιστικό Νίκο Αλεξίου.
Και βέβαια αυτή σου την εμπειρία, την επίσκεψη σ’ αυτόν τον όμορφα διαμορφωμένο “πολυεπίπεδο” χώρο, είναι κάτι που δεν μπορείς παρά να τη μοιραστείς, να τη… διαδώσεις προς πάσα κατεύθυνση· πρέπει όλοι να τη ζήσουν…
Είναι κάτι που δίχως δισταγμό μπορείς να συστήσεις σε οποιονδήποτε διαβατάρη ή επισκέπτη φτάσει στην πόλη μας, καθώς βέβαια και σε όσους κατοίκους της δεν έχουν ακόμη βρεθεί εκεί όπου ως ζων οργανισμός αναπνέει, στο Βιοτεχνικό Πάρκο Χανίων. Κι ο λόγος είναι πολύ απλός· έχεις την αίσθηση ότι έτσι βοηθάς τον τόπο σου να αναδειχθεί ακόμη περισσότερο, όπως ακριβώς αναδεικνύεται ένας τόπος όχι μόνο εξαιτίας της Ιστορίας και του φυσικού κάλλους του, αλλά κι επειδή διατηρεί χώρους πολιτισμού αντάξιους και της ιστορικότητάς του αλλά και μιας σύγχρονης πόλης που οφείλει να διαθέτει αντίστοιχους χώρους τόσο για τους κατοίκους της όσο και για τους επισκέπτες της! Αυτό ακριβώς ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Το Μουσείο Τυπογραφίας είναι ένα ακόμη σημείο αναφοράς τούτης της πόλης, που ωστόσο έχει και μια ειδοποιό διαφορά σε σύγκριση με πολλά άλλα “σημεία” μέσα στην πόλη μας. Πέρα από τη μικρή ιστορία του έχει καταφέρει να μην απομένει… στάσιμο, να δρέπει τις δάφνες των πρώτων πολύ σημαντικών εκθεμάτων του με τα οποία είχε πρωτοστηθεί πριν από δέκα χρόνια, και από τα οποία θα μπορούσε να “κρατηθεί”.
Αυτό, μοιάζει να είναι ένα σύγχρονο όραμα που πραγματοποιείται και κινείται παράλληλα στον χρόνο συμπαρασύροντας εντός του εκθέματα μοναδικά που καθένα από αυτά μπορεί να σε κρατήσει μπροστά του επί πολλή ώρα ώστε να σου αφηγηθεί την ιστορία του!
Ομως, το Μουσείο Τυπογραφίας δεν είναι μόνο τα εκθέματά του, δεν είναι μόνο οι χώροι του, είναι ακόμη πολλά άλλα όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι ένας χώρος που δεν βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στη “μουσειακή μνήμη”.
Οι πολιτιστικές του δράσεις εδώ και χρόνια λειτουργούν ακριβώς όπως απαιτούν οι σύγχρονες τάσεις σε Μουσεία κυρίως εκτός Ελλάδος.
Σύγχρονες τάσεις που θέλουν τους επισκέπτες συμμέτοχους, κοινωνούς και τελικά κατά μία έννοια ενταγμένους στον χώρο τους ως μέλη που μπορούν και καθορίζουν την υπόστασή του.
Είναι κάτι που πρέπει το γρηγορότερο να αντιληθφούμε σε τούτη εδώ τη χώρα και να υιοθετήσουμε ώστε να προσεγγίσουμε μικρούς και μεγάλους σε αυτούς τους χώρους όπου βιώνεται ο πολιτισμός.
Μια τέτοια βίωση εξάλλου ήταν και οι τελευταίες δύο δράσεις του Μουσείου Τυπογραφίας στο μικρό αμφιθέατρό του: τόσο η υπέροχη εκδήλωση -πρωινό Κυριακής- με τη Μάρω Θεοδωράκη, τον Σταύρο Ψαρουδάκη και τη χορωδία του 3ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων όσο και η θεατρική παράσταση “Κόλχαας” με τον συγκλονιστικό Νίκο Αλεξίου.
Χανιώτικα νέα (27.05.2015)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/simantiko-simio-anaforas-ton-chanion-to-mousio-tipografias/#ixzz3bKV2Ni8Q
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου