Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΣΑΝ τα θεριά στο Μάλεμε στον ποταμό Κερίτη/ παλέψανε τα τέκνα σου για την τιμή σου, Κρήτη!». Στη Μάχη της Κρήτης αναφέρεται και στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος. Να πούμε βέβαια ότι δεν παλέψανε “σαν τα θεριά” για την τιμή της Κρήτης τα τέκνα της μόνο στο Μάλεμε και στον ποταμό Κερίτη. «Τα κρητικά τα χώματα όπου και αν τα σκάψεις/ αίμα παλληκαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις!». Τα λέει όλα αυτή η παλιά γνωστή μαντινάδα.
Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
«ΣΑΝ τα θεριά στο Μάλεμε στον ποταμό Κερίτη/ παλέψανε τα τέκνα σου για την τιμή σου, Κρήτη!». Στη Μάχη της Κρήτης αναφέρεται και στη σημερινή του μαντινάδα ο φίλος ιερωμένος. Να πούμε βέβαια ότι δεν παλέψανε “σαν τα θεριά” για την τιμή της Κρήτης τα τέκνα της μόνο στο Μάλεμε και στον ποταμό Κερίτη. «Τα κρητικά τα χώματα όπου και αν τα σκάψεις/ αίμα παλληκαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις!». Τα λέει όλα αυτή η παλιά γνωστή μαντινάδα.
«ΜΝΗΜΗ (της) στάχτης», ο τίτλος μιας σειράς εφτά βιβλίων της γνωστής γιατρού και διακεκριμένης λογοτέχνιδος Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη που εκδόθηκαν (το πρώτο το 2004) από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων. Επιστρέφω συχνά τούτες τις μέρες, με αφορμή τις καθιερωμένες επετειακές εκδηλώσεις, στις σελίδες τους. Συγκλονιστικός ο λόγος εκείνων που έζησαν τα γεγονότα της Μάχης και τα όσα ακολούθησαν. Μια πολυφωνική ωδή στον άνθρωπο, που, για να χρησιμοποιήσω μια φράση απ’ τον πρόλογο της συγγραφέα «αδιάκοπα διεκδικεί το πρόσωπό του».
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ο κάθε άνθρωπος, όπου γης, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο διεκδικεί το πρόσωπό του. Τι αγώνας κι αυτός η διεκδίκηση του ανθρώπινου προσώπου!
ΚΑΙ ο Αγιος, ο όποιος Αγιος, φοβέρα θέλει! Ενας λόγος που οι χώρες της Ευρωζώνης εξετάζουν να δοθεί παράταση στην Αθήνα είναι ότι φοβούνται πως ο Τσίπρας ενδέχεται να ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, διάβασα κάπου στο Διαδίκτυο χθες το πρωί στο… πλαίσιο της προετοιμασίας των “πεταχτών”. Σήμερα, βέβαια, είναι μια άλλη μέρα, η επαύριον του Γιούρογκρουπ στη Λετονία. Φρέσκα κουλούρια, φωνάζει… ο κουλουράς.
Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας σε ρόλο Βασίλη Σπανούλη, η λύση. Δεν του (μας) μένει τίποτ’ άλλο παρά να πάρει την μπάλα και να βάλει τρία τρίποντα στη σειρά! Και μπασκετόφιλος ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ εξετάσεων για τα παιδιά των Γυμνασίων και των Λυκείων. Ιδιαίτερα αγχώδεις για τα παιδιά που δίνουν πανελλήνιες. Το πρώτο που θα έκανα, αν γινόμουν υπουργός Παιδείας, θα ήταν η κατάργησή τους, έλεγε και ξανάλεγε ο καθηγητής μου στη Μετεκπαίδευση Γιάννης Παρασκευόπουλος. Δεν έγινε, δυστυχώς…
ΑΝΝΑ Μπουρατζή – Θώδα, συντ. εφοριακό, συγγραφέα, Αθήνα: Ηταν να μην αρχίσω να διαβάζω το μυθιστόρημα σου “Ταξίδι με την κόρη του λοχαγού” (εκδ. ΕΝΤΟΣ) που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις πριν έναν περίπου μήνα. Με συνεπήρε τόσο που δεν το άφησα απ’ τα χέρια μου, παρά μόνο όταν έφτασα στην τελευταία, την 138 σελίδα του. Σίγουρος ότι θα αρέσει στα παιδιά. Και γιατί μέσα απ’ αυτό θα γνωρίσουν τα που έγιναν στην πατρίδα μας στον πόλεμο του ’40 και τα χρόνια της Κατοχής, απ’ την όμορφη πένα σου.
ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ είδα κάποιο χωριανό, τον Αλκιβιάδη Μαραγκουδάκη να κρατά ένα όπλο και να κατευθύνεται, με γοργό βήμα προς τα εκεί που είχαν πέσει τα αλεξίπτωτα. Μάλιστα με είχε ρωτήσει “μήπως τους είδες πού πέσανε;”. Εγώ του έδειξα με το χέρι μου. Το σπίτι μας είχε δύο δωμάτια σκεπασμένα με ταράτσα και δύο με κεραμοσκεπή. Επειδή η ταράτσα προστάτευε περισσότερο από την κεραμοσκεπή, είχαν συγκεντρωθεί αρκετοί χωριανοί εκεί. Το ίδιο βράδυ φύγαμε προς τα ψηλότερα χωριά της Κυδωνίας, όπου είχε καθένας γνωστούς, όπου και φιλοξενηθήκαμε. Οταν καταλάγιασαν τα πράγματα, γυρίσαμε στον Σκινέ. (Αφήγηση: Βουράκης Ελευθέριος του Γεωργίου. Από το βιβλίο “Η μνήμη και η στάχτη, VII” της Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη).
«Αγριος άνεμος/ οσμή δηλητηρίου/ στην άκρη τ’ ουρανού/ ανεμώνες πολύχρωμες/ ανοιχτά/ τα μεγάλα μάτια σου./ Αγριος άνεμος/ μουγκρίζουν μηχανές/ βροντούνε σίδερα/ τρέμουν τα χρώματα/ τα πράσινα και τα νερά/ και κρύβεται το αίμα./ Εσύ στη ζάλη, πιάνεις σβώλο/ και τον πετάς/ πέτρα και ξύλο/ και δρεπάνι/ μετά σαλβάρια μαύρα/ και το μακρυμάνικο».
Ποίημα “Στον Αγγελο, στον Μανούσο, στον Γιάννη” απ’ τις “Αμμογραφίες” του Γρηγόρη Γεωργουδάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (22.05.2015)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-299/#ixzz3arFC9fCY 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου