Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Ο δικός μας Άγιος Βασίλης




«Άγιος Βασίλης έρχεται από την Καισαρεία/ συ ‘σαι αρχόντισσα κυρία/ Βαστά εικόνα και χαρτί, ζαχαροκάντιο ζυμωτή/χαρτί και καλαμάρι, δες κι εμέ το παλικάρι/ το καλαμάρι έγραφε, τη μοίρα του την έγραφε /και το χαρτί ομίλιε, άσπρε μου Xρυσέ μου ήλιε/…» «Ταχιά ταχιά ‘ν’ αρχιμηνιά, ταχιά ‘ν’ αρχή του χρόνου/ ταχιά εβγήκεν ο Χριστός στη γη να προπατήξει/ κι εβγήκε  κι εδιαλάλησεν ούλους τσοι ζευγωλάτες/ κι ο πρώτος που διαλάλησεν ήταν Αγιο-Βασίλης/…

Ν’ αναλάμβανε, λέει, ένας φορέας, ένας δήμος,, ένας πολιτιστικός σύλλογος, να ξαναζωντάνευε τον Έλληνα Άγιο Βασίλη, τον Άγιο Βασίλη της ελληνορθόδοξης παράδοσης! Όπως τον περιγράφουν τα κάλαντ(ρ)α, που επιμένουν να τραγουδούν ακόμα κάποια παιδιά, και τα οποία κάλαντ(ρ)α τον θέλουν να ‘ρχεται από την Καισαρεία, κρατώντας χαρτί και καλαμάρι. Ή όπως μας τον παρουσιάζουν τα παλιά κρητικά κάλαντ(ρ)α, σαν ζευγολάτη, τον πρώτο ζευγολάτη που συνάντησε  ο Χριστός όταν κατέβηκε στη γη. Πολλά ζητώ, για να μην πω ότι κάνω όνειρα θερινής νυκτός, το ξέρω, μια κουβέντα, ωστόσο, είπα και δεν την παίρνω πίσω!

Καμιά σχέση ο γνωστός παχουλός, φουσκομάγουλος, μ’ άσπρα γένια, γεράκος, με κόκκινη κάπα και κόκκινο σκούφο Άγιος Βασίλης, που περιέγραψε πρώτος ο Αμερικανός Κλέμεντ Μουρ το 1890 και τον ζωγράφισε ο Τόμας Ναστ σε μια εφημερίδα, πριν τον υιοθετήσει η coca-kola, με τον δικό μας, όπως, εκτός από τα κάλαντρα, παραστατικά μας τον δίνει και ο Φώτης Κόντογλου στο διήγημά του «Βλογημένο μαντρί». Σαν ένα ασκητή καλόγερο, ντυμένο με παλιόρασα, και που τον περνούν οι άνθρωποι για διακονιάρη και δεν του ανοίγουνε την πόρτα τους.

«Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς, της δημοκρατίας, του δυτικού πολιτισμού συνιστά  τον αξεπέραστο ορίζοντα του ανθρώπινου είδους.  Οι «προοδευτικοί» γιορτάζουν τον θρίαμβό τους. Σ’ ένα παράδοξο μείγμα αφέλειας και αλαζονείας, θεωρούν ότι από  την προσωπική τους ευημερία απορρέει η συλλογική ευτυχία» Απόσπασμα από το άρθρο του Γάλλου συγγραφέα και σκηνοθέτη Ραφαέλ Γκλισμάν που δημοσιεύτηκε πρόσφατα. {Πηγή: L’ olbs (ΑΜΠΕ) } Άσχετο με τα παραπάνω;


Χριστούγεννα στο Νίππος





"Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός, ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο αστήρ, μετἀ των μάγων ανατολής των βασιλέων..".

Η δική μου Βηθλεέμ είναι πάντα στο Νίππος, όπου γεννήθηκα,  και συγκεκριμένα στην εκκλησία του Τιμίου Σταυρού. Εδώ αξημέρωτα κι εφέτος, την ημέρα των Χριστουγέννων, ακολουθώντας το αστέρι των παιδικών μου χρόνων, για να τύχω στον όρθρο και την χριστουγεννιάτικη λειτουργία. Επιμένει να σημαίνει νύχτα τις χριστουγεννιάτικες  καμπάνες ο παπα- Μιχάλης. Στο ψαλτήρι σχεδόν από την αρχή κι εγώ! . "Χριστός γεννάται, δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανού απαντήσατε...."

Χείμαρρος οι αναμνήσεις...  Δεν θέλει πολλἀ κάποιος για να νιώσει πλήρης. Όλοι είναι εδώ μου λένε τα μἀτια της ψυχής μου. Όλοι εδώ στο μανουάλι της μνήμης. Στα κεριά που άναψα,,, . Γι  αυτούς που λείπουν στο άλλο ημισφαίριο της ζωής. Γι αυτούς που λείπουν όπου αλλού.. .Άναψα και για σένα Σταμάτη Κραουνάκη, η παραγγελιά σου ἐγινε. Για την σωτηρία της ψυχής όλων μας.... "Ευφαίνεσθε δίκαιοι, ουρανοί αγαλλιάσθε. σκιρτήσατε τα όρη, Χριστού γεννηθέντος..."

Ξημέρωσαν κι εφέτος Χριστούγεννα στο Νίππος "Δι ευχών των αγίων πατέρων ημών..." Τα χιόνια έχουν κατεβεί χαμηλά μέχρι τα μπροσπόδια της Μαδάρας. Στην αυλή του Τιμίου Σταυρού οι ευχές δίνουν και παίρνουν. "Αυτήν την παράδοση να πιαίνω νύχτα τά Χριστούγεννα στο Τίμιο Σταυρό δεν την αλλάζω", μου λέει ο Στελλής ο Κοτσιφός. Ούτε εγώ, "εν όσω ζω και αναπνέω και σωφρωνώ"...

Πρέπει να περάσουμε και από το Κοιμητήρι του Αγιου-Αθανάση, ν'ανάψουμε το καντήλι των γονέων μου, πως και πως μας περιμένουν, σταματούμε, ωστόσο στο καφενείο του Κοτσιφογιάννη κι ας λείπει αυτός μαζί με τους πολλούς μας... Μια ματιά στην πλατεία.... Γεμάτη μου φαίνεται κι ας είναι άδεια. Καλημέρα ήλιε, Καλημέρα! "Χαρούμενα Χριστούγεννα, καλά κι ευλογημένα\σαν του παλιού καλού ζευγά τα όμορφα σπαρμένα". Και του χρόνου!

Χανιώτικα νέα (30.12.2016)
ΣΗΜ: Η δεύτερη στάση αναρτήθηκε και την Ημέρα των Χριστουγέννων

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου