Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Δ1 Τάξη 8ου Δημ. Σχ. Χανίων

Χριστούγεννα με τους δικούς μας








Καλοί μου φίλoι, καλά Χριστούγεννα!
Κατ’ εξοχήν οικογενειακή εορτή τα Χριστούγεννα! Το επισημαίνουν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο τα παιδιά της Δ1 τάξης του 8ου Δημ. Σχ. Χανίων στις υπέροχες εργασίες που ετοίμασαν με την προτροπή του δασκάλου τους, του και καλού μου φίλου Βαγγέλη Παγωνίδη, για τον σημερινό Παιδότοπο. “Αυτές τις ημέρες δεν έχει σημασία ο τόπος που θα τις περάσεις αλλά το να είσαι μαζί με ανθρώπους που σε νοιάζονται και σ’ αγαπούν”, μας λέει χαρακτηριστικά ένα από αυτά. “Είναι τόσο ξεχωριστή αυτή η ατμόσφαιρα που την περιμένουμε πώς και πώς κάθε χρόνο κι ας φαίνεται η ίδια κάθε φορά”, μας λέει ένα άλλο. Χρόνια πολλά με υγεία, καλά μου Τεταρτάκια! Χρόνια πολλά με υγεία καλέ μου συνάδελφε! Χρόνια πολλά με υγεία, καλοί μου αναγνώστες!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος
Σημείωση: Οι εικαστικές εργασίες (όλες οι ομαδικές) έγιναν και με τη βοήθεια της δασκάλας καλλιτεχνικών Μαθημάτων Ραφαέλας Μίχτη.







Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα πηγαίνουμε στη γιαγιά και στον παππού μου. Εκεί μαζευόμαστε όλα τα ξαδέρφια της οικογένειας ,  παίζουμε,  τρώμε και ανταλλάσουμε ευχές και δώρα. Είναι τόσο ξεχωριστή αυτή η εορταστική ατμόσφαιρα που την περιμένουμε πώς και πώς κάθε χρόνο κι ας φαίνεται η ίδια κάθε φορά.
Ιάσονας Στουπάκης




Πέρσι  πήγαμε στην Αλβανία για να περάσουμε τις γιορτές των Χριστουγέννων και για να δούμε τις γιαγιάδες μας και τους παππούδες μας μετά από τέσσερα χρόνια που τους είχαμε δει τελευταία φορά. Μόλις φτάσαμε έτρεξα στην αγκαλιά της γιαγιά μου και τη φιλούσα κι αυτή με φιλούσε συνέχεια με δάκρυα στα μάτια. Μετά από λίγο πήγα στον παππού μου… Αργότερα πήγαμε στην άλλη γιαγιά μου και μετά στο θείο μου για να φάμε όλοι μαζί… Μείναμε περίπου 2 εβδομάδες αλλά μετά άρχιζε το σχολείο κι έπρεπε να γυρίσουμε στην Ελλάδα. Τελικά αυτό που κατάλαβα ήταν ότι αυτές τις ημέρες δεν έχει σημασία ο τόπος που θα τις περάσεις αλλά το να είσαι μαζί με ανθρώπους που σε νοιάζονται και σε αγαπούν. Καλές γιορτές σε όλους!
Άρτεμις




Τα Χριστούγεννα του 2014 τα περάσαμε στο σπίτι του θείου μου. Αυτή η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη. Καταρχάς το σπίτι ήταν τόσο ωραία στολισμένο που παρόμοιο δεν έχω ξαναδεί. Φωτάκια μέσα-έξω και ένα πανύψηλο καταπράσινο δέντρο ομόρφαινε το σαλόνι. Πέρασα φανταστικά με τα ξαδέρφια μου, γιατί πετάξαμε πυροτεχνήματα που φώτιζαν τον ουρανό. Παίξαμε επιτραπέζια παιχνίδια γνώσεων κι ένας φίλος του θείου μου κοσμοταξιδεμένος μας διηγήθηκε πως γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σε άλλες πόλεις του κόσμου. Και μέσα από τις διηγήσεις του ταξιδεύαμε κι εμείς… Μου άρεσε τόσο πολύ αυτή η ημέρα, γιατί κάναμε κάτι το διαφορετικό από τις προηγούμενες χρονιές κι εύχομαι και φέτος να μας καλέσουν και πάλι. Καλά Χριστούγεννα!
Ανδρέας Βιολάκης



Οι Χριστουγεννιάτικες γιορτές που θα μου μείνουν αξέχαστες ήταν όταν την παραμονή των Χριστουγέννων ήρθαν οι συμμαθητές μου με τα αδέρφια τους και παίξαμε στο υπόγειο του σπιτιού μας ποδόσφαιρο… Φυσικά ξέρετε ποιος κέρδισε… Μετά τον αγώνα φάγαμε και κοιμηθήκαμε. Όταν άνοιξα τα πατζούρια, είδα κάτασπρο τον κόσμο. Βγήκαμε έξω μαζί με τον αδερφό μου και στο δευτερόλεπτο η μπάλα από χιόνι που είχαμε  φτιάξει έσκαγε στα μούτρα του αδερφού μου. Όμως κι εγώ τραντάχτηκα από το σκούντημα της μαμάς μου γιατί αρκετά είχα κοιμηθεί. Χρόνια Πολλά Φίλιππε, Χρόνια Πολλά μαμά, Χρόνια Πολλά Μπαμπά Χρόνια Πολλά σε όλους σας!
Φίλιππος Παρασκάκης



Πριν από περίπου 2 χρόνια, τη νύχτα της παραμονής,  ήμασταν οικογενειακώς στο δέντρο.  Κάποια στιγμή οι γονείς μου , μου είπαν να πάω για να κοιμηθώ. Αφού ξάπλωσα μετά από λίγη ώρα δίψασα. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα προς την πόρτα του δωματίου μου. Τότε ξαφνικά πάνω έπεσε κάτι που δεν ήξερα τι ήταν αλλά νόμιζα πως ήταν ο Άγιος Βασίλης. Μετά όμως άλλα τρία πράγματα πάνω μου. Νόμιζα πως ήταν τα ξωτικά. Ευτυχώς σηκώθηκα σηκώθηκα πάνω κι άναψα το φως κι ήταν τα χαλιά … Κι είχα μια αγωνία να δω τι δώρα θα μου φέρουν….
Λευτέρης Αλεξάκης



Τα περσινά Χριστούγεννα μου έμειναν αξέχαστα για πολλούς λόγους.  Γιατί ήρθαν οι θείοι μου από τη  Θεσσαλονίκη. Γιατί κάναμε εμείς το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και όχι η γιαγιά μας και γιατί εκείνη την ημέρα είχε Πανσέληνο. Αυτό το φαινόμενο το φαινόμενο συμβαίνει κάθε 18 ή 19 χρόνια. Περισσότερη χαρά μου έδωσαν που ήρθαν οι θείοι μου από τη Θεσσαλονίκη,  αυτό ήταν το καλύτερο Χριστουγεννιάτικο δώρο που έχω λάβει. Μαζί πήγαμε πολλές βόλτες και μιλούσαμε για το διάστημα και τα διαστημόπλοια. Μακάρι να ξαναζούσα τέτοια Χριστούγεννα…
Πρόδρομος Αλεξίου





 Κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα περνάω τέλεια. Αλλά κάποια Χριστούγεννα δεν τα ξεχνάω ποτέ! Όταν ήμουν μικρός είχαμε πάει στο σπίτι της γιαγιάς μου να φάμε όπως κάθε χρόνο. Η γιαγιά μου είχε στολίσει ένα πανέμορφο δέντρο. Όταν τελειώσαμε το φαγητό πήγαμε μαζί με την αδερφή μου και τα ξαδέρφια μου κάτω από το δέντρο που ήταν γεμάτο δώρα, τα οποία είχαν φέρει όλοι μας οι συγγενείς. Βέβαια, εγώ νόμιζα πως μας τα είχε φέρει ο Άη Βασίλη. Αργότερα ανοίξαμε τα δώρα και πήγαμε να παίξουμε στο δωμάτιό μας. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που ο Άη Βασίλης ήξερε ακριβώς τι δώρο ήθελα να πάρω!
Τα Χριστούγεννα είναι μια οικογενειακή γιορτή και κάθε χρόνο έχω τις καλύτερες αναμνήσεις!
Μανώλης Νικολιδάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου