ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ έφυγαν, δίχως να μας δώσουν αναφορά, κάποιο βράδυ, ακολουθώντας τους πελαργούς που πέρασαν απ’ τα μέρη μας. Ούτε η φανιά της φανιάς τους στους ουρανούς μας. Ερχεται χειμώνας, το καλοκαίρι, τέλειωσε. Μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ έφυγαν, δίχως να μας δώσουν αναφορά, κάποιο βράδυ, ακολουθώντας τους πελαργούς που πέρασαν απ’ τα μέρη μας. Ούτε η φανιά της φανιάς τους στους ουρανούς μας. Ερχεται χειμώνας, το καλοκαίρι, τέλειωσε. Μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται.

ΚΑΙ για το φευγιό των χελιδονιών ο λόγος προχθές στο καφενείο του Κοτσιφογιάννη, στο Νίππος, μετά τη λειτουργία. Με διάχυτη τη μυρωδιά του μούστου που άχνιζε στο πατητήρι… Τους άκουσε, λέει, τους πελαργούς, όταν πέρασαν, ο άλλος Γιάννης. Δεν είχαμε λόγο να μην τον πιστέψουμε…

ΔΥΣΚΟΛΗ αναμένεται να είναι η διαπραγμάτευση της σεβαστής μας κυβέρνησης με την τρόικα, την κυβέρνηση εξωτερικού, δηλαδή. Για διαβολοεβδομάδα κάνουν λόγο ορισμένοι, ξεχνώντας ότι είμαστε εδώ και πέντε χρόνια στο τρίγωνο του διαβόλου.

ΤΕΣΣΕΡΑ χρόνια ζούμε δα μέσα στη μαύρη κρίση/ αλίμονο αν στέρευε τσ’ ελπίδας μας η βρύση. Η ελπίδα δεν πεθαίνει ποτέ, συμφωνώ μαζί σου, Ηλία Σταματάκη! Τι ’ναι τα τέσσερα χρόνια, μπροστά στα τετρακόσια της τουρκοκρατίας, άλλωστε!

ΤΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ δείχνουν ότι πάμε για εκλογές, εκτός και αν μας… απατούν. Καιρός να τραβήξει κι άλλος το κάρο που κόλλησε στις λάσπες και δεν λέει να ξεκολλήσει; Οκτώβρης, Νοέμβρης κοντά η μη (;) εξασφάλιση των 180 “κουκιών” για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Μια ψυχή που είναι να βγει ας βγει…

ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΑΝ ότι δεν ήξεραν τα γεγονότα στις πραγματικές τους διαστάσεις οι Γερμανοί δημοσιογράφοι που επισκέφτηκαν στο τέλος του διεθνούς συνεδρίου που έγινε στο Ινστιτούτο Τύπου, το περασμένο Σάββατο, μαζί με Ελληνες συναδέλφους τους την Κάντανο. Περιμένουμε να παραδεχτούνε και το δίκιο μας για καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, μου είπε με νόημα ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Ιδωμεν.

Η ΤΡΙΤΗ εντός έδρας ήττα για τον Α.Ο. Πλατανιά τις προάλλες απ’ τον Αστέρα Τρίπολης. Το πιο άσχημο ξεκίνημα των τριών χρόνων που παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ. Τριάδωσε το κακό, καιρός να ξεκολλήσει απ’ τους τρεις βαθμούς…

ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, νομικό – συγγραφέα. Χανιά: Και μόνο ο τίτλος “Γαλάζιο ποδήλατο και κόκκινες νταλίκες” του νέου μυθιστορήματός σου με επηρέασε ν’ αρχίσω να το διαβάζω. Σ’ ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου και να ευχηθώ να το δω (δούμε) να κυκλοφορεί σύντομα σε βιβλίο…

ΣΥΜΦΩΝΑ με τον φιλόσοφο Δίωνα, οι Αιγύπτιοι αγαπούσαν πολύ το κρασί και για τον λόγο αυτό συχνά ήταν μεθυσμένοι. Το γεγονός, όμως, ότι ήταν ακριβό και δυσεύρετο τους οδήγησε στην κατασκευή ανάλογου ποτού από κριθάρι. Είναι η γνωστή μας μπίρα. Ηταν το ποτό για τους φτωχούς, μια που το κριθάρι φύτρωνε άφθονο στην κοιλάδα του Νείλου. Το νέο αυτό ποτό φαίνεται ότι είχε όλες τις ιδιότητες και τις παρενέργειες του κρασιού. Οσοι το έπιναν αρχικά χαίρονταν και στη συνέχεια μεθούσαν, χόρευαν, τραγουδούσαν και έκαναν όσα κάνουν και αυτοί που μεθούν με το κρασί. Υπήρχε όμως μια διαφορά σύμφωνα με τον Αριστοτέλη: Οσοι μεθούσαν με κρασί έπεφταν μπρούμυτα, ενώ όσοι μεθούσαν με μπίρα έπεφταν ανάσκελα! (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

«Χειμώνιασε και φεύγουν τα πουλιά/ γοργά ο πελαργός τα πελαργώνει/ κι η φλύαρη χελιδονοφωλιά/ χορτάριασε παντέρημη και μόνη./ Του σπίνου χάθηκ’ η γλυκιά λαλιά/ φοβήθηκε ο αμπελουργός το χιόνι/ κι η σουσουράδα στην ακρογιαλιά/ δεν τρέχει, δεν πηδά, δεν καμαρώνει./ Στης λυγαριάς τ’ ολόξερο κλαδί/ του φθινοπώρου φτωχικό παιδί,/ ο καλογιάννος πρόσχαρος προβάλλει,/ με λόγια ταπεινά και σιγανά./ Μικρός προφήτης, φτερωτός μηνά/ την άνοιξη, που θα γυρίσει πάλι».
Από το ποίημα “Φθινόπωρο” του Γεωργίου Δροσίνη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (30.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-177/#ixzz3Enml0opz
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

“Ο χορτάτος δεν σκέφτεται τον νηστικό”, “αλίμονό του που δεν έχει νύχια να ξυστεί”, “ο δικός μπορεί να πει, μα ν’ ακούσει δεν μπορεί”, “Βάστα με να σε βαστώ για να βγούμε στο βουνό”… Μεταξύ των πολλών παροιμιών που ήρθαν στον νου μου και σημείωσα στο μπλοκάκι μου, κατά την παρακολούθηση των συνεδριών της πρώτης μέρας της συνάντησης Ελλήνων και Γερμανών δημοσιογράφων στο Ινστιτούτο Τύπου κι αυτές. Συν μια φράση του Κορνήλιου Καστοριάδη, από μια συνέντευξή του: «Ναι κύριε, εσύ θα το διορθώσεις το Ρωμαίικο στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι». Μια που μίλησα για προβληματισμούς.

Δείτε περισσότερα... ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Ναι., κύριε. εσύ θα το διορθώσεις ς το Ρωμαίικο

“Ευρωπαϊκή πολιτική και κρίση στον καθρέφτη των μέσων”, “Ελληνογερμανικές παρερμηνείες: Ο ρόλος των Μέσων”, “Ματιά απ’ έξω: Η εικόνα της Γερμανίας σε ευρωπαϊκό συγκείμενο”, “Παρεμβάσεις: Από τον περιορισμό των ζημιών στη δημιουργία εμπιστοσύνης”. Λένε και από μόνοι τους πολλά και βεβαίως δημιουργούν προβληματισμούς οι τίτλοι των θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκαν οι συμμετέχοντες Ελληνες και Γερμανοί δημοσιογράφοι στη διημερίδα που έγινε στις 25 και 26 Σεπτεμβρίου στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, με αντικείμενο την κάλυψη της ελληνικής κρίσης απ’ τα Μ.Μ.Ε. των δύο χωρών, ύστερα απ’ την περιληπτική, λίαν ενδιαφέρουσα, παρουσίαση των αποτελεσμάτων σχετικής έρευνας που έκανε ο Γιώργος Τζογόπουλος (Think Tank Eliamer). Απειροελάχιστα, πάντως, αν ληφθούν υπόψη τα όσα ακούστηκαν στις 16 επί μέρους (4Χ4) εισηγήσεις διακεκριμένων δημοσιογράφων και κυρίως στον πλούσιο και γόνιμο διάλογο που αναπτύχθηκε, ο οποίος έβγαλε “στον αφρό” δεκάδες υποθέματα, όπως το αμείλικτο ερώτημα αν η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι το πειραματόζωο της Ευρώπης για παράδειγμα και βέβαια τίποτε για την παρέμβαση του ακολούθου Τύπου της γερμανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, το πρωί της δεύτερης μέρας, που απαίτησε από τη δημοσιογράφο Ουρλίκε Χέρμαν να δηλώσει ότι οι απόψεις που εξέφρασε «δεν απηχούν τις απόψεις της γερμανικής κυβέρνησης», προκαλώντας την άμεση αντίδραση του και ιδρυτή της εφημερίδας μας, προέδρου του Ινστιτούτου Γιάννη Γαρεδάκη, του καθηγητή Πανεπιστημίου και γενικού διευθυντή του Ινστιτούτου Αντώνη Σκαμνάκη, όπως και άλλων και γενικότερα των Ελλήνων συνέδρων, “ο χορτάτος δεν σκέφτεται τον νηστικό”, “αλίμονό του που δεν έχει νύχια να ξυστεί”, “ο δικός μπορεί να πει, μα ν’ ακούσει δεν μπορεί”, “Βάστα με να σε βαστώ για να βγούμε στο βουνό”… Μεταξύ των πολλών παροιμιών που ήρθαν στον νου μου και σημείωσα στο μπλοκάκι μου, κατά την παρακολούθηση των συνεδριών της πρώτης μέρας κι αυτές. Συν μια φράση του Κορνήλιου Καστοριάδη, από μια συνέντευξή του: «Ναι κύριε, εσύ θα το διορθώσεις το Ρωμαίικο στον χώρο και στον τομέα όπου βρίσκεσαι». Μια που μίλησα για προβληματισμούς.

Εξ αδιανεμήτου πλούτος

Το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου δεν προβάλλει μόνο τα Χανιά και την Κρήτη, αλλά και όλη την Ελλάδα, τόνισε στον χαιρετισμό που έκανε στην περί ης ο λόγος στις σημερινές εύφημες μνείες δημοσιογραφική συνάντηση, ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης. Την πλήρη και αμέριστη υποστήριξή του στις δραστηριότητες του Ινστιτούτου υποσχέθηκε, ωστόσο, κατά τον χαιρετισμό του και ο δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης, που ειρήσθω εν παρόδω έχει δώσει δείγματα των προθέσεών του. Εχει καταλάβει πλήρως και αυτός ότι το Ινστιτούτο, που έχει έδρα τις ανακαινισμένες εκ βάθρων εγκαταστάσεις του Ιδρύματος “Αγία Σοφία” που έχτισε ο μακαριστός μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης, αποτελεί, να το γράψω γι’ άλλη μια φορά, εξ αδιανεμήτου πλούτο του τόπου μας, μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και όχι μόνο του τόπου μας, αφού, όπως ο Γιάννης Γαρεδάκης είπε, βρίσκεται στη διάθεση εκτός των άλλων, όλων των δημοσιογραφικών ενώσεων, ελληνικών και διεθνών.

Εδώ είναι η Κάντανος!

Η είδηση ότι ο Μένανδρος μεταφράζεται ακόμα και σήμερα στη Γερμανία απ’ τη μια και η είδηση με εκείνο το… περίφημο εξώφυλλο του Focus με την Αφροδίτη της Μήλου, που τόσο είχε ενοχλήσει, απ’ την άλλη… Στάθηκε και στις δύο αυτές ειδήσεις ο και καλός μου φίλος πρώην γενικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ Κώστας Μπετινάκης στην ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη εισήγησή του για να τεκμηριώσει την άποψη ότι «η άγνοια είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ειρήνης και προκαλεί ανθρώπινο πόνο» πριν βάλει στο τραπέζι της συζήτησης, χρησιμοποιώντας βασικά γερμανικές πηγές, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. «Σας αναφέρω ονόματα κρητικών χωριών, που οπωσδήποτε ουδέποτε έχετε ακούσει: Κάντανος, Κοντομαρί, Ανώγεια, Βιάννος» είπε μεταξύ των άλλων, για να συνεχίσει: «Αν είχατε ακούσει γι’ αυτά, όπως και για τα Καλάβρυτα στην Πελοπόννησο για παράδειγμα ή το Δίστομο ή και κάπου τριάντα άλλα ονόματα, θα καταλαβαίνατε, όταν μιλάμε για το χρέος του γερμανικού κράτους τι εννοούμε. Και το λέω αυτό με πλήρη γνώση ότι οι σημερινοί Γερμανοί ουδεμία σχέση έχουν με τα δεινά που προκάλεσε και στους ίδιους το ναζιστικό καθεστώς». Δεν ξέρω αν και σε ποιον βαθμό “άγγιξαν” τους Γερμανούς δημοσιογράφους τα λεγόμενά του, όπως και τα λεγόμενα των άλλων συναδέλφων τους για το θέμα. Οτι η προχθεσινή επίσκεψή τους στη μαρτυρική Κάντανο, στην οποία οι ναζί άφησαν γραπτά τις αποδείξεις των εγκλημάτων τους, θα τους αγγίξει, το θεωρώ δεδομένο…

Χανιώτικα νέα (29. 09.,2014)


Read more: http://www.haniotika-nea.gr/ne-kirie-esi-tha-diorthosis-romeiko/#ixzz3EiALTHI6
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Μια ακόμα εργασία των περυσινών πεμπτακιών του Δημ. Σχ. Κουντούρας Σελίνου, φιλοξενούμε στον Παιδότοπο. Υστερα απ’ το Γραμμένο την όμορφη αυτή παραλία της Παλιόχωρας, τα περυσινά Πεμπτάκια του Δημ. Σχ. Κουντούρας σήμερα μας πάνε… στα βουνά και μας ξεναγούν στην Σκλαβοπούλα! Εφτασε και σ’ αυτό το πανέμορφο, πλήν όμως σχεδόν άδειο από κατοίκους, χωριό η χάρη τους, χάρις . Τι έκπληξη γι’ αυτά η υποδοχή που τους έγινε από τους ανθρώπους του Πολιτιστικού Συλλόγου “Η αρχαία Βιένα” που τους περίμεναν...

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Επιμέλεια: Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης 

Δημοτικό Σχολείο Κουντούρας

Πάμε Σκλαβοπούλα Σελίνου

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Μια ακόμα εργασία των περυσινών πεμπτακιών του Δημ. Σχ. Κουντούρας Σελίνου, φιλοξενούμε στον Παιδότοπο. Υστερα απ’ το Γραμμένο την όμορφη αυτή παραλία της Παλιόχωρας, σήμερα μας πάνε… στα βουνά και μας ξεναγούν στην Σκλαβοπούλα! Εφτασε και σ’ αυτό το πανέμορφο, πλήν όμως σχεδόν άδειο από κατοίκους, χωριό η χάρη τους, χάρις βασικά στον δάσκαλό τους, τον Μύρωνα Παναγιωτάκη. Τι έκπληξη γι’ αυτά η υποδοχή που τους έγινε από τους ανθρώπους του Πολιτιστικού Συλλόγου “Η αρχαία Βιένα” που τους περίμεναν. Πόσα δεν έμαθαν τις δυο τρεις ώρες που έμειναν στο αναπαλαιωμένο παλιό σχολείο του χωριού! Και βέβαια, τι πλούσιο το… φωτορεπορτάζ (τί να πρωτοχωρέσει στον Παιδότοπο!) που μας έστειλαν! Ουτε δημοσιογράφοι να ήταν! Χίλια μπράβο και σε σας και στον δάσκαλο σας, περυσινά πεμπτάκια και φετινά εκτάκια!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.

Στις 13 Μαΐου 2014 το σχολείο μας (Δημ. Σχολ. Κουντούρας) επισκέφτηκε τη Σκλαβοπούλα, 10 χιλιόμετρα μακριά.
Εκεί μας περίμεναν ανθρώποι του πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού “Η αρχαία Βιένα”.
Το όνομα του Συλλόγου προέρχεται από την αρχαία πόλη Βιέννα, που κάποιος μπορεί να συναντήσει την τοποθεσία της στο μονοπάτι από τον Κριό στο Κεδρόδασος.
Στη Σκλαβοπούλα μας περίμενε μια έκπληξη. Οι άνθρωποι του Συλλόγου είχαν αναπαλαιώσει το παλιό σχολείο του χωριού που έκλεισε το 1991.
Είδαμε τα παλιά θρανία, τους πίνακες, τις βιβλιοθήκες, τα όργανα γεωμετρίας, γραφομηχανές, εικόνες, φωτογραφίες.
Ολα έμοιαζαν διαφορετικά από εκείνα του δικού μας σχολείου.
Εντύπωση μας έκαναν ακόμα και τα πλακάκια στο πάτωμα του σχολείου.
Οι άνθρωποι του συλλόγου μας μίλησαν για τα μαθητικά τους χρόνια στο σχολείο καθώς και οι ίδιοι ήταν μαθητές (του σχολείου αυτού).
Η θέα από το σχολείο ήταν τέλεια προς το Λιβυκό πέλαγος καθώς η Σκλαβοπούλα είναι χτισμένη, σε μια πλάγια με θέα το πέλαγος.
Δίπλα στο σχολείο υπάρχει και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου με τοιχογραφίες από το 1200.
Ενας ωραίος Πλάτανος στόλιζε την αυλή του σχολείου.
Εκεί μας περίμεναν τα τέλεια φαγητά που είχαν ετοιμάσει για να μας προσφέρουν.
Περάσαμε καταπληκτικά και κάποια στιγμή σκεφτήκαμε πόσο ωραία θα ήταν να ξαναζωντάνευαν και τα σχολεία και τα χωριά των Χανίων που έχουν εγκαταλειφθεί.
Πηγαίνοντας από την Κουντούρα στο Ελαφονήσι κι όταν κάποτε βελτιωθεί ο δρόμος, η Σκλαβοπούλα θα ήταν η πιο ωραία στάση.
Ευχαριστούμε πολύ τον σύλλογο “Η αρχαία Βιένα”.

Δημοτικό Σχολείο Κουντούρας
Οι μαθητές της Ε” τάξης 2013-2014

Η Σκλαβοπούλα βρίσκεται 20 περίπου χιλιόμετρα ΒΔ της Παλιόχωρας σε υψόμετρο 640μ. και ανήκει στον δήμο Καντάνου – Σελίνου. Οπως και άλλα χωριά της Κρήτης, οι Σκλάβοι της Σητείας, και το Σκλαβεχώρι Πεδιάδας, ιδρύθηκαν από τους Σκλάβους (Σλάβους) στρατιώτες του Νικηφόρου Φωκά, που εγκαταστάθηκαν στην Κρήτη, μαζί με άλλους Βούλγαρους, Αρμένηδες κ.λπ.. Το ζήτημα της εγκατάστασης δούλων σε ορισμένες περιοχές της Κρήτης είναι πολύ παλιό, καθώς αναφέρεται και αρχαία πόλη με το όνομα “Δουλόπολη”. Μια ώρα ΒΔ του χωριού είναι του Μουρτάρη ο Σπήλιος, όπου κρυβόταν ο αρχηγός του Σελίνου Κ. Κριάρης, ύστερα από την αποτυχία της επανάστασης του 1866 και γι’ αυτό ακούεται και του Κριγιάρη ο Σπήλιος.
Στη Σκλαβοπούλα υπάρχουν μερικές εκκλησίες με τοιχογραφίες. Η εκκλησία της Παναγίας (οι περισσότερες τοιχογραφίες σ’ αυτήν είναι καταστρεμμένες) η εκκλησία του Σωτήρος και η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, μια απ’ τις αρχαιότερες εκκλησίες της Κρήτης μέ χρον. επιγραφής 1290.
(Πηγή: Στεργίου Σπανάκη, “Κρήτη”, Β” τόμος)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/pame-sklavopoula-selinou/#ixzz3Ec0257zA
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΦΤΩΧΟΙ ή στα πρόθυρα της φτώχειας 6.300.000 περίπου Ελληνες. Σοκαριστικά τα στοιχεία του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους. Στα αζήτητα η θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Αγρόν αγοράζει, βλέπετε, η σεβαστή μας κυβέρνησις που κοιμάται κι ονειρεύεται ότι η κρίση είναι παρελθόν…

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

«Ω ΜΑΚΑΡΙΑ Ελλάς! Συ ενδιαίτημα των ουρανίων!». Και οι στίχοι αυτοί του μεγάλου Γερμανού ποιητή Φρίντριχ Χέλντερλιν στον νου μου, προχθές, ενώ παρακολουθούσα τις εργασίες της πρώτης μέρας της διήμερης συνάντησης Ελλήνων και Γερμανών δημοσιογράφων στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου (Ιδρυμα “Αγία Σοφία”) με θέμα την κάλυψη της ελληνικής κρίσης από τα Μ.Μ.Ε. των δύο χωρών. Οπως και οι στίχοι άλλων Γερμανών ποιητών με αναφορές στην Ελλάδα, βέβαια. Αλλο πράγμα, όμως, η περιοχή της ποίησης κι άλλο η περιοχή των συμφερόντων. Εκ των ων ουκ άνευ αυτό!

ΦΤΩΧΟΙ ή στα πρόθυρα της φτώχειας 6.300.000 περίπου Ελληνες. Σοκαριστικά τα στοιχεία του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους. Στα αζήτητα η θέσπιση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Αγρόν αγοράζει, βλέπετε, η σεβαστή μας κυβέρνησις που κοιμάται κι ονειρεύεται ότι η κρίση είναι παρελθόν…

Ο ΡΟΛΟΣ του δημοσιογράφου. Ο ρόλος του Ελληνα και του Γερμανού δημοσιογράφου κατά τη διάρκεια της κρίσης που κατά που φαίνεται όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά και εντείνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο πέραν επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων ρόλος των. Η κάλυψη χωρίς σκοπιμότητες των γεγονότων. Το μέγα ζητούμενο της ειλικρίνειας!

ΕΞ ΑΔΙΑΝΕΜΗΤΟΥ πλούτος για τον τόπο μας, τα Χανιά, την Κρήτη, μα και την Ελλάδα γενικότερα, μ’ ό,τι αυτό σημαίνει το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου. Το επεσήμανε χρησιμοποιώντας διαφορετική βέβαια φρασεολογία και ο περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης στον χαιρετισμό του αυτό. Να το καταγράψουμε γι’ άλλη μια φορά, με αφορμή την περί ης ο λόγος διημερίδα…

ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ των οφειλόμενων απ’ τη Γερμανία στην Ελλάδα αποζημιώσεων και μάλιστα με ένταση μπήκε κατά τη διάρκεια της διημερίδας και το ερώτημα αν η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι το πειραματόζωο της Ευρώπης ετέθη. Και μόνο γι’ αυτά τα δύο μπορεί να θεωρηθεί ότι η διημερίδα καλώς έγινε, η γνώμη μου.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ημέρα Τουρισμού σήμερα, 27 Σεπτεμβρίου, σχετική μ’ αυτήν η μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος ιερωμένος: «Σε άλλους τόπους μακρινούς ταξίδεψα του κόσμου/ κι ένιωσα κάθε άνθρωπος πως είναι αδελφός μου», μας λέει σ’ αυτήν. Αυτός πρέπει να είναι ο απώτερος σκοπός του τουρισμού, σκέφτομαι.

ΕΝΤΑΞΕΙ, το απόλυτο χανιώτικο ντέρμπι, έναν τελικό κυπέλλου Ελλάδας μεταξύ του Α.Ο. Πλατανιά και του Α.Ο. Χανίων για να μην πετούμε στα σύννεφα, δεν… παίζει. Καθόλου απίθανο, όμως, να δούμε τις ομάδες μας σαν αντιπάλους στο γήπεδο σε επόμενη φάση του Κυπέλλου…

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ των Γαλατών Βρέννος, αφού κατέλαβε τη Ρώμη, πολιορκούσε το Καπιτώλιο, τελευταία εστία αντίστασης των Ρωμαίων. Επειδή οι πολιορκημένοι υπέφεραν από πείνα, ήρθαν σε διαπραγματεύσεις μαζί του και συμφώνησαν να του καταβάλουν χίλιες λίτρες χρυσού, για να αποχωρήσει από τη ρωμαϊκή επικράτεια. Οταν όμως οι Ρωμαίοι έφεραν το χρυσάφι και το έβαλαν να ζυγιστεί, οι Γαλάτες τραβούσαν τη ζυγαριά και την έκαναν να κλίνει προς το μέρος των σταθμών. Και επειδή οι Ρωμαίοι αγανακτούσαν ο Βρέννος για να τους εξευτελίσει, έριξε στην πλευρά των σταθμών το ξίφος και τη ζώνη του. Τότε ένας Ρωμαίος χιλίαρχος τον ρώτησε τι σήμαινε αυτό και ο Γαλάτης βασιλιάς απάντησε με τη φράση “Αλίμονο στους νικημένους” που έμεινε παροιμιώδης. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”). 

«Ιδού λοιπόν! Και είθε τη χλεύη να χλευάσει η εύθυμη παράνοια./ Οταν σε νύχτα ιερή αιφνίδια συναρπάσει τους τραγουδιστές./ Γι’ αυτό έλα στον Ισθμό. Εκεί όπου παφλάζει ανοιχτή η θάλασσα./ Κοντά στον Παρνασσό κι όπου το χιόνι περιβάλλει αστραφτερό βράχους δελφίους./ Εκεί στη χώρα του Ολύμπου, εκεί στα ψηλώματα του Κιθαιρώνα./ Κάτω απ’ τα πεύκα εκεί, κάτω απ’ τα σταφύλια, απ’ όπου/ Εκτείνεται η Θήβα και ρέει με παφλασμό ο Ισμηνός διά μέσου της Καδμείας χώρας/ Εκείθεν έρχεται και προς τα εκεί οπίσω ο ερχόμενος Θεός/ Ω μακαρία Ελλάς! Συ ενδιαίτημα των ουρανίων». Από το ποίημα του Φρίντριχ Χέλντερλιν “Αρτος και οίνος” (http://tzikas.wordres.com) 

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! 

(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (27.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-175/#ixzz3EVMr22ef
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«ΔΕΝ είναι αίμα αυτό που έχεις, Ελληνα,/ στην κούπα της καρδιάς σου./ Είναι το κοκκινέλι που ’πινε ο Διόνυσος/ μαζί μ’ αγριοθάλασσα/ που ’χε στις φλέβες του ο Δυσσέας». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΞΕΡΑΘΗΚΕ με το που φύτρωσε η σκέψη, λίγο πριν πιάσω το μολυβάκι μου να γράψω τη στήλη σε κάποιο διάλειμμα της χθεσινής πρώτης μέρας της Συνάντησης Ελλήνων Γερμανών και ενός Δανού δημοσιογράφων με θέμα την καλύτερη ενημέρωση σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την ελληνική κρίση, που συνεχίζεται και σήμερα στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου (Ιδρυμα “Αγία Σοφία”). Η γινωμένη δουλειά δεν φοβάται την αγίνωτη ήταν η δεύτερη σκέψη που έκανα και… ο κύβος ερρίφθη. Ας γράψω, λοιπόν, τα “πεταχτά”… στα πεταχτά, να μην έχω την έγνοια τους, πριν φύγω για Αγίους Πάντες!

ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ, στο Ιπποκορώνιον, η άτυπη υποδοχή των συνέδρων της περί ης ο λόγος στο παραπάνω “πεταχτό” δημοσιογραφικής συνάντησης προχθές το βράδυ. Τρώτε και πίνετ’ άρχοντες κι εγώ θα σας δηγούμαι… Πώς να μην ξεσταθούν οι φιλοξενούμενοι του Ινστιτούτου με τα ριζίτικά μας! Εχει ρίζες δυνατές τούτος ο τόπος…

«ΔΕΝ είναι αίμα αυτό που έχεις, Ελληνα,/ στην κούπα της καρδιάς σου./ Είναι το κοκκινέλι που ’πινε ο Διόνυσος/ μαζί μ’ αγριοθάλασσα/ που ’χε στις φλέβες του ο Δυσσέας». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΚΑΤΑΦΘΑΝΕΙ σε λίγες μέρες “κουνιστή και λυγιστή”, όπως πάντα, στην Αθήνα η τρόικα. Βρισκόμαστε στην 5η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, μια αξιολόγηση “κλειδί”, λέει. Ποιος είπε ότι θα ξεμπερδέψουμε, έτσι όπως θέλουμε να ξεμπερδέψουμε, με δαύτους; Παραείναι μεγάλη η ουρά των αξιολογήσεών τους!…

«ΤΟΝ ΕΝ.Φ.Ι.Α. μου στείλανε προχθές διορθωμένο/ με ένα κόμμα είκοσι, οι γδάρτες μειωμένο». Από τον φίλο ιερωμένο και η σημερινή μαντινάδα, μια μαντινάδα που… σφάζει με το βαμβάκι. Ευχαριστίες πολλές και διά της στήλης, πάτερ!

ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ χαμηλό η στάθμη του νερού στη λίμνη του Κουρνά! Τον ύπνο του Δικαίου κοιμούνται, κατά που φαίνεται, οι όποιοι φύλακες της προστατευόμενης απ’ τη Natura περιοχή. Φάντασμα θα γίνει η κόρη, που, κατά που λέει ο θρύλος, βρίσκεται στον βυθό της λίμνης να τους κυνηγήσει, αν δεν ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα…

ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ, δηλαδή, δεν έγραψες ότι θέλεις στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας την ΑΕΚΑΡΑ μας εναντίον μιας απ’ τις δύο χανιώτικες ομάδες κι ας κερδίσει η καλύτερη ομάδα, η ομάδα μας; Τι ’τανε να γράψω το χθεσινό αθλητικό “πεταχτό”, τα εξ αμάξης μου ’ψαλε, με το που με είδε πρωί – πρωί χθες ο φ(θ)ανατικός αεκτζής γείτονάς μου! Ο γέγραφε, γέγραφε, Μήτσο!

ΣΠΥΡΟ Καρπαδάκη, πρόεδρο Πολιτιστικού Συλλόγου Πανεθήμου – Κρύας Βρύσης, Χανιά: Ναι, είναι ένα βιβλίο που πολύ θα ήθελα να το παρουσιάσω, αν με βόλευε η ημερομηνία, οι ιστορίες “Του Χιονιού” της Τασίας Βενέτη. Αυτό μόνο προσώρας…

Η ΣΗΡΙΑ ήταν ένα νησί στην Ερυθρά θάλασσα. Οι κάτοικοί του έβγαζαν ένα θαυμάσιο νήμα με τον εξής τρόπο: έτρεφαν μικρά έντομα, που έμοιαζαν με αράχνες και οι Ελληνες τα ονόμαζαν σήρες. Αυτά είχαν την ιδιότητα όσο τρέφονταν να βγάζουν μια κλωστή και να την τυλίγουν στα πόδια τους. Για τέσσερα χρόνια τα τάιζαν με κεχρί. Τον πέμπτο χρόνο, που ήξεραν ότι θα πεθάνουν, τους έδιναν να φάνε χλωρό καλάμι, γιατί τους άρεσε πολύ. Ετρωγαν, λοιπόν, αυτά κατά κόρο και έσκαγαν από το φούσκωμα. Ετσι άφηναν στους ανθρώπους “τις κλωστές” που είχαν υφάνει. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

 «Τρώτε και πίνετ’ άρχοντες κι εγώ να σας δηγούμαι,/ κι εγώ να σασε δηγηθώ για έναν αντρειωμένο,/ για ένα νιον τον είδα ’γω στσοι κάμπους κι εκυνήγα,/ κυνήγα κι ελαγώνευγεν ο νιος κι αγριμολόγα./ Στο γλάκι πιαν’ ο νιος λαγό,/ στον πήδο πιαν’ αγρίμι,/ την πέρδικα την πλουμιστή οπίσω την αφήνει./ Μα ο Χάροντας επέρασε κι ήτονε μανισμένος:/ Βγάλε, νιε, τα ρούχα σου, βγάλε και τ’ άρματά σου,/ δέσε τα χέρια σου σταυρό να πάρω την ψυχή σου!/ Δε βγάνω γω τα ρούχα μου, μηδέ και τ’ άρματά μου/ μηδέ τα χέρια μου σταυρό να πάρεις την ψυχή μου». Από το βιβλίο του Σταμ. Α. Αποστολάκη “Ριζίτικα, τα δημοτικά τραγούδια της Κρήτης”. ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! (petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (26.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-174/#ixzz3EQNnr72W
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΩΔΙΝΕΝ όρος, με βάση τις προσδοκίες της ελληνικής κυβέρνησης, η προχθεσινή συνάντηση Μέρκελ – Σαμαρά στο Βερολίνο, πλην όμως, τελικά, όπως ήταν φυσικό και επόμενο, άλλωστε έτεκεν μυν. Στο “άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε” το ’ριξε η… δικιά μας. Και τώρα τι κάνουμε Βαγγέλη; Αστα και βράστα, Αντώνη! 

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΤΗΝ καλύτερη ενημέρωση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, σχετικά με τη λεγόμενη ελληνική κρίση και τα συμβαίνοντα εξ αυτής στη σημερινή Ελλάδα, στοχεύει η διήμερη συνάντηση Ελλήνων, Γερμανών και ενός Δανού δημοσιογράφων, που πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στο Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου (Ιδρυμα “Αγία Σοφία”). Εκ των ων ουκ άνευ ότι… θα βγάλει σπίθες το μολυβάκι μου. Αυτό έλειπε… να λείψει η αλεπού απ’ το παζάρι!

«ΜΕ ψευδαίσθηση εκχύνονται/ οι πολιτείες χωρίς όνειρο/ Στα τοιχώματα του ακαθόριστου…». Οι στίχοι αυτοί του και ξεχωριστού ποιητή, συνεργάτη της εφημερίδας μας Δημήτρη Κακαβελάκη στον νου μου, ενώ διαβάζω το πρόγραμμα της περί ης ο λόγος στο προηγούμενο “πεταχτό” συνάντησης. Και γιατί ο φίλος μου θα είναι συντονιστής, σήμερα το απόγευμα, στη δεύτερη συζήτηση που έχει θέμα τις ελληνογερμανικές παρερμηνείες και τον ρόλο των Μέσων…

ΩΔΙΝΕΝ όρος, με βάση τις προσδοκίες της ελληνικής κυβέρνησης, η προχθεσινή συνάντηση Μέρκελ – Σαμαρά στο Βερολίνο, πλην όμως, τελικά, όπως ήταν φυσικό και επόμενο, άλλωστε έτεκεν μυν. Στο “άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε” το ’ριξε η… δικιά μας. Και τώρα τι κάνουμε Βαγγέλη; Αστα και βράστα, Αντώνη! 

ΝΑ φοβάσαι τον Γερμανό, μου είπε με το που με συνάντησε χθες ο πάλαι ποτέ συμμαθητής μου στο, πάντα ένδοξο Γυμνάσιο Βάμου. Τη Γερμανίδα θέλεις να πεις, τον διόρθωσα. Τον Γερμανό, επέμενε αυτός. Για τον Αλτσχάιμερ και όχι για τη Μέρκελ μιλούσε…

«ΣΕ ΧΤΥΠΗΣΑΝ πισώπλατα, λεβέντη Παύλο Φύσσα/ αυτοί που έχουνε καρδιά και ρούχα σαν την πίσσα!». Από τον φίλο ιερωμένο και η σημερινή μαντινάδα. Ο Παύλος Φύσσας ζει!

ΕΝΑΝΤΙΟΝ του Εθνικού Γαζώρου εντός έδρας ο ΑΟ Πλατανιάς, εναντίον του Παναιτωλικού εκτός έδρας ο ΑΟ Χανίων σήμερα για το Κύπελλο Ελλάδας. Να ευχηθούμε για το απόλυτο (για τους Χανιώτες) ντέρμπι στη μεθ-μεθ-μεθ-επόμενη φάση. ΑΟ Χανιά – ΑΟ Πλατανιάς στον τελικό του Κυπέλλου και ας κερδίσει ο καλύτερος!

ΑΘΗΝΑ ΚΑΝΙΤΣΑΚΗ, συγγραφέα Χανιά: Διαβαστερά τα μυθιστορήματά σας, διαβαστερές, όμως και οι 50 “Μυθιστορίες τόπων και ανθρώπων” που αποτελούν το “σώμα” του νέου σας 12ου βιβλίου, που με την αγάπη, τις ευχές σας και τις ευχαριστίες σας μου στείλατε. Να διαβάσω μια για δείγμα, σκέφτηκα, έτσι καθώς το ξεφύλλιζα (τι αίσθηση κι αυτή!) και η μια έφερε δίχως να το καταλάβω κι άλλες. Αυτά προσώρας μετά πολλών ευχαριστιών…

ΟΣΟΙ ταξίδευαν με πλοίο συνήθιζαν να παίρνουν μαζί τους μαλτέζικα σκυλιά και πιθήκους για να τους διασκεδάζουν στο ταξίδι. Κάποιος, λοιπόν, που επρόκειτο να ταξιδέψει με πλοίο πήρε μαζί του έναν πίθηκο. Οταν το πλοίο έφτασε στο Σούνιο, ξέσπασε μεγάλη τρικυμία, το πλοίο μπατάρισε και όλοι έπεσαν στη θάλασσα και κολυμπούσαν μαζί τους και ο πίθηκος. Ενα δελφίνι που τον είδε, τον πέρασε για άνθρωπο, τον πήρε στη ράχη του και τον οδήγησε στη στεριά. Οταν έφτασαν στο λιμάνι του Πειραιά, το δελφίνι ρώτησε τον πίθηκο αν είναι Αθηναίος. Εκείνος απάντησε πως είναι και μάλιστα από επιφανείς γονείς. Τότε τον ξαναρώτησε αν ξέρει τον Πειραιά. Ο πίθηκος, νομίζοντας πως επρόκειτο για άνθρωπο, του απάντησε πως ο Πειραιώς είναι πολύ στενός του φίλος. Το δελφίνι εξοργίστηκε τόσο με την απάντηση, που τον έριξε στη θάλασσα και τον πήρε το μαύρο κύμα. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

 «Με ψευδαίσθηση εκχύνονται/ οι πολιτείες χωρίς όνειρο/ Στα τοιχώματα του ακαθόριστου/ Κρεμασμένες κάμερες και/ Οθόνες με εικόνες στον αέρα/ Συνδέουν και αποσυνδέουν/ Τη σχιζοφρενή πλευρά της πολιτείας/ Που δεν έχει πλάτη να/ Σηκώσει πάνω τις μέρες οργής/ και δεν έχει στήθος/ Πάνω του ν’ ακουμπήσουν/ Νύχτες μ’ έρωτες/ Που ζουν πέρα/ Από το καθορισμένο». Το ποίημα “Ψευδαίσθηση Πολιτείας” του Δημήτρη Κακαβελάκη. ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! (petaxta.blogspot.com)

χανιώτικα νέα (25.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-173/#ixzz3EKMxdzOY
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...

Ρε κοίτα τι τραβούν κι αυτές οι κακομοίρες οι τράπεζες με την καρδιά τους και δεν το ’ξερα! Διότι για να ξέρεις φίλε και οι τράπεζες έχουν καρδιά, αυτό εξάλλου δηλώνεται από το γεγονός ότι χρησιμοποιείται ακριβώς ο ίδιος όρος για το τεστ που κάνει κάποιος για να ελέγξει τις αντοχές της καρδιάς του.
Δείτε περισσότερα... ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ... 
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Βρε τι τραβάνε και οι τράπεζες!

«Εσύ έκανες stress test;», «Τι είναι φτούνο καλέ;».
«Stress test παιδάκι μου, από αυτό που κάνουν οι τράπεζες αλλά κάνουμε κι εμείς οι… άνθρωποι».
Εντάξει ο παραπάνω διάλογος είναι φανταστικός αλλά την ώρα που διάβασα τη δήλωση του πρωθυπουργού ότι «η τελική λύση για τη βιωσιμότητα του χρέους αναμένεται μετά τα stress test των τραπεζών και την τελευταία αξιολόγηση από την τρόικα» τον εμπνεύστηκα!
Ρε κοίτα τι τραβούν κι αυτές οι κακομοίρες οι τράπεζες με την καρδιά τους και δεν το ’ξερα! Διότι για να ξέρεις φίλε και οι τράπεζες έχουν καρδιά, αυτό εξάλλου δηλώνεται από το γεγονός ότι χρησιμοποιείται ακριβώς ο ίδιος όρος για το τεστ που κάνει κάποιος για να ελέγξει τις αντοχές της καρδιάς του.
Τώρα αν αυτές μπορούν και κάνουν stress test ενώ εσύ Ελληνα δεν έχεις πώς να το πληρώσεις, αυτό δεν έχει καμία σημασία! Οι τράπεζες μας ενδιαφέρουν κι η καρδούλα τους να ’ναι καλά. Οι άνθρωποι δεν…! Ετσι το καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον κι αυτό συμπεραίνω από όσα είπε ο πρωθυπουργός.
Από την άλλη, και γιατί να πας βρε να κάνεις stress test; Θα δείξει το άγχος σου ή την καθημερινή σου αγωνία για τα… πάντα που συμβαίνουν εδώ! Κάνε και λίγη υπομονή καημένεεε!!
Η Μέρκελ το ’πε, ότι πολύ σύντομα θα πετύχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης! Το ’πε στον Σαμαρά.
“Υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης” ωραία δεν ακούγεται;
Δεν τρώγονται βέβαια αλλά όσο να πεις, έχουν μια γκλαμουριά, μια αρχοντιά βαυαρική όταν το ακούς από επίσημα χείλη καγκελαρίου! Υπάρχουν εξάλλου -το “χεις βιώσει και αυτό- κάποιοι που ζουν διαφορετικά από σένα και μιλούν άλλη γλώσσα!
Μην παραξενεύεσαι βρε! Μάθε να ζεις με αυτά που σου λένε, μπορεί και να χορτάσεις την πείνα σου σαν  τον Καραγκιόζη που πήγαινε έξω από τα μαγέρικα και με την όσφρηση προσπαθούσε να σταματήσει τη λόρδα που τον έκοβε!
Και πρέπει να σου πω ακόμη ότι η Μέρκελ στη συνάντηση που είχε με τον δικό μας πρωθυπουργό στο Βερολίνο, είπε ότι: «υπάρχουν και δείγματα επιτυχίας». Ναι κι αυτό του είπε!
Πού τα είδανε ρε παιδιά να πάμε και μεις να κάνουμε μπανιστίρι να φτιαχτεί το έσω μας;
Διότι το να βλέπεις δείγμα επιτυχίας σε μια τέτοια κατάσταση που βιώνει ο λαουτζίκος είναι όντως… επιτυχία.
Αφού άμα τη γράψω τη λέξη μια-δυο φορές ακόμη, θα το πιστέψω. Ωραία λέξη η επιτυχία ρε παιδιά! Να ’χαμε κι εμείς από δαύτη, να δεις καλά που θα περνάγαμε!
Τη μόνη επιτυχία πάντως που εγώ βλέπω ότι ακόμη το καλαμπουρίζουμε πότε-πότε, και με μισή καρδιά -εδώ που τα λέμε- διότι γύρω-τριγύρω μας και δίπλα μας επικρατεί μια τελείως διαφορετική εικόνα από αυτή που μας παρουσιάζουν – και μας το λένε και κατάμουτρα από το Βερολίνο.
Χανιώτικα νέα (24.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/vre-ti-travane-ke-trapezes/#ixzz3EEJkNeLf
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΑΝΑΣΚΑΛΕΥΟΝΤΑΣ

Κυκλοφοριακό στα Χανιά

Χάσιμο χιλιάδων εργατοωρών και κατανάλωση εκατοντάδων λίτρων καυσίμων ανά ημέρα μόνο εξαιτίας των διπλοπαρκαρισμάτων.- Αλλά και μελέτες επί μελετών που πληρώθηκαν και κάπου κόλλησαν χωρίς να υλοποιηθούν

Δείτε περισσότερα... ΑΝΑΣΚΑΛΕΥΟΝΤΑΣ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

ΤΟ ΧΡΟΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ 

Κυκλοφοριακό στα Χανιά

Χάσιμο χιλιάδων εργατοωρών και κατανάλωση εκατοντάδων λίτρων καυσίμων ανά ημέρα μόνο εξαιτίας των διπλοπαρκαρισμάτων.- Αλλά και μελέτες επί μελετών που πληρώθηκαν και κάπου κόλλησαν χωρίς να υλοποιηθούν

Δείτε περισσότερα... ΑΝΑΣΚΑΛΕΥΟΝΤΑΣ

«Ο Γρηγόρης εγρηγόρα κι ο Μελέτης εμελέτα, και επήρεν ο Γρηγόρης του Μελέτη τη γυναίκα». Δεν ξέρω κατά πόσο είναι σχετικό το παραπάνω γνωστό γνωμικό το οποίο μού ’ρθε κατά νου ανασκαλεύοντας στο Αρχείο για να παρουσιάσω κάτι αναφορικά με την “Ευρωπαϊκή Ημέρα χωρίς αυτικίνητο” που γιορτάστηκε και στην πόλη μας την περασμένη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου… Αυτό θα φανεί! Διότι και για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, η παραπάνω ημέρα πέρα από αυτό που δηλώνει αποτελεί σημειολογικά και μια ευκαιρία(!) να μας απασχολήσουν ένα σωρό θέματα, νοοτροπίες αλλά και προβλήματα σχετικά με την πιο “ανθρώπινη” διαβίωση των πολιτών που αρέσκονται να περπατούν, να ποδηλατούν με ασφάλεια στην πόλη τους ή ακόμη κι εκείνων των περιπτώσεων των ΑΜΕΑ ή των γονιών π.χ. που δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν με το καροτσάκι των παιδιών τους λόγω της “αυτοκινητομανίας” και της νοοτροπίας που έχουμε να πηγαίνουμε παντού με το αυτοκίνητο!

Η έρευνα λοιπόν φυσιολογικά με έφερε προ του μόνιμου βραχνά και της δικής μας πόλης που δεν είναι άλλος από το κυκλοφοριακό -ένα από τα χρόνια προβλήματα της πόλης μας- για το οποίο έχουμε κάνει κάποια θετικά βήματα που δεν αρκούν και κυρίως δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτά!… Ακόμη ένα από τα συμπεράσματα είναι ότι το θέμα τουλάχιστον μας απασχολεί! Ο τοπικός Τύπος επί σειρά ετών αναφέρεται στο πρόβλημα· ο χώρος είναι πάρα πολύ μικρός για να καταγραφούν εδώ απλά και μόνο οι εκατοντάδες τίτλοι από έρευνες, ρεπορτάζ, επιστολές κ.λπ. που έχουμε στα χέρια μας. Από την άλλη, πολλά είναι τα δημοσιεύματα που επικεντρώνονται στις διάφορες μελέτες που έχουν εκπονηθεί κατά καιρούς για τη λύση του προβλήματος. Μελέτες προκαταρκτικές και μη που κάποια στιγμή έδειχναν ότι θα έπαιρναν τον δρόμο τους για να επιλυθεί το πρόβλημα αλλά πάντοτε κάπου σκόνταφταν δίκαια(;) κι άδικα(;) και τελικά ποτέ δεν υιοθετήθηκαν οι λύσεις που προτείνονταν από αυτές.

Και δεν είναι βεβαίως της παρούσης να ελέγξουμε ποιος και γιατί είχε δίκιο ή άδικο. Το συμπέρασμα πάντως που έχουμε αποκομμίσει, είναι ότι για τη μη λύση του προβλήματος δεν ευθύνονται μόνο οι αρμόδιοι φορείς ή άλλοι θεσμικοί και μη παράγοντες. Ευθύνη έχουμε κι εμείς οι πολίτες. Για παράδειγμα: Από τον Νοέμβριο του ’03 έως και τους πρώτους μήνες του ’04 είχε υλοποιηθεί μια νέα τότε στρατηγική ρύθμιση των φωτεινών σηματοδοτών, η ΤUC, «από το Εργαστήριο Δυναμικών Συστημάτων και Προσομείωσης του Πολυτεχνείου Κρήτης σε συνεργασία με το Τμήμα Φωτεινής Σηματοδόστησης του Δήμου Χανίων». Ενα από τα συμπεράσματα του παραπάνω προγράμματος ήταν ότι «τα διπλοπαρκαρίσματα εμποδίζουν την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού προβλήματος», διαβάζουμε στα “Χ.Ν.” της 30ης Απριλίου του 2004. Επιπλέον ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που παρουσιάστηκε λίγους μήνες αργότερα από έρευνα και πάλι του Πολυτεχνείου Κρήτης ήταν ότι τα διπλοπαρκαρίσματα στην πόλη μας είχαν ως συνέπεια «τη σπατάλη 2350 ανθρωποωρών καθώς και κατανάλωση 1750 λίτρων καυσίμων επιπλέον ανά ημέρα». Να σημειώσουμε ότι η ΤUC είχε πολύ θετικά αποτελέσματα σε ευρωπαϊκές πόλεις όπου είχε εφαρμοστεί αλλά σε εμάς εδώ δεν λειτουργούσε στο… μάξιμουμ. Ατία ήταν «τα διπλοπαρκαρίσματα αλλά και τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα» όπως σημείωναν στην έκθεσή τους «οι Ευρωπαίοι εταίροι του προγράμματος» που είχαν έρθει στα Χανιά για την αξιολόγηση. Στο ρεπορτάζ αναφέρονται ενδεικτικά τα παραδείγματα του Σαουθάμπτον και του Μονάχου όπου το μέτρο είχε απόλυτη εφαρμογή επειδή ακριβώς «στις χώρες αυτές δεν παρατηρείται το φαινόμενο των διπλοπαρκαρισμένων αυτοκινήτων…». Πολλά είναι αυτά που θα μπορούσαν να παρουσιαστούν απ’ εδώ όπως οι αντιρρήσεις που είχαν εκφραστεί για συγκεκριμένη κυκλοφοριακή μελέτη που και αυτή δεν υλοποιήθηκε.

Η άποψη του γράφοντος είναι ότι μάλλον δεν έχουμε μάθει ακόμη να καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και να συνομιλούμε, να συζητούμε, να συνθέτουμε, να συμμορφωνόμαστε για ένα κοινό σκοπό, να συμπράττουμε εν τέλει! Οσο θα συμβαίνει αυτό, τόσο θα ξεκινούμε και πάλι από την αρχή κάνοντας… μελέτες επί μελετών! Πάντως μία από αυτές, αρκετά γνωστή που είχε φτάσει σύμφωνα με δηλώσεις τότε των αρμοδίων του Δήμου Χανίων πολύ κοντά στην υλοποίησή της, ήταν και η μελέτη που προέβλεπε μονοδρομήσεις για τις Ελ. Βενιζέλου και Α. Παπανδρέου. Στο φύλλο των “Χ.Ν.” της 4ης Απριλίου 2005, ένα από τα θέματα ήταν και “Οι αλλαγές στο κυκλοφοριακό με βάση τη νέα μελέτη». Στο κέιμενο που αφορούσε τις επτά ενστάσεις που είχαν κατατεθεί «κατά της β” φάσης της κυκλοφοριακής μελέτης που επρόκειτο να εκδικαστούν», διαβάζουμε και για τις αλλαγές που θα γίνονταν: «η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου θα μονοδρομηθεί και θ’ αποτελεί την είσοδο προς την πόλη. Επίσης θα μονοδρομηθεί με κατεύθυνση προς τα Δικαστήρια η οδός Ανδρέα Παπανδρέου (πρώην Δημοκρατίας), ενώ θ’ αλλάξει φορά η κατεύθυνση στην οδό Πλαστήρα, καθώς και σε τμήμα της οδού Αποκορώνου. Παράλληλα θα πεζοδρομηθεί τμήμα της οδού Ανδρέα Παπανδρέου από την οδό Χαριλάου Τρικούπη ως τη Δημοτική Αγορά, καθώς και η οδός Τζανακάκη, από το ύψος της οδού Μπουνιαλή προς την Αγορά». Οσο για το γνωμικό με τον Μελέτη και τον Γρηγόρη, τα συμπεράσματα δικά σας…

Χανιώτικα νέα (24.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/kikloforiako-sta-chania/#ixzz3EEAe0q8w
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΕΝΑ διαφορετικό απόγευμα, ένα απόγευμα χωρίς αυτοκίνητα, το χθεσινό σε κεντρικούς δρόμους της πόλης μας με απόφαση του Δήμου Χανίων, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ημέρας χωρίς Αυτοκίνητο. Τι κρίμα, τα καλά να κρατούνε τόσο λίγο! Τι καλά να μην το παίζαμε οι Χανιώτες τόσο πολύ… Κολοκοτρωναίοι καθώς: καβάλα (στ’ αυτοκίνητά μας) πάμε στην Αγορά, καβάλα συζητάμε,/ καβάλα χαιρετιόμαστε στους δρόμους που περνάμε!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ, επισήμως, από χθες καθώς ο άξονας της γης, πιστός στο ραντεβού του, ευθυγραμμίστηκε κάποια στιγμή παράλληλα και σε ορθή γωνία με τον άξονα του ήλιου κι είχαμε ίση διάρκεια ημέρας και νύχτας. Φθινόπωρο μόνο, βέβαια, για μας τους… Βορειοημισφαιρίτες, γιατί οι… Νοτιοημισφαιρίτες μπήκαν σε τροχιά άνοιξης. Στα δικά μας, βέβαια, εμείς. Πάμε, λοιπόν, φθινοπωρινά…

«ΤΩΡΑ η γνωστή ψύχρα/ κι όλα να φεύγουν», μας λέει, αποτυπώνοντας τη φθινοπωρινή πραγματικότητα σ’ ένα ποίημά της η Κική Δημουλά. Φθινόπωρο η εποχή της αποδημίας, μα και της επιστροφής στον μέσα μας κόσμο…

ΕΝΑ διαφορετικό απόγευμα, ένα απόγευμα χωρίς αυτοκίνητα, το χθεσινό σε κεντρικούς δρόμους της πόλης μας με απόφαση του Δήμου Χανίων, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ημέρας χωρίς Αυτοκίνητο. Τι κρίμα, τα καλά να κρατούνε τόσο λίγο! Τι καλά να μην το παίζαμε οι Χανιώτες τόσο πολύ… Κολοκοτρωναίοι καθώς: καβάλα (στ’ αυτοκίνητά μας) πάμε στην Αγορά, καβάλα συζητάμε,/ καβάλα χαιρετιόμαστε στους δρόμους που περνάμε!

ΕΝΤΑΞΕΙ, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι αδύνατο να είναι στον τάφο της Αμφίπολης, είναι δυνατόν, όμως, να είναι… το άλογό του, ο Βουκεφάλας! Το μνημείο δεν μίλησε, άλλωστε, ακόμα, και τα στοιχήματα εξακολουθούν να πέφτουν βροχή. Αλήθεια, το μαύρο άλογο του Αλεξάνδρου τι χρώμα είχε;

«ΑΚΟΥΣΑΤΕ τι έλεγε το μάρμαρο της σκάλας;/ Θα μπορούσα να ’μουν τυχερότερο./ Θα μπορούσα να ’μουν άγαλμα./ Κι αντί να με πατούν, να με λατρεύουν». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΣΤΗΡΙΞΗ θα ζητήσει, λέει, ο πρωθυπουργός μας, ο Αντώνης Σαμαράς απ’ το “μεγάλο αφεντικό”, την Αγκελα Μέρκελ, στη σημερινή τους συνάντηση. Αν του την προσφέρει έχει καλώς, αν όχι, πάμε ολοταχώς για εκλογές. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει… Αλέξη Τσίπρα, πες αλεύρι!

ΕΠΑΙΞΕ καλά, κατά κοινήν ομολογία, ο ΑΟ Πλατανιάς εναντίον του Παναθηναϊκού προχθές στα Περιβόλια, αλλά δεν τα κατάφερε. Ας το φιλοσοφήσουμε! Χάθηκε μια μάχη, που μπορούσε να την είχε κερδίσει, ωστόσο, όμως ο πόλεμος συνεχίζεται. Και να παίζει καλά και να νικά, η ευχή μας!

ΑΠΟ ΤΟΝ μούστο σου κρασί να κάνεις κι άγιο νάμα/ στη μνήμη των γονέων σου να το προσφέρεις τάμα. Η μαντινάδα που μου έστειλε ο φίλος ιερωμένος, μαζί με την ευχή του για “καλά κρασιά” το περασμένο Σάββατο που πατούσα. Καλά κρασιά σου εύχομε φίλε καλέ Βαγγέλη/ και με υγεία σε χαρές ν’ αδειάσει το βαρέλι. Απ’ τον Ηλία τον Σταματάκη αυτή. Ευχαριστώ πολύ, πάτερ! Ευχαριστώ πολύ, Ηλία!

Ο ΚΛΑΥΔΙΟΣ παντρεύτηκε (για πέμπτη φορά) την Αγριππίνα, τη νεότερη κόρη του Γερμανικού. Αυτή είχε ήδη έναν γιο τον Νέρωνα και είχε κάνει σκοπό της ζωής της να τον κάνει αυτοκράτορα. Κατόρθωσε, λοιπόν, να πάρει στα χέρια της μεγάλο μέρος της αυτοκρατορικής εξουσίας παραμερίζοντας τον Κλαύδιο και εξουδετερώνοντας όποιον έμπαινε εμπόδιο στα σχέδιά της. Οταν ο Κλαύδιος αντιλήφθηκε τις ενέργειές της, προσπάθησε να την εμποδίσει ορίζοντας ως διάδοχό του τον Βρετανικό κι όχι τον γιο της Νέρωνα. Τότε η Αγριππίνα συμπλήρωσε το γεύμα του με δηλητηριασμένα μανιτάρια και ο άτυχος Κλαύδιος πέθανε έπειτα από δωδεκάωρη αγωνία χωρίς να προφέρει μια λέξη. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”). 

«Τώρα η γνωστή ψύχρα/ κι όλα να φεύγουν./ Ζέστες, πουλιά, η διάθεση για φως./ Φεύγουν τα πουλιά, ακολουθούν τα λόγια,/ η μια ερήμωση τραβάει πίσω της την άλλη/ με λύπη αυτοδίδακτη./ Ήδη αποσυνδέθηκε το φως από την επανάπαυση/ κι από τις καλημέρες σου./ Τα παράθυρα ενδίδουν./ Το χέρι του μεταβλητού κλείνει τα τζάμια,/ άλλοι λεν ως την άνοιξη,/ άλλοι φοβούνται διά βίου./ Κι εσύ τι κάθεσαι; /Καιρός να μπεις κι εσύ στα αλλαγμένα./ Να γίνεις ό,τι αναρωτιόμουν πέρυσι:/ “ποιός ξέρει τ” άλλο μου φθινόπωρο;”./ Καιρός να γίνεις “τ” άλλο μου φθινόπωρο”». Από το ποίημα “Αποδημητικές καλημέρες” της Κικής Δημουλά. ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ! (petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (23.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-172/#ixzz3E8bm5LD4
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Το άγαλμα του Μεγάλου Παππού της Κρήτης Εδώ, προπάντων, εδώ, πρέπει να στηθεί ένα άγαλμα, ένα ακόμα άγαλμα, μια προτομή ή ένας ανδριάντας, για τον Παππού, τον μακαριστό μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη… Εδώ στους Αγίους Πάντες του Αποκόρωνα, στον τόπο όπου εκείνος έφτιαξε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το Κοινωφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία” και το πρόσφερε σαν αντίδωρο στη γενέθλια επαρχία.

Δείτε περισσότερα... ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

ΣΤΟ “ΚΟΙΝΟΝ” ΤΩΝ ΑΠΟΚΟΡΩΝΩΝ

Το άγαλμα του Μεγάλου Παππού της Κρήτης Εδώ, προπάντων, εδώ, πρέπει να στηθεί ένα άγαλμα, ένα ακόμα άγαλμα, μια προτομή ή ένας ανδριάντας, για τον Παππού, τον μακαριστό μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη… Εδώ στους Αγίους Πάντες του Αποκόρωνα, στον τόπο όπου εκείνος έφτιαξε στα τέλη της δεκαετίας του 1980, το Κοινωφελές Ιδρυμα “Αγία Σοφία” και το πρόσφερε σαν αντίδωρο στη γενέθλια επαρχία. Εδώ, όπου επέστρεφε διαρκώς για ν’ αναθιβάλλει και να στοχάζεται, δίπλα στο χωριό του το Νεροχώρι, τα παιδικά του χρόνια, ατενίζοντας τις αγαπημένες του Μαδάρες και για να πάρει δυνάμεις, όπως ο Ανταίος, απ’ την πατρώα γη, καθισμένος σ’ ένα πεζούλι του εκκλησακιού της Αγίας Σοφίας, που έκτισε στη μνήμη της μητέρας του Σοφίας, το γένος Μαριακάκη. Εδώ όπου λειτουργεί απ’ το 2010, με την ευλογία του, με ανακαινισμένες εκ βάθρων εγκαταστάσεις, το μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα, διεθνούς ακτινοβολίας Ινστιτούτο Τύπου, που έγινε απ’ τον Σύνδεσμο Επαρχιακού Τύπου με πρωτοβουλία και χάρις στο μεράκι ενός άλλου Αποκορώνιωτη, του ιδρυτή της εφημερίδας μας Γιάννη Γαρεδάκη και που αποτελεί εξ αδιανεμήτου πλούτου για τον τόπο μας. Εδώ στο “κοινόν” της πάλαι ποτέ επαρχίας των Αποκορώνων, όπως θα έλεγε και ο Χαράλαμπος Μπουρνάζος. Εδώ, σε περίοπτη θέση, εις ένδειξιν σεβασμού και ευγνωμοσύνης, όλων μας, χωρίς καμιά εξαίρεση στο πρόσωπο και στο έργο του. Στο μυαλό πολλών η παραπάνω πρόταση που κατατέθηκε εν είδει επιλόγου με άκρα λιτότητα, πλην όμως υπεύθυνα, από τον και γενικό διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία”, Νίκο Παπαδάκη, προς το τέλος του φετινού εορτασμού της Αγίας Σοφίας, την παραμονή της Χάρης της.Οταν, μετά την ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο του παππού “Στοχασμοί από την Αγία Σοφία” και την παρουσίαση του βιβλίου “Μαδαρίτικα Αναστορήματα τσ’ Ασηγωνιώτικης Ρίζας” του Σήφη Πετράκη, που έγιναν ύστερα απ’ τον καθιερωμένο μεγάλο αρχιερατικό Εσπερινό (φωτ.), πήρε τον λόγο. Εφτασε η ώρα να υλοποιηθεί η ιδέα της ανέγερσης μιας προτομής ή ενός ανδριάντα του Μεγάλου παππού της Κρήτης, είπε (στο περίπου τα λόγια του), για να διευκρινίσει στη συνέχεια ότι η ιδέα αυτή γεννήθηκε με το που άρχισαν οι εργασίες ανακαίνισης των εγκαταστάσεων για τη συστέγαση του Ινστιτούτου Τύπου και να καλέσει τον παρόντα δήμαρχο Αποκορώνου Χαράλαμπο Κουκιανάκη, με δεδομένη την οικονομική ενίσχυση εκ μέρους του Γιάννη Γαρεδάκη, να συμβάλει… Αμεση και βέβαια θετική η απάντηση του τελευταίου που θεώρησε, όπως είπε, τιμή του την πρόταση. Ενα μέρος των χειροκροτημάτων, ωστόσο, του κόσμου στο τέλος της ομιλίας του ήταν και για την πρόθεση της Δημοτικής Αρχής να ονομάσει την αίθουσα συνεδριάσεων του Δημ. Συμβουλίου σε αίθουσα Ειρηναίου Γαλανάκη… Ζωντανή η μορφή του Μεγάλου Γέροντα της Κρήτης, για όλους, όπως επεσήμανε στον δικό του χαιρετισμό ο και άξιος διάδοχός του στην προεδρία του Ιδρύματος μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός Παπαγιαννάκης…

Οι λευκές κορφές της Κρήτης [...]

Κοιτάζω τούτες τις ψηλές κορφές της Μαδάρας και στοχάζομαι τις άλλες λευκές κορφές της Κρήτης, τους ασπρομάλληδες παππούδες της. Κάποιους στερνούς, ζευγολάτες και καπετάνιους της, ιερωμένους, δασκάλους που βαστούνε στα κεφάλια τους και στις καρδιές τους τη γνωστικάδα της Κρήτης και την ξεχύνουν χαμηλά σε παιδιά και εγγόνια και θρέφουν και ποτίζουν τις φαμίλιες της και τις γενιές της. Κι όμως πάνω στις Μαδάρες ξεχωρίζει η κορφή του Αγίου Πνευμάτου, το ίδιο κι ανάμεσα στα λευκά κεφάλια της Κρητικής φρονιμάδας, πρέπει να ξεχωρίζουν οι κορυφαίοι του Αγίου Πνεύματος. “Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Αγιον… αγραμμάτους εδίδαξεν αλιείς θεολόγους ανέδειξεν”. Αν ήθελε κανείς να γκρεμίσει και να βγάλει από τα Λευκά Ορη την κορφή του Αγίου Πνεύματος σίγουρα θα πέφτανε κι οι άλλες κορφές κι όλες οι πλαγιές τους. Το ίδιο και κείνοι που θα ’θελαν να βγάλουν από την παιδεία και την παράδοση της Κρήτης το πνεύμα του Θεού, είναι σαν να γκρεμίζουν και τις άλλες πνευματικές κορφές της. Αραγε τι να νιώθουν οι Μαδάρες της Κρήτης σα βλέπουν τα γάργαρα νερά τους να χύνονται σε βόθρους και χοιροκοιλίστρες; Κι άραγε τι να νιώθουν οι φρόνιμες κορφές της Κρήτης, όταν η γνωστικάδα τους χύνεται σε λερωμένα από την άρνηση και το λαϊκισμό ακάθαρτα πνεύματα της εποχής μας; Μάιος 1988 *Από το βιβλίο του Μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη “Στοχασμοί από την Αγία Σοφία” (Αθήνα 1991)

Χανιώτικα νέα (22.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/evfimes-mnies-6/#ixzz3E1vM5b6X
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Oταν οι δάσκαλοι – γάτοι μαθαίνουν στα γλαρόπουλα να πετούν…
Για τους… δασκάλους – γάτους της Στ’ τάξης του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων (της περασμένης σχολ. χρονιάς) και βέβαια για τους μαθητές τους, τα… γλαρόπουλά τους, ο λόγος και στον σημερινό Παιδότοπο...

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Oταν οι δάσκαλοι – γάτοι μαθαίνουν στα γλαρόπουλα να πετούν…
Για τους… δασκάλους – γάτους της Στ’ τάξης του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων (της περασμένης σχολ. χρονιάς) και βέβαια για τους μαθητές τους, τα… γλαρόπουλά τους, ο λόγος και στον σημερινό Παιδότοπο. Σαν συνέχεια ενός προηγούμενου (βλ. “διαδρομές” 2 Αυγούστου 2014) που φιλοξένησε, διανθισμένα με σχετικές φωτογραφίες, κείμενα άλλων εκτακιών του ιδίου σχολείου για την παράσταση “Ενας γάτος μαθαίνει σ’ έναν γλάρο να πετά” που ανέβασαν στο θέατρο “Βλησίδης” της πόλης μας. «Θα σας αφιερώσω δυο Παιδότοπους», υποσχέθηκα εντυπωσιασμένος απ’ το υλικό που έφτασε στα χέρια μου, στην και σε ρόλο ταχυδρόμου φίλη μου απ’ τα παλιά δασκάλα Αντωνία Αθανασάκη – Γαλανάκη, που είχε την ιδέα να ζωντανέψουν οι μαθητές επί σκηνής την ιδιαίτερα τρυφερή και με πολλά μηνύματα ιστορία του Λουίς Σαπούλδεβα στο ομώνυμο με την παράσταση βιβλίο του. Για να δώσω γι’ άλλη μια φορά, και δια της στήλης, τα συγχαρητήριά μου στους… γάτους και τα γλαρόπουλά τους! Το κάνω με πολλή χαρά σήμερα, αν και πάλι έμειναν εκτός σελίδας αρκετές εργασίες…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Β.Θ.Κ.

Τα συναισθήματα που μου δημιούργησε το θεατρικό του γάτου που μαθαίνει σε ένα γλαρόνι να πετάει είναι συγκίνηση επειδή ένα τετράποδο προσπαθεί να μάθει σε ένα πουλί να πετάει και ενώ ξέρει ότι είναι αδύνατο, δεν το βάζει κάτω και τελικά τα καταφέρνει. Μου δημιουργεί επίσης χαρά γιατί μπήκα στη θέση των ηθοποιών και κατάλαβα πόση δουλειά και κόπος χρειάζεται για να στήσουν ένα θεατρικό. Εκτός από χαρά όμως μου δημιουργεί και λύπη επειδή σκεφτόμουν ότι αυτή θα ήταν η τελευταία μου παράσταση στο δημοτικό και σκεφτόμουν ότι του χρόνου θα αποχωριζόμουνα με τα περισσότερα παιδιά που τα ξέρω από το νήπιο και από την πρώτη τάξη. Ομως νιώθω και ενθουσιασμό γιατί σκέφτομαι ότι στο γυμνάσιο θα κάνω πολλούς καινούργιους φίλους και ίσως με κάποιους από αυτούς θα δεθώ πραγματικά.

Ειρήνη Περογαμβράκη

Τα συναισθήματα που είχα πριν την παράσταση ήταν φόβος, για το αν θα τα πάω καλά, τρόμος κι αγωνία για το πώς θα τα πω, αν ακούγομαι και αν γενικά κάνω αυτά που μου είχε πει η κυρία. Επίσης ένιωσα μια μικρή ποσότητα ενθάρρυνσης από τις συμμαθήτριες που ήμουνα μαζί.
Κατά τη διάρκεια πανικό, μην μπερδευτώ και τα χαλάσω όλα, ανυπομονησία για το πότε θα τελειώσει η σκηνή μου να ηρεμήσω αλλά και ντροπή.
Μετά την παράσταση ένιωσα περήφανη που τέλειωσε και τα πήγα καλά, ξελάφρωμα ένιωσα όμως και συγκίνηση γιατί αυτή ήταν η τελευταία παράσταση – χρονιά του δημοτικού.

Ιωάννα Κουνάκη

Τα συναισθήματα τα οποία ένιωθα στην παράσταση, ήταν χαρά γιατί ανταμειφθήκαμε κι εμείς και οι δάσκαλοί μας για τη σκληρή προσπάθεια να πάνε όλα καλά, λύπη διότι το κάθε παιδί από εμάς θα αποχωριστεί το ένα από το άλλο, ευτυχία που με κόπο έξι χρονών κατάφερα να αποκτήσω τη γνώση του Δημοτικού και θα ανοίξω τα φτερά μου.
Βάζοντας νέους και διαφορετικούς στόχους στη ζωή μου, κατάλαβα πως η γνώση είναι ατελείωτη, παίρνοντας ως παράδειγμα τη φράση ενός κορυφαίου φιλοσόφου της αρχαίας Ελλάδας τον Σωκράτη, που είπε την ιστορική φράση “Εν οίδα ότι ουδέν οίδα”, που σημαίνει ότι η γνώση είναι πραγματικά ατέλειωτη.
Ιωάννης Γωνιωτάκης

Δυσκολεύτηκα να μάθω τα λόγια μου για το θεατρικό, γιατί ήταν δύσκολα και μεγάλα, ειδικά το σημείο που ήταν ένας μονολόγος είκοσι σειρών. Το θεατρικό αποδείχτηκε ότι ήταν φανταστικό. Ηρθαν πολλοί γονείς και οικογένειες.

Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν η τελευταία, όταν κατάφερε ο γλάρος να πετάξει.
Χριστόφορος Καρτσωνάκης

Τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Το έργο ήταν και χαρούμενο αλλά και συγκινητικό ταυτόχρονα. Το νόημα του έργου είναι μια γλαρομάνα που έπεσε σε μια πετρελαιοκηλίδα και δεν μπορούσε να πετάξει. Τελικά κατάφερε να πετάξει μια τελευταία φορά και έπεσε στο μπαλκόνι ενός γάτου. Η γλαρομάνα γέννησε εκεί το γλαρόνι της και πέθανε. Αλλά πριν πεθάνει ο γάτος της υποσχέθηκε να φροντίζει το γλαρόνι και να του μάθει να πετάει. Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν η τελευταία γιατί μετά τόση προσπάθεια, το γλαράκι κατάφερε να πετάξει! Ηταν μια πολύ ωραία εμπειρία!
Αννα-Μαρία Ελευθεράκη

Τελειώνοντας τη σχολική χρονιά για φέτος και παράλληλα και το δημοτικό σχολείο, ανεβάσαμε τη θεατρική παράσταση “Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει”. Κατά τη διάρκεια της παράστασης ήμουν πολύ χαρούμενη, γιατί βρέθηκα έστω και για λίγα λεπτά στη θέση του ηθοποιού που τόσο θαυμάζω τόσα χρόνια στην τηλεόραση.
Ομως μαζί με τη χαρά κι ένας κόμπος με έπνιγε στο λαιμό, γιατί ήξερα από την επόμενη σχολική χρονιά δεν θα είμαστε μαζί με τα περισσότερα παιδιά λόγω αλλαγής σχολείου και αυτή η σκέψη με στενοχωρούσε πολύ.
Γιώτα Λιονάκη

Οι συντελεστές της παράστασης

Σκηνοθεσία- Σενάριο: Αντωνία Αθανασάκη,
Νίκος Χατζηιωάννου,
Νίκη Φραγκοπούλου
Μουσική επιμέλεια: Αλκυόνη Μαλεκάκη
Σκηνικά:
Κώστας Κουνάλης

Χανιώτικα νέα (20.09.2014)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/daskali-gati-ke-ta-glaropoula-tous/#ixzz3DxZ1mg6h
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook