ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ και χείρα κίνει! Σωστό! Να τη φυλάει ο Θεός την πατρίδα μας, πρώτα όμως να τη φυλάμε γιατί τη φιλάμε (αγαπάμε) εμείς. Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Περί πάτρης και όχι περί.. πάρτης μας λέει ο θείος Ομηρος.

Δείτε περισσότερα.. ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Ο ΗΛΙΟΣ βγήκε και προχθές Κυριακή, την επαύριον της απόφασης για το γνωστό δημοψήφισμα και χθες, πρώτη μέρα με κλειστές τις τράπεζες και σήμερα απ’ την ανατολή στην πατρίδα μας. Το μόνο σίγουρο ότι και αύριο και μεθαύριο και καθημερινά στον αιώνα του αιώνος απ’ την ανατολή θα βγαίνει. Οπως έβγαινε πάντα άλλωστε. Δεν χαμπαριάζει με τα όποια συμβαίνοντα σ’ οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου αυτός! Ηλιε, ήλιε, αρχηγέ!

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! Αυτό συστήνει ο φίλος μου ο γερω – δάσκαλος σαν το μόνο γιατρικό για να αντιμετωπιστεί εκ των ενόντων, όσο μπορεί να αντιμετωπιστεί, η ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση που μπήκαμε ως λαός, ως κράτος και ως έθνος, τώρα και λίγες μέρες. Ψυχραιμία σε συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους, αλλά και στους πολίτες. Κακός σύμβουλος ο πανικός, που πρέπει να τον αποφεύγουμε όπως ο διάβολος το λιβάνι. Ενα αυτό, συν το άλλο που είναι και σπουδαιότερο. Μακριά ο διχαστικός λόγος που κι αν βρίσκει πρόσφορο έδαφος να βλαστήσει!

ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ άρχισα, έτσι όπως άρχισα σήμερα να γράψω τη στήλη και έτσι προτίθεμαι να συνεχίσω. Ηταν και η μακρυγιάννεια μαντινάδα που μου έστειλε, μέσω κινητού, ο φίλος ιερωμένος που μ’ επηρέασε. «Είν’ όμορφη η πατρίδα μας η πιο γλυκιά του κόσμου/ γι’ αυτό Θεέ μου φύλα την και πάρε μου το φως μου», μας λέει.

ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ και χείρα κίνει! Σωστό! Να τη φυλάει ο Θεός την πατρίδα μας, πρώτα όμως να τη φυλάμε γιατί τη φιλάμε (αγαπάμε) εμείς. Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. Περί πάτρης και όχι περί.. πάρτης μας λέει ο θείος Ομηρος.

ΚΑΛΗ φώτιση! «Ο ήλιος πάντα φωτίζει, η φώτιση, όμως πότε θα έλθει;». Από τον συνεργάτη της εφημερίδας μας καλό μου φίλο Παναγιώτη Αλεβαντή το μήνυμα – ερώτημα, στον υπολογιστή μου, ενώ γράφω τη στήλη. Ελα ντε, πότε θα έλθει; Ποτέ;

ΔΕΝ ΘΕΛΩ να το πιστέψω ότι έστω και την ύστατη ώρα δεν θα βρεθεί μια έντιμη λύση στο ελληνικό πρόβλημα που είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό. Οτι η ευρωπαϊκή δημοκρατική συνείδηση δεν θα υπερισχύσει της Ευρώπης των Αγορών. Οτι οι πολιτικοί μας ηγέτες απ’ το ένα άκρο ως το άλλο, ενώ καίγεται το κοινό μας σπίτι δεν θα πάψουν να άδουν, όπως τα σαλιγκάρια στον μύθο του Αισώπου. Ωστόσο, ας αγρυπνούμε!

ΣΤ’ ΑΠΟΣΤΟΛΗ το κουτούκι πήγα κι άκουσα μπουζούκι. Με αφορμή τη σημερινή, γιορτή των Αγίων Αποστόλων η θύμηση του γνωστού τραγουδιού. Χρόνια πολλά Απόστολε – Αποστόλη και Αποστολία. Χρόνια πολλά και σε σας Παύλο, Παυλίνα, Πέτρο και Πετρίνα που γιορτάζατε χθες, όπως και σε σας που γιορτάζετε αύριο, εορτή των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού. Οι γιορτές – γιορτές και οι ευχές “στα πεταχτά” για τους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες ευχές!

Ο ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ για να αντιμετωπίσει τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του κράτους, αναγκάστηκε να αυξήσει υπέρμετρα τη φορολογία. Οπως είναι φυσικό, κάθε φορολογούμενος προσπαθούσε να κρύψει τα εισοδήματά του, γι’ αυτό και ο Διοκλητιανός οργάνωσε ειδικό ελεγκτικό μηχανισμό, που εξέταζε την περιουσία και τα έσοδα κάθε πολίτη. Για να αποκαλυφθούν τα εισοδήματα, οι ελεγκτές είχαν δικαίωμα να βασανίζουν τις συζύγους, τα παιδιά και τους υπηρέτες των φορολογουμένων, ώστε να αποκαλύψουν πού βρίσκεται κρυμμένος ο πλούτος της οικογένειας. Η καταπίεση των φοροεισπρακτόρων ήταν τόσο μεγάλη, ώστε πολλοί εγκατέλειψαν τη γη τους και έφευγαν εκτός συνόρων της αυτοκρατορίας. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

«Τιμή σ’ εκείνους όπου στη ζωή των/ ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες./ Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·/ δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,/ αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·/ γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν/ είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,/ πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·/ πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,/ πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους./ Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει/ όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)/ πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,/ κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε».
Tο ποίημα “Θερμοπύλες” του Κ.Π. Καβάφη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (30.06.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-321/#ixzz3eXvv2vLh 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Πρώτος στον χορό, στον χορό, που κατά που λέει η λαϊκή παράδοση, πήρε τ’ όνομά του απ’ το πέμπτο ζάλο, την πέμπτη δηλαδή κατά σειρά ελπίδα των Κρητικών για απελευθέρωση της Κρήτης απ’ τους Τούρκους, ο Δάσκαλος, φορώντας κρητική βράκα, λοιπόν. Μαζί με τους άλλους πρωτεργάτες της εξέγερσης βέβαια. Τον Χούρδο, τον Μπονάτο, τον Πάτερο, τον Κούτσουπα, τον Βούρβαχη, τον Κουτρουμπά, τον Σκορδύλη, τον Μανούσακα, τον Βολούδη, τον Δασκαλογιώργη και τον Πρωτόπαπα. Αυτοπροσώπως...

Δείτε περισσότερα...  ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Το τραγούδι του Δασκαλογιάννη

«Αλήθεια ’ναι οι Σφακιανοί δοσίματα δε δίδου/ μουδέ την τυραννία σας ακόμη δε γνωρίζου./ Μα γώ βλεπα τσοι χρισθιανούς απού ’ναι στο Σουλτάνο/ το πως δεν είναι τίβοτσι στον κόσμο τον απάνω/ γι’ αυτόνο τ’ αποφάσισα την Κρήτη να σηκώσω/ κι απού τα νύχια τω Τουρκώ να τηνε λευτερώσω/ Πρώτας για την πατρίδα μου, δεύτερο για την πίστη/ και τρίτο για τσοι χρισθιανούς που κάθονται στη Κρήτη/ Γιατί κι αν είμαι Σφακιανός, παιδί τση Κρήτης είμαι/ και να θωρώ τσοι Κρητικούς στα βάσανα πονεί με». Ν’ ακούω τον ογδόντα εννέα Ιουνίων Σφακιανό λαογράφο Κανάκη Γερωνυμάκη να σιγοτραγουδεί λίγο πριν αρχίσει η εκδήλωση για την επέτειο της Επανάστασης του 1770, που έγινε στην Ανώπολη των Σφακίων, την Κυριακή 21 Ιουνίου, αποσπάσματα από το τραγούδι του Μπαρμπα – Μπαντζελιού, για τον Δασκαλογιάννη, κι ο νους μου, όπως κι ο νους των φίλων που συμμετέχουν στο… ανοιγμένο γύρω του “πηγαδάκι”, να ζεσταίνεται. Πολύ περισσότερο από τότε που τον πρωτάκουσα, για τα παιδιά μας εκ της τάξης, πάνε 15 χρόνια, ήμουν διευθυντής στο 5ο Δημ. Σχ. Χανίων. Επόμενο… εκτός επισήμου προγράμματος βέβαια, το τραγούδι. Οπως και τόσα άλλα απ’ αυτά που ο καθένας απ’ αυτούς παρευρεθέντες εκείνη την ημέρα στην Ανώπολη, ξεχωριστά έτυχε να προσεγγίσει. Σαν όραμα και σαν ακρόαμα. Σαν οσμή ευωδίας πνευματικής. Σαν αναπετάρισμα του νου και σαν άγγιγμα ψυχής. «Πρώτας για την πατρίδα μου, δεύτερο για την πίστη/ και τρίτο για τσοι Χρισθιανούς που κάθονται στην Κρήτη». Η αιτιολογία της επανάστασης του Μεγαλομάρτυρα της των Κρητών ελευθερίας, όταν ρωτήθηκε απ’ τον Πασά, στον οποίο παραδόθηκε για να γλυτώσει τα Σφακιά. Απέναντί μου ο Ηρώας, στητός στο βάθρο του. Γύρω μου μελισσολόι πολύβουο, ο κόσμος, ξετρουλιαχτή η πλατεία. Ολα έτοιμα, για ν’ αρχίσει η εκδήλωση. Ο μητροπολίτης Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων Ειρηναίος Μεσαρχάκης βάζει το πετραχήλι του για να βάλει “ευλογητός” στην επιμνημόσυνη δέηση. Ο Κανάκης έχει σταματήσει. Οι λεβέντες χορευτές των “Σφακιών” παίρνουν τις θέσεις των. Διάχυτη παντού η ευωδία της δάφνης και του λιβανιού. Μνήμη ήρωα, μίμηση ήρωα. Κατά το «μνήμη αγίου μίμηση αγίου», όπως συνήθιζε να λέει ο παπα – ΓιώργηςΧιωτάκης. Πόσα δεν έχει να μας διδάξει τη σήμερον ημέρα ο Δάσκαλος

Ο χορός του Δασκαλογιάννη

Και πρώτος σέρνει τον χορό ο Δάσκαλος ο Γιάννης. Οτι ζωντάνεψε και άφησε το βάθρο του, όταν έφτασε η ώρα, σύμφωνα με το πρόγραμμα, να κλείσουν την περί ης ο λόγος στις σημερινές εύφημες μνείες εκδήλωση, τα κοπέλια του μουσικοχορευτικού Συλλόγου “Τα Σφακιά”, χορεύοντας πεντοζάλι, ο Ηρωας μου φάνηκε. Είχαν προηγηθεί ύστερα από την επιμνημόσυνη δέηση οι χαιρετισμοί του δημάρχου Σφακίων Γιάννη Ζερβού και του αντιπεριφερειάρχη Χανίων Αποστόλη Βουλγαράκη, αλλά και η κεντρική ομιλία του και προέδρου της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας ιστορικού ερευνητή Δημήτρη Νικολακάκη που απέδωσε με ιστορικό τεκμηριωμένο λόγο και συγκινησιακό τρόπο τα εύσημα της τιμής και της δόξας στον εμπνευστή και πρωτουργό της επανάστασης του 1770: Στον πετυχεμένο καπετάνιο που σε μια κρίσιμη καμπή της εθνικής μας ιστορίας, έγινε στεριανός στον οιωνεί ελεύθερο που πολέμησε για τους σκλαβωμένους συμπατριώτες του στον πλούσιο, που αγωνίστηκε για τους φτωχούς και τους κατατρεγμένους στον μεγαλόθυμο χριστιανό, που ήθελε να επαναφέρει στη σκέπη της θρησκείας μας τους παραπλανημένους ομοεθνείς στον ανιδιοτελή πατριώτη που αγωνίστηκε (εν αντιθέσει με άλλους) χωρίς να επιδιώκει κανένα οικονομικό ή άλλο όφελος, αλλά μόνο για να γενεί η Κρήτη Ρωμιοσύνη. Και βέβαια οι καταθέσεις στεφάνων, το ένα λεπτό της σιγής, κατά τη διάρκεια του οποίου, όπως έγραψα τις προάλλες “στα πεταχτά”, επίσης μου φάνηκε ότι άκουσα τα τζιτζίκια να τραγουδούν, «Και ζει, και ζει, και ζει, και ζει, και ζει/ ο Δάσκαλος ο Γιάννης ζει» και η ανάκρουση του εθνικού ύμνου, το «χαίρε ω χαίρε της ελευθερίας» μας, που πήρε τον ανήφορο κατά Πάχνες μεριά… Πρώτος στον χορό, στον χορό, που κατά που λέει η λαϊκή παράδοση, πήρε τ’ όνομά του απ’ το πέμπτο ζάλο, την πέμπτη δηλαδή κατά σειρά ελπίδα των Κρητικών για απελευθέρωση της Κρήτης απ’ τους Τούρκους, ο Δάσκαλος, φορώντας κρητική βράκα, λοιπόν. Μαζί με τους άλλους πρωτεργάτες της εξέγερσης βέβαια. Τον Χούρδο, τον Μπονάτο, τον Πάτερο, τον Κούτσουπα, τον Βούρβαχη, τον Κουτρουμπά, τον Σκορδύλη, τον Μανούσακα, τον Βολούδη, τον Δασκαλογιώργη και τον Πρωτόπαπα. Αυτοπροσώπως. Εδώ και ο περίφημος Κιώρος, ο Λουσακιανός βιολάτορας, που δημιούργησε, κατά που λέει πάλι η λαϊκή παράδοση, ύστερα από επιθυμία και υπόδειξη του Δασκαλογιάννη, με αφορμή την επανάστασή του, τον συγκεκριμένο μόνο, για άντρες χορό. Αντρες εξακολουθούν να ορίζουν τα Σφακιά!

Χανιώτικα νέα (29.06.2015)

Χανιώτικα νέα (29.06.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/effimes-mnies-9/#ixzz3eRSoQvRE 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Γνωστός και ιδιαίτερα αγαπητός σε πολλά Χανιωτάκια ο Ευτύχης, το αρκουδάκι του παραμυθιού της Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη “Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο”, που χάρη στον Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης για παιδιά και ενηλίκους με καρκίνο “Ορίζοντας”, άρχισε από φέτος στο πλαίσιο ενός πρωτότυπου εκπαιδευτικού προγράμματος τις επισκέψεις του, με… λούτρινη μορφή, στα σχολεία του τόπου μας, για να μεταφέρει το μήνυμα ότι η κακιά αρρώστια δεν είναι ανίκητη και να καλλιεργήσει την ιδέα του εθελοντισμού. Τις σκέψεις και τα συναισθήματα των παιδιών και των δασκάλων τους απ’ αυτό το ταξίδι, μαζί με σχετικές φωτογραφίες, φιλοξενούμε στον σημερινό Παιδότοπο...

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

  ΣΥΛΛΟΓΟΣ "ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ"

Σκέψεις και συναισθήματα από το ταξίδι του Ευτύχη

Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο
Γνωστός και ιδιαίτερα αγαπητός σε πολλά Χανιωτάκια ο Ευτύχης, το αρκουδάκι του παραμυθιού της Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη “Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο”, που χάρη στον Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης για παιδιά και ενηλίκους με καρκίνο “Ορίζοντας”, άρχισε από φέτος στο πλαίσιο ενός πρωτότυπου εκπαιδευτικού προγράμματος τις επισκέψεις του, με… λούτρινη μορφή, στα σχολεία του τόπου μας, για να μεταφέρει το μήνυμα ότι η κακιά αρρώστια δεν είναι ανίκητη και να καλλιεργήσει την ιδέα του εθελοντισμού. Τις σκέψεις και τα συναισθήματα των παιδιών και των δασκάλων τους απ’ αυτό το ταξίδι, μαζί με σχετικές φωτογραφίες, φιλοξενούμε στον σημερινό Παιδότοπο. Κυρίως για να μάθουν κι άλλοι δάσκαλοι και μαθητές τα που έγιναν και να ετοιμάζονται να υποδεχθούν τη νέα σχολική χρονιά κι αυτοί στα σχολεία τους τον Ευτύχη. Τα λένε τόσο όμορφα και τόσο παραστατικά εκείνοι που τους επισκέφτηκε, που σίγουρα θα τους κάνει να… ζηλέψουν…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος

Σημείωση: Πολλά ευχαριστώ την υπεύθυνη του προγράμματος του “Ορίζοντα” “Ο Ευτύχης ταξιδεύει” και του σχετικού ιστολογίου http://eutuxisorizontas. blogspot.gr/, φίλη νηπιαγωγό Χριστίνα Τζομπανάκη που μου έστειλε το υλικό. Καλή συνέχεια!

Ο Ευτύχης κοντά μας

Ο Ευτύχης τ’ αρκουδάκι είναι σαν μικρό παιδάκι

μπαίνει μέσα στην αυλή μας κι ομορφαίνει τη ζωή μας!

Μια μέρα ξαφνικά μια μάγισσα κακιά

τον λάβωσε βαριά ταξίδεψε μακριά

και πέρασε πολλά με τ’ άλλα τα παιδιά…

Μη φοβάσαι μπόρα είναι θα περάσει

λαμπερό ουράνιο τόξο μες στη μέρα σου θα λάμψει!

Μια νύχτα ένα αστέρι κουράγιο θα του φέρει

τώρα όλα θα περάσουν πολύ γρήγορα θ’ αλλάξουν!

Οι γκρι μέρες περάσαν και τα βάσανα κοπάσαν

η ελπίδα θριαμβεύει κι η αγάπη κυριεύει…

Μη φοβάσαι μπόρα είναι θα περάσει

λαμπερό ουράνιο τόξο μες στη μέρα σου θα λάμψει!

https://www.youtube.com/watch?v=9EIdPpRDrPg

Δημοτικό Σχολείο Αγροκηπίου

Από τη στιγμή που η αποστολή του Δ.Σ. Αγροκηπίου μαζί με τον πρόεδρο του «Ορίζοντα» κ. Σπύρο Αδοντάκη μας παρέδωσαν τον Ευτύχη, τον αρκούδο του Συλλόγου, ο μικρούλης κέρδισε το ενδιαφέρον όλων μας και ετοιμάσαμε με πολλή χαρά το δωμάτιό του στο κουκλόσπιτο.

Η συγγραφέας Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη, η «μαμά» του Ευτύχη, μας διηγήθηκε το παραμύθι της «Ο Ευτύχης και το ουράνιο τόξο» και τα συναισθήματα ξεχείλισαν από τις ψυχές μας…

Ο Ευτύχης μας, έγινε πια νέο μέλος στο Νηπιαγωγείο μας συμμετέχοντας σε όλες μας τις δράσεις και η ιστορία του ταξίδεψε και στους γονείς των νηπίων, που με πολλή συγκίνηση ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση να γράψουν μαζί τους μηνυματάκια και ευχές!

Τις ημέρες που έμεινε ο Ευτύχης στο Νηπιαγωγείο μετέφερε σε όλους μας, νήπια - γονείς - νηπιαγωγούς, μηνύματα αγάπης, ελπίδας και βοήθειας σε εκείνους που περνούν μέσα από «καταιγίδες» στη διάρκεια της ζωής τους και μας προέτρεψε να είμαστε δυνατοί και υπομονετικοί μπροστά σε κάθε δυσκολία που μπορεί να συναντήσουμε, προσμένοντας με πίστη να φανεί το ουράνιο τόξο…

Κι όταν ετοιμάσαμε τη βαλίτσα για να συνεχίσει το ταξίδι του τον αγκαλιάσαμε και τον αποχαιρετίσαμε λέγοντάς του: «Θέλουμε να σε ξαναδούμε»!

https://www.youtube.com/watch?v=ilc94Rj_l1g

Τα παιδιά και οι νηπιαγωγοί του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Αγίων Σαράντα Χανίων

Πέρασε φέτος ο βαρύς χειμώνας κι απ' το σχολείο μας, κι αφού κρυστάλλωσε με τις χιονιές, τις μπόρες και τις συννεφιές του την αυλή μας, φύσηξε μια μέρα σ' ένα βοριαδάκι τσουχτερό τις τελευταίες του λέξεις και τράβηξε για την άλλη πλευρά του ορίζοντα. Αγουροξυπνημένη φόρεσε η άνοιξη το καλό της, το πολύχρωμο φουστάνι και γλιστρώντας πάνω στο ουράνιο τόξο κατέβηκε ως την πόρτα μας. Κρατούσε τούτη τη φορά για μας ένα πολύ πρωτότυπο δώρο. Μια κατακόκκινη βαλίτσα! 

Κάπως έτσι μπήκε ο Ευτύχης στην αγκαλιά μας και φωτίστηκαν οι καρδιές από αγάπη, φροντίδα, συγκίνηση, ελπίδα, αλληλεγγύη, τρυφερότητα... Για λίγες μέρες μόνο φιλοξενήσαμε τον Ευτύχη, για πάντα όμως έγινε το μωρό μας, ο φίλος, ο μικρός μας αδερφός.  Και σαν ήρθε η ώρα του αποχωρισμού, με προσοχή κι εμπιστοσύνη τον αφήσαμε απαλά σ' άλλες ζεστές και τρυφερές αγκαλίτσες να συνεχίσει τ' όμορφο ταξίδι του.

Πρώτος προορισμός η υγεία, δεύτερος η αγάπη, τρίτος η συμπαράσταση, το κουράγιο, η χαρά της προσφοράς, η αδερφοσύνη, η ελπίδα... Ας ανοίξουμε την αγκαλιά μας κι ας γίνουμε όλοι ένας ακόμα προορισμός για τον Ευτύχη που ταξιδεύει χαρούμενος πάνω στο ουράνιο τόξο της ανθρωπιάς μας.

Καλό σου ταξίδι, Ευτύχη μας! Θα 'μαστε πάντα κοντά σου...

https://www.youtube.com/watch?v=yWGKaXZEM9I

15^ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων

ΣΤΗΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ 10ου Δημ. Χανίων

Αγαπημένε μας Ευτύχη

Σου γράφουμε αυτό το μήνυμα για να σου στείλουμε μια γλυκιά καλημέρα και πολλά γλυκά φιλιά. Ελπίζουμε να περνάς καλά όπου κι αν είσαι. Να είσαι χαρούμενος και πάντα γελαστός. Θέλουμε να ξέρεις ότι νιώθουμε πολύ τυχεροί που είχαμε την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε και να γίνουμε φίλοι.

Όσο έμεινες κοντά μας μάθαμε πολλά από εσένα και από την ιστορία της ζωής σου. Ήδη μας έχεις λείψει και να ξέρεις ότι σε θυμόμαστε και μιλάμε συχνά για εσένα.

Ελπίζουμε να τα ξαναπούμε σύντομα. Σε αγαπάμε πολύ.

Τα παιδιά και οι νηπιαγωγοί του 34ου Νηπιαγωγείου

Μια ανοιξιάτικη ημέρα με χαρά υποδεχτήκαμε στο Νηπιαγωγείο μας τον Ευτύχη, που για λίγες ημέρες έγινε ο 19^ος μαθητής της τάξης μας.

Γνωρίσαμε την ιστορία του μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, νοιώσαμε το φόβο του για την καταιγίδα που ήρθε στη ζωή του, τραγουδήσαμε με τους ήχους του νερού, ζωγραφίσαμε ένα βροχοποιό στα χρώματα του ουράνιου τόξου και τον νανουρίσαμε ελπίζοντας να έρθει η γιατρειά στο πρόβλημά του. Μαζί του φτιάξαμε το πρωτομαγιάτικο στεφάνι μας, γιορτάσαμε τα γενέθλια του Αντώνη, πήγαμε πολλές βόλτες και καλέσαμε παιδίατρο, τη μαμά του Γιώργου, να τον δει και να μας δώσει οδηγίες πώς να τον προσέχουμε. Και όταν ο Ευτύχης βγήκε νικητής, χαρά πλημμύρισε την καρδιά μας.

Όταν ήρθε η ώρα, τον αποχαιρετήσαμε κρατώντας τον στο μυαλό και την καρδιά μας.

Για όλα όσα νοιώσαμε, το όνειρο και την υπομονή, τη δύναμη να στηρίζουμε όποιον έχει ανάγκη, την αγάπη και το ενδιαφέρον, για την αφορμή να γίνουμε λίγο καλύτεροι σας ευχαριστούμε και ευχόμαστε το ταξίδι του να συνεχιστεί αγγίζοντας τις καρδιές μεγάλων και μικρών.

Πάντα μεταφέροντας το μήνυμα του αγώνα στις δυσκολίες και την ελπίδα πως ένα ουράνιο τόξο θα προβάλλει στο τέλος.

Τα παιδιά και οι νηπιαγωγοί του 38^ου Νηπιαγωγείου Χανίων

Οι στίχοι του Χόρχε Λουΐς Μπόρχες, στο «Ποίημα στους φίλους» περιγράφουν όλα μας τα συναισθήματα για τον Ευτύχη κι όλα όσα μοιραστήκαμε μαζί του για δέκα ημέρες. Με αυξημένη ενσυναίσθηση τον φροντίσαμε και ζήσαμε αλησμόνητες στιγμές στη σχολική μας καθημερινότητα. Η παρουσία του μας βοήθησε να κατανοήσουμε την έννοια του αγώνα, της αγάπης, της πίστης και της ελπίδας! Ευχαριστούμε θερμά την κυρία Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη, «μαμά» του Ευτύχη και το Σύλλογο Εθελοντικής Προσφοράς και Στήριξης για παιδιά και ενηλίκους με νεοπλασματικές ασθένειες «Ορίζοντας» για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο μέλος του Συλλόγου κυρία Χριστίνα Τζομπανάκη για την άοκνη προσπάθειά της να οδηγήσει τον Ευτύχη σε τόσα σχολεία και να υποστηρίξει τη διαδικασία…

https://www.youtube.com/watch?v=d5nrWuYGIoE

Ευτύχη, θα υπάρχει πάντα μία θέση για σένα στο 11^ο Νηπιαγωγείο Χανίων!

Αγαπητέ Ευτύχη,

περάσαμε ένα όμορφο ταξίδι μαζί σου, αυτή την εβδομάδα. Θα θέλαμε να ξαναέρθεις  για να ταξιδέψουμε και πάλι, αλλά το καλοκαίρι έφτασε και τα σχολεία  σε μια εβδομάδα σχεδόν κλείνουν. Θέλουμε, όμως, να έρθεις τον επόμενο χρόνο  για να πας στα πρωτάκια μας και μέσα από την ιστορία σου, να μάθουν κι εκείνα πόσο σημαντικό είναι να έχουμε θάρρος και ελπίδα στις δυσκολίες της ζωής μας. Να γίνεις το παράδειγμα για όλα τα παιδιά του κόσμου, που είναι άρρωστα και που φοβούνται, έχουν αγωνία, στενοχώρια και θυμό, για να ξέρουν ότι θα έρθει πάλι η χαρά και η ανακούφιση.

Με αγάπη όλο το 11^ο Δημοτικό σχολείο Χανίων, οι μαθητές, οι δάσκαλοι και ειδικότερα οι τάξεις Ε1και Ε2 με χαρά, σου ευχόμαστε καλό καλοκαίρι και να μην περάσεις ποτέ ξανά αυτή τη μεγάλη μπόρα στη ζωή σου.

11^ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων

Χανιώτικα νέα (27.06.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/skepsis-ke-sinesthimata-apo-to-taxidi-tou-eftichi/#ixzz3eLJcPKfm 

Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ήταν τόσο έρημος,/ τόσο μόνος, τόσο ένας!/ (Ακόμα κι ο καθρέφτης αρνιότανε το είδωλό του)./ Μα πίστευε δυνατά/ πως για να οργώσεις ένα σκληρό χώμα/ πρέπει να ’σαι μόνος και σκληρός, σαν αλέτρι./ Και το σπουδαιότερο ατσάλινα έντιμος». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΛΠΙΖΕΙ λέει ο πρωθυπουργός της χώρας ότι θα καταλήξουμε, έστω την τελευταία στιγμή, σ’ έναν κάποιο συμβιβασμό και θα αποφευχθεί έτσι το ναυάγιο στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας. Ελπίζει ότι κάτι θα μας δώσουν για να μας γλυκάνουν το χάπι, δηλαδή. Φρούδες οι ελπίδες του; Ες αύριον τα σπουδαία! Ωστόσο, κανείς δεν ξέρει πού μπορεί να φτάσει ένας λαός όταν νιώθει ταπεινωμένος, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του.

ΑΠΟΥ ’ΝΑΙ απ’ έξω απ’ τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει. Με το που θα μπει στο χορό τα ξεχνά. Με το που θα βγει τα θυμάται. Κλασικό παράδειγμα ο τέως πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Αρχισε να ξανατραγουδεί, αν όχι όλα, πολλά από τα τραγούδια… του Ζαππείου.

ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ η Ελλάδα την πρόταση των δανειστών. Να συνεδριάσει η Βουλή και να την ψηφίσει, για να ακολουθήσουν στη συνέχεια τα ξένα Κοινοβούλια. Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσετε! Η διαταγή τους!…

ΥΠΟΓΡΑΨΕ να τελειώνουμε του λένε οι μεν. Μην υπογράψεις με τίποτα του λένε οι δε. Η ώρα του μεγάλου ναι ή του μεγάλου όχι έφτασε για τον Αλέξη Τσίπρα. Ωστόσο, κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν το πάλεψε, ότι δεν τα έβαλε με θεούς και δαίμονες μέχρι τέλους, όπως λέει και ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος. Ωστόσο, όπως έλεγε και ο Δημοσθένης «προς γαρ το τελευταίον εκβάν έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται». Πάντα στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό!

«Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ήταν τόσο έρημος,/ τόσο μόνος, τόσο ένας!/ (Ακόμα κι ο καθρέφτης αρνιότανε το είδωλό του)./ Μα πίστευε δυνατά/ πως για να οργώσεις ένα σκληρό χώμα/ πρέπει να ’σαι μόνος και σκληρός, σαν αλέτρι./ Και το σπουδαιότερο ατσάλινα έντιμος». Από το “Ψηφιδωτό” (τρίτη ποιητική σειρά) του Ιάσονα Ευαγγέλου.

ΧΩΡΙΣ πιστώσεις για Πολιτική Προστασία οι Περιφέρειες, διαβάζω στην πρώτη σελίδα του χθεσινού φύλλου της εφημερίδας μας. Χωρίς πιστώσεις τα Νοσοκομεία… Χωρίς πιστώσεις τα σχολεία… Γενικά χωρίς πιστώσεις. Από πίστωση χρόνου πάντως άλλο τίποτα. Να φαν κι οι κότες…

ΒΕΝΤΕΜΑ! Φορτωμένες, πάνε να σπάσουν απ’ τον καρπό, οι ελιές. Το θέμα είναι βέβαια να γλυτώσουν και απ’ τον δάκο που παραμονεύει. Δακοκτονίας το ανάγνωσμα, δηλαδή.

«ΟΣΟΙ την Κρήτη θέλουνε μην είναι πεθαμένη/ θα πρέπει την παράδοση να ’χουν αναστημένη». Εχουν περάσει κάμποσες μέρες από τότε που μου έστειλε αυτή τη μαντινάδα ο Εννιαχωριανός. Πάντα επίκαιρη.

ΚΟΣΜΟΣ πολύς, στο γήπεδο του Νεροκούρου τις προάλλες που ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος διοργάνωσε για άλλη μια χρονιά τη γιορτή του Κλήδονα. Πιστοί στο ιουνιανό κοινωνείν τους οι Νεροκουριανοί που επιμένουν στη βίωση κι όχι απλώς στην αναβίωση. Με τη βοήθεια της πρώην σχολικής συμβούλου, θεατρολόγου και συγγραφέα Αγγέλα Μάλμου σε ρόλο εμψυχωτή. Επρεπε να είστε εκεί να δείτε για παράδειγμα πως μικροί και μεγάλοι πηδούσαν τις φωτιές του Αϊ Γιάννη…

ΛΕΝΕ ότι ο Αντισθένης δεν ήταν καθαρόαιμος Αθηναίος γιατί η μητέρα του ήταν από τη Θράκη. Σε κάποιον που τον πείραζε γι’ αυτό απάντησε ότι και η μητέρα των θεών ήταν από τη Φρυγία. Οταν διακρίθηκε στη μάχη της Τανάγρας (426 π.Χ.) έδωσε το ερέθισμα στον Σωκράτη να πει δηκτικά ότι δεν μπορούσε από δύο Αθηναίους γονείς να γεννηθεί ένας τόσο γενναίος άνθρωπος. Αλλά και ο ίδιος έδειχνε την περιφρόνησή του στους Αθηναίους που καμάρωναν για την αυτοχθόνιά τους, λέγοντας πως αυτή δεν τους κάνει πιο αριστοκρατικούς στην καταγωγή από τα σαλιγκάρια και τις ακρίδες της Αττικής. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”).

«Εν τω μεταξύ, κάθε μέρα έχω μαλώματα με την καρδιά μου/ “Καρδιά μου”, της λέω, “κάνε κι εσύ μια υποχώρηση/ υπάρχει τόση ομορφιά σ’ αυτόν τον κόσμο/ υπάρχουν τόσα Σαββατόβραδα για γλέντι,/ επιτέλους δε χάθηκαν οι ευκαιρίες για προσήλωση”./ “Δεν ξέρεις τι ζητάς”, μου αποκρίνεται/ “σε χάλασαν οι τόσες διαψεύσεις,/ σ’ έκανε εύκολο η απελπισία,/ έπαψες πια να πιστεύεις πια στον έρωτα: σε κλαίω”».
Το ποίημα “Καρδιά μου, κάνε κι εσύ μια υποχώρηση” του Ντίνου Χριστιανόπουλου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (27.06.2015)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ Η ΣΤΗΛΗ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ...

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-320/#ixzz3eGbDGT4U 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ πρωτοφανές το φαινόμενο να μαλώνουν δύο ή περισσότεροι γαϊδάροι σε ξένο αχυρώνα! Εχει έναν δικό του τρόπο ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος να σχολιάζει τα πράγματα. Για τη διαφωνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για το ελληνικό ζήτημα, ο λόγος. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν! Η απάντηση που μου έδωσε, όταν του ζήτησα να μου πει τη γνώμη του για τη συμφωνία ή τη μη συμφωνία. Εκ των ων ουκ άνευ βέβαια ότι δηλώνει αγανακτισμένος με τη συμπεριφορά των δανειστών και ότι συνιστά ψυχραιμία. Ο,τι κι αν γίνει!

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΠΗΡΑΜΕ, επήραμε, φλουρί κωνσταντινάτο! Ετούτοι, οι της συμπολίτευσης κατά πλειοψηφία. Επήρατε, επήρατε βαρέλι δίχως πάτο! Οι άλλοι, οι της αντιπολίτευσης, πάλι κατά πλειοψηφία. Τελικά ούτε οι μεν ούτε οι δε φώναζαν από τηλεοράσεως τα συνθήματα που είχαν ετοιμάσει χθες και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα τα φωνάξουν ούτε σήμερα. Η μπάλα χάθηκε, κάπου στην εξέδρα κι όσο να ’ναι απαιτείται χρόνος μέχρι να βρεθεί.

ΑΝΘΡΑΚΕΣ ο θησαυρός προχθές, αλλά μάλλον και για χθες. Για τον ας πούμε “θησαυρό” της συμφωνίας με τους εταίρους, τους δυνάστες δανειστές μας βεβαίως – βεβαίως ο λόγος. Ακούς εκεί θησαυρός. Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση. Το τοπίο, ενώ έχω ήδη αρχίσει να γράφω, τη στήλη (μεσημεράκι Πέμπτης) είνα θολό και κανείς δεν εγγυάται ότι θα ξεθολώσει τουλάχιστον σήμερα. Κι αν έχουν δει τα ματάκια μας αυτές τις μέρες!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ πρωτοφανές το φαινόμενο να μαλώνουν δύο ή περισσότεροι γαϊδάροι σε ξένο αχυρώνα! Εχει έναν δικό του τρόπο ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος να σχολιάζει τα πράγματα. Για τη διαφωνία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, για το ελληνικό ζήτημα, ο λόγος. Εν τη παλάμη και ούτω βοήσομεν! Η απάντηση που μου έδωσε, όταν του ζήτησα να μου πει τη γνώμη του για τη συμφωνία ή τη μη συμφωνία. Εκ των ων ουκ άνευ βέβαια ότι δηλώνει αγανακτισμένος με τη συμπεριφορά των δανειστών και ότι συνιστά ψυχραιμία. Ο,τι κι αν γίνει!

«ΤΟ ΟΤΙ δεν πεθαίνει η ελπίδα/ δε σημαίνει πως είναι και γεμάτη υγεία./ Αφού χρειάζεται συνέχεια μεταγγίσεις/ απ’ το αίμα μας». Από το “Ψηφιδωτό” (δεύτερη ποιητική σειρά του Ιάσονα Ευαγγέλου).

«ΖΗΤΑ ΝΑ ζήσει τη χαρά με σύριγγα στο χέρι/ αλλά ο Χάρος χαίρεται και του ’στησε καρτέρι». Δεν το ξέχασε ότι είναι η Παγκόσμια Ημέρα Κατά των Ναρκωτικών σήμερα ο φίλος ιερωμένος. Δική του η μαντινάδα στην οποία περιγράφει ωμά την πραγματικότητα. Χωρίς… ήξεις αφήξεις… Κι όποιος έχει αυτιά, ας ακούσει!

«ΣΤΗ ΡΩΜΑΪΚΗ σύγκλητο κάθε πρωί ακουγόταν το “Hannibal ante portas!”. Και από μένα κάθε μέρα θα ακούτε: “Kάτω τα χέρια από την Ελλάδα, δεν επιτρέπεται να επεμβαίνετε στη χώρα μου, όπου χαράζει ο λαός της το δικό της δρόμο”». Καταχειροκροτήθηκε απ’ όλες τις πτέρυγες του Ευρωκοινοβουλίου ο Μανόλης Γλέζος, γι’ αυτά που είπε, μεταξύ των άλλων, προ ημερών σε μια μονόλεπτη παρέμβαση. Να τον χειροκροτούσαν και οι εδώ υπερασπιστές των δανειστών δυναστών μας, λέει…

ΠΑΡΕΛΑΣΗ υπουργών της νέας (ακόμα) κυβέρνησης στα Χανιά. Οχι όμως και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση, η περιοδεία του οποίου στο νησί μας αναβλήθηκε. Μια άλλη φορά, εμείς εδώ θα είμαστε…

ΓΡΑΨΤΕ λάθος και μάλιστα εις διπλούν. Καλά να ’ναι ο φίλος, καθημερινός και πολύ προσεκτικός αναγνώστης της στήλης Σωτήρης Κοϊνάς που μου το υπέδειξε. Για την εκ παραδρομής αναφορά μου χθες στην επέτειο της επαναφοράς της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και τη θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, ένα μήνα πριν, ο λόγος. Αναγκαία η διόρθωση! Αλλος ο Ιούνιος και άλλος ο Ιούλιος.

Ο ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ ήξερε να προσαρμόζεται σε κάθε μέρος, κάθε στιγμή, σε κάθε πρόσωπο και ήταν γενικά καλοπερασάκιας. Κάποτε παρήγγειλε και του αγόρασαν μια πέρδικα για πενήντα δραχμές. Κι όταν κάποιος τον κατηγόρησε γι’ αυτό του απάντησε: «Εσύ ασφαλώς δεν θα έδινες ούτε έναν οβολό». Ο συνομιλητής του συμφώνησε μαζί του. Και ο Αρίστιππος: «Για μένα πενήντα δραχμές είναι ένας οβολός». (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της ιστορίας” εκδ. “Σαββάλας”).

«Κουράστηκα/ με τις υποσχέσεις που γέμισαν τη ζωή μου/ με τα ψίχουλα που ταΐζουν τις ελπίδες μου/ με την ισόβια κρίση και τη γενική αλαλία/ με τους ευήθεις πολιτικάντηδες που άσκεφτα φλυαρούν/ με τους εκ γενετής διαβρωμένους και πολλά υποσχόμενους/ με τους καταστροφείς και συνάμα αυτόκλητους σωτήρες/ με τους αδαείς που βυθίζουν τα παιδιά μας στην άγνοια/ με τους πειραματιστές ασελγούς στο σώμα της παιδείας/ με τους μικρόψυχους της κάθε λογής εξουσίας».
Από το ποίημα “Κουράστηκα” του Γιώργου Δουατζή.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (27.06.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-319/#ixzz3e9nx5sug 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

«Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,/ με ταραγμένο το νου και τρομαγμένα μάτια,/ λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε/ για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο/ τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί./ Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·/ ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα/ (ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά)./ Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,/ εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,/ κι ανέτοιμους  -πού πια καιρός- μας συνεπαίρνει».
Το ποίημα “Τελειωμένα” του Κ.Π. Καβάφη.

Δείτε περισσότερα... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΧΕΔΟΝ εν κρυπτώ ο εορτασμός, ο όποιος εορτασμός τέλος πάντων, της 41ης επετείου της πτώσης της δικτατορίας και της επαναφοράς της δημοκρατίας στην πατρίδα μας χθες. Τέτοια ώρα τέτοια λόγια! Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι πρέπει να ξεχάσουμε τη ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Η δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, με την εξαίρεση όλων των άλλων που έχουν δοκιμαστεί, είχε πει.

ΓΙΑ ΤΗ θλιβερή επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο  ούτε λόγος να  γίνεται. Στον κάλαθο των αχρήστων του συλλογικού μας ασυνείδητου τα οικεία κακά. Αλλωστε για όλα ή σχεδόν για όλα (μάς) φταίνε οι άλλοι. Εμείς ποτέ ή σχεδόν ποτέ. Από αυτογνωσία σκίζουμε!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ τις αποφάσεις του χθεσινού Γιούρογκρουπ το γράψιμο της στήλης. Τις όποιες αποφάσεις. Για το χρονικό μιας προαναγγελθείσης συμφωνίας που θα επικυρωθεί από τη σημερινή σύνοδο κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών ο λόγος, το πιθανότερο. Λέτε να πρόκειται για “ανεμογκάστρι;” Κι αυτό παίζει. Τίποτα δεν είναι σίγουρο, πριν γίνει σίγουρο!

Η ΜΠΑΛΑ στο γήπεδο των εταίρων, των δυναστών δανειστών μας, βεβαίως – βεβαίως. Τι να σου κάνει ο τερματοφύλακας, όταν παίζεις έναν άνισο αγώνα. Τι ’χες Γιάννη; Τι ’χα πάντα!

ΕΘΝΙΚΗ συνεννόηση! Οταν βρίσκουμε το επίθετο χάνουμε το ουσιαστικό κι όταν βρίσκουμε το ουσιαστικό χάνουμε το επίθετο. Τρέχα γύρευε! Εθνική Ελλάδος, γεια σου!

ΕΙΜΑΣΤΕ ως άτομα και ως λαός αυτοί που είμαστε! Με τα πάνω μας και τα κάτω μας, με τα υπέρ μας και τα κατά μας. Ετσι πορευόμαστε στους αιώνες. Οπως πορεύεται ένα “τρελοβάπορο”, για να θυμηθώ πάλι τον Ποιητή. «Χρόνια μας ταξιδεύει, δεν βουλιάξαμε/ χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε». Παρηγοριά;

ΠΕΡΙΣΣΕΟΥΝ τα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών που πέτυχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις, όπως και των γονιών τους βέβαια αυτές τις μέρες. Μεγάλη υπόθεση να κατακτά κανείς τους στόχους του. Αγώνας διαρκείας η ζωή. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους και τα παιδιά που δεν γεύτηκαν τη χαρά της επιτυχίας αυτή τη φορά. Οπου αποτύχεις γύρισε κι όπου πετύχεις φύγε!

Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ των παιδικών χαρών, όπως γενικότερα οι αναπλάσεις των κοινοχρήστων χώρων, είναι ένα ζήτημα, η διατήρησή τους σε καλή κατάσταση είναι ένα άλλο. Μπράβο στον Δήμο Χανίων για το πρώτο, μπράβο και σε μας τους πολίτες, εάν και εφόσον…

«ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ στη μνήμη σου στο μνήμα σου θα φέρω/ λουλούδια αντιχάρισμα, πατέρα να προσφέρω». Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Στον απόηχο της γιορτής του πατέρα (είναι την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου) η σημερινή μαντινάδα που μου είχε στείλει ο φίλος ιερωμένος. Δεν έπιασε τελικά αυτή η γιορτή, όπως αυτή της Μητέρας μας. Για να μην πω ότι δεν έπιασε καθόλου. Να καθιερωθεί μια γιορτή και για τους δύο γονείς; Τι λέτε;

ΣΤΗ ΜΙΛΗΤΟ κάποτε επικράτησαν οι ολιγαρχικοί. Ο λαός, που βρέθηκε σε δύσκολη θέση, επαναστάτησε εναντίον των πλουσίων και τους έδιωξε από την πόλη. Οι δημοκρατικοί, όμως, συμπεριφέρθηκαν με μεγάλη σκληρότητα στα παιδιά των ολιγαρχικών που είχαν απομείνει στη Μίλητο: τα συγκέντρωσαν σε ένα λιβάδι και εξαπέλυσαν εκεί πολλούς ταύρους, που τα σκότωσαν. Λίγο αργότερα οι ολιγαρχικοί επανήλθαν στην εξουσία, συνέλαβαν τους ηγέτες της δημοκρατικής παράταξης, τους άλειψαν με πίσσα και τους έκαψαν ζωντανούς. (Από το βιβλίο “Η άλλη όψη της Ιστορίας”, εκδ. “Σαββάλας”).

«Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,/ με ταραγμένο το νου και τρομαγμένα μάτια,/ λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε/ για ν’ αποφύγουμε τον βέβαιο/ τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί./ Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·/ ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα/ (ή δεν τ’ ακούσαμε, ή δεν τα νοιώσαμε καλά)./ Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,/ εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,/ κι ανέτοιμους  -πού πια καιρός- μας συνεπαίρνει».
Το ποίημα “Τελειωμένα” του Κ.Π. Καβάφη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (25.06.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/sta-petachta-318/#ixzz3e4Sr3IHf 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Κάποια απ’ τα προϊόντα μιας… μελισσοεργασίας φιλοξενούνται στον σημερινό, πρώτο φετινό καλοκαιρινό Παιδότοπο. Μιας “μελισσο-συνεργασίας” διορθώνω, μιας που η χειρόγραφη, σε έγχρωμη φωτοτυπία, εργασία για το μέλι η οποία έφτασε στα γραφεία της εφημερίδας πριν ένα περίπου μήνα, είναι μια “συμπαραγωγή” της Α’ και της Ε’ τάξης του Δημ. Σχ. Καντάνου,..

Δείτε περισσότερα... ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

 Καλοί μου φίλoι, καλό Σαββατοκύριακο

Κάποια απ’ τα προϊόντα μιας… μελισσοεργασίας φιλοξενούνται στον σημερινό, πρώτο φετινό καλοκαιρινό Παιδότοπο. Μιας “μελισσο-συνεργασίας” διορθώνω, μιας που η χειρόγραφη, σε έγχρωμη φωτοτυπία, εργασία για το μέλι η οποία έφτασε στα γραφεία της εφημερίδας πριν ένα περίπου μήνα, είναι μια “συμπαραγωγή” της Α’ και της Ε’ τάξης του Δημ. Σχ. Καντάνου, όπως σημειώνουν σε σχετικό σημείωμά τους οι δάσκαλοι των παιδιών, η Κατερίνα Τσαλταμπάση και ο Μύρων Παναγιωτάκης.
Συγχαρητήρια και για τη συνεργασία (κι αν την διδάσκουν οι μέλισσες…) και για τα αποτελέσματά της, καλά μου… μελισσόπουλα της Καντάνου!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης,
δάσκαλος

Να τι μάθαμε για τις μέλισσες

Η μέλισσα είναι έντομο και ανήκει στην τάξη των υμενόπτερων. Ζουν σε κυψέλες οργανωμένα σε οικογένειες. Κάθε οικογένεια έχει μια βασίλισσα που φροντίζει για τον πολλαπλασιασμό τής οικογένειας. Οι αρσενικοί κηφήνες γονιμοποιούν τη βασίλισσα μια φορά και πεθαίνουν.
Οι χιλιάδες εργάτριες φροντίζουν για τη συλλογή τροφής, τη φύλαξη της κυψέλης και την περιποίηση των μωρών. Μεγαλύτερο μέγεθος έχει η βασίλισσα, ο κηφήνας είναι πιο σκούρος και δεν έχει κεντρί και οι εργάτριες χάνουν το κεντρί τους όταν το χρησιμοποιήσουν ενώ η βασίλισσα όχι. Η βασίλισσα τρέφεται με τον βασιλικό πολτό. Αυτός είναι ένα έκκριμα αδένων. Το μέλι προέρχεται από το νέκταρ των φυτών που το μαζεύουν οι μέλισσες και στη συνέχεια το μεταβάλλουν σε ένα πυκνότερο υγρό για την τροφή τους. Το αποθηκεύουν στις κηρήθρες. Σε κάθε εργάσιμη μέρα, η μέλισσα μπορεί να επισκεφθεί περίπου 3.000 λουλούδια.
Η μέλισσα είναι πιο σημαντική και από το ίδιο της το προϊόν. Χωρίς αυτή η φύση θα μαραινόταν και θα έσπαγε η διατροφική αλυσίδα.
Οι μέλισσες όμως μειώνονται. Φυτοφάρμακα, εντομοκτόνα, ατμοσφαιρική ρύπανση είναι βασικές αιτίες. Υπάρχουν υποψίες ότι φταίνε ακόμα και οι γραμμές υψηλής τάσης ρεύματος και κινητής τηλεφωνίας. Μπερδεύουν την επιστροφή στην κυψέλη. Ο Αϊνστάιν είχε πει ότι “Χωρίς τη μέλισσα, η ανθρωπότητα δεν θα είχε πάνω από 4 χρόνια ζωή”.
Ακόμα και το περιοδικό “ΤΙΜΕ” είχε αφιέρωμα σ’ έναν κόσμο χωρίς μέλισσες.

Α’ τάξη: Ανδρέας, Γεράσιμος, Ελένη, Ελευθερία, Στεφανία
Ε’ τάξη: Ανδριάνα, Γιάννης, Κωνσταντίνος, Μάριος, Χρήστος, Αγγελος.

Η Ελλάδα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες χώρες του κόσμου σε μέλισσες. Το αγνό μέλι είναι μια από τις πιο υγιεινές τροφές για τον άνθρωπο.
Δημοτικό Σχολείο
Καντάνου

«Σ’ αγάπησα όπως αγαπά η μέλισσα το μέλι».
«Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι».
«Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω μέλι».
«Τα κάστανα θέλουν κρασί και τα καρύδια μέλι».

Μάριος Σηφάκης

Κι απ’ τον πλανήτη άμα χαθεί η μέλισσα που λέμε,
η γη δεν θα καρποφορεί και όλοι μας θα κλαίμε.

Ανδριάννα Κονόμι

Χανιώτικα νέα (20.06.2015)

Read more: http://www.haniotika-nea.gr/i-melisses-to-meli-ke-ta-melissopoula/#ixzz3dykV2Uf2 
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial 
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook