ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ

ΗΣΥΧΑ ΚΑΙ  ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΜΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

 ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ" ΤΟΥ Β. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ

Γράφει ο Γρηγόρης Γεωργουδάκης* 

Διαβάζοντας τα ποιήματά του, αυτά της τελευταίας του συλλογής με τίτλο: ¨όπως το ψωμί, αυτόματα ήρθαν στο μυαλό μου οι στίχοι:

Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
….

Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ’ όλες τις καρδιές, 
σ’ όλα τα χείλη, 
….

Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε:
"Τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνω εκατό την ώρα".
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου, 
απ’ τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε τον κόσμο.

Γιάννης Ρίτσος,  και κάθε στίχος του ταιριάζει απόλυτα με την ποίηση  του Βαγγέλη Κακατσάκη. Ο Γ.Ριτσος προέβλεψε την ποίηση του Β.Κ. «Κι αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί...»  με λόγια απλά μιλεί, να σμίξει το χθες με το σήμερα, την παράδοση που φεύγει, τη μήτρα των αισθημάτων με τη σκληρότητα της εποχής, (το χωριό, τσι Κατούνες, τη ρίζα του κυπαρισσιού, Μεγάλη Παρασκευή) να μιλήσει απλά για τα απλά τα γεμάτα όμως αισθήματα , θαλπωρή,  ζεστασιά σαν την αγκαλιά της μάνας. Ποιητής της μάνας .

Στο φως του ονείρου

Τι κι αν έχετε δώσει εντολή

Να μένουν σβηστά τις νύχτες

Τα ηλεκτρικά φώτα στους δρόμους..

Τι κι αν έχετε εξασφαλίσει

Τη συμμαχία των κακών καιρών

Και τη φιλία των ενάντιων ανέμων…

Στο φως του ονείρου

Έχουμε ανάψει εμείς το κερί μας!

Ο Β. Κακατσάκης από το Νίππος, ποιητής ευαίσθητος αγνός παίρνει θέση στο πλάι των κατατρεγμένων των ανέργων των μεταναστών.

Προσευχή

 «Ιησούς Χριστός νικά

κι όλα τα κακά σκορπά»

Τρεις φορές κάθε βράδυ,

Πριν να κοιμηθεί,

Το λέει ένας άστεγος

Σταυρώνοντας

Το ανύπαρκτο μαξιλάρι του.

Έρχεται η νύχτα…

Και στο ποίημα: Δεν έχουμε πρόβλημα

Να σε βλέπουμε στην τηλεόραση

Να πνίγεσαι στις θάλασσες,

Δεν έχουμε πρόβλημα, πρόσφυγα του πολέμου.

Στην πισίνα μας

Μη σε δούμε να φτάσεις!

Να μας ζητάς να καθαρίσεις

Τα τζάμια των αυτοκινήτων μας,

Δεν έχουμε πρόβλημα, παιδί των φαναριών.

Τα γυαλιά της μυωπίας μας

Μη μας ζητήσεις ν’ αλλάξουμε! …κλπ.

Λιτός στην οικονομία της φύσης .. γιατί το περίσσιο είναι που καταστρέφει τη Γή μας :

Της Αγίας Λιτότητας

Ούτε να λείπει,

Μα ούτε να περισσεύει

Το απαραίτητο.

Λίγο λιγότερο

Και το απαραίτητο λείπει

Λίγο περισσότερο

Και το απαραίτητο περισσεύει… κλπ

Τα μηνύματα περνούν πολύ απλά μέσα από την ποίησή του:

Αυτό το υπέροχο «μας» αφιερωμένο στον ευγενέστατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης.

Η Κρήτη μας.

Η Ελλάδα μας.

Η Ορθοδοξία μας.

Μου αρέσει

Αυτό το «μας»

Που βάζει στο τέλος

Κάποιων λέξεων- κόσμων,

Όταν μιλεί και όταν γράφει,

Ο Αρχιεπίσκοπος μας.

«μας»

Μια μικρούλα λέξη

Με τρία γράμματα.

Μια πλατεία ευθύνης.

Ένα φωνήεν μεταξύ δύο συμφώνων

Ο εξ αδιανεμήτου πλούτος μας!

Ο Βαγγέλης Κακατσάκης υπήρξε δάσκαλος με μεράκι άφησε το «χρώμα» του στα παιδιά του, αγάπησε τον τόπο και τους ανθρώπους του, με πλούτο αισθημάτων που τα μοιράζει, με αγάπη, αισιοδοξία, προσφέρει πολύτιμη υπηρεσία στον πολιτισμό μας.

Πορεία

Επί τραχείας οδού, μια ζωή, η πορεία του

Συχνά θλιμμένος, ποτέ θλιβερός.

Πάντα ορθοστατών και ορθοβαδίζων.

Με αναπεπταμένη τη σημαία της ευθύνης.

Επιμένοντας

Να καλημερίζει τον ήλιο

Και να καλησπερίζει το φεγγάρι.

Ο Βαγγέλης Κακατσάκης από το Νίππος!!

* γιατρός πνευμονολόγος - ποιητής 


Σ. Σ.  Καλός γιατρός, πνευμονολόγος ο φίλος μου ο Γρηγόρης Γεωργουδάκης. Και καλά καλός ποιητής ,όμως. Πάντα εν εγρηγόρσει! Πάντα στην υπηρεσία παροχής οξυγόνου! Ευχαριστώ από καρδιάς για τα όσα αγαπητικά έγραψες, φίλε!

ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ

ΒΑΓΓΕΛΗ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ:  "΄ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ"
ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΨΥΧΟΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΙΗΣΗ










Γράφει ο Δημήτρης Κακαβελάκης
Μια νέα ποιητική δημιουργία -η 4η- του Βαγγέλη Κακατσάκη, ποιητή, δασκάλου, δημοσιογράφου και πολιτιστικού δημιουργού. Η  νέα του αυτή ποιητική κατάθεση, αποτελεί ένα νέο θρησκευτικό, κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης, με τον ευρηματικό τίτλο “Όπως το Ψωμί”… Να σηματοδοτεί την εποχή του πρώτου μακραίωνος Γεωργικού πολιτισμού της απλότητας και της αυτοπαραγωγής και της αυτάρκειας, πέρα από την πλησμονή του νέου μεταγεωργικού – βιομηχανικού πολιτισμού. Ο οποίος δημιούργησε την ανάγκη μεγαλύτερης παραγωγής και μεγαλύτερης κατανάλωσης, η οποία οδήγησε στη “μηχανή”. Με υπερκατανάλωση του τρίτου και τέταρτου πολιτισμού των μεγάλων και κρίσιμων -παγκόσμια- σύγχρονων αδιεξόδων, μέγιστου πεινασμού εκατομμυρίων εξαθλιωμένων ψυχών, οι οποίες και από παλιά υποφέρανε και λιμοκτονούσαν. Για να υποσχεθούν όλοι οι νέοι ιμπεριαλιστές “πρόοδο” υπερεκμεταλλευτική -πολλών επιπέδων- όπως τις καταστάσεις που ζούμε σήμερα. Αυτές που εκφράζουν, κυρίως, την κρίση του Δυτικού μας πολιτισμού, ο οποίος με τα υλιστικά όνειρά του, οδήγησε στη σημερινή αυτοματοποιημένη εκμετάλλευση των πάντων.

Βασικά, με όλους αυτούς τους αυτοματισμούς και ρομποτισμούς απορρίψαμε το βαθύ νόημα του “Άρτου του επιούσιου”. Αυτό το μήνυμα ξανα-ανασύρει ο ποιητής Β. Κακατσάκης, για να επισημάνει πέρα από τις πολύπλοκες και πολυ-εκμεταλλευτικές θεωρίες τη μέγιστη πράξη επιστροφής του άρτου του επιούσιου. Για μια ανάγκη “ψωμισμού” και όχι συνεχούς πεινασμού και νέων κοινωνιών της διαστροφής και τελικά στην καταστροφή της ανθρωπότητας που αποτελεί ανθρωπιστική- πολιτική ευθύνη όλων μας.
Υ.Γ. Με αυτή την πολλαπλή έννοια θα αφιερώθουν στον Ειρηναίο Γαλανάκη τα Νεοθρησκευτικά πολιτικά ποιήματα του Βαγγέλη Κακατσάκη.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΑΧΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το νέο  βιβλίο ποίησης του ποιητή, δασκάλου, δημοσιογράφου και δημιουργικού πολιτιστικού δημιουργού Βαγγέλη Κακατσάκη με τίτλο «Όπως το Ψωμί», σε όλες τις σελίδες του εκφράζει μια πολυεπίπεδη σύγχρονη κατάθεση, βαθύτερης πολιτικής αντιπαλότητας προς την συνεχή πολιτική ανελευθερία. Στην οποία, η ποίηση και ποιητές, προτάσσουν το υπαρξιακό υπερβατικό πρόβλημα του ανθρώπου, ο οποίος έχει καταπολεμηθεί με όλους τους πολιτικούς-κομματικούς-κοινωνικούς καταναγκασμούς, ακόμα και της συμβατικής, αστικής μας Δημοκρατίας. Η οποία διαδέχθηκε όλους τους προηγούμενους εξουσιαστικούς και υπερεξουσιαστικούς μηχανισμούς καταναγκασμού και βίας. Αλλά η ποίηση από την ίδια τη φύση και τη σύστασή της, είναι ταυτισμένη με την απαίτηση της ελευθερίας, η οποία αντιμάχεται -όχι κομματικά- αλλά πολιτικά την όποια ανελευθερία.

ΚΑΖΟΒΑΡ: ΠΟΛΗ – ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ – ΟΛΕΣ – ΟΛΑ ΣΥΝ-ΥΠΑΡΧΟΥΝ, ΧΩΡΙΣ… ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Με την ΚΑΖΟΒΑΡ να είναι η πρώτη σημαντική πολιτική ποιητική δημιουργία του Βαγγέλη Κακατσάκη. Μια ποιητική κατάθεση που άνοιξε το δρόμο και την πορεία του ποιητικού έργου του Β.Κ. Εγώ, διάβασα την ΚΑΖΟΒΑΡ τον Μάη του 1987. Με την πρώτη ανάγνωση εντυπωσιάστηκα, διακρίνοντας του ποιητή την αδέσμευτη ποιητική δημιουργία. Αυτόν που τολμά να συν-άξει όλους τους εξωγενείς κόσμους των επιδράσεων και διαδράσεων, της ζωής, μέσα στους εσωκόσμους
-συνειδητούς και ασυνείδητους- σ’ ένα ΟΛΟΝ. Για να καταβυθιστεί μέσα τους, ταξιδεύοντας αναδραστικά και διαδραστικά, για να ακούει τις άλλες φωνές που ακούει. Για να φθάσει στο λιμάνι της δικής του ποιητικής φωνής που χαρίζει τη δική του δημιουργία. Όπως εκείνης της εκρηκτικής ΚΑΖΟΒΑΡ, που χάρισε μια καταδική του ποιητική κατάθεση καθαρού πολιτικού λόγου, ποιητικής, διαχρονικής ευθύνης.

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΜΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΕ Η ΚΑΖΟΒΑΡ…
Ωσπου, μια μέρα μού… ξαναμίλησε, από τη βιβλιοθήκη μου η ποιητική συλλογή του ποιητού Βαγγέλη Κακατσάκη ΚΑΖΟΒΑΡ, και ξαναδιαβάζοντάς την αναφώνησα “Σημαντικός πολιτικός ποιητής και κομματικής-πολιτικής ποίησης ο Κακατσάκης.  Πέραν τούτου έγραψα μια ολόκληρη σελίδα στα “Χανιώτικα νέα”: Εξακολουθώ να θεωρώ εξαιρετικά επίκαιρα όλα τα ποιήματα της συλλογής ΚΑΖΟΒΑΡ, η οποία αποτέλεσε θεμέλιο για όλα τα επόμενα ποιητικά έργα του Β.Κ. Μέσα από το κάθε ένα από αυτά, αναδύεται από το βάθος της θρησκευτικότητας, της κοινωνικότητας και της παραδοσιακότητας αλλά και της συγχρονικότητας της πολιτισμικότητας του πολιτισμού, ο λόγος της ευρύτερης ευθύνης του ποιητή Β.Κ. Για να εκφράσει πολιτικό και πνευματικό λόγο, όχι του ξεπερασμένου παρελθόντος, αλλά παρόντος και κάποιου μέλλοντος. Με κεντρικό άξονα τον τροπαιοφόρο άνεμο, η ανύψωση του ποιητή στην πραγματική ποιητική ευθύνη.

ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑϊΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ
Την πολιτική αυτή ευθύνη εκφράζει, παρακολουθώντας και γνωρίζοντας τη μακρά πορεία του λαϊκού, του λόγιου, του παραδοσιακού ποιητικού λόγου, μέσα από όλες τις ποιητικές σχολές και εποχές και το τέλος του 20ου αιώνα, από την εποχή του πρώτου μεσοπολέμου. Τότε που ο μεγάλος Γερμανοεβραίος κριτικός, φιλόσοφος και διανοούμενος Βάλτερ Μπένγιαμιν που τελικά αυτοκτόνησε στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στα Γάλλο-ισπανικά σύνορα, για να μην τον συλλάβουν οι Γερμανοί. Αυτός ο σπάνιος διανοούμενος, τόλμησε να γράψει το σπουδαίο δοκίμιο με τίτλο “Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ”.

ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΑΛΛΑ ΤΗ ΡΗΞΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΜΙΑ “ΑΛΛΗ ΦΩΝΗ”
Ενα στιγμιότυπο, στο οποίο συμμετείχαν με τα γνωστά έργα τους οι μεγάλοι Ελληνες ΥΠΕΡ-ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ. Για να περάσουμε στη φρίκη των Δυτικών και Ανατολικών φασισμών και έσχατων απάνθρωπων βασανισμών, όπου μετά το τέλος τους οι μεταπολεμικοί αντιρατσιστές και όπως ο Αdorno, διακηρύξανε πως: «Μετά από όλη αυτή τη φρίκη, ποίηση δεν ξαναγράφεται». Οπως ο μεγάλος Νοτιοαμερικανός ποιητής, ο Οκτάβιο (βραβείο ΝΟΒΕL) πως κάνοντας τον ποιητικό απολογισμό του 20ου αι. είπε: «Δεν ζούμε το τέλος της ποίησης, αλλά το τέλος μιας ποιητικής παράδοσης, με τη ρήξη της με τη νεότερη ποίηση για μια “ΑΛΛΗ ΦΩΝΗ”, στον ποιητικό λόγο. Αλλά και στην ίδια τη λειτουργία της ποίησης και τη χρησιμότητά της στους νέους ηλεκτρονικούς, πυρηνικούς και δραματικά αντικοινωνικούς καιρούς όπου η ποίηση δεν έχει λόγο. Μόνο μοντερνικότητα και αντιμεταμοντερνισμό αλλά λόγο άλλης ισχυρής ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΩΝΗΣ, απέναντι στις δομήσεις και αποδομήσεις των πάντων. Για να υποστηρίξει ο πολύς Τέρρυ Ηγκλετον ότι: «η σύγχρονη θεωρία της λογοτεχνίας προσπαθεί να αποκλείσει κάθε σχέση με άλλες θεωρίες για να γίνει μια νέα θρησκευτοποίηση…».

ΤΟ “ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ” ΔΥΝΑΜΙΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΛΗΣΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΑΝΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Οι σύγχρονοι και οι νεότεροι ποιητές του ηλεκτρονικού αυτοματοποιούμενου κόσμου μας, μετά τον μοντερνισμό, τον μεταμοντερνισμό και τον μετά-μεταμοντερνισμό, που όλα τόσο γρήγορα αλλάζουν, φοβούμαστε πως είναι απόλυτα κυρίαρχοι οι τεχνο-πολιτικοί ολοκληρωτισμοί, με τον ποιητικό λόγο της σημερινής και αυριανής πολιτικότητας για να αποτελεί κι αυτή ένα “ανίερο θέαμα”, με επιβολή της “ιεροποίησης” κοσμικών ιδεολογιών που καταρρέουν.
Ομως ο Βαγγέλης Κακατσάκης στην τελευταία του ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ, με τον εκπληκτικά απλό μα τόσο διαχρονικής (και αυθεντικής προγονικής αξίας και συμβολικότητας τίτλο “Οπως το Ψωμί”) δυναμιτίζει και ισοπεδώνει όλη συνολικά την υπερβιομηχάνιση των πάντων και την συνακόλουθη πλησμονή της υπερκατανάλωσης, πέραν του άρτου της καθημερινότητας.
Όμως, αυτό τον Αρτο των παλιότερων εποχών, που λειτούργησε με πολλές πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές σημασίες, ο Βαγγέλης Κακατσάκης τον μετουσιώνει στα ποιήματά του, σε σύμβολα που σηματοδοτούν μέσα από τον “άρτο ζωής” επιούσιον με πνευματική (όχι μόνο θρησκευτική) ευρύτητα πολιτικοκομματική  στη νέα μετουσίωση και “αγιοποίηση” της επάρκειας του ψωμισμού των λαών και όχι του σκοτεινού αποψωμισμού τους, μέσα από τους σκοτεινούς μηχανισμούς υπερεκμετάλλευσης και απανθρωποίησης των πάντων.
Ο Β.Κ. χωρίς κανενός είδους θρησκευτικό φονταμενταλισμό κατάφερε με γαλήνιο, αλλά και με διαχρονικές ευαισθησίες, ανθρώπινης θρησκευτικότητας, να γράψει μια σύγχρονη θρησκευτικο-πολιτική, ψυχοανθρώπινη ποίηση, με όλη τη διαχρονική κοινωνικότητα της μεγάλης ποιητικής, κοινωνικής και πολιτικής ευθύνης του σύγχρονου ποιητή.

* Ο Δημήτρης Κακαβελάκης ειναι ποιητής, συγγραφέας, δημοσιογράφος

Χανιώτικα νέα (27. 03.2018)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΗ: Διακεκριμένος δημοσιογράφος και ξεχωριστός πνευματικός άνθρωπος πανελλήνια καταξιωμένος ο Δημήτρης Κακαβελάκης. Και βέβαια σπουδαίος ποιητής . "Αίρων την οδύνη του σύμπαντος κόσμου. Σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου". Τιμή μεγάλη για μένα τα όσα αγαπητικά έγραψε

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΑ  Hania Fm.( Ανδρονίκη Κοκοτσάκη)  για την ποιητική συλλογή "Όπως το ψωμί" που θα παρουσιαστεί το Σάββατο,  5 Μαίου  2018, ώρα 8 μ. μ. στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.

Η Ανδρονίκη Κοκοτσάκη νιώθει χαρούμενη με το χρήστη Stelios Pattakostelis και 3 ακόμη στην τοποθεσία Hania Fm.

16 λεπτά · Χανιά

Και σήμερα στην εκπομπή "Πολιτισμός εν κινήσει"είχα την χαρά να συνομιλήσω με αξιόλογους καλεσμένους,είτε τηλεφωνικά,είτε ζωντανά στο στούντιο,
1) Βαγγέλης Κακατσάκης σε μια συνέντευξη από καρδιάς..Όπως το ψωμί...,
2)Δήμος Κισσάμου και Lets do it Greece,
3)Η θεατρική παράσταση του Γενικού Λυκείου Γυμνάσιο Λύκειο Αλικιανού Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ?,
4)Ο Πλανήτης αλλάζει,Το κλίμα αλλάζει,Εμείς? Το πρόγραμμα των Εκπαιδευτήρια Θεοδωρόπουλου ,συζητάμε με τον υπεύθυνο καθηγητή του προγράμματος Βασίλης Χατζησταύρος,
Τους ευχαριστώ όλους θερμά για την συμμετοχή τους στην εκπομπή και τις όμορφες συζητήσεις!!!

ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΣΟΥ, ΑΝΔΡΟΝΙΚΗ! ΠΑΝΤΑ ΩΡΑΙΑ! ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ! ΑΞΙΑ!

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

2\ΘΕΣΙΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΑΓΙΩΝ ΣΑΡΑΝΤΑ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ... ΠΡΟΣΕΧΩ

Καλοί μου φίλοι, Καλό Σαββατοκύριακο!
Εξ απαλών ονύχων… Από το νηπιαγωγείο… Ο σπουδαίος συγγραφέας Robert Fulgman το έχει πει με έμφαση στον τίτλο τού πολύ γνωστού βιβλίου του “Οσα πραγματικά πρέπει να ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο”. Αυτή η φράση μου ήρθε στον νου ενώ διάβαζα το κείμενο που μου έστειλε η γνωστή στους αναγνώστες του Παιδότοπου νηπιαγωγός Χριστίνη Τζομπανάκη με τίτλο “Κυκλοφορώ στον δρόμο και… προσέχω”. Κοντά σ’ αυτήν, ωστόσο, κι ενώ “περιεργαζόμουν” το πλούσιο, σχετικό, φωτογραφικό υλικό που είχε επισυνάψει και η φράση που λέει ότι «όσο πιο μικρό είναι το ανάστημα του μαθητή, τόσο πιο μεγάλο πρέπει να είναι το ανάστημα του δασκάλου».
Συγχαρητήρια και γι’ αυτήν την “υποδειγματική” και “παραδειγματική” δραστηριότητά σας, Χριστίνη!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος

Μαθήματα σωστής κυκλοφοριακής συμπεριφοράς έκαναν τα νηπιάκια του Αειφόρου 2/Θ Νηπιαγωγείου Αγίων Σαράντα Χανίων από 12-27 Μαρτίου με αφορμή τη ζωγραφιά μικρής μαθήτριας με ανάλογο θέμα και μια δημοσίευση στην εφημερίδα “Χανιώτικα νέα” σχετικά με τη «φωνή που ύψωσαν» μαθητές του Γυμνασίου Σούδας ενάντια στη θλιβερή πρωτιά της χώρας μας στα τροχαία ατυχήματα/δυστυχήματα…
Ερευνώντας το θέμα καταγράψαμε τις απίθανες απόψεις των παιδιών σχετικά με τις αιτίες που προκαλούν προβλήματα στον δρόμο και έπειτα χρησιμοποιήσαμε βιβλία και ηλεκτρονικό υλικό για να αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με τη σωστή κυκλοφοριακή συμπεριφορά, ώστε να βοηθηθούν να διαμορφώσουν σιγά – σιγά στάση ζωής για να είναι εκείνα και οι άλλοι ασφαλείς στο δρόμο.
Υλοποιήσαμε δραστηριότητες με τα σήματα του Κ.Ο.Κ., παίξαμε στην τάξη το παιχνίδι με τους “4 χρυσούς κανόνες” διάσχισης των δρόμων με και χωρίς όχημα να περνά, και μεταφέροντας το παιχνίδι στην αυλή μας, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να οδηγήσουν το ξύλινο πατίνι του νηπιαγωγείου μας φορώντας, όμως, κράνη που είχαν φέρει από το σπίτι!
Με τον τρόπο αυτό άρχισαν τα παιδιά να αντιλαμβάνονται ότι όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά έχουμε ευθύνη για όσα συμβαίνουν καθημερινά στους δρόμους. Δήλωσαν, λοιπόν, αυτά τα μικρά -ως ενεργοί πολίτες με τη ματιά στο συνάνθρωπο- ότι θέλουν να ενώσουν τη φωνή τους με εκείνους που προσδοκούν την οδική ασφάλεια.
Για να ληφθεί μια συλλογική απόφαση συνεδριάσαμε με “Τα Εξι Καπέλα της Σκέψης” του Edward de Bono και αποφασίστηκε να δημιουργήσουμε μια ταμπέλα με συμβουλές που θα αφυπνίζουν οδηγούς, επιβάτες και πεζούς.
Τα παιδιά πρότειναν «η ταμπέλα να τοποθετηθεί μπροστά από το νηπιαγωγείο για να τη βλέπουν όλοι» και «να έχει ζωγραφιές και λόγια-κείμενο». Για να γράψουμε το κείμενο είπαν ότι «πρέπει να γράψουμε να κάνουν όλοι καλά πράγματα, σαν αυτά που είπαμε ότι γίνονται αιτία για τα ατυχήματα στο δρόμο, αλλά καλά, για να μη γίνονται»… Πήραμε τις αρχικές μας σημειώσεις και τις διαμορφώσαμε σιγά – σιγά όλοι μαζί σε θετικές συμβουλές!
Ετοιμάσαμε το κείμενο και τις ζωγραφιές και το μήνυμα τυπώθηκε σε πανό, με τη συνδρομή του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου μας.
Τα παιδιά παρουσίασαν το πανό στα νηπιάκια του διπλανού Τμήματος για να τα ενημερώσουν σχετικά με τις δραστηριότητές μας και να τα προσκαλέσουν να συμμετάσχουν στη διανομή αντιτύπων του σε διερχόμενους οδηγούς και πεζούς! Η απάντηση ήταν ένα πολύ ηχηρό «ναι!!!» και όλα ετοιμάστηκαν με χαρά για την κοινή τους εξόρμηση…
Τοποθετήσαμε το πανό στην περίφραξη του σχολείου για να το βλέπουν όλοι και έπειτα, θέλοντας πιο άμεσα να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους γύρω μας για το κοινό καλό, νήπια και εκπαιδευτικοί βγήκαμε στο δρόμο για να μοιράσουμε έντυπο με τις συμβουλές μας και σε διερχόμενους οδηγούς και πεζούς.
Επιστρέφοντας τα παιδιά στο σπίτι πήραν το έντυπο αυτό και για την πληροφόρηση των δικών τους, ενώ όταν ενημερώσαμε τους γονείς και κηδεμόνες τους για τις δραστηριότητές μας, δήλωσαν ότι το ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων/δυστυχημάτων είναι ιδιαίτερα σημαντικό και αξίζει να γνωρίζουν τα παιδιά πώς να τα προλαμβάνουν.

Η νηπιαγωγός
Χριστίνη Τζομπανάκη
και το μέλος του Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού
Σταματία Ρίγκα

Χανιώτικα νέα (28.4.2018)

Η δράση αυτή βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://blogs.sch.gr/nipagsarant/2018/03/27/%ce%ba%cf%85%ce%ba%ce%bb%ce%bf%cf%86%ce%bf%cf%81%cf%8e-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b4%cf%81%cf%8c%ce%bc%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%ce%ad%cf%87%cf%89/

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΜΕΝ ΕΙΡΗΝΑΙΟΝ ΓΑΛΑΝΑΚΗ

Μνημονεύομεν Ειρηναίον Γαλανάκη τον Χριστιανό. Σε ενεστώτα μα και σε μέλλοντα χρόνο το ρήμα, όπως έχω ξαναγράψει. Και γι’ αυτά που είπε και έγραψε, έτσι όπως αυτός τα είπε και τα έγραψε. Κυρίως όμως γι’ αυτά που είπε και έπραξε, έτσι όπως αυτός τα έπραξε κατά της διάρκεια της υπεραιωνόβιας γήινης παρουσίας του. Τι σημασία έχει αν τον γνωρίσαμε ή δεν τον γνωρίσαμε από κοντά. Ολοι χωρούμε στη μεγάλη πλατεία της ευθύνης του, της ευθύνης που του είχε αναθέσει ο Θεός. Ολοι ανήκουμε στο «ποίμνιο της φιλίας και της αγάπης του», όπως χαρακτηριστικά έχει γράψει ο ίδιος. Ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που συμπληρώνονται πέντε χρόνια απ’ το φευγιό του για τη Χώρα του Φωτός, μνημονεύομεν Ειρηναίο Γαλανάκη τον Χριστιανό.

Ήμουν κι εγώ εκεί… Την λαμπροφόρο, τη βαϊοφόρο εκείνη ημέρα της επανενθρόνισής του στη φτωχική πλην όμως πολύ αγαπημένη Μητρόπολή του, Κισάμου και Σελίνου. Είχε βουλιάξει από κόσμο το Καστέλι, πάνε 37 χρόνια από τότε. Ο λαός έφερνε, κάτι που δεν έχει ξαναγίνει, πίσω, με το “έτσι θέλω”, τον επίσκοπό του. Θυμούμαι τη χαρά στα λάμποντα μάτια των ανθρώπων. Η Ορθοδοξία (κι ορθοδοξία όπως έλεγε ο Παππούς σημαίνει ορθροπραξία) είχε νικήσει. Ήμουν κι εγώ εκεί… Στις 23 Αυγούστου 2005, ημέρα της παραίτησής του απ’ τον επισκοπικό θρόνο. Πατείς με πατώ σε και τότε ο κόσμος στο Καστέλι, που το βρήκε, όταν πρωτόρθε δεσπότης το 1957 χωριό και το άφησε σφύζουσα από ζωή πόλη. «Να αγαπάτε τον συνάνθρωπο σας, να βοηθάτε τη δυστυχία του, να συγχωρείτε τα λάθη και να υπερασπίζετε το δίκιο του, από το ψωμί, ως την ειρήνη του κόσμου», μια απ’ τις παρακαταθήκες του. Ήμουν κι εγώ εκεί… Τη Μεγάλη Πέμπτη του 2013, στις 2 Μαΐου, την ημέρα της κηδείας του, στην Κίσαμο πόλη. Την ημέρα του Μεγάλου Αποχαιρετισμού. Στον Ιππότη του Σταυρού”, στον “Φτωχούλη του Θεού”, στον “Κοινωνικό Αγωνιστή”, στον “Οραματιστή Πραγματοποιό”, στον Ειρηναίο της ειρήνης, στον Ειρηναίο της Καρδιάς μας! Οχι δεν έκλαιγε το συρρεύσαν απ’ όλες τις γωνιές της Κρήτης και από τα διάφορα μέρη της Ελλάδας, μέγα πλήθος. Δεν κλαίνε οι άνθρωποι στην Κοίμηση των Αγίων! Αγιος στη συνείδηση του λαού ο Παππούς… Ανθρωπος του Θεού, που λειτουργούσε στο όνομά του. Ενας πρεσβευτής του ουρανού στη γη.

“Ο Χριστός σημάδεψε την Κρήτη”, ο τίτλος ενός απ’ τα πολλά (35 αν τα λογαριάζω σωστά) βιβλία που έγραψε ο ταπεινός αυτός εργάτης του Ευαγγελίου της Αγάπης για τον συνάνθρωπο. “Ο Ειρηναίος σημάδεψε τη ζωή μου”, ο τίτλος του βιβλίου που θα μπορούσαν να γράψουν όλοι όσοι έτυχε να τον γνωρίσουν λίγο ή πολύ (ένας απ’ αυτούς κι εγώ) από κοντά…

Τρία απ’ τα δεκάδες νεοριζίτικα για τον Παππού, που έχει καταγράψει στο βιβλίο του “Η Λαϊκή Μούσα της Κρήτης για τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ειρηναίο Γαλανάκη – Ριζίτικα, Μαντινάδες, Ρίμες, Ποιήματα”, ο γνωστός τοις πάσι Δάσκαλος – Λαογράφος Σταμάτης Αποστολάκης: 1) «Πολλοί τα γκόλφια τα φορούν, μ’ αξιώνονταί τα λίγοι/ τα κόκκαλά τους εις τη γη ν’ ανθιούν και να μυρίζουν/ μ’ αυτός ακόμη ζωντανός κι οι μόσκοι τσ’ αγιοσύνης/ όπου διαβεί ξεχύνονται και ούλοι τσα γρικούνε/ λεν, ένας άγιος ζωντανός, ο Άγιος Ειρηναίος» Νίκος Ψαρός 2) Στην Κίσαμο, στο Σέλινο, Δεσπότης με χατήρι/ δίδει χαρά στον δυστυχή, τον πόνο του γιατρεύει/ και δεν ξεχνά και τον κακό κι αυτόν καταλαβαίνει/ του δίδει τη συγχώρεση για να μετανοήσει/ να ‘ρθει στο δρόμο του Χριστού, ελεύθερος να ζήσει». π. Νικόλαος Σαμάνδουρας, Ρέθυμνο. 3) Αγιε Πατέρα Γαλανέ, Δέσποτα Δεσποτάδω/ απ’ όλους εξεχώρισες στη θέληση, στη δράση./ Σεμνός, λιτός και ταπεινός, με το σκισμένο ράσο,/ έχτιζες κι εθεμέλιωνες για τον θεό ’χες Λόγο,/ και σκέψη σου τον άνθρωπο. Γιώργης Μιχελάκης, Σέμπρωνας Κυδωνίας.

Χανιώτικα νέα (27.04.2018)

ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ

ΣΑΒΒΑΤΟ, 5 ΜΑΙΟΥ, ΩΡΑ 8 Μ. Μ. ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΧΑΝΙΩΝ 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ "ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ"

  Η ποιητική συλλογή του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη «Όπως το ψωμί» (εικονογράφηση: Αγγέλα Μάλμου), που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Πυξίδα της Πόλης», θα παρουσιαστεί στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, το Σάββατο 5 Μαΐου στις 8 μ. μ.

Την παρουσίαση διοργανώνουν η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, το Κοινωφελές Ίδρυμα «Αγία Σοφία», η Ένωση Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, ο Σύνδεσμος Πολιτικών Συνταξιούχων Χανίων και οι εκδόσεις «Πυξίδα της Πόλης»

Για το βιβλίο θα μιλήσουν η αντιδήμαρχος Χανίων, φιλόλογος Βαρβάρα Περράκη και η φιλόλογος Στέλλα Αλιγιζάκη.

Ποιήματα θα διαβάσει ο ηθοποιός τ. καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης Μιχάλης Αεράκης.

Η εκδήλωση, την οποία θα συντονίζει ο γενικός  γραμματέας της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων Δημήτρης Νικολακάκης, θα πλαισιωθεί επίσης με το μελοποιημένο πρόσφατα στο ΚΑΦΕ –«ΚΗΠΟΣ»  Χανίων ποίημα της συλλογής «Ενθάδε κείται» από τον Σταμάτη Κραουνάκη (προβολή σε βίντεο γουόλ)  και δύο ακόμα ποιήματα που μελοποίησε και θα αποδώσει ο Χρήστος  Κοτσαύτης, ο οποίος θα επενδύει μουσικά και την όλη εκδήλωση με την κιθάρα του.

Την ευθύνη της οπτικοποίησης του λόγου και της τεχνικής υποστήριξης θα έχουν ο Μιχάλης Μουντάκης, η Αγγέλα Μάλμου και η Χριστίνα Τζομπανάκη.

Η ποιητική συλλογή «Όπως το ψωμί», που περιλαμβάνει 55 από τα ποιήματα,  που γράφτηκαν από τον Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη την τελευταία διετία,  έχει ως κυρίαρχο πρόσωπο τον ποιητή. Τον ποιητή  που «σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου» σηκώνει «την οδύνη του σύμπαντος κόσμου», τον ποιητή που έχει «πατρίδες τις αισθήσεις του» και «πατρίδα την καρδιά του», τον ποιητή που επιμένει να επιστρέφει «στον ίσκιο του κυπαρισσιού» του για να σταυροδένουν  μαζί «τις μνήμες με τις ρίζες»…

ΟΠΩΣ ΤΟ ΨΩΜΙ

Η Ανδρονίκη Κοκοτσάκη νιώθει περήφανη με το χρήστη Viki Marakaki και 4 ακόμη στην τοποθεσία Hania Fm.

16 ώρες · Χανιά ·

Αυτό το Σάββατο 28 Απριλίου 2018 επανερχόμαστε δυναμικά με πλούσια θεματολογία και αξιόλογους καλεσμένους από το χώρο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού στην ζωντανή δίωρη εκπομπή ''ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΝ ΚΙΝΗΣΕΙ'' στο στούντιο του Ηania fm 98,9 στις 8:00 το πρωί και για δύο ώρες!!!

1)Ζωντανά στο στούντιο ο κύριος Βαγγέλης Κακατσάκης με αφορμή την επίσημη παρουσίαση της ποιητικής του συλλογής ''Όπως το ψωμί'' ,μία συζήτηση που έμεινε ανολοκλήρωτη αλλά θα συνεχιστεί αυτό το Σάββατο!!
2)''Το κλίμα αλλάζει ,ο πλανήτης μας αλλάζει...Εμείς? μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση και προβολή δράσης από τα Εκπαιδευτήρια Θεοδωρόπουλου και τον υπεύθυνο καθηγητή ,κύριο Βασίλη Χατζησταύρο,
3) Και βέβαια...όπως λέει και η παροιμία ''Αν δεν παινέσουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει....η θεατρική ομάδα του Γενικού Λυκείου Αλικιανού μας παρουσιάζει την θεατρική παράσταση ''Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ?''!!!
4) LET'S DO IT GREECE από τον Δήμο Κισσάμου!!!