ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΕΓΩ  ΕΙΜ'  ΕΝΑΣ“ΛΑΪΚΙΣΤΗΣ",  ΣΩΣΤΟΣ "ΚΑΛΑΘΟ-ΣΦΑΙΡΙΣΤΗΣ" 

 

 

 

 Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Αλλαγές και μάλιστα σημαντικές σε καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών λόγω των ανατιμήσεων των προϊόντων, διαπιστώνουν διάφορες έρευνες που βλέπουν όλο και πιο συχνά το φως της δημοσιότητας, τον τελευταίο καιρό!

Τώρα μάλιστα! Λες και δεν το ξέραμε... Τους ερευνητές έπρεπε να περιμένουμε να μας το πούνε!

Όμως, άλλο να το ξέρεις και άλλο να στο υπογράφουν… με τη βούλα!

Να σου το λένε επισήμως, γραπτώς με στοιχεία και λεπτομέρειες!

...Κάποιοι κάνουν και τον σταυρό τους λέγοντας  «ευτυχώς που υπάρχει και το καλάθι του νοικοκυριού». Μην τους πιστεύετε, μας… τρολάρουν! Γελουν την κακομοιριά τους/μας!

Σήμερα αγαπητοί, θα γίνω ολίγον τι λαϊκ-ιστής  και να με συγχωράτε, για ένα... like ζούμε εξάλλου!

...Τον… ντράπηκα τον κύριο που βρισκόταν μπροστά μου στο ταμείο τις προάλλες, που μετρούσε και ξαναμετρούσε τους παράδες του και δεν του βγαίνανε τα 8 και κάτι ευρώ για να πάρει κάποια βασικά από το “καλάθι”! Τον ντράπηκα πολύ, γιατί τον είδα να γυρνάει ένα “πακέτο” με κάποιο φαγώσιμο που είχε πάρει και να το αφήνει στην άκρη…

Δεν είναι ο μοναδικός βεβαίως!

Το ίδιο έπαθε και μια άλλη κυρία που πήγε να πάρει γάλα από το “καλάθι” αλλά είχε στον νου της την τιμή της προηγούμενης εβδομάδος!

Μπίνγκο! Το συγκεκριμένο γάλα πλέον δεν συμπεριλαμβανόταν στο “καλάθι”! Η τιμούλα του είχε ανέβει εκεί που δεν τη φτάνει ούτε ο… Φασούλας!

Πού τον θυμήθηκα τώρα μωρέ και τον Παναγιώτη!

Όλα είναι συνειρμικά: καλάθι - Φασούλας! Ε; Για να σας δω να “στροφάρουμε” λίγο!

Γιατί… μόνο αν “στροφάρει” και με αλχημείες μπορεί πλέον ο Έλληνας να... έχει στο καλάθι του!

Όσο για το γεγονός ότι αυτό παραμένει άδειο, αυτό είναι μία… αλχημεία των κρατούντων που για άλλη μια φορά προσπαθούν να μας πείσουν πως “λύση εδόθη” και νίπτουν τα χέρια τους πετώντας συγχρόνως το μπαλάκι στο πόπολο που καλείται να μπαίνει στα σουπερμάρκετ και να νιώθει σαν να παίζει σε ένα ιδιότυπο κυνήγι του χαμένου θησαυρού ψάχνοντας για τις χαμηλότερες τιμές - προσφορές… 

 

 

 

 

 

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2022) 

 

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

 ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ 

 

«Έκοψε η αμπελοκυρά τον γιορτινό βότρυ/ κι αμέσως τον συνέθλιψε σε πέτρινο πανάρχαιο ληνό/ ίσα που χωρούσε τα πέλματά της./ Χορευτικά επέμεναν στο λιώσιμο του υποσχετικού καρπού/ και βαπτίζονταν στο αφρίζον και αρωματικό γλεύκος του.// Γέμισε αμέσως πανευτυχής το πανσέληνο τάσι,/ με ολόθερμο ευχαριστώ·/ και μ’ ευλάβεια απολήγουσα στην αίσθηση των δαχτύλων,/ τ’ απίθωσε ξέχειλο, αργά, τελετουργικά στα χέρια του παλληκαριού!/ Να γευτεί την ευφροσύνη που θα φτάσει ως την καρδιά...».

 

 

Φίλες και φίλοι, καλησπέρα και καλώς βρεθήκαμε στον υπέροχο και μοναδικό στο είδος του ανά το πανελλήνιο φιλόξενο αυτόν χώρο του Μουσείου Τυπογραφίας των “Χανιώτικων νέων” στην παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της Φωτεινής Σεγρεδάκη, της ποιητικής της συλλογής “Οινοχόος”, που είναι έκδοση της εφημερίδας μας. Απ’ το πρώτο ομώνυμο ποίημα της συλλογής, οι στίχοι που ακούσατε. Να γευτούμε κι εμείς την ευφροσύνη, που θα φτάσει στις καρδιές μας μας καλεί η ποιήτρια. Ποίησης Συμπόσιον, απόψε. Λάβομεν, φάγομεν και πίομεν εξ αυτής πάντες. Έτσι όπως, βέβαια, ο καθένας μας και η καθεμιά μας την προσλάβει.

Χάρηκα χαράν μεγάλη, γιατί να το κρύψω, όταν έφτασε στα χέρια μου, πριν από 6 μήνες περίπου, η ποιητική συλλογή της πάντα φωτεινής φίλης μου, που κυκλοφορήθηκε απ’ τα “Χανιώτικα νέα”, παιδί της οποίας επιμένει να δηλώνει. Μα και κάθε φορά που διάβαζα κάποιο απ’ τα πάμπολλα (πάνω από 60 πρέπει να είναι) κείμενα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο γι’ αυτήν, χαιρόμουν. Όπως και για τις δυο παρουσιάσεις της στην Κίσσαμο πόλη, την “Πόλη Μητέρα”, όπως την αποκαλεί, στο “Τσατσαρωνάκειο της Μητρόπολης» και στην Ενορία της, στον Αη Γιώργη του Πύργου, χάρηκα. Όπως χαίρομαι, άλλωστε, και για την αποψινή παρουσίαση, λίγο περισσότερο ίσως, γιατί φιλοξενείται στους χώρους του Μουσείου Τυπογραφίας και γιατί έχω την τιμή να τη συντονίζω. Όλα έτοιμα για ν’ αρχίσουμε. Οι καλοί κοινοί μας φίλοι, ο Μιχάλης Μουντάκης και η Αγγέλα Μάλμου στις θέσεις τους σε ρόλο Οινοχόου εξ ημισείας…

 

 

Σημείωση: Τα που είπα εισαγωγικά, όντας σε ρόλο συντονιστή στην παρουσίαση της ποιητικής συλλογής “Οινοχόος...” της Φωτεινής Σεγρεδάκη που έγινε στο αμφιθέατρο του Μουσείου Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη την περασμένη Τετάρτη 23 Νοεμβρίου. Αναλυτικό ρεπορτάζ του Ηλία Κάκανου γι’ αυτήν την όμορφη εκδήλωση στα “Χανιώτικα νέα” την περασμένη Παρασκευή 25 Νοεμβρίου.

ΤΟ “ΜΑΥΡΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ" ΤΗΣ ΕΥΑΣ ΜΑΖΟΚΟΠΑΚΗ

 

 

 

«Ένα μυθιστόρημα γεννημένο από το μαύρο της Νέμεσης και το λευκό της αγάπης. Μια πλοκή καταιγιστική, μια ιστορία δυναμική, μια σκακιέρα δεξιοτεχνική. Ένα βιβλίο γεμάτο ανοιχτές πληγές, προδομένα όνειρα, κρυμμένα μυστικά. Μια γυναίκα με άρωμα μαύρου τριαντάφυλλου διαχέει τη μυστηριακή αύρα της σε μια σκακιέρα διεκδίκησης μιας αλήθειας που συντρίβει. Το “ματ” της εκδίκησης απορροφά τα πιόνια που την ποθούν από τη γέννηση της. Η βασίλισσα με το άρωμα του μαύρου τριαντάφυλλου πρέπει να σώσει το μοναδικό λευκό της ψυχής της με κάθε μέσον να σώσει τον βασιλιά της. Πώς θα κλείσει η σκακιέρα της προδοσίας; Το άρωμα του μαύρου τριαντάφυλλου τι ρόλο θα παίξει στο παιχνίδι της πάλης του φωτός με το σκοτάδι;» Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου “Μαύρο τριαντάφυλλο” (2η έκδοση, εκδ. “ΔΕΡΕ”, Αθήνα 2020) της Εύας Μαζοκοπάκη.

Απ’ τους πνευματικούς δημιουργούς που “αποφανίζουν” τον τόπο μας και η γνωστή καλή φιλόλογος Εύα Μαζοκοπάκη. Τα εφτά μέχρι τώρα βιβλία της (πεζά και ποιητικά) που έχουν δει το φως της δημοσιότητας και έχουν αποσπάσει εγκωμιαστικές κριτικές επιβεβαιώνουν των λόγων μου το αληθές. Η Εύα Μαζοκοπάκη (κόρη των παλιών καλών δασκάλων Ευάγγελου Μαζοκοπάκη και Ευαγγελίας Μπαλαντίνου- Μαζοκοπάκη που την καμαρώνουν απ’ τα ουράνια δώματα) έχει έναν δικό της ξεχωριστό τρόπο έκφρασης τόσο ως ποιήτρια, όσο και ως πεζογράφος. Κι αν έχει να γράψει κάποιος για το “Μαύρο τριαντάφυλλο”, που ειρήσθω εν παρόδω παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, αλλά και για το σύνολο έργο της!

 

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 29.11.2022)  

https://www.haniotika-nea.gr/poiisis-symposio-sto-moyseio-typografias/

 

 

ΑπάντησηΠροώθηση

 

 

 

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ

 Η ΑΛΛΗ "ΔΙΚΗ" ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ" ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΜΕ

Γράφει ο Πέτρος Μακρής

 

Σαδομαχιστικά  θεάματα και κριτικές

 Η λέξη «μανταλάκια» δηλαδή οι συνδετήρες χαρτιών, εφημερίδων κ.α., έχει γίνει συνώνυμη αρκετές φορές του δημόσιου διασυρμού κατηγορουμένων για ποινικές παραβάσεις. Κάποιες εφημερίδες για να εντυπωσιάσουν, «δικάζουν» πεζοδρομιακά και καταδικάζουν χωρίς επίσημη δίκη, διάφορους κατηγορούμενους. Και το χειρότερο, χωρίς δίκη, ενώπιον δικαστηρίων, αποκαλούν φονιάδες τους κατηγορούμενους για φόνους. Ονομάζουν προκαταβολικά παιδόφιλους και βιαστές εκείνους που πρόκειται να δικαστούν για κατηγορούμενες πράξεις. Έτσι, οι «ρετσινιές» παραμένουν μερικές φορές επί μήνες μέχρι την εκδίκασή τους στα ακροατήρια…

Αμέλεια και αδιαφορία των δικηγορικών και δικαστικών συλλόγων της χώρας, αδιαφορία του ιδίου του κράτους; Τα ερωτήματα αυτά παραμένουν περιέργως αναπάντητα σε ό,τι αφορά τον εκτροχιασμό επίσημων και ανεπίσημων ΜΜΕ στην μετατροπή της ειδησεογραφίας πολλές φορές σε αρένα ταυρομαχίας γιατί όχι και σε αναβίωση του ψυχρού και ανελέητου ρωμαϊκού Κολοσσαίου…

 

 Σαδομαχιστικά  θεάματα και κριτικές

 

Όπως σε όλες τις περιόδους πολιτικής αστάθειας και κοινωνικού αναβρασμού, έτσι και στη σημερινή περίοδο ανατρέπονται οι βασικές αξίες του δημοκρατικού λόγου και αντιλόγου, διότι παραβιάζεται κατάφωρα η αρχή της μυστικότητας της ποινικής προδικασίας, η οποία προστατεύει τον κατηγορούμενο από φήμες που τον διασύρουν αδίκως. Στα περίπτερα τα μανταλάκια με εφημερίδες και πάσης φύσεως σκανδαλοθηρικά έντυπα, στις ιστοσελίδες του Internet, σε κάποιους ραδιοσταθμούς αλλά και τηλεοπτικά κανάλια, η άμετρη και ατεκμηρίωτη ενημέρωση έχει κυριολεκτικά αντικαταστήσει την επίσημη αστυνομική προανάκριση και την ακόμη επισημότερη κυρία ανάκριση, που είναι η βάση της παραπομπής αξιόποινων πράξεων στον πραγματικά ιερό χώρο των δικαστηριακών ακροατηρίων, για την τελική κρίση και απόφαση.

Με άλλα λόγια, τα μανταλάκια στα περίπτερα και οι κραυγαλέες και ατεκμηρίωτες πολλές φορές «κατακραυγές» και «δίκες» δια των εντύπων και των ραδιοφωνασκιών αλλά και τηλεοπτικών σταθμών, όλα αυτά τα «μέσα» έχουν καταργήσει την πολιτισμένη ενημέρωση. Δικηγορικοί Σύλλογοι, Δικαστικές επιστημονικές ενώσεις σιωπούν, για την ίδια την άλωσή τους από τους αμέτρητους αυτούς τελάληδες που έχουν αντικαταστήσει την κατά το Σύνταγμα ανεξάρτητη Δικαστική Εξουσία από τα «λαϊκά» ή πιο σωστά τα λαϊκίστικα δικαστήρια του δρόμου, του πεζοδρομίου και της ψευδοαθλητικής αρένας, πολύ πριν αρχίσει η επ’ ακροατηρίω διαδικασία.

Ο ζυγός στο εμβληματικό αυτό άγαλμα της Δικαιοσύνης συμβολίζει την ακριβοδίκαια κρίση του κατηγορουμένου. Σε αρκετές περιπτώσεις το πρόσωπο της Δικαιοσύνης για το αδέκαστο της κρίσης της καλύπτεται με λευκή μάσκα. Ερώτηση: Έχουμε ποτέ συναντήσει κοινούς συκοφάντες ή υβριστές και απατεώνες, δηλαδή αυθαίρετα υποκατάστατα των δικαστών, να κρατούν το ζυγό της Δικαιοσύνης, τη μάσκα ή και το σπαθί του αυστηρού φύλακα της ευνομίας;

Την «απόφαση» τελικά τη «βγάζουν» αυτοδιαφημιστικά ακόμη και οι ίδιοι μερικοί συνήγοροι, με δηλώσεις τους πριν από τη διεξαγωγή της δίκης στα δικαστηριακά ακροατήρια, χωρίς καμία κύρωσή τους από τους επιστημονικούς τους συλλόγους. Είναι ή όχι αυτό περιφρόνηση προς το ίδιο τους το λειτούργημα; Περιττό στο σημείο αυτό να θυμίσω, ότι δια νόμου απαγορεύονται όλες αυτές οι εκτροπές κατά την προδικασία.

Χυδαιότητες

Αξίζει, στο σημείωμά μου αυτό, να επεκταθώ σε κάποιες αδίστακτες εικονοληψίες κατά τη διάρκεια των πράγματι συνταρακτικών γεγονότων στην προδικασία της υπόθεσης των κατηγορουμένων της 17 Νοέμβρη. Κάποια νεαρή ισπανίδα, φίλη ενός από τους κατηγορουμένους συνόδευε, στην πορεία προς την ανάκριση, τον φίλο της κατηγορούμενο. Ο εικονολήπτης κάμεραμαν με ιδιαίτερη επιμονή εστίαζε τον φακό με zoom-in, zoom-out, δηλαδή με εναλλασσόμενη μεγέθυνση-απομάκρυνση στα λικνιστικά οπίσθια της ισπανίδας συνοδού του κατηγορουμένου. Η χυδαία αυτή εικονογράφηση μεταδιδόταν επί ημέρες καθ’ όλη τη διάρκεια της προδικασίας από τα περισσότερα τηλεοπτικά δίκτυα, χωρίς το παραμικρό αρνητικό σχόλιο για τον σαδομαζοχιστικό εκτροχιασμό αυτών των ΜΜΕ. Δηλαδή ατμόσφαιρα καφενοβιακού «χαβαλέ».

Κλείνω το σημερινό μου σημείωμα με ένα ακόμη ιστορικό δάνειο κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής μου διαδρομής.

Αρχές δεκαετίας του 1960. Τακτικός επιφυλλιδογράφος και σχολιαστής στο «Βήμα» ο Παύλος Παλαιολόγος. Σ’ ένα από τα χρονογραφήματά του, με τον τίτλο «Η καλλιέργεια του σαδισμού» επιτίθεται κατά μέτωπο κατά του ασύστολου σαδομαζοχιστικού τρόπου ενημέρωσης σε μερίδα του τότε ημερήσιου Τύπου.

Ήταν η εποχή, όπου οι εφημερίδες ήταν τα εγκόλπια των φιλομαθών. Το χρονογράφημα του Παλαιολόγου σχολιαζόταν ευμενώς από χιλιάδες αναγνώστες για μήνες.

Ήταν η εποχή όχι μόνον της κριτικής υπέρ ή κατά των άλλων, αλλά και της αυτοκριτικής για τους κορυφαίους συντάκτες, επιφυλλιδογράφους και σχολιαστές.

Σήμερα, μάλλον λέξη άγνωστη στο καθημερινό μας λεξιλόγιο, η αυτοκριτική γιατί όχι και η αυτοκάθαρση μ’ ένα επίμονο και ανελέητο διάλογο με τη συνείδησή μας, πριν από κάθε απόπειρα να στείλουμε στο εδώλιο του κατηγορουμένου και επιφανείς και άσημους, που κατά την προδικασία καλύπτονται επιεικώς με τη σοφή αρχή του τεκμηρίου της αθωότητας.

 

ΠΗΓΗ¨ https://www.in.gr/2022/11/25/apopsi/alli-diki-kai-katadiki-dia-ton-mme/?fbclid=IwAR0tCKDMFT87W0Uuubt5sraqGtiF4tLY9SncM9yeFT-KmfHKOiB679JU9LA

ΠΟΙΗΣΗ

1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1913

 

 

Επιστροφή στην Ημέρα Εκείνη. 

Στη χειροπιαστή πραγματικότητα

 της πρώτης λέξης της φοβερής επωδού

“Ενωσις ή θάνατος”/

 Για να δουν τα μάτια,

 ν’ αφουγκραστούν τ’ αυτιά,

να ψαύσουν τα χέρια, να μυρίσει η μύτη

 να γευτεί η γλώσσα, να νιώσει ο νους

 το σώμα της γιορτής.

Όπως οι παππούδες μας.

Τι η καρδιά πολλές φορές τους είχε ξεγελάσει.

Στον φρικτό Φιρκά.

 Εδώ όπου, η σημαία της Ελλάδας,

 για πρώτη φορά επισήμως

κυμάτισε στον κρητικό ουρανό

στέλνοντας “πρωτίστως

 το γλυκύ της ελευθερίας σάλπισμα,

 εις τας ψυχάς, αι οποίαι

δεν ηυτύχησαν να ζήσωσιν». 

 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

 (βλ. Ποιητική συλλογή “Οταν γίνεις ποίημα”, Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης – Πυξίδα της Πόλης, Χανιά 2013).

 Και Εισαγωγή ΣΤΟ "ΚΡΗΤΩΝ ΚΛΕΟΣ" ΤΟΥ ΜΠΑΜΠΗ ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΑΚΗ

 https://www.google.com/search?q=%CE%B5%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B5%CF%89%CF%82+%CE%BA%CE%BB%CE%AD%CE%BF%CF%82&oq=&aqs=chrome.2.35i39i362l8.143677779j0j15&sourceid=chrome&ie=UTF-8#fpstate=ive&vld=cid:7b98a450,vid:3kr7zV_pf2Q

 

 https://www.facebook.com/groups/809327862899479/permalink/1472765759889016/?comment_id=1472912909874301

ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

Α1 ΤΑΞΗ 1`0ου ΔΗΜ. ΣΧ. ΧΑΝΙΩΝ

ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ...

 

 

 

 

 

 

 

Φίλες και φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Για ένα μάθημα «αλλιώτικο» απ’ τα συνηθισμένα, για ένα μάθημα - παιχνίδι που έκαναν τα παιδιά της Α΄ τάξης του 10ου Δημ. Σχ. Χανίων στο πλαίσιο αλλά και με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Υπαίθριας Εκπαίδευσης στις 3 του Νοέμβρη, ο λόγος στον σημερινό Παιδότοπο. Άξια πολλών επαίνων η γνωστή στους αναγνώστες της στήλης και από άλλες εργασίες μαθητών της δασκάλα Κάτια Γκλαβά για τη συγκεκριμένη δράση. Μια δράση που μου θύμισε με το υλικό που έφτασε στα χέρια μου το γνωστό παιδαγωγικό αξίωμα “learning by doing” («μανθάνειν διά του παίζειν») του John Dewey (Τζον Ντιου) αλλά και τα πρώτα χρόνια της Δασκαλοσύνης μου στις Στροβλές Σελίνου και στα Πλακάλωνα Κισσάμου, που χωρίς να υπάρχει τότε η Διεθνής Ημέρα Υπαίθριας Εκπαίδευσης, γινόταν αρκετές φορές το μάθημα έξω απ’ την αίθουσα διδασκαλίας… Και βέβαια τη γνωστή φράση που συχνά χρησιμοποιώ: «Όσο πιο μικρό είναι το ανάστημα του μαθητή, τόσο πιο μεγάλο πρέπει να είναι το ανάστημα του δασκάλου!»

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

δάσκαλος- λογοτέχνης

 

 

Η Διεθνής Ημέρα Υπαίθριας Εκπαίδευσης κι εμείς

Την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022,στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Υπαίθριας εκπαίδευσης οργανώσαμε στην αυλή του σχολείου μας σχετικές δράσεις.

Σκοπός των δράσεων αυτών ήταν η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των μαθητών σχετικά με τη σημασία και τα οφέλη της υπαίθριας εκπαίδευσης. Στόχοι των δράσεων ήταν να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά σε θέματα σχετικά με την σημασία της μείωσης των απορριμμάτων, της επαναχρησιμοποίησης, της

ανακύκλωσης. Να γνωρίσουν οι μαθητές τον πλούτο της τοπικής χλωρίδας και την οικολογική ισορροπία και να ευαισθητοποιηθούν γι’ αυτά με βιωματικό τρόπο έξω με υλικά της φύσης.

Για το σκοπό αυτό, ορίστηκε λοιπόν η Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2022 ως κοινή ημέρα δράσης των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των σχολείων για την Υπαίθρια Εκπαίδευση.

Την ημέρα αυτή, μαθητές κι εκπαιδευτικοί οργανώνουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες, στην αυλή του σχολείου ή σε υπαίθριους χώρους.

 

 

 

Η Διεθνής Ημέρα Υπαίθριας Εκπαίδευσης ξεκίνησε στη Βρετανία το 2012 κι έχουν συμμετάσχει μέχρι σήμερα πάνω από 10 εκατομμύρια μαθητές σε 170 χώρες. Διεθνείς έρευνες έχουν δείξει ότι η υπαίθρια εκπαίδευση συμβάλλει στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών, ενισχύει τη δυνατότητα επίλυσης προβλημάτων και τις δεξιότητες δημιουργίας ομάδας και, βέβαια, είναι διασκεδαστική για τα παιδιά. Τα μαθήματα που γίνονται στην ύπαιθρο είναι μια σημαντική βιωματική εμπειρία που

συχνά μας ακολουθεί μια ζωή. Το ενεργητικό και φυσικό παιχνίδι, το παιχνίδι στη φύση είναι ο πρωταρχικός τρόπος με τον οποίο μαθαίνουν τα παιδιά. Έτσι λοιπόν ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Κ.Π.Ε. Βάμου η Πέμπτη 3 Νοεμβρίου ξεκίνησε από το πρωί διαφορετικά για μας. Από την πρώτη ώρα η αίθουσα άδειασε και η αυλή, μας υποδέχτηκε. Παιχνίδι και μάθημα έγιναν ένα. Η συνύπαρξη αυτή απόδείχτηκε συναρπαστική για όλους.

Φθινοπωρινά Φύλλα, Ανακυκλώσιμα Υλικά, Επιτραπέζια Παιχνίδια

Το μάθημα στην αυλή ξεκίνησε με φθινοπωρινά φύλλα. Χρώματα, αρώματα γης, παιδικές φωνές, κόλες,ψαλίδια και χαρτιά στην αυλή. Πριν ξεκινήσουμε τη δουλειά μας, μιλήσαμε για τη σημασία των φθινοπωρινών φύλλων που πέφτουν στο χώμα. Πώς δηλαδή λειτουργούν ως προστασία του δέντρου αλλά και ως φυσικό λίπασμα του εδάφους. Παρατηρήσαμε τα φύλλα, μιλήσαμε για τα δέντρα και ήρθε η ώρα για δράση. Τα παιδιά διάλεξαν φύλλα ανάλογα το μέγεθος και το χρώμα που τους άρεσε και τα κόλλησαν ή σαν μαλλιά σε πρόσωπα ή σαν τα αγκάθια σε σκαντζόχοιρο. Στην συνέχεια μαθηματικά με... ξύλα. Ξύλα, ξυλάκια,μικρά, μεγάλα, στενά, πλατιά. Καθίσαμε κάτω και μιλήσαμε για τα μεγέθη. Τοποθετήσαμε τα ξύλα κατά μέγεθος. Δείχναμε το πιο μακρύ, το πιο κοντό, το πιο λεπτό, το πιο πλατύ. Επόμενη δράση πάλι με τα ξύλα. Πάλι Μαθηματικά. Αυτή τη φορά μάθαμε το σύμβολο μεγαλύτερο – μικρότερο - ίσο σχηματίζοντας τα με τα πολύτιμα ξυλαράκια και όπως είπε και η Μυρτώ : << πολύ χρήσιμα αυτά τα ξυλαράκια τελικά κυρία >> Η φύση με τα δώρα της λοιπόν βοήθησε όσο κανένα οπτικοακουστικό εκπαιδευτικό μέσο.

Έπειτα ήρθε η ώρα για ανακυκλώσιμα υλικά που θα μας βοηθήσουν στη Γλώσσα. Μπαίνουμε στην αίθουσα μαζεύουμε χαρτόνια, χαρτονάκια από άλλες κατασκευές που είχαν περισσέψει, παίρνουμε και μαρκαδόρους και έξω στην αυλή. Γράφουμε συλλαβούλες, γράφουμε λέξεις και το παιχνίδι αρχίζει. Τα παιδιά ανακατεύουν κάρτες, διαλέγουν κάρτες, η κυρία φωνάζει τη λέξη ή τη συλλαβή και το παιδί που την έχει την παρουσιάζει. Η ώρα περνάει, πλησιάζει το μεσημεράκι, πλησιάζει η ώρα να σχολάσουμε αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο κόπωση και διαμαρτυρίες δεν υπήρχαν. Τελειώνοντας η κάθε δράση υπήρχε η απορία για την επόμενη. Ανυπομονησία και ενθουσιασμός για το τι ακολουθεί.

Τελευταία ώρα σειρά είχαν τα επιτραπέζια. Φιδάκι για Μαθηματικά, κρεμάλα και scrable για Γλώσσα, παζλ για να εξασκήσουμε και λίγο τη μνήμη μας. Πώς πέρασε η ώρα !

Πότε, κυρία, θα ξαναβγούμε έξω για μάθημα;

Ήρθε η ώρα να σχολάσουμε. Χτυπά το κουδούνι, τέλος το σχολείο. Η αυλή γεμίζει από παιδιά τρέχοντας προς τις πόρτες...για εμάς όμως ήταν ώρα να μπούμε μέσα στην αίθουσα, να μαζέψουμε τα πράγματά μας για να φύγουμε. Τι χαρά, τι ενθουσιασμός ! Τρέχουμε προς την έξοδο του σχολείου όχι γιατί βιαζόμαστε να φύγουμε αλλά γιατί ανυπομονούμε να πούμε τα νέα μας, κάναμε μάθημα έξω στην αυλή, παίξαμε ,φωνάξαμε και λίγο παραπάνω, κινηθήκαμε και πιο πολύ. Μια ερώτηση ηχεί ακόμα στα αυτιά μου καθώς απομακρύνονταν και το τελευταίο παιδί : <<πότε κυρία θα ξαναβγούμε έξω; >>

 

Τα παιδιά του Α1 του 10ου Δημοτικού Σχολείου

Λευτέρης Β., Αγάπη Γ.,Λίλα-Έφτου Γ.,Ελευθερία Κ.Άλκηστη Λ.,Άρτεμις Μ.,Άγγελος Μ.,Μάνος Μ.,Νεκτάριος Μπ., Κρυσταλλένια Σ., Ηλιόδωρος Σ., Μυρτώ Τσ., Αντώνης Χ.,Δέσποινα Χ.,Βίκτωρας Φ., Μαριλένα ΜΠ .Θεανώ Κ.

Η δασκάλα τους

Κάτια Γκλαβά

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 26.11.2022) 

 

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ¨ΜΑΡΤΥΡΙΑ"

Τριάντα χρόνια “Μαρτυρία”… Τριάντα χρόνια διαρκούς εθελοντικής προσφοράς και διακονίας! Για τον ραδιοφωνικό σταθμό της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου που ξεκίνησε να εκπέμπει τον Νοέμβριο του 1992 στα 95,5 FM με εμπνευστή και δημιουργό του τον τότε μητροπολίτη, πρώην αρχιεπίσκοπο Κρήτης Ειρηναίο Αθανασιάδη και με διευθυντή τον τότε πρωτοσύγκελλο και νυν μητροπολίτη μας Δαμασκηνό Παπαγιαννάκη και συνεχίζει, χωρίς διακοπή να εκπέμπει σε 24ωρη βάση, ο λόγος. Με αφορμή τα γενέθλια του που γιορτάστηκαν την προηγούμενη Παρασκευή 18 Νοεμβρίου σε μια ιδιαίτερα συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης. Ευλογία για όλους που βρεθήκαμε εκεί “ξετρουλιάζοντας” τους χώρους του. Ιδιαίτερη, ωστόσο για μένα, όπως και σε άλλους άλλωστε, γιατί στη “Μαρτυρία” έκανα τις πρώτες δικές μου ραδιοφωνικές εκπομπές, είτε μόνος μου είτε με παιδιά του 9ου Δημ. Σχ. Χανίων – τι εμπειρία κι αυτή! Δύο ογκώδεις φάκελοι γι’ αυτές υπάρχουν και μου τις θυμίζουν στο αρχείο μου. Ελάχιστη βέβαια, για να μην πω αμελητέα, η όποια προσφορά μου, σε σύγκριση με την προσφορά τόσων άλλων, όλων εθελοντική!..

 

 

 

«Ο ραδιοφωνικός σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως μας ακούγεται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή και μέσα από την ιστοσελίδα του σε κάθε γωνιά της υδρογείου. Σήμερα, στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις του σταθμού, στα δυο ψηφιακά στούντιο διακονούν δύο ηχολήπτες και παράγουν ραδιοφωνικό πρόγραμμα 75 εθελοντές συνεργάτες». Τα που σημειώνει, μεταξύ των άλλων, προλογίζοντας το ιδιαίτερα καλαίσθητα επιμελημένο φυλλάδιο που κυκλοφόρησε με αφορμή τα 30 χρόνια του Σταθμού ο και υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της Μητρόπολης, άξιος διευθυντής του Ευστράτιος Χατζηδάκης. Μια σύντομη περιδιάβαση στις σελίδες του “μαρτυρεί” πολλά για το συντελούμενο έργο. Άξια πολλών “εύφημων μνειών” η “Μαρτυρία”, με τους ξεχωριστούς συνεργάτες της για το συντελούμενο έργο, με πρώτο βέβαια τον ιδιαίτερα αγαπητό επίσκοπο Δαμασκηνό, που εμπνέει και καθοδηγεί με το παράδειγμά του.

«Χρόνια πολλά ευχόμαστε στο Ράδιο – Μαρτυρία/ τριάντα χρόνια συναπτά εκπέμπει ευλογία». Μια απ’ τις μαντινάδες που είπαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, φέρνοντας την τούρτα του Σταθμού με τα 30 κεράκια μικρά παιδιά, από την εκπομπή “Γύρω γύρω όλοι”, με τις δασκάλες – παιδαγωγούς Ελένη και Αργυρώ Σεργάκη. Η κορύφωση για μένα της εν λόγω εκδήλωσης, που ήταν αφιερωμένη και στα 100 χρόνια απ’ τη Μικρασιατική Καταστροφή και περιελάμβαναν εκτός από τους χαιρετισμούς σχετική ομιλία απ’ τη φιλόλογο αρθρογράφο και παραγωγό του Σταθμού Έφη Μαλτέζου και τραγούδια απ’ την υπέροχη χορωδία Αλικιανού “Ο Άγιος Γεώργιος ο Διβόλης”. Χρόνια πολλά και από μένα, “Μαρτυρία”! Καλή συνέχεια!

ΚΑΙ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γ. ΜΑΡΟΥΛΟΣΗΦΑΚΗΣ: O ΠΑΛΑΙΜΑΧΟΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ  - ΤΡΕΙΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟ 

 

 

 

Φ(θ)ανατικός αναγνώστης του “απόμαχου”, κατά δήλωση του, παλαίμαχου και ενεργού πάντα κατά τη γνώμη μου τυπογράφου – δημοσιογράφου Γιώργου Μαρουλοσηφάκη, όταν ανασύρει τις “μνήμες από παλιά”, όπως για παράδειγμα έκαμε τις προάλλες (βλ. “Χανιώτικα νέα”, 15 Νοεμβρίου) στο άρθρο του “Καντάδα στα Παλιά Χανιά”. Η “επιτομή” της δημοσιογραφίας και της τυπογραφίας ο ιδιαίτερα αγαπητός σε όλους, τους πολλούς, που τον γνωρίζουμε πατέρας της (“κατά κύρη”) άξιας δημοσιογράφου Γιάννας Μαρουλοσηφάκη. Να σε διαβάζουμε όσο γίνεται πιο συχνά, αν γίνεται και καθημερινά στην εφημερίδα μας, και εφημερίδα της ζωής σου, καλέ μας φίλε! Και για να διδασκόμαστε απ’ το ύφος σου που αντανακλά το ήθος σου!

 

 

 

Τρεις μαντινάδες, εν είδει (απο)χαιρετισμού στον αγαπητό για όλους παπα-Στυλιανό Θεοδωρογλάκη που έφυγε παραμονές της Μεγάλης των Εισοδίων της Παναγίας γιορτής για τη Χώρα των Μακάρων από την και χωριανή του και συγγενή του Νεκταρία Θεοδωρογλάκη: «Ήθος, αξιοπρέπεια κουβέντες με ουσία/ για χρόνια υπηρέτησε πιστά την Εκκλησία», μας λέει στην πρώτη. «Στων Εισοδίων τον ναό υπήρξε στυλοβάτης/ στον δυστυχή και στον φτωχό ήταν συμπαραστάτης», μας λέει στη δεύτερη. «Παπάς αλλά και δάσκαλος κι όλοι οι μαθητές του/ εκτίμησαν και θαύμασαν τις τόσες αρετές του», μας λέει στην τρίτη…

 

https://www.haniotika-nea.gr/trianta-chronia-martyria/

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Ο "ΟΙΝΟΧΟΟΣ"  ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΙΑΣ

 

 Στο κατάμεστο και πολύ φιλόξενο αμφιθέατρο του Μουσείου Τυπογραφίας πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 23 Νοεμβρίου για το κοινό των Χανίων, η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής «Οινοχόος» της Φωτεινής Σεγρεδάκη. Στην Φ. Από αριστερά: Φωτεινή Σεγρεδάκη, Αγγέλα Μάλμου (απαγγελία και οπτικοποίηση λόγου) Βαγγέλης Κακατσάκης (συντονιστής της εκδήλωσης) Μιχάλης Μουντάκης (ομιλητής)

 ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ... 

 https://www.haniotika-nea.gr/paroysiastike-sto-moyseio-typografias-to-vivlio-oinochoos-tis-foteinis-segredaki/

https://www.biskotto.gr/politismos/chania-sto-moyseio-typografias-o-oinochoos-tis-foteinis-segredaki%ef%bf%bc/?fbclid=IwAR3Au0g36oIbiXkj8ah9d0NhfOT9gEN7gfoafK6_qX_bw1Ennjn8bd9M-Fo 

https://www.haniotika-nea.gr/paroysiasi-toy-oinochooy-sto-moyseio-typografias-fot/

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ

ΒΑΓΓΕΛΗ.Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ: ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙΣ ΠΟΙΗΜΑ

Γράφει η Κατερίνα Τοράκη*

 

Το σημείο στίξης μου\ Δηλώνω:\Επιφυλακτικός\μπροστά στην τελεία.\Καχύποπτος\στην εμφάνιση του \κόμματος.Ανήσυχος\στη θέα του θαυμαστικού.\Ξένος\μέσα στις παρενθέσεις.\Απροετοίμαστος\στα υπονοούμενα των αποσιωπητικών.Ανασφαλής\στον ερχομό της παύλας\.Ερωτευμένος \με το\ερωτηματικό.\Το σημείο στίξης μου.

Αυτό το ποίημα χαρακτηρίζει τον Χανιώτη - και Νιππιανό - δάσκαλο και δημοσιογράφο και άνθρωπο του λόγου Βαγγέλη Κακατσάκη και αυτή είναι η φιλοσοφία που περνά και στα 76 ποιήματα της τελευταίας ποιητικής του συλλογής "Όταν γίνεις ποίημα" (εκδ. Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης - Πυξίδα της Πόλης, 2013).

Όταν γίνεις ποίημα,

μικρό ερωτηματικό

της τωρινής ανησυχίας,
θα πάψω να 'χω συντροφιά
την αποψινή αγρύπνια.
Η συλλογή, αφιερωμένη στη μνήμη των γονιών του, χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, που το επιγράφει "Ένδον" δείχνει να είναι πιο προσωπικό, πιο εσωτερικό. Μιλά για τη μάνα και τον πατέρα του με τρυφεράδα και αγάπη.

Κοφτός ο ανήφορος
να τελειώσει δε λέει...
Λεωφόρο ολόισια
τον βλέπει η μάνα μου,
που κάνει ξυπόλητη,
παραμονή Βαγγελίστρας,
για δέκατη χρονιά,
της μιας ώρας το δρόμο
που χωρίζει το Φρε απ΄το Νίππος.
.....................................................
Εκείνη ωστόσο συνέχισε,
μέχρι που σήκωναν
το κορμί της τα πόδια...

Αλλά ακόμη πιο τρυφεροί είναι οι στίχοι που αφιερώνει στην αγαπημένη του Ευδοκία (Ευδοκία Σκορδαλά-Κακατσάκη, βραβευμένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων):

Βάφτισα την καρδιά μου

στην κολυμπήθρα των ματιών σου.

Γι' αυτό,

τώρα που θα στη μοιράσω

για αντίδωρο,

να ξέρεις πως μεταλαβαίνεις

το σώμα και το αίμα της Αγάπης!

Το δεύτερο μέρος το ονομάζει "Εις την οδόν". Εδώ, ο ποιητής βγαίνει στους δρόμους και συναντά τους ήρωες του αγώνα της ζωής, από τον Καγιαλέ και τον Άγιο Ιωάννη τον Ερημίτη μέχρι τους Κούρδους κλεισμένους στο Ξενία που "τα βάσανά τους τελειωμό δεν έχουν" και τους Παλαιστίνιους κλεισμένους στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζενίν μια Μεγάλη Παρασκευή, με "βλέμματα παιδιών που δεν έχουν άλλα δάκρυα"!

Μέρες τώρα έπαψαν τα δάχτυλα

τα χάδια του έρωτα.

Σφίχτηκαν σε γροθιά

κι αντροκαλούνε τον ουρανό.

Όχι για ν΄ανοιξουνε τρύπες,

αλλά για να τον ταρακουνήσουνε

συθέμελα!

 Εμείς δεν κλαίμε,

δεν απογοητευόμαστε,

δεν παρακαλούμε,

δε μένουμε στις ευχές.

Αρπάζουμε στις χούφτες μας

το σκοτάδι

και πασχίζουμε 

να το κάνουμε φώς!

Και πάλι, όταν γίνεις ποίημα, συμπληρώνει: 
Αν οι φωνές που έχω μέσα μου,
αν οι πληγές που φωλιάζουν στην καρδιάμου,
αν οι οιμωγές που κουβαλώ στην σκέψη μου,
γίνουνε ποίηση,

Να γιατί αγαπούμε την ποίηση! Να γιατί χρειαζόμαστε τους ποιητές!

http://katerinatoraki.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html

* τ. Διδάσκουσα στο ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

 

 

 

 

 

 

 

https://petaxta.blogspot.com/search?q=%CE%91%CF%85%CF%84%CF%8C+%CF%84%CE%BF+%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CE%BC%CE%B1+%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9+%CF%84%CE%BF%CE%BD+%CE%A7%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7+-+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%9D%CE%B9%CF%80%CF%80%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C+-+%CE%B4%CE%AC%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%85+%CE%92%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%AD%CE%BB%CE%B7+%CE%9A%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%AC%CE%BA%CE%B7