ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
 |
| Εικόνα (Αγγέλα Μάλμου) |
Α΄ ΚΑΙ Β΄ ΤΑΞΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ "ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ"
ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
Καλοί
µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Μια
πρωτότυπη δράση, µια ‘‘εµπειρία ζωής’’
που έζησαν τα πρωτάκια και δευτεράκια
του ∆ηµ. Σχ. των Εκπαιδευτηρίων ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ
- ΜΗΤΕΡΑ της πόλης µας, το θέµα του
σηµερινού Παιδότοπου. Για την ξεχωριστή
νύχτα διανυκτερεύοντας µια νύχτα του
περασµένου Φλεβάρη στο σχολείο τους ο
λόγος.
Ευχαριστίες
στις δασκάλες των παιδιών Ευαγγελία
Μυλωνάκη και Αλεξάνδρα Καρφάκη για το
‘‘ρεπορτάζ’’ τους και βέβαια τον
γνωστό στους αναγνώστες της στήλης
δ/ντή του Σχολείου Κώστα Μανωλάκη, που
εκτός των άλλων είχε και τον ρόλο του
ταχυδρόµου.
Ναι
έχει απόλυτο δίκιο η Maria Montessori: «Το
σπουδαιότερο δώρο που µπορούµε να
δώσουµε στα παιδιά µας είναι οι ρίζες
της υπευθυνότητας και τα φτερά της
ανεξαρτησίας...».
Σας
χαιρετώ µε αγάπη όλους,
Βαγγέλης
Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - Λογοτέχνης
Διανυκτέρευση στο Σχολείο
Ιδιαίτερα για τα παιδιά της Α’ τάξης, οι κινήσεις όπως το ζύμωμα, το στύψιμο του χυμού ή το άπλωμα της πραλίνας στο ψωμί, γυμνάζουν το χέρι του παιδιού, ενισχύοντας την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας, και είναι πολύ σημαντικές για αυτή την περίοδο της πρώτης γραφής. Τέλος, τα παιδιά έχουν πολύ ενεργή εμπλοκή, ενώ ο δάσκαλος έχει περισσότερο υποστηρικτικό ρόλο. Έτσι, μέσα από την αυτενέργεια, ενισχύεται η αυτοπεποίθηση του παιδιού, η οποία στη συνέχεια οδηγεί στην αυτονομία. Όπως είπε η Maria Montessori: “Το σπουδαιότερο δώρο που μπορούμε να δώσουμε στα παιδιά μας, είναι οι ρίζες της υπευθυνότητας και τα φτερά της ανεξαρτησίας”. Αισθανόμαστε πολύ τυχερές που το σχολείο μας, υποστηρίζει πάντα οποιαδήποτε καινοτόμα δράση θέλουμε να υλοποιήσουμε, καθώς έτσι αισθανόμαστε κι εμείς ότι υπηρετούμε ουσιαστικά την σπουδαία αυτή Επιστήμη. Ευχαριστούμε πάρα πολύ και τους γονείς, για την υπέροχη συνεργασία που έχουμε όλο αυτό το διάστημα, την εμπιστοσύνη που μας δείχνουν πάντα και την ανταπόκριση που συναντάμε από μεριάς τους σε όλες μας τις δράσεις. Επίσης ευχαριστούμε τη διεύθυνση του σχολείου που υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες και τη Νέλια Μανωλάκη για τις υπέροχες φωτογραφίες και βίντεο.
Οι δασκάλες Ευαγγελία Μυλωνάκη (Β΄τάξη) και Αλεξάνδρα Καρφάκη (Α’ τάξη)
ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Nadia: Περισσότερο μου άρεσε που κοιμήθηκα με τους φίλους μου.
Γιώργος: Από τα σνακς μου άρεσαν περισσότερο τα Doritos. Επίσης μου άρεσε το παιχνίδι με την κυρία Μαριάννα, που φάγαμε τα μακαρόνια χωρίς χέρια. Τέλος, μου άρεσε που το πρωί στύψαμε τον χυμό μόνοι μας!
Στέλιος: Μου άρεσε πολύ που ετοιμάσαμε το βραδινό και το πρωινό μας μόνοι μας και που κοιμήθηκα δίπλα στον καλύτερό μου φίλο.
Μιχάλης: Μου άρεσε που είδαμε ταινία και φάγαμε βραδινό και πρωινό όλοι μαζί.
Eva: Περισσότερο απόλαυσα τις αγκαλιές με την κυρία μου!
Kellen: Μου άρεσε πολύ όλη η εμπειρία και θα τη θυμάμαι για πάντα!
Στέλλα: Η πίτσα που φτιάξαμε έγινε πεντανόστιμη!
Άρτεμις: Μου άρεσε πολύ που κοιμήθηκα με την καλύτερή μου φίλη. Το πρωί ο μπουφές που ετοιμάσαμε ήταν πολύ όμορφος και όλα ήταν πεντανόστιμα!
Ελένη: Το πρωινό και η πίτσα έγιναν τέλεια και η ταινία μου άρεσε πολύ!
Θωμάς: Περισσότερο απ’ όλα μου άρεσε που κατάφερα και έψησα τα ψωμάκια του πρωινού.
Ηρακλής: Μου άρεσε το φαγητό και η ταινία, γιατί ήταν σαν πάρτυ!
Ειρηναίος: Μου άρεσε που κοιμήθηκα στο σχολείο, γιατί ένιωσα γενναίος χωρίς τη μαμά και τον μπαμπά.
Αδριάνα: Μου άρεσε που έμεινα ξύπνια λίγο παραπάνω. Ένιωσα μεγάλη!
Gabi: Μου άρεσε που ζυμώσαμε την πίτσα μόνοι μας, τα επιτραπέζια και ο χορός!
Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 30.3.2024)
https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid0Y2tucyrMx5dnDqBmLJ1LEcFb6W2XkTj3CbSExxiDFX8ubxpwrSpAbsZtvqhP6JfZl?notif_id=1711787024563168¬if_t=feedback_reaction_generic&ref=notif
https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-mia-axechasti-nychta-sto-scholeio-mas/
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Μια… πολύ ενδιαφέρουσα ταινία µε τον τίτλο “το ολοκαύτωµα της Σαµοθράκης” του Έλληνα σκηνοθέτη Βασίλη Τσικάρα, βγήκε στις αίθουσες τούτες τις µέρες που γιορτάζουµε τον ξεσηκωµό του 1821!
Ενδιαφέρουσα για πολλούς και διαφορετικούς λόγους!
Πρόκειται για µία ταινία που αφορά σε ένα άγνωστο γεγονός -ένα από τα πολλά άγνωστα γεγονότα- το ολοκαύτωµα της Σαµοθράκης την 1η Σεπτεµβρίου του 1821 και τον σφαγιασµό χιλιάδων κατοίκων της (γυναικόπαιδα και άντρες) ενώ πολλοί άλλοι αιχµαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν ως σκλάβοι στα σκλαβοπάζαρα!
Ο σκηνοθέτης σε παλαιότερη συνέντευξη του είχε δηλώσει πως τον έθλιβε «το γεγονός που δεν υπάρχει πουθενά το ολοκαύτωµα της Σαµοθράκης. Εγώ µεγαλωµένος στη Βόρεια Ελλάδα αυτό που άκουγα πάντοτε το παράπονο του κόσµου ήταν πάντα το ‘‘δεν λένε τίποτα για εµάς τα βιβλία για αυτά που συνέβησαν στην Θράκη και στη Μακεδονία’’».
Αυτό τον ώθησε να δηµιουργήσει µια τριλογία ταινιών για την Επανάσταση του 1821 (“Έξοδος 1826” και “Πολιορκία” οι άλλες δύο), θέλοντας να αναδείξει κάποιες κρυφές ιστορικές πτυχές και όπως λέει «να αναγκάσω τον κόσµο να αναζητήσει αυτά τα γεγονότα από βιβλία, είτε ακόµη και από το διαδίκτυο προκειµένου να µάθει καλύτερα την ελληνική ιστορία».
Πόσοι γνωρίζουµε άραγε την τοπική µας ιστορία! Πόσο πολύ αποκοµµένοι και γιατί είµαστε από το παρελθόν µας;
Τούτες τις µέρες καλούµαστε να γνωρίσουµε ή και να ανακαλύψουµε τις ρίζες µας!
Το οφείλουµε και στους εαυτούς µας και στα παιδιά µας, κυρίως στους παππούδες µας!
ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΒΑΓΓΕΛΙΣΤΡΑΣ
Κοφτός ο ανήφορος
ΜΑΡΙΑ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗ- ΝΤΟΥΖΑ
Ο ΕΥΑΓΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821
Οι Έλληνες χριστιανοί, σ' όλης της γης το χάρτη,
διπλή γιορτή πάντα τιμούν, στις 25 Μάρτη
Πρώτα τον Ευαγγελισμό της Μάνας Παναγίας
κι ύστερα τον ξεσηκωμό, κατά της τυρρανίας
των Τούρκων,
που μας σκλάβωσαν για τετρακόσια χρόνια,
μα του Έλληνα ο τράχηλος, ζυγό δε θέλει αιώνια
Ως λέει η παράδοση-υπάρχουν αντιρρήσεις-
τον Γερμανό Παλαιών Πατρών στη Λαύρα θ' απαντήσεις
Το λάβαρο ξεσηκωμού, εκείνος θα υψώσει
κι επαναστάτες, προύχοντες, με λόγια θα εμψυχώσει
Στης Άγιας Λαύρας τη Μονή, πρώτα θα λειτουργήσει
κι ύστερα τους πολεμιστές όλους, θα ευλογήσει
"Ελευθερία ή θάνατος" εφώναξε αντρίκια
και στους ραγιάδες Έλληνες , τους ανάψε τα στήθια,
να πάψουν να 'ναι υπόδουλοι και να ξεσηκωθούνε
και την πατρίδα λεύτερη πάλι να ξαναδούνε
Κράτησε η Επανάσταση περίπου εννέα χρόνια
κι οι Έλληνες πολέμησαν για λευτεριά αιώνια
Χιλιάδες σκοτωθήκανε ηρωικά στις μάχες
κι έχουμε εμείς ελεύθερες βουνοκορφές και ράχες
Η σημασία του 1821
Διακόσια τρία χρόνια πέρασαν,απ' τη χρονιά εκείνη,
που η Ελλάδα θέλησε, ελεύθερη να γίνει
Για χρόνια έμενε πολλά στον Τούρκο σκλαβωμένη,
μα η σπίθα για τη λευτεριά ήταν καλά κρυμμένη
Σιγόκαιγε και φούντωνε σε κάθε ευκαιρία,
ως ο Φεραίος φρόντιζε κι η Φιλική Εταιρεία
Και τόλμησαν οι Έλληνες, λίγοι μα θαρραλέοι
κι άρχισαν Επανάσταση, “τρελούς τους είπαν” λέει,
έλεγ' ο Γέρος του Μωριά, μα “δίκιο όποιος γυρεύει,
έχει ένα γνωστικό Θεό, για να τον προστατεύει”
Κι όλοι μαζί, απ' το “εγώ” εις το “εμείς” να πάμε,
ο Μακρυγιάννης έλεγε και όλοι τον τιμάνε
Θα είμαστε ελεύθεροι, αν είμαστε ενωμένοι
μπροστά από κάθε απειλή και όχι ΔΙΧΑΣΜΕΝΟΙ
Πολλοί μαζί σα μια γροθιά τα πάντα κατακτούμε,
μα με διχόνοια μέσα μας ,ποτέ δε θα νικούμε
Φεραίος, Καποδίστριας, Φιλέλληνες με γνώμη,
αν δε μιλούσαν, θα 'μασταν εις τον ζυγό ακόμη
Η ένδοξη σημαία μας, η γλώσσα, η θρησκεία,
θα 'χαν χαθεί οριστικά στου χρόνου την πορεία
Να μην ξεχάσουμε ποτέ, τι αξίζει η λευτεριά μας
κι αυτό να το διδάξουμε σ' εγγόνια και παιδιά μας
Κι ακόμα να τους μάθουμε, όπου κι αν θα βρεθούνε,
πατρίδα, οικογένεια, θρησκεία, ν' αγαπούνε
Θυμάμαι του Ευαγγελισμού...
Πάντα του Ευαγγελισμού, γυρνώ τον χρόνο πίσω,
νοσταλγικές παλιές στιγμές, στη μνήμη να θυμίσω
Φορώ μαθητική ποδιά, μ' άσπρο γιακά σαν χιόνι,
λευκή κορδέλα στα μαλλιά και κάτασπρο σοσόνι
Βρίσκομαι στην παρέλαση, τα τύμπανα ηχούνε
κι από τα πεζοδρόμια, όλοι χειροκροτούνε
Όταν τελειώσει η γιορτή,στο σπίτι θα γυρίσω,
της μάνας και του κύρη μου το χέρι θα φιλήσω
Θα κάτσω στο τραπέζι μας, το φτωχικά στρωμένο,
μα -όπως πάντα- όμορφα, πιτήδεια στολισμένο
Με μπακαλιάρο-σκορδαλιά, μοσχοβολά το σπίτι,
π' η μάνα τα ετοίμασε, σαν τον καλό τεχνίτη
Όλοι μας "και του χρόνου εδώ", στην προσευχή θα πούμε
και πριν να 'ρθει το δειλινό,
στη θεία μας τη Βαγγελιώ, θα πάμε να ευχηθούμε
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Μεγάλη χριστιανική γιορτή κι αργία ξημερώνει,
που ούτε φωλιά τη μέρα αυτή, δεν χτίζει χελιδόνι
Γιορτάζουμε τη Θεϊκή Μεγάλη Αγγελία,
που ο Γαβριήλ Αρχάγγελος έφερε στην Μαρία
[...] Το "μη φοβού" τ' Αρχάγγελου, Της έδιωξε το φόβο
κι έκλεισε μέσ' στην σάρκα Της, τον Γιο Θεού και Λόγο,
π' ήρθε σαν άνθρωπος στη γη και με τον θάνατό Του,
το γένος το ανθρώπινο, έσωσε απ' το χαμό του
Των χριστιανών τρανή Γιορτή, -Ελλάδας κι άλλου τόπου-
είναι ο Ευαγγελισμός Μαρίας της Θεοτόκου
Παραμονή Ευαγγελισμού
Παραμονή Ευαγγελισμού κι αν ήρθε παγωμένη,
την Παναγιά δεν έχουμε καθόλου ξεχασμένη,
ούτε και την Πατρίδα μας, τόσων ανδρείων γέννα
και νοερά θα στείλουμε τιμή στο Εικοσιένα
Ήρθανε δύσκολοι καιροί , ξανά να μας ταράξουν,
Μα...
Τον τόπο, την θρησκεία μας ΠΟΤΕ δεν θα πειράξουν
ΠΑΤΡΙΔΑ, ΠΙΣΤΗ, ΦΑΜΕΛΙΑ, τα έχουμε κλεισμένα,
μέσα στα φύλλα της καρδιάς, χιλιοπροστατευμένα..
Αξίες που μέσ' στην καρδιά, βαθιά έχουν ριζώσει,
δεν το μπορεί κανείς εχθρός, να μας τις ξεριζώσει
Με πίστη, ευθύνη, υπομονή και με περίσσιο θάρρος,
θα διώχνουμε απ' τους ώμους μας, όποιο μας βρίσκει βάρος.
Την ιστορία αν θάβουμε...
Νιώθω πολύ περήφανη, που είμαι Ελληνίδα,
γιατί έχω την πιο όμορφη και ένδοξη πατρίδα
Όμως θα πω έναν καημό, μπορεί ντροπή και να 'ναι,
που εθνικές Επέτειους, πολλοί από εμάς ξεχνάνε
Δεν ξέρουν ή δεν μάθανε ποτέ τους ιστορία,
ή...την "παπαγαλίζανε" κάποτε στα σχολεία
Δεν ξέρουν τι γιορτάζουμε στο Έπος του Σαράντα,
μα και του Μάρτη τη Γιορτή, δεν την θυμούνται πάντα
Την ιστορία αν θάβουμε, εμείς και τα παιδιά μας,
δεν θα το νιώσουμε ποτέ, τι αξίζει η λευτεριά μας!
Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 23.3.2024)
https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-o-eyaggelismos-kai-i-epanastasi-toy-1821/
ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ Β. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ
Ο κ Κακατσάκης συνομίλησε με τους μαθητές του Α3 πάνω στην τελευταία του ποιητική συλλογή «Τα χελιδόνια του μοναχού «. Η κ. Κοκοτσάκη είχε συζητήσει το προηγούμενο διάστημα με τους μαθητές για την ζωή και το έργο του κ. Κακατσάκη.
Ο κ. Κακατσάκης συστήθηκε στους μαθητές και ξεκίνησε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα για την ποίηση.
Οι μαθητές εξέφρασαν ενδιαφέρον για το πώς και πότε ξεκίνησε ο κ. Κακατσάκης να γράφει ποίηση κι έμειναν έκπληκτοι όταν εκείνος τους απάντησε ότι το πρώτο του ποίημα το έγραψε όταν φοιτούσε στην τρίτη Γυμνασίου.
Την πρώτη του ποιητική συλλογή την εξέδωσε στα 23 του χρόνια.
Η πιο πρόσφατη ποιητική του συλλογή έχει ένα έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, ενώ στην ερώτηση από που εμπνέεται για να γράψει ποίηση τους απάντησε χαρακτηριστικά ότι όλη η ζωή μας είναι ένα ποίημα, από το τιτίβισμα ενός χελιδονιού μέχρι τις αναμνήσεις που έχουμε.
Ανέφερε ότι πάντα στο σακάκι του έχει ένα μολυβάκι κι ένα σημειωματάριο που γράφει κάθε φορά που κάτι θα του κάνει εντύπωση ή ένας στίχος που θα σκεφτεί.
Στην ερώτηση μαθητών ποιό ποίημα ξεχωρίζει απάντησε ότι είναι δύσκολο να πει γιατί κάθε ποίημα έχει κάτι να πει. Παρ’όλα αυτά, τους διάβασε δύο ποιήματα, αφιερωμένα στην μητέρα του και τον πατέρα του, γεγονός που του προκάλεσε συγκίνηση!
Ποιητής γίνεσαι ή γεννιέσαι; Ο κ. Κακατσάκης θεωρεί ότι η ενασχόληση με την ποίηση είναι συνεχής, δεν φτάνει μόνο το ταλέντο, πρέπει να γράφεις ξανά και ξανά και μάλιστα παρότρυνε τους μαθητές να γράφουν, να εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους, είτε αυτά είναι ευχάριστα, είτε δυσάρεστα γιατί η ποίηση απελευθερώνει τον άνθρωπο.
Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 22.3.2024) και https://www.zarpanews.gr/chania-sto-gel-alikianoy-o-logotechnis-vaggelis-kakatsakis-milise-stoys-mathites-gia-tin-poiisi-photos/
Σημείωση: Όλα έγιναν όπως όμορφα έγιναν προπάντων χάρις στην καθηγήτρια την παιδιών φιλόλογο - δημοσιογράφο, ιδιαίτερα γνωστή για τις εκπομπές της στο ZARPA RADIO 89,6 Ανδρονίκη Κοκοτσάκη (δικό της και το κείμενο) Κατάπολλα και από εδώ το ευχαριστώ μου, όπως βέβαια και στα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά . Η καλύτερη μου να επιστρέφω στις αίθουσες διδασκαλίας... Β.Θ. Κ.
21 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗ
Στο Λύκειο Αλικιανού στις 21 Μαρτίου...
Πατρίδες του ποιητή:
το τραγούδι ενός σπουργίτη
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Ευηµερούν οι αριθµοί!
Να ζήσουν το λοιπόν και να τους χαιρόµαστε… τους αριθµούς µας… υπό µία έννοια!
Γιατί από την άλλη, οι πολίτες βιώνουν το άγχος της ακρίβειας και του άδειου πορτοφολιού!
Κι ας προσπαθούν να µας πείσουν ότι προσπαθούν και ρίχνουν τις τιµές! Τα φαινόµενα απατούν! Κάτι -σίγουρα- είναι θεόστραβο στο “βασίλειο της ∆ανιµαρκίας”. Βέβαια αλλιώς τα έλεγε ο Σαίξπηρ στον Άµλετ, «Υπάρχει κάτι σάπιο στο βασίλειο της ∆ανιµαρκίας», και εννοούσε την απάτη, τη διαφθορά και το κακό!
Και από αυτά έχουµε εδώ!
Τι είναι λοιπόν αυτό που µας σώζει; Να, αυτή την εποχή είναι το κουτσοµπολιό για το “τα τα τα” του τραγουδιού που θα στείλουµε στο πανηγυράκι της Γιουροβίζιον, είναι τα καρναβάλια µας, είναι η είσοδος για πολλούς στη Μεγάλη Σαρακοστή!
Κάπως έτσι ο χρόνος κυλά, εµείς ξεχνιόµαστε, και µπαζώνουµε κάτω από τόνους λάσπης και µπετόν τις ασχήµιες, τις “κακές” ιστορίες και προσπαθούµε να συνεχίσουµε την προσπάθειά µας προς το µέλλον!
Ένα µέλλον που κανείς δεν µπορεί σίγουρα να προβλέψει αλλά πια ούτε να προγραµµατίσει!
ΣΤ' ΤΑΞΗ ΔΗΜ. ΣΧ. ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ
.jpg)
.jpg)
Α. Όλα ξεκίνησαν με ένα τετράγωνο χαρτί. Με μια εμφανώς τσακισμένη “ραχοκοκαλιά”. Μας ζητήθηκε να το τσαλακώσουμε! Είχε πλάκα.. Το πετάξαμε στον άλλο. Το ταλαιπωρήσαμε. Το πιέσαμε. Έπεσε κάτω και το μαζέψαμε… Έπειτα κάπου το αφήσαμε.
Διαβάσαμε τον Μικρό Ναυτίλο του Οδυσσέα Ελύτη. Και αποφασίσαμε να γινόμαστε.. “Άνεμος για τον Χαρταετό και Χαρταετός για τον Άνεμο.. ακόμη κι όταν Ουρανός δεν υπάρχει!”
.jpg)
Έπειτα κληθήκαμε να γράψουμε για τον δικό μας χαρταετό. Πού; Στο χαρτί που πριν ΠΡΙΝ τσαλακώσαμε.. Προσπαθήσαμε, το ισιώσαμε, το παλέψαμε.. Ίδιο δεν έγινε ποτέ! Αλλά.. γι αυτό δε μας μοιάζει;
Ο χαρταετός στη γλυκιά μας πατρίδα είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Καθαρά Δευτέρα. Την αρχή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Είναι κομμάτι των Απόκρεω και “ανεβάζει ψηλά” μηνύματα σπουδαία! Συμβολίζει τον αγώνα του ανθρώπου που ναι αιώνιος! Και ο άνθρωπος. Και ο Αγώνας! Εκφράζει την προσωπική ανάγκη του καθενός να φτάσει τον στόχο του!
Όσες δυσκολίες και να έρθουν δεν σταματάμε να πετάμε τους χαρταετούς μας ψηλά, πολύ ψηλά!
Καλά Κούλουμα! Καλή Σαρακοστή!
Οι Δασκάλες της Στ΄τάξης του Δημοτικού Σχολείου Ν. Κ.
Άννα Νικολακάκη και Τζωρτζίνα Κτιστάκη
Σημείωση: Ακολουθούν αποσπάσματα από συλλογικές εργασίες των μαθητών μας, οι οποίες προέκυψαν μέσα από ένα εικαστικό εργαστήρι δημιουργικής γραφής, με θέμα τον Χαρταετό.
.jpg)
Β. “Ο χαρταετός μου είναι μικρός σαν ένα σπουργίτι και υφασμάτινος σαν την Ελληνική Σημαία. Δεν έχει ουρά ,γιατί του προσθέτει βάρος. Το χρώμα του είναι κίτρινο, μπλε και άσπρο, όπως ο ήλιος της δικαιοσύνης, ο ουρανός και τα σύννεφα. Κάθε γρατζουνιά πάνω του συμβολίζει κάθε μακρινό του ταξίδι. Τα ζύγια του είναι ευθυγραμμισμένα με πυθαγόρεια ακρίβεια. Ίσως φοβάται να πάει ψηλά καποιες φορές, γιατί τρομάζει μη συναντήσει κάτι που θα τρυπήσει το πανί του. Όμως πάντα συνεχίζει..” (Δέσποινα, Θεοφάνης, Νίκος, Εύη)
“Ο χαρταετός μου είναι μεγάλος, διότι έχει μεγάλα όνειρα και για ουρά χρησιμοποιεί το μυαλό του που τον καθοδηγεί. Τα ζύγια του είναι λεπτά και ευαίσθητα, αλλά όχι αδύναμα. Δεν τον νοιάζει το ύψος που φτάνει. Δεν έχει σκοπό να “δειχθεί”. Ταξιδεύει με χαμηλή ταχύτητα, ώστε να απολαμβάνει αυτά που υπάρχουν και βλέπει τριγύρω του..” (Δημήτρης, Μαρία, Ζωή, Αργύρης, Αχιλλέας, Θεοδώρα)
“Έφτιαξα τον χαρταετό μου, όταν ήμουν μόλις 5 ετών. Είμαστε μαζί από τότε! Συνανταμε βράχια, τρικυμίες, δυσκολίες, αλλά τα καταφέρνουμε γιατί βοηθάμε ο ένας τον άλλον.. Τον κρατώ πάντα εγώ, αλλά τον ορίζει ο άνεμος την περιοχής. Ο χαρταετός μου ορίζει μόνος του την ποιότητα του. Τα ζύγια του είναι αόρατα για να κρύβεται από τον κόσμο , όταν το επιλέγει. Το υλικό του είναι άυλο. Παίρνει κάθε φορά λίγο από τον ουρανό.. Προορισμός δεν υπάρχει!.. Ξέχασα να σας πω πως ο χαρταετός μου ..μου φερε τον παππού μου.. ως έκπληξη!” (Θανάσης, Δημήτρης, Άγγελος, Έκτορας, Κωνσταντίνος, Γιώργος, Δημήτρης, Δημήτρης)
.jpg)
Γ “Ο δικός μου χαρταετός
έσπασε το λεπτό σπάγκο,
που τον είχα δέσει,
κι έμεινε ελεύθερος.
Έτσι έπαψε πια
να μου ανήκει.
Τώρα
τον αγαπώ περισσότερο!”
(Το ποίημα του Βαγγέλη Θ. Κακατσάκη “Ο δικός μου χαρταετός”, από την ποιητική του συλλογή“Όταν γίνεις ποίημα”, Χανιά, 2013)
Μάθαμε και μεις, επί της ευκαιρίας τούτης της εργασίας, να αγαπάμε πιο πολύ τους χαρταετούς - εαυτούς μας. Κάθε φορά που ο σπάγκος σπάει.. ! Είθε αυτή η δυνατότητα να δοθεί σε όλους! Σας χαιρετούμε και σας αγαπούμε!
Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 16.3.2024)
https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-st-taxi-dim-sch-naystathmoy-chanion-oi-dikoi-mas-chartaetoi/
