ΣΧΟΛΙΑ
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
19/02/09
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ-->Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΑΝΤΕ ΝΑ ΧΙΟΝΙΣΕΙ για να δούμε μιαν άσπρη μέρα. Παλιό μεν, καλό δε. Ιδιαίτερα τη σήμερον ημέρα που μαύρη μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν κολιακούδα. Και δεν εννοώ τη μαυρίλα του καιρού, βεβαίως.
ΚΑΙ ΝΑ ’ΧΕΙ ΠΛΑΚΩΣΕΙ η μαύρη σαν κολιακούδα μαυρίλα μόνο στην Ελλάδα, καημός δεν ήτανε. Απ’ τη μια άκρη της Ευρώπης μέχρι την άλλη έχει απλωθεί. Αλλού λιγότερο κι αλλού περισσότερο. Τα ίδια και χειρότερα στην Αμερική.
ΟΛΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΣΤΕ τρεις φορές την ημέρα να χιονίσει. Ο ορισμός της συναίνεσης. Για να αντιμετωπίσουμε την... κολιακούδα.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΠΟΥΛΟ στον Αλμούνια και από τον Αλμούνια στον Μπαρόζο. Το πήγαινε. Από τον Μπαρόζο στον Αλμούνια και από τον Αλμούνια στον Προβόπουλο. Το έλα να δεις. Πάντα ενδιάμεσος σταθμός ο Αλμούνια.
ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ! Το πικρό ποτήρι της επιτήρησης μας περιμένει στο τραπέζι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ασπρο πάτο!
ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ πιάσαμε πάτο. Να το διορθώσω. Κι όμως ακόμα δεν πιάσαμε πάτο όλοι. Με την έννοια ότι ορισμένοι όχι μόνο έπιασαν αλλά και ζουν στη λασπουριά του.
ΓΙ’ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ δεσμεύτηκε στα λόγια το ΠΑΣΟΚ σχετικά με το 5% στην παιδεία και το 2% για την έρευνα. Μένει να δούμε αν θα μείνει “σκλάβο στα δεσμά” των λόγων του, όταν θα έρθει η ώρα των έργων του. Κοντός ψαλμός, αλληλούια.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ/ δεν την πιάνει κρίση καμιά/ από καρναβάλι σε καρναβάλι πηγαίνει/ και ξοδεύει τα δανεικά. Καρναβαλιστείτε και μην σκέφτεστε τί τέξεται η επιούσα. Καρναβαλιστείτε κι όπου το βγάλει η βράση. Καρναβαλιστείτε και γαία πυρί μιχθήτω.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ. Περιμένοντας τον ΕΛΓΑ. Περιμένοντας τον ΕΛΓΑ στην Κάντανο. Περιμένοντας τον ΕΛΓΑ στην Κάντανο έναν ολόκληρο χρόνο για να καταγράψει τις ζημιές από τη θεομηνία που την έπληξε. Μήπως χάθηκαν στο φαράγγι οι άνθρωποι του;
“ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΠ’ ΕΚΕΙ που πηγαίνεις, και πηγαίνω εκεί οπόθεν έρχεσαι. Κύκλος είναι ο δρόμος μας και συχνά θα ανταλλάξωμεν τον χαιρετισμόν του διαβάτου, εφόσον θα έχωμεν πόδια δια να κρατούν το κεφάλι μας, και κεφάλι δια να κρατήται από τα πόδια μας”. Από τη “Σιδηρά Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ Γιώργο Παναγουλόπουλο τον γνώρισα αποκλειστικά μέσα απ’ τα ποιήματά του. Μου άρεσαν τόσο πολύ και τα φιλοξένησα κάμποσες φορές στη στήλη αυτή. “Στον τελικό της ήττας” ο τίτλος της ποιητικής συλλογής που “εγκάρδια”, μέσω της Στέλλας Αρκάδη μου χάρισε. Την έχω στα αγαπημένα μου βιβλία. Τις προάλλες έμαθα ότι έφυγε για τη Χώρα των Μακάρων. Καλό κατευόδιο, ποιητή!
ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ από τους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου τον επλησίασε κι άρχισε να κατηγορεί με πάθος κάποιον άλλο. Ο Αλέξανδρος έκλεισε με την παλάμη του το ένα αυτί κι άκουγε μόνο απ’ το άλλο. Όταν ο κατήγορος στρατηγός τον ρώτησε γιατί το κάνει αυτό ο Βασιλιάς του απάντησε: “Σε άκουσα προσεκτικά, αλλά με το ένα αυτί. Με το άλλο θα ακούσω αυτόν που κατηγορείς”.
“Σ’ εκείνο το λιμάνι/ αποχαιρέτισα πολλούς φίλους/ έφευγαν για καλύτερη τύχη/ ο τελευταίος μου είπε πως διορίστηκε/ σ’ έναν μεγάλο οίκο ευθανασίας/ του έδωσα μια παραγγελία/ που ποτέ δεν έφτασε/ κι όταν του έγραψα/ μου ήρθε πίσω το γράμμα/ με την ένδειξη “Ανεπίδοτο”...
Από το ποίημα του Γιώργου Παναγουλόπουλου “Ανεπίδοτο”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!-->

>> τυπώστε αυτό το άρθρο