Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΣ τον ανεμοδείκτην ενός ανακτόρου χρησιμώτερον ενός βασιλέως ανικάνου· τουλάχιστον δεν έχει ανάγκην εξόδων, και στρέφεται προς όλα τα μέρη του βασιλείου. Είναι προφανές τι θέλει να πει ο ... πολύς Πολύβιος Δημητρακόπουλος στη “Χρυσή Διαθήκη” του.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ καταναλωτές. Τουτέστιν στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Μόνο που δεν βράζουμε όλοι στον ίδιο βαθμό. Αλλο το βράσιμο ενός τρυφερού κοτόπουλου κι άλλο το βράσιμο ενός γεροντόκριγιου.
ΣΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ τον καιρό... Στης ακρίβειας τον καιρό... Στης ακρίβειας τον καιρό... Πάει κόλλησε η βελόνα και δεν υπάρχει μάστορας για να την ξεκολλήσει.
ΚΙΜΩΝ! ΚΙΜΩΝ! Κίμων! Εγώ το χρέος μου το έκανα. Φώναξα τρεις φορές τον Κίμωνα τον Κουλούρη να συνδράμει τον νυν Υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Βλάχο, να τον συνδράμει στη μάχη που δίνει εναντίον της ακρίβειας. Και στη δημόσια διαπόμπευση του αγνώστου βιομηχάνου που τον εκβίαζε, γιατί όχι; Στον ύπνο μου το είδα αυτό. Ξύπνησα μέσα στην καλή χαρά κι ύστερα ξανακοιμήθηκα.
Ο ΛΥΚΟΣ στην αναμπουμπούλα χαίρεται. Ε, όχι και λύκος ο Αλογοσκούφης βρε παιδιά, όχι και λύκος! Είπαμε τώρα...
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ημέρα του Καταναλωτή. Ο ύπνος του δικαίου. Τι ανέκδοτο κι αυτό αλήθεια!
ΠΡΩΤΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ μια λίστα με τους πιθανούς στόχους. Εύκολη υπόθεση. Υστερα την διαρρέουμε. Εύκολη επίσης υπόθεση. Στο πανεύκολο πλαίσιο καταπολέμησης της τρομοκρατίας αυτά.
ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ ΚΑΙ βροντα ο ονομαζόμενος και κόκκινος Πάνος, Πάνος Παναγιωτόπουλος τελευταία. Αν ήταν υπουργός θα άστραφτε και θα βροντούσε; Ή μήπως δεν θα ήταν τότε κακός ο καιρός στον κυβερνητικό ουρανό;
ΝΕΑ ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ των αγροτεμαχίων τους για 25.000 ελαιοπαραγωγούς ζητά με απόφασή της η Ενωμένη Ευρώπη. Τι τα θέλετε τι τα γυρεύετε! Ανάλεμα θα τους βγει τελικά η επιδότηση.
ΑΝΤΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ η Παρασκευή να ‘ρθει το Σάββατο να ξημερώσει Κυριακή να δούμε τις δημοσκοπήσεις. Ανοιξε ή έκλεισε η ψαλίδα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας; Θα υπάρξει ή όχι αυτοδυναμία; Υπαρξιακά τα ερωτήματα αυτά και άλλα παρόμοια, είπαμε.
ΚΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΓΡΑΦΤΕΙ τόσα και τόσα για τα φεγγάρια τ’ Αυγούστου και του Γενάρη. Τίποτα ωστόσο για τα φεγγάρια των άλλων μηνών. Οπως το φεγγάρι του Μάρτη γα παράδειγμα. Το ‘δα προχθές να σεργιανίζει στον ουρανό κι ήταν Θεού θάμαση έτσι όπως έσταζε. Να το πιεις στο ποτήρι.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΠΟΙΟΣ πήγε στον Σωκράτη κι άρχισε να του λέει: “Σωκράτη έχω να σου πω πως ο φίλος σου ο....” “Στάσου” τον έκοψε ο Σωκράτης “πέρασες απ’ τα τρία κόσκινα, αυτό που έχεις να μου πεις;” “Ποια είναι αυτά τα τρία κόσκινα;” ρώτησε. “Το πρώτο είναι το κόσκινο της αλήθειας, εξακρίβωσες αν εκείνο που θα μου πεις είναι αλήθεια;” του είπε ο Σωκράτης. “Οχι άκουσα να το λένε” του απάντησε. “Το δεύτερο κόσκινο είναι της καλοσύνης. Οτι έχεις να μου πεις είναι τουλάχιστον καλό;” τον ρώτησε “Οχι και τόσο” παραδέχτηκε. “Το τρίτο κόσκινο είναι της ανάγκης. Νομίζεις ότι είναι αναγκαίο να το μάθω;” ρώτησε πάλι ο Σωκράτης. “Μα την αλήθεια αναγκαίο δεν είναι”, του απάντησε. “Τότε αφού δεν είναι αληθινό, καλό και αναγκαίο, άφησε το να ξεχαστεί” του είπε ο φιλόσοφος.
“Εικόνα βυζαντινή/ τριάντα επί είκοσι πέντε/ μάτια τ’ Αγίου που κλαίνε/ σε φόντο ζαφειρί./ Τον Αγιο τον πουλήσαμε/ μια Κυριακή πρωί/ φεύγαν τα χέρια Του πουλιά/ και ταξιδεύαν στη Φραγκιά./ Ερημη τώρα μια γωνιά/ στο Εικονοστάσι!/ Ολα πουλιώνται κι οι ψυχές/ κι όποιος προφτάσει”.
Το ποίημα “Μοναστηράκι” του Αντώνη Δελώνη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(Petaxta.blog.spot.com)

Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Χανιώτικα Νέα(13.03.09)