ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Στο μονοπάτι της ποίησης

“Ημέρα ποίησης ας είναι η αντίληψη πως το συμφέρον το ατομικό περνά μέσα απ’ το γενικό συμφέρον”. Η κατακλείδα περίοδος του χαιρετισμού που έκανε ο και γνωστός τοις πάσι γιατρός - πνευμονολόγος, χανιώτης ποιητής Γρηγόρης Γεωργουδάκης, μετά την παρουσίαση του έργου του από τον φιλόλογο Κώστα Μουτζούρη, στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων του Νομού μας, στο Πνευματικό Κέντρο, στις 21 Μαρτίου, Ημέρα της Ποίησης, γι’ αυτόν, για τον Λεωνίδα Κακάρογλου και την Ελένη Μαρινάκη.
Απ’ τον ποιητικό αυτόν χαιρετισμό, που εντυπωσίασε όπως και τα ποιήματά του, εξάλλου, τα οποία απήγγειλε η κόρη του, Δήμητρα με ξεχωριστό τρόπο και κάποιες ακόμα περίοδοι.
“Στο μονοπάτι της ποίησης; Εσείς στο δρόμο της ποίησης, που έρχεται να ντύσει, με φτερά τον πόνο, τα παλλόμενα συναισθήματα, να ενσαρκώσει τις αισθήσεις, να τεκμηριώσει, να πραγματώσει, μαζί με τις άλλες επιστήμες και τέχνες, το στάτους κβο και κβο βάντις του ανθρώπου. Ανοίγει λοιπόν τις πύλες της ερημίας με τραγούδι ή κλάμα, με χρώματα, φως ή με το μονότονο πένθιμο ξύλινο σήμαντρο και την αχλύ της άμμου, του σύννεφου. Στις χαραμάδες της μοναξιάς, στις ακροχιονίδες του λευκού μυστηρίου, η ποίηση αναβλύζει, εκπνέεται”.
Με την ευχή να οδηγούνται καθημερινά τα βήματά μας στο μονοπάτι της ποίησης, που δεν γιορτάζει μόνο στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας.

Φίλοι φυλακισμένων

“Φίλοι φυλακισμένων” είναι ο τίτλος του περιοδικού που εκδίδει ο Σύλλογος Συμπαραστάσεως Κρατουμένων “Ο Ονήσιμος”, ένας σύλλογος που δίνει βοηθήματα και καλύπτει ανάγκες κρατουμένων και των οικογενειών τους, φροντίζει για αποφυλάκιση ατόμων με αυστηρά κριτήρια, παρέχει φιλοξενία σε ξενδοχείο για λίγο καιρό μετά την αποφυλάκιση όσων έχουν πρόβλημα στέγης, ενισχύει οικονομικά τα φιλόπτωχα ταμεία των Κοινωνικών Υπηρεσιών των Φυλακών, παρέχει δωρεάν νομική κάλυψη σε άπορους κρατούμενους, ενισχύει τις βιβλιοθήκες των φυλακών με καλό λογοτεχνικό χριστιανικό βιβλίο, φροντίζει για την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφυλακισθέντων και την ψυχολογική τους στήριξη και στοχεύει στη λειτουργία ξενώνα φιλοξενίας αποφυλακισμένων. Είχε ξαναπέσει παλιότερα στα χέρια μου ένα άλλο τεύχος του μικρού το δέμας πλην όμως γεμάτου από κείμενα αγάπης αυτού περιοδικού και είχα ξαναγράψει. Επανέρχομαι ωστόσο για να θυμίσω την φράση που υπάρχει σαν προμετωπίδα στο εξώφυλλό του.
“Η αγάπη αναζητεί πάντα έναν τρόπο και η αδιαφορία βρίσκει πάντα μια δικαιολογία”, λέει. Δίπλα στη φράση “εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με”, του Χριστού. Ευτυχώς πάντα υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξέρουν μόνο να αναγιγνώσκουν αλλά και να κάνουν βήματα αγάπης.

Ενα μάθημα απ’ τις αγριόχηνες

“Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί οι αποδηματικές χήνες, πετάνε σε σχηματισμό V; Οπως με τα περισσότερα ζώα και τη συμπεριφορά τους, η Φύση έχει κάποιο καλό λόγο που το έχει βάλει στο ένστικτό τους. Οταν η κάθε χήνα χτυπά τα φτερά της, δημιουργεί ένα ανοδικό ρεύμα για τη χήνα που ακολουθεί .
Στο σχηματισμό V, όλο το σμήνος προσθέτει τουλάχιστον 71% περισσότερη πτητική εμβέλεια από το αν πετούσαν το καθένα από μόνο του. Αν μια αγριόχηνα ξεφύγει από τον σχηματισμό, ξαφνικά αισθάνεται τη δυσκολία και την αντίσταση στην προσπάθεια να πετάξει μόνη της και πολύ γρήγορα επιστρέφει στον σχηματισμό μαζί με τις άλλες. Οπως και οι αγριόχηνες έτσι και οι άνθρωποι που μοιράζονται μια κοινή κατεύθυνση και ένα ομαδικό πνεύμα με τους γύρω τους μπορούν να φτάσουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα εκεί που πηγαίνουν αντίθετα με εκέινους που προσπαθούν να τα καταφέρουν μόνοι τους. Οταν μια αγριόχηνα κουραστεί, πάει στο πίσω μέρος του σχηματισμού και μια άλλη αγριόχηνα παίρνει την μπροστινή θέση. Αν οι άνθρωποι είχαν τόση λογική όσο και οι αγριόχηνες, θα συνειδητοποιούσαν πως τελικά η επιτυχια τους εξαρτάται από την συνεργασία τους σαν ομάδα, κάνοντας ο καθένας με τη σειρά του τις δύσκολες δουλειές και αναλαμβάνοντας την αρχηγία.
Οι αγριόχηνες που βρίσκονται στο πίσω μέρος του σχηματισμού φωνάζουν για να ενθαρρύνουν εκείνες που βρίσκονται μπροστά ώστε να αυξήσουν την ταχύτητά τους. Είναι σημαντικό οι “φωνές απ’ τα πίσω” να είναι ενθαρρυντικές.
Διαφορετικά είναι απλές φωνές και τίποτα άλλο. Οταν μια αγριόχηνα αρρωστήσει ή τραυματιστεί δύο άλλες αγριόχηνες αφήνουν το σχηματισμό και την ακολουθούν προς τα κάτω για να την βοηθήσουν και να την προστατέψουν. Παραμένουν με το άρρωστο μέλος του σμήνους μέχρι να μπορέσει να πετάξει ξανά ή να πεθάνει. Μετά ξαναπετάνε με ένα άλλο σμήνος που περνά ή προσπαθούν να προλάβουν το δικό τους. Μακάρι να είμαστε και εμείς τόσο θυσιαστικοί, ώστε να αξίζουμε τέτοιους φίλους, όταν το έχουμε ανάγκη...”
Μπορείς να μοιραστείς ελεύθερα αυτά τα σλάιντς με όποιους νομίζεις ότι θα τους αρέσουν”, αναγράφεται στο τέλος του ηλεκτρονικού μηνύματος που κυκλοφορεί ευρύτατα στο Διαδίκτυο. Σκέφτηκα ότι μέσω της στήλης μπορώ να μοιραστώ και το παραπάνω απόσπασμα μαζί σας. Χωρίς σχόλια, όπως και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.

Kakatsakis@sch. gr
Βαγγέλης Κακατσάκης
>> τυπώστε αυτό το άρθρο