ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΡΧΙΣΕΙΣ να γράφεις “στα πεταχτά”, κάποτε θα τελειώσεις, το ξέρεις. Το θέμα όμως είναι πώς αρχίζεις. Καλά το έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΤΕ τον γράφοντα. Ούργιασε η κεφαλή του από τη ζέστη κι είπε να χρησιμοποιήσει ένα από τα “κόλπα” του για να ξεκινήσει το μολύβι να σαλαγά τα γράμματα. Τώρα αν θα πιάσει ή όχι, άλλη υπόθεση.
ΠΑΝΤΑ ΜΕΤΡΟΥΝ οι προθέσεις. Θέλει να λύσει, για παράδειγμα, η Κυβέρνηση το μέγα θέμα των λαθρομεταναστών. Να της το αναγνωρίσουμε αυτό. Δεδομένη η θέλησή της. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα το λύσει κιόλας. Πάντως εγώ, αστεία αστεία, έχω αρχίσει να γράφω και να γεμίζω τη σελίδα μου.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ (ξορκισμένος να ‘ναι) αυτού που γράφει μπροστά στη λευκή σελίδα έχω ξαναγράψει. Ωχριά μπροστά του ο φόβος του τερματοφύλακα πριν απ’ το χτύπημα του πέναλτι. Οχι ότι δεν έχεις τί να γράψεις, έχεις και παραέχεις. Πώς να βάλεις όμως στη σειρά τις σκέψεις σου; Εκ των πραγμάτων αδύνατο σου φαίνεται ώρες ώρες. Οταν έχει ουργιάσει η κεφαλή σου, είπαμε. Τότε η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο! Αν καπνίζεις βέβαια.
ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 30 Ιουνίου, των Αγίων Αποστόλων, μπορείς να καπνίζεις, φίλε. Από την πρώτη Ιουλίου τέρμα το κάπνισμα. Το νόμιμο, ας πούμε, κάπνισμα. Κι αυτό γιατί το παράνομο, το κάπνισμα στη ζούλα, θα συνεχιστεί. Και σαν μορφή αντίστασης στη ζωή. Απ’ όλους εκείνους οι οποίοι επιμένουν να συναντήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται τον θάνατο.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΕΣΥ θα μου πεις αν εγώ θέλω να συντομέψω τον θάνατό μου; Επί της διαδικασίας η ένσταση. Επί της ουσίας η υπογραφή στο αγγελτήριο θανάτου.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ η απαγόρευση του καπνίσματος λέει. Από εθνικούς στόχους άλλο τίποτα. Να φαν’ κι οι κότες. Ω της αστοχίας μας!
ΚΑΠΝΙΖΩ, ΚΑΠΝΙΖΕΙΣ, καπνίζει, πεθαίνουμε, πεθαίνετε, πεθαίνουν. Αλλο ρήμα στον ενικό, άλλο στον πληθυντικό.
ΔΕΝ ΚΑΠΝΙΖΩ τώρα. Εκοψα το τσιγάρο μαχαίρι στις 10 Απριλίου 1991, όταν η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Στο τελευταίο πακέτο που κάπνισα, και που το έχω καρφώσει σ’ έναν τοίχο του γραφείου μου, εκτός από την ημερομηνία έχω γράψει και τη φράση: “Τέρμα το κάπνισμα!” Κάπνιζα από 18 χρονών και για 22 χρόνια, δυόμισι πακέτα κατά μέσο όρο κάθε μέρα. Η εξομολόγηση ενός πρώην καπνιστή.
ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά την πολιορκία της Τύρου, είπε σ’ έναν άλλον ότι είναι αδύνατο να την κυριέψουν. Εκείνη τη στιγμή έτυχε όμως να περνά από πίσω τους ο Βασιλιάς, που άκουσε αυτά τα λόγια και του είπε: “Να μιλάς άλλη φορά καλά τα ελληνικά. Στη γλώσσα μας η λέξη “αδύνατο” δεν υπάρχει.
“Στις πόλεις/ οι δρόμοι ανοίγουν, δικτυώνονται/ τερματίζουν./ Στις πόλεις/ οι πολιτικές νοούνται, χαράζονται/ ανατρέπονται./ Στις πόλεις/ οι φιλίες δένονται, περιπλέκονται/ τελειώνουν./ Στις πόλεις/ οι έρωτες ανάβουν, πυρπολούν/ και σβήνουν./ Στις πόλεις όλα ξαναρχίζουν/ ίδια μαζί και διαφορετικά.”
Το ποίημα “Στις πόλεις” του Τίτου Πατρίκιου.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
Βαγγέλης Θ.Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(13.06.09)

τυπώστε αυτό το άρθρο