Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

Καινούργια αγάπη και παλιά με βάλανε στη μέση/ δώσε καινούργια στην παλιά μιαν αμπωχτέ να πέσει. Η μαντινάδα που τραγουδούσαμε πάλαι ποτέ (γειά σου Μανόλη Κακλή!), πάνε κοντά σαράντα χρόνια από τότε. Καινούργια γρίπη και παλιά με βάλανε στη μέση/ να μ’αρρωστήσουν θέλουνε όσο κι αν δεν μ’ αρέσει. Η μαντινάδα που τραγουδάμε τη σήμερον ημέρα, καλοκαίρι του 2009.

Γρίπη, γρίπη και ξεγρίπη/ τρύπα τρύπα και ξεγρίπη/ όπου τρύπα κει κι η γρίπη/ κι όπου γρίπη και ξετρύπι. Γλωσσοδέτης; Γητειά; Παιδικό τραγουδάκι; Κάτι άλλο; Ό,τι θέλετε!

Μας ζαλίζουν... τον έρωντα, από τηλεοράσεως κάθε βράδυ με τη γρίπη τους, που μπορεί να μην την λένε πια γρίπη των χοίρων, ωστόσο είναι γρίπη χείριστη. Η νέα γρίπη ετούτο, η νέα γρίπη το άλλο, η νέα γρίπη το παράλλο... Αμάν γριπιάσαμε!

Ένας ένας και με τη σειρά. Ένας επιδημιολόγος κι ένας λοιμωξιολόγος. Κάποτε όμως πρέπει να τελειώνουν αυτοί. Ουρά έχουν κάνει οι συνταγματολόγοι...
Πάει μπερδέψανε τα μπούτια τους! Για την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας μιλάνε οι λοιμωξιολόγοι και οι επιδημιολόγοι και για τη γρίπη των χοίρων (πέστη κι έτσι!) οι συνταγματολόγοι. Ξεμπερδέψτε τα, βρε!

Αλλο λοιμωξιολόγος κι άλλο επιδημιολόγος! Κατά το “άλλο νάυτης κι άλλο καντηλανάφτης”. Και κατά το “άλλο συνταγματολόγος κι άλλο πολιτικολόγος”.

Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια. Να αντιστρέψουμε το ρητό και να το κάνουμε ά-ρητο. Φίλη μεν η αλήθεια, φίλτατος δε Πλάτων.
Ελπίζω να μην παρεξηγήθηκε ο ...Αριστοτέλης με την αντιστροφή στο παραπάνω πεταχτό.

Να κάνουμε τη δουλειά μας κι ύστερα... έλα ρητό στον τόπο σου!
Δεν ξέρω καμιά παροιμία που να κάνει λόγο για τα “βλοητικά” του παπά μού είπε τηλεφωνικά φίλη αναφερόμενη σε χθεσινό “πεταχτό”. Κρατώ την υπόσχεση που της έδωσα και την γράφω σήμερα. Ας πάρει ο παπάς τα βλοητικά κι ας πουτανιάσει η νύφη. Δια πάσαν χρήσιν.

Το ταξίδι για τη γη της επαγγελίας σταμάτησε στα Χανιά. Ο Μωϋσής που ανέλαβε την ευθύνη να τους οδηγήσει έξω απ’ τη χώρα του Φαραώ πέθανε. Αναζητείται ένας Ιησούς του Ναυή. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.

Για μας είναι φιλοξενούμενοι, δήλωσε για τους 43 απελπισμένους “λαθρομετανάστες” που έψαχναν στον ήλιο μοίρα και η τύχη τούς “ξέβρασε” στα μέρη μας, ο αντινομάρχης Χανίων Χαράλαμπος Κουκιανάκης. Γεια στο στόμα σου Μπάμπη! Χαράς ευαγγέλιο για τον κόσμο αν όλοι παντού και πάντα έβλεπαν τους μην έχοντες που την κεφαλή κλίναι ως φιλοξενούμενους.

Ο Αρταξέρξης σχεδίαζε να εκστρατεύσει εναντίον της Ελλάδας και θέλησε να κλείσει προηγουμένως συμμαχία με τη Θήβα. Έστειλε λοιπόν γι’ αυτόν τον σκοπό πρέσβεις με πλούσια δώρα στον Επαμεινώνδα. Ο Επαμεινώνδας όμως δεν τα δέχτηκε. “Αν ο βασιλιάς σας θέλει το καλό της πατρίδας μου, είναι περιττά τα δώρα, αν θέλει το κακό της, να του πείτε ότι όλο το χρυσάφι του δεν φτάνει για να εξαγοράσει τη Θήβα”, τους είπε.

“...Στο διαμέρισμα/ όπου τρέμοντας οι άνθρωποι κάθονται ήσυχα/ μια λάμψη εκατόφεγγη ορμά απ’ την προκυμαία./ Τελευταία κραυγή-/ εσύ τουλάχιστον/ πρόφτασε όσα λέω εις τους αιώνες!!!”
Απο το “Σύννεφο με παντελόνια” του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι
(μετάφραση Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Χανιώτικα Νέα(23.07.09)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου