ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΞΥΠΝΑΣ ως συνήθως λίαν πρωί. Με την προσμονή της καινούργιας μέρας που κάνει τις τελευταίες ετοιμασίες για την εμφάνισή της. Ποια η σημασία αν έχει ή δεν έχει σύννεφα ο ουρανός. Ποια η σημασία αν βρέχει ή δεν βρέχει. Εσύ το ξέρεις ότι ο ήλιος σε λίγο ανατέλλει, το ξέρεις ότι όλα είναι έτοιμα για να τον υποδεχτούν.

Ο ΗΛΙΟΣ που θ' ανατείλει. Το απρόοπτο που παραμονεύει στην επόμενη στιγμή. Η ευλογία της καινούργιας μέρας. Τρεις απ' τους τριάντα τρείς λόγους που μπορείς να αραδιάσεις σαν δικαιολογία γιατί ξυπνάς πρωί.

ΕΝΑΣ απ' τους τριάντα τρείς, απ' τους πιο σπουδαίους και η πρωινή ανάγνωση της εφημερίδας. Οποία απόλαυσις κι αυτή! Κι ένας άλλος να γράψω... στα πεταχτά τα "πεταχτά", που πετούν στον ουρανό του νου μου και ψάχνουν δέντρο για να καθίσουν. Τι διαδικασία κι αυτή!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ επί του προκειμένου μια άλλη φορά. Αρκετά αφέθηκα να παρασυρθώ σήμερα. Είναι τόσα πολλά τα πουλιά που πετούν στον ουρανό μου, εξάλλου. Λέξεις κλειδιά που θέλουν να αναλυθούν σε κατεβατά. Κατεβατά που θέλουν να συμπυκνωθούν σε μια και μόνη λέξη, μια λέξη κλειδί. Ας τις και τα δω από κοντά, επιτέλους!

ΣΕ ΡΟΛΟ Ιάσονα ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Άντε να φτάσει στη Λήμνο να συμβουλευτεί τον μάντη Φινέα περί του πρακτέου! Άντε να περάσει τις συμπληγάδες πέτρες! Άντε να φτάσει στη Κολχίδα! Άντε να πάρει το χρυσόμαλλον δέρας! Αχ αυτό το χρυσόμαλλον δέρας!

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ για δανεικά. Από τότε που στήθηκε (μας έστησαν, για ν' ακριβολογώ) το ελληνικό κράτος. Απ' την εποχή του μπαρμπα Γιάννη, του Ιωάννη Καποδίστρια. Δανεικά για να ξεχρεώσουμε τ' άλλα δανεικά. Και σε λίγο καιρό, άλλα πάλι δανεικά. Τα δανεικά. Τα δανεικά των δανεικών. Τα δανεικά, των δανεικών, των δανεικών...

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ τα δανεικά των ιδανικών μα και τα ιδανικά των δανεικών. Σε μια άλλη ανάγνωση.

ΑΠΟ ΤΟ Eurogroup στο Ecofin κι από το Ekofin στο Eurogroup. Από τον Άννα στον Καϊάφα και από τον Καϊάφα στον Άννα. Τ΄αλατιού τον κάνανε τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Τι αμαρτίες πλερώνει κι αυτός ο άνθρωπος!

ΔΕΝ ειμαι υποψήφιος, ακούστε όμως τώρα/ θα πάει η Νου Δου μπροστά μονάχα με την Ντόρα. Δεν είναι νεοδημοκράτης, κατά δήλωσή του ο μαντιναδολόγος της στήλης Ηλίας Σταματάκης. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να γράψει την παραπάνω μαντινάδα. "Αμάρτησε", λέει, για τους φίλους του.

ΚΑΠΟΤΕ ήρθε, λέει, στην Κωνσταντινούπολη ένας Ιταλός φέρνοντας μαζί του έναν ξανθό σκύλο που έκανε διάφορα θαυμαστά πράγματα. Καθώς το αφεντικό του στεκόταν στην αγορά περιτριγυρισμένο από άνδρες και γυναίκες του έδιναν, κρυφά από τον σκύλο, νομίσματα ή δαχτυλίδια κι αυτός τα έκρυβε στο έδαφος. Ύστερα διέταζε το σκύλο να τα βρει και να δώσει στον καθένα το δικό του. Κι αυτός το έκανε και όλοι έλεγαν πως έχει πνεύμα Πυθίας.

“Φάρος το χρόνο μέτραγε/ με τρεις, λευκές, αναλαμπές./ Κι εσύ, κρατάς στη μνήμη σου/ και στ΄ άγρυπνα όνειρά σου/ μνήμες παλιές θαλασσινές/ κι ένα λυράρη της καρδιάς,/ τον άγνωστο εαυτό σου,/ να ταξιδεύει μέσα σου/ μια συμφωνία μυστική,/ ξανοίγοντας ορίζοντα/ με τρεις, λευκές, αναλαμπές...”
Από το ποίημα "Λευκές αναλαμπές" του Κώστα Στεφανόπουλου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο