ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ κι αμέσως μετά το καθημερινό από καρδιάς καλημέρα, καλό μήνα! Πρώτη Δεκεμβρίου σήμερα, μην ξεχνιόμαστε. Δεκέμβρης και χειμώνιασε θα ‘ρθει και καλοκαίρι/ μαζί θα το προσμένουμε πιασμένοι χέρι χέρι, λοιπόν. “Νοέμβρης και χειμώνιασε” έγραφε στη μαντινάδα που εδώ και 15 μέρες μου έστειλε ο μαντιναδολόγος της στήλης Ηλίας Σταματάκης. Γιατί να μου ξωμείνει σκέφτηκα, κι άλλαξα για τις ανάγκες του πράγματος το όνομα του μήνα. Δεν κολλάει μόνο όπου θέlει ο πιθαράς τ’ αυτί στο πιθάρι, βάζει και το πιθάρι όπου τον βολεύει.

ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ κι επιστροφή στην ημέρα εκείνη. Στην 1η Δεκεμβρίου 1913. Στην ημέρα που ο πραγματοποιός της ελπίδας, ο Μέγας Βενιζέλος και οι γέροντες της Κρήτης, ανάμεσά τους ο Χατζημιχάλης Γιάνναρης και ο Αναγνώστης Μάντακας ζούσαν σε στάση προσοχής μαζί με όλο το συρρεύσαν πλήθος την ημέρα της Κρήτης. Την ενσωμάτωσή της στον εθνικό κορμό. Σαν υπόμνηση διαρκούς χρέους.

ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ και ο μακρύς χειμώνας της Νέας Δημοκρατίας μόλις ξεκίνησε. Τέρμα τα εύκολα της διαδικασίας. Τα δύσκολα της ουσίας μόλις άρχισαν. Και καλά έχει όλη την καλή διάθεση να σβήσει ο νέος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, όλα όσα ειπώθηκαν κατά την πορεία για την εκλογή. Τα που θα ειπωθούν, όμως, σβήνονται;


ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ και ο επί των Οικονομικών (των όποιων οικονομικών μας χαλιών τέλος πάντων) Υπουργός μας επαιτεί λίγο χρόνο και λίγη κατανόηση με τον προϋπολογισμό υπό μάλης, στις αυλές των Βρυξελλών. Πόσο εύκολες είναι αλήθεια οι θύρες “όταν η χρεία τες κουρταλεί”; Βαριά πεπόνια το παίζουν οι Φράγκοι.

ΝΤΕΡΜΠΥ, ΠΟΙΟ ντέρμπυ; Οχι δεν μιλώ για την άνετη επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά επί της Ντόρας Μπακογιάννη. Στις νίκες του Ολυμπιακού επί του αιωνίου του αντίπαλου, του Παναθηναϊκού αναφέρομαι. Παραμάσκαλα πήραν οι γαύροι τους βάζελους την Κυριακή. Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.

ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΓΕΝΙΚΟΙ γραμματείς, ζητούνται γενικοί γραμματείς, ζητούνται γενικοί γραμματείς, ζητούνται γενικοί γραμματείς... Υποβάλλονται υποψηφιότητες ηλεκτρονικά, υποβάλλονται υποψηφιότητες ηλεκτρονικά, υποβάλλονται υποψηφιότητες ηλεκτρονικά, υποβάλλονται υποψηφιότητες ηλεκτρονικά... Καλά κρασιά!

ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥ Τυπου, μεθεορτίως, χρόνια σου πολλά, Ανδρέα Κουφουδάκη! Δεν ξεχνώ ποτέ ότι εσύ είσαι ο νονός (με την καλή έννοια) της στήλης. Δεν γράφεις, κάτι “στα πεταχτά” να κλείσουμε μια τρύπα; μου είπες, όντας αρχισυντάκτης της εφημερίδας τότε Ιούνιος του 2004 ήταν. Το θυμάσαι;

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΝΑΣ Κινέζος ευγενής κάλεσε σε τιμητικό δείπνο τον φιλόσοφο Λιου Τι, ο οποίος ήταν πάντα πολύ λιτά ντυμένος με την προϋπόθεση να ντυθεί κάπως αξιοπρεπέστερα, όπως θα άρμοζε στο αρχοντικό που θα έμπαινε. Πραγματικά ο Λιου Τί φόρεσε ένα θαυμάσιο ένδυμα από χρυσοποίκιλτο χρυσάφι και πήγε στο τιμητικό δείπνο. Οταν όμως τον σέρβιραν οι υπηρέτες πήρε το πιάτο και αναποδογύρισε όλο το φαγητό επάνω του. Ο οικοδεσπότης έμεινε με ανοιχτό το στόμα, και ο φιλόσοφος του είπε: “Γιατί απορείς; Το φαγητό έπρεπε να το φάει η φορεσιά μου. Αυτήν κάλεσες κι όχι εμένα”.

“Στολίζω δέντρο με τα χιόνια του Χριστού/ τραπέζι στρώνω με τα δώρα του χειμώνα/ εσύ το φως ενός ορίζοντα κλειστού/ που το φορώ του ταξιδιού μου αρραβώνα. / Ανάβω φώτα και λαμπιόνια ζωηρά/ και μες τη φλόγα της γιορτής κεράκι λιώνω/ φωτογραφίζω αναμνήσεις στη σειρά/ να σε θυμάμαι όσο λείπω ένα χρόνο”.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο