ΣΤΑ ΠΕTΑΧΤA

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΒΡΕΧΕΙ μια ψιλή, ήσυχη, σαν ευλογία, βροχή, κι εσύ να γράφεις “τα πεταχτά”. Να βρέχει το μολύβι σου λέξεις και να βλέπεις να γεμίζει το χαρτί. Ωραία αίσθηση!

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ να κάνουμε λιτανεία για να βρέξει τ’ Αγι- Αντωνιού. Ας βρέξω από μόνος μου, δίχως να βάλουν μέσο τον Θεό, είπε ο καιρός, και έβρεξε! Είδατε πόσο καλός είναι ο καιρός, όταν θέλει.


Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Παπανδρέου άντε και οι υπουργοί της Κυβέρνησής του, είναι πρόθυμοι να κάνουν “ορθοπεταλιά” τη χρονιά που διανύουμε. Η πλειοψηφία των Ελλήνων όμως;

ΤΟ ΘΕΜΑ δεν είναι, βέβαια, μόνο να θέλεις να κάνεις ορθοπεταλιά, αλλά και να ξέρεις κιόλας. Δύσκολο, πολύ δύσκολο το σπορ. Ο κίνδυνος να πέσεις μεγάλος.

ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ παίζει μαντολίνο, ο άλλος παίζει βιολί. Κατ’ αναλογίαν. Οταν ο ένας κάνει ορθοπεταλιά ο άλλος κάνει σούζες...


Η “ΒΑΒΥΛΩΝΙΑ” που επικρατεί στο ΠΑΣΟΚ, μπορεί να φαίνεται σαν αδυναμία, μπορεί όμως να είναι και η δύναμή του. Τάδη έφη φίλος φ(θ)ανατικών πασοκικών αισθημάτων, σε γενομένη συζήτηση. Τι ήθελε να πει... ο ποιητής;

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΓΙΩΡΓΟ, ποδηλάτη,/ το τιμόνι πάντα κράτει/ και τις κούρμπες σαν περνάς/ το κορνάκι να πατάς. Σε ελαφρά παραλλαγή η μαντινάδα που έγραψα την περασμένη Τρίτη στην στήλη. Για εμπέδωση.

“ΜΑΣ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ, λάθος!” Ο τίτλος ενός απ’ τα βιβλία του αξέχαστου Φρέντυ Γερμανού. Πώς και το θυμήθηκα; Ε, όχι και πώς το θυμήθηκα!

ΔΥΟ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ από τον Ηλία Σταματάκη επί τη συμπληρώσει δύο χρόνων συνεργασίας του με τη στήλη. Η πρώτη: Στον τρίτο χρόνο μπήκαμε, που γράφω μαντινάδες/ Βαγγέλη για τα “πεταχτά” αμέτρητες αράδες! Η δεύτερη: Θαυμάζω την υπομονή τ’ άσπρο χαρτί που έχει/ που ό,τι κι αν του γράφουνε για κείνο πέρα βρέχει. Και στα είκοσι χρόνια με το καλό!

Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΛΑΔΙΟΥ ανά κιλό κατεβαίνει και η τιμή της αμόλυβδης ανά λίτρο ανεβαίνει. Κάπου, εκεί γύρω στο 1,5 ευρώ, θα συναντηθούνε, θα το δείτε. Ετσι μ’ ένα κιλό λάδι που θα δίνεις, θα παίρνεις ένα λίτρο βενζίνας. Ανά λίτρο το λάδι και ανά κιλό η βενζίνα, βρε!

ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ΟΥΤΕ πολυ στα 415 εκατομμύρια έφτασαν τα sms στις γιορτές. Χαράς ευαγγέλια για τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας...

Ο ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ είναι αυτός που έχει γράψει τις ευχές για τον καινούργιο χρόνο στον ιστοτόπό του (http//:www.ndimou.gr/newsarticlegr.asp;) που μου έστειλε, και τις οποίες δημοσίευσα στη στήλη “Εύφημες Μνείες” η και καλή φίλη, τακτική αναγνώστρια και της στήλης“Στα πεταχτά” Ελένη Βορεινάκη, με πληροφόρησε με σχόλιό του ο και καθημερινός αναγνώστης του ιστολογίου μου Takis Alevantis, απ’ τις Βρυξέλλες. Τον ευχαριστώ και δια του Τύπου από καρδιάς και του εύχομαι τα καλύτερα. Τιμή μου μεγάλη να τον έχω αναγνώστη.

Ο ΟΝΟΜΑΣΤΟΣ για τον αδιάφθορο χαρακτήρα του ρωμαίος πολιτικός Κάτων (234-149 π.Χ.) απέφευγε, όπως ο διάβολος το λιβάνι, τις τιμές. Μια μέρα κάποιοι οπαδοί του τού είπαν: “Ολοι οι ρωμαίοι πολιτικοί έχουν το άγαλμά τους στην αγορά της Ρώμης. Γιατί εσύ δεν θέλεις να φτιάξουν και το δικό σου;” Ο Κάτων τους απάντησε: “Προτιμώ να ρωτούν οι επόμενες γενεές γιατί δεν υπάρχει το άγαλμά μου, παρά να ρωτούν γιατί υπάρχει”.

“Χαρά σ’ εκείνον που ελπίζει ως το τέλος/ και δεν λοξοδρομήσει απ’ το χτες./ Κι αν τέλειωσε το σήμερα,/ αύριο θα ‘ρθει άλλη αυγή./ Κι αν είναι η αυγή η τελευταία,/ θα ‘ρθει και πάλι άλλη μέρα χωρίς τέλος,/ σαν είν’ ατέλειωτη η ζωή μετά απ’ αυτή./ Αλίμονο σ’ αυτόν που δεν ελπίζει/ και πάρει στη ζωή του άλλο δρόμο”.
Το ποίημα “Η ελπίδα” του Γιάννη Πολυράκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

>> τυπώστε αυτό το άρθρο