Η γιαγιά η Μπήλιω
Ο μικρός Νικόλας που ήρθε απ’ τη Ρωσία
και δεν είχε αρχίσει ακόμα να μιλά,
έχει μάθει κι όλας χίλιες μύριες λέξεις
και να κουβεντιάζει στα ελληνικά!
Ο μικρός Νικόλας που ήρθε απ’ τη Ρωσία,
για να παίξει μπάλα βγαίνει στην αυλή,
μα ο ήλιος καίει και τον τσουρουφλίζει
κι ο Νικόλας κλαίει στη γιαγιά του τρέχει
και της λέει ο ήλιος πως τον ενοχλεί.
Κι η γιαγιά η Μπήλιω που ήρθε απ’ τη Ρωσία
και δεν ξέρει ακόμα γρι ελληνικά,
στην αυλή της βγαίνει αναστατωμένη,
το παιδάκι ψάχνει που το λένε…ήλιο,
για να του τα ψάλλει αλά …ρωσικά!
Μα κανείς δεν είναι στη μικρή αυλή της
κι η γιαγιά η Μπήλιω ψάχνει κι απορεί
πού να πήγε τάχα το…κακό παιδί
που το λένε ήλιο και τον εγγονό της
τόσο τον πειράζει και τον ενοχλεί!
Και την πιάνει γέλιο και την παίρνει κλάμα,
τη γιαγιά τη Μπήλιω που ήρθε απ’ τη Ρωσία
και δεν ξέρει ακόμα γρι ελληνικά,
όταν ο Νικόλας δείχνοντας ψηλά,
«να ‘τονε τον ήλιο!», λέει, «βρε γιαγιά!»
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή της Ευδοκίας Σκορδαλά Κακατσακη "Και στη μέση η χαρά"{βραβειο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου