ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
05.02.2010
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΩ ΕΣΕΙΣ θα με διαβάζετε σήμερα, εγώ προβλέπεται να 'μαι... αλλού κι αλλού. Πού ακριβώς; Εξαρτάται τι ώρα θα διαβάζετε τη στήλη. Για Κομοτηνή κατευθύνομαι, μέσω Αθηνών και Αλεξανδρούπολης, αδέλφια. Στην πρωτεύουσα του νομού Ροδόπης, όπου σήμερα στις 7 μ.μ. αρχίζουν, με τα εγκαίνια Έκθεσης φωτογραφίας, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της πόλης, διήμερες εκδηλώσεις, με τον γενικό τίτλο: "Ελλάδα-Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου".
ΚΑΛΗ η, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, με συνδιοργανωτές το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης - Έβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, τον δήμο Κομοτηνής και τον Σύλλογο Κρητική Αδελφότης ν. Ροδόπης “Ο Ψηλορείτης”, εκδήλωση, δε λέω. Ακόμα καλύτερη, ωστόσο, για μένα γιατί στο νομό Ροδόπης υπηρέτησα πριν από 38 τόσα χρόνια τους 16 απ' τους 24 μήνες της στρατιωτικής μου θητείας.
ΚΟΜΟΤΗΝΗ, Νυμφαία, Λαμψάκι, Πάνδροσος, Προσκυνητές, Ξυλαγανή, Φανάρι, Κρυστάλλη, Μαρώνεια, Αμβροσία, Μύτικας, Μικρή Άδα, Σαρακηνά, Τσαρδακλί, Νέα Σάντα... Πάνω απ' όλα, η μεγάλη γιαγιά της Θράκης, η Ροδοπη! Όχι, δεν έτυχε να πάω από τότε που έφυγα, στα μέρη ετούτα.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ωστόσο, μ' ακολουθούν κατά πόδας. Η “πόλις”, για να θυμηθώ τον Αλέξανδρο, μ' όλα τα συμπαρομαρτούντα της. Μια γενική αίσθηση παγωμάρας. Οι έντονες αντιδράσεις των συνδικάτων για τα μέτρα που εξήγγειλε η Κυβέρνηση. Τα μπλόκα των αγροτών που επιμένουν. Τα σπρεντ που ανεβοκατεβαίνουν. Οι ύαινες που περιμένουν να μας καταβροχθίσουν...
ΠΟΙΟΣ πληρώνει, εντέλει, το μάρμαρο; Ρητορική η ερώτηση. Όποιος το πλήρωνε μέχρι τώρα αυτός θα το πληρώσει κι αυτή τη φορά. Ή μήπως κάνω λάθος;
ΠΙΣΩ από τα νούμερα, τόσο απ' το λάδι, τόσο απ' το ξίδι, τόσο απ' το λαδόξιδο, υπάρχουν άνθρωποι. Άνθρωποι που τους βγάζουν το λάδι. Άνθρωποι που αντί για κρασί πίνουν ξίδι. Αυτήν την παράμετρο, πρώτη απ' όλες, καλείται να λάβει υπόψη της η Κυβέρνηση.
ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝΕ την Πορτογαλία και ν' αφήσουνε εμάς. Αρκετά μας χρησιμοποίησαν σαν σάκο του μποξ οι κάθε λογής κερδοσκόποι. Κακομοίρα, Ελλάδα! Κακομοίρα Πορτογαλία! Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει. Στην μύτη του μολυβιού μου κρέμεται τούτη η παροιμία. Με τη μεταφορική της έννοια. Για μια σταγόνα αισιοδοξίας πρόκειται. Για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα κι άραχνα.
ΑΝΤΩΝΗ Πλυμάκη, Χανιά: Αφού ο λαός θέλει τον Δίκαιο Ιώβ, να τον λέει Αϊ-Δίκιο, δίκιο έχει. Αϊ Γιάννη, λέει εξάλλου τον Άγιο Ιωάννη, κι αν πεις και για τον Άγιο Ευτυχή, που γιορτάζει στις 24 Αυγούστου, Άγιο Ευτύχη αλλά και Άϊ-Φτύχη τον έκανε.
Η ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΗ για την δραστηριότητά της και την ακτινοβολία του πολιτισμού της αρχαία πόλη του ν. Ροδόπης είναι η Μαρώνεια, η οποία πήρε τ' όνομά της απ' τον μυθικό οικιστή Μάρωνα, γιο του Ευάνθη, ιερέα του Απόλλωνα. Στις πανέμορφες ακρογιαλιές της Μαρώνειας έφεραν οι άνεμοι τα πλοία του μυθικού Οδυσσέα και των συντρόφων του, όταν απέπλευσαν από την Τροία. Από εδώ προερχόταν και το κρασί με το οποίο ο Οδυσσέας μέθυσε και μετά τύφλωσε τον Πολύφημο.
“Της πούλιας γέρν' από ψηλά το εφτάδιπλο τ' αστέρι·/ Ξύπνα, Ροδόπη, -τ' αυγινό δροσόπαγο τινάζει/ του ύπνου τ' αποκάρωμα. Ξύπνα κι ασπρογαλλιάζει/ θαμπός ακόμα περουζές το γλυκοχαραμέρι./ Ρόδα και ρόδα ο ξανθός ο Ηλιος θα σου φέρει/ Σαν την αγάπη του παλιά, πιο νέα απ' το χαλάζι/ Εμπρόβαλε και με φιλί στο μέτωπό σου βάζει/ Στεφάνια δροσοστάλαγα το ερωτικό του χέρι...”.
Από το ποίημα του Ιωάννη Γρυπάρη "Ροδόπη"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)