ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκησ
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΟΙΟΣ 14ος; Ο 4ος μισθός κινδυνεύει, είπε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου προχθές, κρατώντας τους κύβους στα χέρια του. Τι ζαριά έφερε χθες που τους έριξε; Για τις διεθνείς αγορές εννοώ, γιατί για το εσωτερικό μέτωπο δεν τίθεται θέμα. Αστα να πάνε!

ΚALO KURAGIO στα ελληνικά με φινλανδική προφορά μας ευχήθηκε ο Ολι Ρεν. Καλά να ‘ναι ο άνθρωπος, μας καταϋποχρέωσε. Πώς λένε αλήθεια το “ευχαριστούμε” στα φινλανδικά;

ΚΑΙ ΝΑ! Εκεί που βόσκαγαν όμορφα κι ωραία το αλάτι τους οι εφτά παχιές αγελάδες σε κάποια παραλία του Αιγαίου πελάγους, έκαναν την εμφάνισή τους απ’ το πουθενά εφτά αδύνατες, τι αδύνατες, καχεκτικές, αγελάδες κι ετοιμάστηκαν να καταβροχθίσουν τις πρώτες. Σενάριο ταινίας τρόμου, εφιάλτης εαρινής νυκτός ή απλή περιγραφή της πραγματικότητας;

Ο,ΤΙ ΗΤΑΝ να δώσει η Ελληνική Κυβέρνηση το έδωσε. Ο,τι της ζητήθηκε, δηλαδή. Για να δούμε τώρα τι θα πάρει απ’ την γύρα που ξεκίνησε.

ΘΑ ΣΚΑΣΕΙ τελικά η βόμβα στα χέρια του Ελληνα πρωθυπουργού ή δεν θα σκάσει; Θα προλάβει να απενεργοποιήσει τον μηχανισμό έκρηξης ή δεν θα προλάβει; Τι ερωτήματα κι αυτά!

ΤΙ ΚΑΛΑ που ήταν πέρυσι τέτοιον καιρό στην άπλα των βατοπαιδινών πεδίων και στην ξάπλα της Ραφήνας! Πέρα έβρεχε κι αλλού βροντούσε. Στην κοσμάρα μας εμείς. Τί ανάγκη είχαμε, αφού ζούσαμε κάτω απ’ τον ίσκιο του... καταλληλότερου;

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε, τι πρέπει να κάνει ο καθένας μας μα και όλοι μαζί για να ξαναγίνουν τα Χανιά αυτό που ήταν στις αρχές του περασμένου αιώνα; Μια πολύβουη μεν, πολύτροπη και πολύχρωμη ωστόσο, και πάνω απ’ όλα φιλόξενη πόλη. Από τον φίλο μου τον γερω - δάσκαλο ο προβληματισμός. Με την φιλοδοξία να τον βάλουμε, όπως μου είπε, στην καθημερινότητά μας.

ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ, νέοι φόροι/ ποτ’ εδώ, πότε εκεί/ θα μας βγάλουνε σε λίγο/ όπως πάνε... το βρακί. Η πρώτη στροφή από ποίημα που βρήκα στην πρώτη σελίδα του τελευταίου φύλλου της εφ. “Η Φωνή των Συνταξιούχων”, που επιμένει να βγάζει κάθε μήνα στην πόλη μας ο πρόεδρος των συνταξιούχων του ΙΚΑ “Αγία Παρασκευή”, Ηρακλής Αναγνωστόπουλος. Για να δούμε τι έχει να σύρει η... παρασύρα της ποίησής σου, φίλε Ηρακλή, ύστερα απ’ τα που ανακοινώθηκαν χθες.

ΔΗΜΗΤΡΗ Τυραϊδή, ποιητή, Χανιά: Διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την όγδοη (!) ποιητική σου συλλογή, “Απ’ το περβόλι της ζωής”, ο τίτλος της, που είχες την καλοσύνη με το που κυκλοφόρησε να μου την στείλεις. Ζει και αναπνέει για την ποίηση και με την ποίηση ο φίλος μου ο Δημήτρης, σημείωσα κάτω απ’ το ποίημα “Μη λησμονάς”. Ευχαριστίες θερμές.


Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Σιζιμπέρ Ουγκώ ο πατέρας του μεγάλου Βίκτορα Ουγκώ τριγύριζε ένα βράδυ στο πεδίο της μάχης έφιππος μαζί με τον υπασπιστή του. Ξαφνικά άκουσαν κάπου βογγητά κι ανακάλυψαν ένα Ισπανό στρατιώτη πληγωμένο να τους ζητά νερό. Ο στρατηγός έβγαλε το παγούρι από τη ζώνη του κι είπε στον υπασπιστή του να του δώσει να πιει. Ο υπασπιστής υπάκουσε, αλλά ο τραυματίας τράβηξε το πιστόλι του και πυροβόλησε τον στρατηγό που γλίτωσε πάρα λίγο. Ατάραχος εκείνος είπε πάλι στον υπασπιστή του: “Δος του να πιει!”

“Μη λησμονάς ποτέ την καλοσύνη/ που σου ‘δειξαν στις δύσκολες στιγμές/ και μην περνάς σκυφτός και με βιασύνη/ μπροστά σ’ αυτούς που σου ‘δωσαν χαρές./ Μη σταματάς του χρόνου το ρολόϊ/ σ’ όποιες κι αν πέρασες κακοτοπιές/ κι απ’ τα ξερόχορτα φυτρώνει χλόη/ και λούλουδα με μύριες ομορφιές”.
Το ποίημα “Μη λησμονάς” του Δημήτρη Τυραϊδή

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(04.03.10)