ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

“OXI τα κλαριά να μας κόψεις, όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνο πέτρα απάνω στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε. Γιατί τα δέντρα μας, αν τα κόψεις και τα κάψεις, τη γη δεν μπορείς να την σηκώσεις. Και η ίδια η γη που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα μετακάνει".

ΑΥΤΑ, μεταξύ των άλλων απάντησε, εκ μέρους του λαού της Μεσσηνίας στον φοβερό και τρομερό Ιμπραήμ, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, όταν τους ζητήθηκε να προσκυνήσουν για να μην αρχίσει το καταστροφικό έργο του. Αλήθεια, τι απαντάνε οι σημερινοί Κολοκοτρώνηδες στους σημερινούς Ιμπραΐμηδες; Άλλοι οι σημερινοί πολέμοι θα μου πείτε...

ΟΛΗ η δόξα όλη η χάρη, άγια μέρα ξημερώνει, κατά που λέει και το παλιό σχολικό τραγούδι, σήμερα για την πατρίδα μας. Άγια αλλά και ιδιαίτερα δύσκολη για την παραπέρα πορεία της. Μη φοβάστε, συνέλληνες! Μπόρα είναι και θα περάσει. Όσο δυνατή κι αν είναι. Πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο Θεός της Ελλάδας...

ΑΠΟΥ ζει μεταζώνεται. Ούτε θα σωθούμε ούτε θα χαθούμε σήμερα σαν χώρα. Εδώ περάσαμε τόσα και τόσα και δεν βουλιάξαμε!

ΣΤΟΝ ΡΟΛΟ της Ανκελα Μέρκελ, τότε, ο Μέτερνιχ. Στον ρόλο του Μέτερνιχ, τώρα, διακόσια περίπου χρόνια μετά, η Άνκελα Μέρκελ. Πού ανήκε, αλήθεια, τότε το κρατίδιο της Ρηνανίας - Βεστφαλίας;

Ε, ΡΕ και να ήταν σήμερα αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος ο μακαριστός Χριστόδουλος! Στ' άρματα στ' άρματα μπρος στον αγώνα! Στη διαπασών θ' ακουγόταν το άσμα. Ακούς εκεί να θέλουν να φορολογήσουν την εκκλησιαστική περιουσία! Πού ξανακούστηκε στην ιστορία του ελληνικού κράτους αυτό;

ΟΠΟΥ ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι. Η κανονική παροιμία. Από κει και πέρα έχουμε και λέμε. Όπου ακούς λίγα κεράσια, κράτα μεγάλο καλάθι. Όπου ακούς λίγα κεράσια, κράτα μικρό καλάθι. Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μεγάλο καλάθι. Όλα παίζουν...

ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ απ' τ' άλλο μας αυτί, γιατί 'ναι η μάνα μας κουφή. Εις ώτα μη ακουόντων οι διαμαρτυρίες των νοσοκομειακών γιατρών, όπως καταγγέλλουν, σε τοπικό επίπεδο. Καλό παιχνίδι η ...πινακωτή.

ΑΠ' ΤΗΝ δοξολογία στην κατάθεση στεφάνων, κι απ' την κατάθεση στεφάνων στην παρέλαση. Η απόλαυση του να είσαι επίσημος. Καμιά κρίση δεν μπορεί να την αλλάξει!

ΟΤΑΝ ο Ιμπραήμ εισέβαλε στην Πελοπόννησο η Κυβέρνηση αναγκάστηκε να ελευθερώσει τον Κολοκοτρώνη, που τον είχε φυλακισμένο. Φτάνοντας στο Ναύπλιο είπε σ' αυτούς που τον υποδέχτηκαν: "Πριν έρθω στ' Ανάπλι έριξα στη θάλασσα όλα τα περασμένα. Το ίδιο να κάνετε κι εσείς. Στον δρόμο που περνούσα είδα να σκάβουν κάποιοι άνθρωποι να βρούνε έναν κρυμμένο θησαυρό. Εκεί να ρίξετε τα δικά σας μίση. Έτσι θα βρεθεί κι ο χαμένος θησαυρός."

"Μητέρα, μεγαλόψυχη στον πόνο και στη δόξα,/ κι αν στο κρυφό μυστήριο ζουν πάντα τα παιδιά σου/ με λογισμό και μ' όνειρο, τι χαρ' έχουν τα μάτια,/ τα μάτια τούτα να σ' ιδούν μες στο πανέρμο δάσος,/ που ξάφνου σου τριγύρισε τ΄αθάνατα ποδάρια/ (κοίτα) με φύλλα της Λαμπρής, με φύλλα του Βαγιώνε!..."
Από τους "Ελεύθερους Πολιορκημένους" (Σχεδίασμα Γ')
του Διονυσίου Σολωμού.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(25.03.10)