ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ χαιρετισμό “Χριστός Ανέστη” αντί για καλημέρα χρησιμοποιώ σήμερα, πρώτη μέρα επικοινωνίας μετά το Πάσχα. Τον ίδιο, θεού θέλοντος, θα χρησιμοποιήσω και αύριο Παρασκευή και μεθαύριο Σάββατο. Κάτι έμεινε από τη διδαχή της μάνας μου. Το “Χριστός Ανέστη” το λέμε αντί για καλημέρα, 40 μέρες, από την Ανάσταση μέχρι την Ανάληψη, επέμενε.

ΤΩ ΟΝΤΙ, αληθώς, ο Κύριος Ανέστη! Καμιά αμφιβολία δεν μας έμεινε περί τούτου. Τι καλά να αναστηνόταν και η ελληνική οικονομία απ’ την χειμάζουσα αυτήν κρίση! Α, ρε γλέντια, όπως θα 'λέγε κι ο Καραγκιόζης, αν μας έβλεπε, που θα κάναμε! Μέχρι και την Άνκελα Μέρκελ θα αναγκάζαμε να χορέψει τσιφτετέλι...
ΟΣΟ αξίζεις εσύ/ κι η καρδιά σου η χρυσή/ δεν αξίζουν μαζί ο ουρανός κι όλη η γη/ κι όλη η γήήήή! Στη Γερμανίδα Καγκελάριο αφιερωμένο ξεχωριστά απ' όλους τους Έλληνες.

ΑΠ' ΤΟ “Δόξα σοι ο Θεός” και πάλι στο “Βόηθα Παναγιά μου”, απ' το “Χριστός Ανέστη” στο ξανά μανά “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου”. Ανέμου και καλέμου πήγαν οι όποιες προσδοκίες είχαμε ότι θα ηρεμήσουν οι αγορές, ύστερα απ' το ευρωπαϊκό σχέδιο στήριξης της ελληνικής οικονομίας.

ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ είναι πίσω μας, είπε ο Πρωθυπουργός τις προάλλες σε μία συνέντευξή του, νομίζω στους “Times”. Μακάρι να ήταν έτσι και να μην είναι αλλιώς. Ότι δηλαδή τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

“ΡΗΜΑΓΜΕΝΟΣ Απρίλης”. Τρεις φορές έχω διαβάσει το βιβλίο αυτό του Ισμαήλ Κανταρέ. Καμία σχέση με τον όποιο Απρίλη, έναν απ' τους Απρίληδες της Ελλάδας. Τον Απρίλη του 1941, τον Απρίλη του 1967...

ΑΦΗΣΤΕ τους ανθρώπους στην πλάνη τους εφόσον η πλάνη τους, τους κάνει ευτυχισμένους. Από τον συγγραφέα της “Ρημαγμένης Χώρας” (κι όχι της “Έρημης Χώρας”) Τόμας Έλιοτ, αυτό. Και για μας τους Έλληνες των... ρημαγμένων Απρίληδων, την έγραψε...

“Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ είναι κακός μήνας”. Ο τίτλος ενός απ' τα βιβλία της Ο' Μπράιαν. Τι συνειρμός κι αυτός! Οτι δεν το διάβασα τρεις φορές, αλλά μόνο μία...

ΓΡΑΦΩ, λέει, ιστορία και μάλιστα σε εθνικό επίπεδο, με τον τρόπο που χρονογραφώ την επικαιρότητα. Τάδε, μεταξύ των άλλων, στο περίπου, έγραψε χθες στην γράφουσα πράγματι ιστορία στήλη της “Περι τοπικών και άλλων δαιμονίων” η Νανώ Σπανουδάκη - Κουτσάκη. Υπερβαλλόντως υπερβολικά βέβαια, πλην όμως χρωστούμενο το εκ βαθέων ευχαριστώ μου.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του βιβλίου “Ταξική Κοινωνική Παρέμβαση Νο2” του Σήφη Εμμ. Χιωτάκη χθες στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Τω όντι ήταν μια αναστάσιμη εκδήλωση. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει ελπίς;

Ο ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ ένιωθε περιφρόνηση για εκείνους που ζητούσαν τον πλούτο μόνο για χάρη του πλούτου. Γι' αυτό, όταν κάποτε ένας πλούσιος από τη Φρυγία, ονόματι Σίμος, του επέδειξε την πολυτελή οικία του στρωμένη παντού με μάρμαρα, ο Αρίστιππος τον έφτυσε στο πρόσωπο. Όταν ο Σίμος διαμαρτυρήθηκε έντονα γι' αυτό ο Αρίστιππος του απάντησε: “Αδύνατο να φτύσω στα γυαλιστερά μάρμαρα που μ' έφερες και δεν βρήκα πιο κατάλληλο μέρος απ' το πρόσωπό σου για να φτύσω”.

“...Μην βάζεις ταπεινούς στόχους στο πρόγραμμά σου,/ μην παρασύρεσαι από τους
ψιθύρους/ της λογικής σου./ Βάλε τον στόχο σου πολύ ψηλά/ δεν ξέρει το μυαλό ποια είναι η δύναμη/ της ψυχής σου./ Κι αν το μακρινό στόχο σου/ να φτάσεις,/ δεν το κατορθώσεις,/ κάτσε και σκέψου τι σου 'φταιξε,/ και να θυμάσαι πως η πρόοδος έρχεται/ μετά από πτώσεις”.
Από το κοινωνικό ποιητικό δοκίμιο “Ταξική Κοινωνική Παρέμβαση Νο2” του Σήφη Εμμ. Χιωτάκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιωτικα Νέα(08.04.10)