ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΜΑΣ δάνεισαν υπερκαλύπτοντας μάλιστα το ποσό που ζητούσαμε οι αγορές προχθές. Δόξα σοι ο Θεός! Με υψηλά, υψηλότατα επιτόκια, όμως. Βόηθα Παναγία μας! Πάλι καλά! Μπρος στ' ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα.

ΔΕΝ πανηγύρισε, αντίθετα πολύ προβληματίστηκε ο Πύρρος ο βασιλιάς της Ηπείρου, ύστερα από την νίκη του σε μία μάχη που έδωσε με τον στρατό του εναντίον των Ρωμαίων κοντά στην πόλη Άσκλο της Απουλίας. Άλλη μια τέτοια νίκη και την βάψαμε, είπε σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση, σε κάποιον στρατιώτη του που το έπαιζε χαρούμενος. Πάντως τότε δεν υπήρχε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε καν Ενωμένη Ελλάδα, βεβαίως.

ΜΙΑ νίκη είναι νίκη έστω και αν είναι πύρρεια, ωστόσο. Απού ζει μεταζώνεται. Κι απού δανείζεται μεταδανείζεται. Δανεικά στα δανεικά κι όπου το βγάλει η βράση.
ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ, λέει, η βάση του 10. Όλοι, κουτσοί στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα. Να σπουδάσουν τα παιδιά, γιατί να μην σπουδάσουν! Δεν τους περιμένει δα και η δουλειά!

ΕΞΙ χρόνια στο Δημοτικό, έξι χρόνια στο Γυμνάσιο - Λύκειο, έξι χρόνια στο Πανεπιστήμιο, έξι χρόνια στο Μεταπτυχιακό. Τι δουλειά να κάνει ύστερα από 24 χρόνια σπουδών;

ΚΑΜΙΑ μεταρρύθμιση στην Παιδεία δεν πρόκειται να πετύχει αν δεν καταθέσει ο δάσκαλος της κάθε βαθμίδας την ψυχή του. Η κατακλείδα φράση που μου είπε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος σε γενομένη συζήτηση προχθές. Εν αναμονή της απόφασης που θα πάρει το Συμβούλιο της Επικρατείας για το θέμα του Εφετείου, στις 5 Μαΐου. Έχει να παιχτεί πολύ κουμάρι μέχρι τότε. Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει εξάλλου;

“ΔΙΑΤΡΕΧΟΝΤΑΣ απ' άκρου εις άκρον τη Μαύρη Ήπειρο συναντώ κοινωνίες, που κατ' όνομα μόνο στηρίζονται στην αρχή της ισότητας. Στην πραγματικότητα, δεν προστατεύονται αποτελεσματικώς θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία, στην ειρήνη, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην ευτυχία”. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β' (Πασχαλινό μήνυμα, 2010).

ΒΑΣΙΛΙΚΟ και βάρσαμο ένιωθα πως μύριζα μεσημεριάτικα, προχθες ενώ φυλλομετρούσα τις 570 τόσες σελίδες της δεύτερης αναθεωρημένης και επαυξημένης έκδοσης των “ριζίτικων” του Σταμάτη Α. Αποστολάκη. Ήταν τα 798 τραγούδια που έβγαζαν την αθρωπιά και την πρεπιά της κρητικής ψυχής! Ήταν ο μόχτος μιας ζωής που ανάβλυζε το μεράκι του λαογράφου - δασκάλου! Ήταν πάνω απ' όλα ο ίδιος αυτοπροσώπως ο εκ των πατριαρχών της Δασκαλοσύνης που μύριζε αρχοντιά. Ευχαριστίες πολλές για το παντοτινά αναστάσιμο δώρο σου, και πάντα εν εγρηγόρσει, Σταμάτη!

ΚΑΠΟΤΕ ένας νέος καυχιόταν ότι είχε διαβάσει άπειρα βιβλία. Ο Αρίστιππος που ήταν κοντά τον άκουσε και του είπε: “Να ξέρεις, νέε μου, ότι δεν είναι υγιέστεροι αυτοί που τρώνε πολύ, αλλά αυτοί που χωνεύουν καλά”.

“Μυρίζουν οι βασιλικοί, μυρίζουν κι οι βαρσάμοι,/ μα σα μυρίζει ο φρόνιμος, βαρσάμια δε μυρίζουν,/ βαρσάμια ουδέ βασιλικοί μουδέ καρεφυλλάτα./ Μυρίζ' εκειά που πορπατεί, μυρίζ' εκειά που στέκει/ μυρίζ' εκειά που κάθεται”. Ριζίτικο τραγούδι.
Από το βιβλίο “ριζίτικα, τα δημοτικά τραγούδια της Κρήτης” (2η αναθεωρημένη και επαυξημένη έκδοση, Χανιά 2010) του Σταμάτη Α. Αποστολάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(15.ο4 10)