ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Το ταξίδι της Δάφνης



Μια εικαστική κραυγή διαμαρτυρίας για την αδιαφορία, την υπερεκμετάλλευση, τον βιασμό και την καταστροφή του φυσικού μας περιβάλλοντος, αποτελεί σε μια πρώτη ανάγνωση, σε μια πρώτη ματιά, σ’ ένα πρώτο άκουσμα, αν προτιμάτε, η έκθεση ελαιογραφίας της Εύης Φωτοπούλου, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν προχθές, Πρωτομαγιά, στο παλιό Ελαιουργείο του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ζυμβραγού στο Δρομόνερο, που “ο ωραίος ως Έλληνας”, όπως έγραψα κι άλλη φορά στη στήλη (16.11.09) Ιωάννης Αρχοντάκης και οι συν αυτώ φίλοι του, εραστές της τέχνης, έχουν μετατρέψει εδώ κι έναν χρόνο περίπου, σ’ ένα λιόκαλο πολιτισμικό λιοτρίβι. Την άκουσα κι εγώ, με το που βρέθηκα ενώπιον των έργων της Εύης, τούτη τη κραυγή. Έτσι όπως αναδυόταν και αναδιδόταν απ’ την παλέτα των χρωμάτων των ανθρωποποιημένων δέντρων ή των δεντροποιημένων ανθρώπων της. Ταυτόχρονα ωστόσο, δεδομένου ότι το μάτι, αρέσκεται, όταν περιδιαβάζει σε τέτοιας μορφής δημιουργήματα, και σ’ άλλες παράλληλες και επάλληλες αναγνώσεις, είδα καθαρά και το μονοπάτι της σωτηρίας, όλη τη δύσβατη πορεία απ' τα τοπία της καμένης στα τοπία της ανθισμένης γης. Την πορεία για τις “Πύλες της Ζωής”. Το ταξίδι της Δάφνης στην οροσειρά της ευθύνης...

Με μια λεπτή κλωστίτσα φωτός

Τα εγκαίνια της περί ης ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία έκθεσης, είχαν μόλις τελειώσει, όταν έφτασα, γύρω στη 1 μ.μ., στο λιόκαλο πολιτισμικό λιοτρίβι του Ιωάννη και των συν αυτώ. Έτσι δεν άκουσα τις όποιες ομιλίες έγιναν αποότους εκπροσώπους των διοργανωτών, οι οποίοι, ειρήσθω εν παρόδω, έιναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο δήμος Κολυμβαρίου, στον οποίον ανήκει το Δρομόνερο, οι όμοροι δήμοι Βουκολιών και Καντάνου, ο δήμος Ν. Κυδωνίας, κάτοικος της οποίας είναι η Εύη Φωτοπούλου, και φυσικά το “Ελαιουργείον”. Αλλά ούτε και στην παρουσίαση του εικονογραφημένου βιβλίου μυθοπλασίας “Το ταξίδι της Δάφνης” (έκανα γι’ αυτό αναφορά στην πρώτη εύφημη μνεία), έτυχα. Είχα την ευκαιρία, ωστόσο, να μιλήσω αρκετά, περιδιαβάζοντας τους χώρους, αφού κατ’ αρχήν άφησα για λίγο τη ματιά μου ν’ αρμενίσει, απ’ το εξαίσιο μπαλκόνι, στην ατελείωτη θάλασσα των γύρω ελαιώνων, τόσο με την ζωγράφο, όσο και με τον και καλλιτεχνικό επιμελητή της Έκθεσης και υπεύθυνον λειτουργίας του Ελαιουργείου Ιωάννη Αρχοντάκη. Και να φύγω, ακριβώς λόγω της κουβέντας (την Εύη δεν την ήξερα) με μια λεπτή κλωστίτσα φωτός να φωτίζει το όποιο σκοτάδι της ημέρας κουβαλούσα. Κόντρα στα όποια μέτρα, κόντρα στην όλη σκοτεινιά, κόντρα στην όποια απογοήτευση, στην όποια γκρίνια, στην όποια αφασία, υπάρχουν άνθρωποι που επιμένουν να ονειρεύονται, έναν κόσμο αγάπης και αισιοδοξίας, όπως η Εύη, και να χτίζουν τους προμαχώνες του, στην ενδοχώρα, των αισθημάτων τους, όπως ο Ιωάννης!

Οι υπεύθυνοι των Δημοτικών Σχολείων που επιθυμούν να συμμετέχουν μαθητές των στο εκπαιδευτικό περιβαλλοντικό πρόγραμμα “Το ταξίδι της Δάφνης” που παρουσιάζει η Εύη Φωτοπούλου θα πρέπει να επικοινωνήσουν με το τηλ.: 6974333561.

Να ’μαστε καλά, θα ξαναγράψω...

Για τον ...πρόδρομο Ιωάννη (πρόδρομος με την έννοια ότι προετοιμάζει τον δρόμο της μεγάλης επιστροφής όλων μας στην ενδοχώρα, κυριολεκτικά και μεταφορικά) είχα γράψει, όπως προανάφερα, στη στήλη, με αφορμή την έκθεση “Ελαίας Γη” που λειτούργησε πέρυσι απ’ τον Ιούλη μέχρι τον Δεκέμβρη, φιλοξενώντας έργα 72 εικαστικών καλλιτεχνών. Σίγουρα, θεού θέλοντος να ’μαστε καλά, Ιωάννη, θα ξαναγράψω. Και μάλιστα οσονούπω, αφού ύστερα απ' την έκθεση ελαιογραφίας της Εύης, που θα μείνει ανοιχτή για δύο εβδομάδες (μέχρι 16 Μαΐου, από τη 1 το μεσημέρι ως τις 8 το βράδυ) προετοιμάζεται όπως μου είπες ήδη μια ακόμα μεγάλη “συμπαραγωγή” με τον γενικό τίτλο “Ο άνθρωπος, η τεχνολογία, οι μηχανές” για την οποία, έχουν ήδη εκφράσει ενδιαφέρον 80 καλλιτέχνες Έλληνες και ξένοι. Μια συμπαραγωγή ευαισθησίας και ουσίας, δηλαδή...


Χανιώτικα Νέα(03.05.10)